Raganorck

[Leana Terived]

Emailadres: leana_terived@hotmail.com

Karakters Naam: Ammagne Therifazalt
Geslacht: Vrouw
Ras: Mens
Leeftijd: 23 jaar
Beroep: Spinster, al is dit niet helemaal naar haar tevredenheid.

Uiterlijk: Knap gezicht omlijst met lang blond haar dat licht krullend tot ver over haar schouders valt. Door haar bruine ogen wordt duidelijk gemaakt hoe ze zich voelt, als ze helder en stralend zijn is ze in een optimaal humeur, als ze dof zijn gaat het niet zo goed. De laatste tijd waren haar ogen dof en wilde ze liever niet aangekeken worden, omdat haar man, waarvan ze de naam liever niet wil uitspreken, kortgeleden is overleden. Ammagne begint op te knappen, maar door de wallen onder haar ogen en haar piekerige haar kan je zien dat het een tijdje niet zo goed met haar is gegaan.
Altijd als Ammagne gezien wordt, heeft ze een dreumes op haar heup zitten. Het is haar dochtertje en het enige waardevolle dat ze heeft geërfd van haar man.

Karakter/persoonlijkheid: Ammagne is vriendelijk en doet haar uiterste best niet snel geïrriteerd te raken. Ze is namelijk erg ongeduldig, maar kan er niet tegen als ze mensen kwetst. Roddelen haat ze, ze doet er dan ook nooit aan mee en zondert zich af als vrouwen beginnen te roddelen. Ammagne kan erg koel overkomen, ze laat zich niet snel kwetsen en kan tegen een stootje, al was de schok dat haar man plotseling overleed iets te groot.

Verleden: Ammagne is opgegroeid in Raganorck en kent de stad uit haar broekzak, al draagt ze nooit een broek. Ze onderging een strenge opvoeding en leerde, naast de huishouding leiden, ook lezen en schrijven en kleine rekensommetjes maken. Haar vader was een simpele schoenmaker die wist hoe hij zijn kinderen moest laten gehoorzamen. Dat was ook wel nodig, omdat de zes kinderen die hij had voortgebracht allen grote levensgenieters waren die aanleg hadden in het verliezen van geld en scheppen van wanorde. Als hij hen niet stuk voor stuk streng op had gevoed, was het niets geworden. Ook met Ammagne zou dat zo zijn gegaan, als haar vader er niet was geweest. Ze hield ervan dingen te kopen die geheel nutteloos waren en kon uren in de zon zitten zonder iets te doen. Hoewel ze streng is opgevoed door haar beide ouders, houdt ze onnoemelijk veel van de twee mensen en heeft ze er nooit over gedacht hen te bedriegen.
Op haar zestiende leerde Ammagne de liefde van haar leven kennen, dacht ze, en ze wilde niets liever dan met hem trouwen. Op het moment dat ze hem tegenkwam met haar beste vriendin was ze gebroken. Haar moeder verzekerde haar ervan dat het allemaal niet zo erg was als het leek, maar volgens Ammagne was de wereld aan het vergaan, of op z’n minst Raganorck.
Geleidelijker aan kwam de relatie met de man die in de toekomst haar echtgenoot zou worden op gang. Hij was de stille collega van haar vader, met ogen zo blauw als de hemel. Uiteindelijk trouwden ze met elkaar, in de plechtigheid van een kerkelijk huwelijk. Dat was wat Ammagne graag wilde. Na korte tijd werd ze zwanger van Nalani, volgens haar moeder veel te vroeg voor een pasgetrouwd stel, maar volgens Ammagne kon de zwangerschap niet snel genoeg gaan. Vlak nadat Nalani geboren was, raakte haar man zwaargewond bij een vechtpartij die hij wilde voorkomen. De wonden begonnen te zweren en na een nacht ijlen stierf hij. Ammagne was op dat moment in de stad op zoek naar een chirurgijn, maar kwam te laat. De weken na zijn dood bracht ze veel tijd door in het Huis van de Ene, ook omdat daar de herinnering van hun huwelijk levendiger werd, maar ook omdat de Ene haar geen antwoord gaf op de vraag waarom ze nou net te laat moest wonen.
Omdat Ammagne zich als weduwe ook wilde redden en niet in de Toren van de Waanzin wenste te worden opgesloten, zocht ze een baan. Ze probeerde in haar eentje haar leven en dat van haar dochtertje zo goed mogelijk op te bouwen. In die periode heeft ze geleerd door te zetten tot ze neerviel en ook dat het leven meer waard is dan zij inschatte.

Andere kenmerken/opmerkingen: -