Raganorck

Jaap Stoel · Posted: Tue Nov 16, 2004 8:37 pm Post subject: Nathan Gustav en Noisa Finvarra

Komend van: De gelachkamer.

Nathan sluit de deur van de taverne achter zich en kijkt de straat rond. Het is elke keer weer verbazend hoeveel mensen er toch zijn. Hij slaat linksaf de hoofdstraat in en kijkt rustig rond in de verschillende winkels maar hij heeft eigenlijk geen idee waar hij naar zoekt. Binnen een paar uur is hij de hoofdstraat enkele malen op en neer geweest zonder ook maar iets interessants te vinden. Uiteindelijk zal hij ook weer een weg van hier naar zijn volgende bestemming moeten vinden.

Noisa Finnvarra · Posted: Wed Nov 17, 2004 12:09 pm Post subject:

Noisa was onderweg gegaan naar haar thuis, herberg 'Den Groenen Acker", maar omdat ze diep in gedachten verzonken was en de straten en steegjes zich weer verplaatst hadden, kwam ze tot haar verbazing op het Gannon uit. Terwijl ze dit even tot haar door liet dringen, zag ze in de drukte een man een beetje zoekend rondlopen. De teleurstelling van het mislukte handeltje van een uur geleden viel van haar af en met hernieuwde moed schreedt ze de drukte van het Gannon in, overtuigd dat ze nu wel wat zou verkopen. Ze zou weer goud verdienen voor haar huisje.

De man ging goed gekleed, dat moest ze toegeven. Sobere zwarte kleding, afgezet met een witte naad, maar zichtbaar van goede kwaliteit, en een felrode mantel die zierlijk achter hem aanzwierde, terwijl hij zich door de menige begaf. Misschien was het de kleding geweest die samen met de zoekende blik van de man de doorslag gaf dat ze hem uitverkoren had voor haar handeltje. Ze keek nog eens goed om haar heen. Mooi, er was geen stadswacht te bekennen, dat kwam haar heel goed uit. De man leek heen en weer te lopen over de hoofdstraat en toen hij voor een derde keer langsliep, waagde ze haar kans en liep met een charmante lachje naderbij om hem aan te spreken.

"Meneer, sorry dat ik uw overpeinzingen onderbreek, maar kan ik u misschien interesseren in een Aflaat van de Ene, geprezen zij Zijn naam? Of misschien een Gilde-lidmaatschap, geprezen zij hun ambacht? Misschien wilt u wel een adelijke titel toevoegen aan uw naam? Papieren van de Tien Torens, waarmee u wetenschapper naar keuze kunt zijn, zelf de wetenschap invullen? Een document dat bewijst dat inwoner bent van de stad? Natuurlijk maak ik voor u een zacht prijsje, en ik kan garanderen dat ik goedkoper ben dan de ... eh ... officiële kanalen..."
_________________
~{ Met klinkende munt }~

Jaap Stoel · Posted: Wed Nov 17, 2004 1:20 pm Post subject:

Nathan keek eerst ietwat opgelucht op, deze dame leek meer te weten van deze stad en het leek er op dat ze welwillend genoeg was om Nathan meer te vertellen. Maar de accolades van zijn beleefde glimlach vertrokken zich tot een blik van lichte afschuw toen zij haar zin afmaakte met:

Noisa Finnvarra · Posted: Thu Nov 18, 2004 12:10 am Post subject:

Noisa zag de blik van de man vertrekken toen ze haar verkoopverhaaltje deed. Ze was misschien iets te hard van stapel gelopen. blijkbaar was deze man wat slimmer of wetsgetrouwer dan haar vorige slachtoffer. Ze moest op haar woorden passen, anders zou ze weer goud voor haar eigen huisje mislopen. Toch leek de man enige interesse te hebben, dus besloot ze op zijn voorstel in te gaan.

"Meneer wenst discretie? Natuurlijk, ik kan me voorstellen wanneer u bijvoorbeeld een aflaat van de Ene koopt, u niet wilt hebben dat iedereen ziet dat u een zondaar bent."

Ze volgde de man naar het steegje, maar zorgde ervoor dat ze niet te ver de steeg inliep. De man had immers een speer en als hij de situatie wilde misbruiken voor zijn eigen gewin, dan wilde ze een vluchtroute hebben om hem kwijt te raken in de menigte. Ondertussen bleef ze de hele tijd glimlachen.
_________________
~{ Met klinkende munt }~

Jaap Stoel · Posted: Thu Nov 18, 2004 1:33 am Post subject:

"Juist, dat zal wel." Zei Nathan in antwoord. De Ene en zijn aflaten lieten hem koud. "Ik neem aan dat als vervalser en oplichter jij hier redelijk bekent bent."
Nathan's glimlach verdreen ion zijn geheel en zijn stem werd kort en zakelijk.
"Ik ben een magister en ik wil weten waar het lokale huis der kennis is. Ik heb geen interesse in wat jij verkoops en als je mij naar mijn bestemming brengt zal ik je niet aangeven bij de schout."

Nathan keek Noisa aan en schuifelde wat heen en weer. Hij was redelijk kortaf geweest en wist niet zeker of zij zou vluchten, aanvallen of meewerken maar hij wou klaar zijn voor alles.

Noisa Finnvarra · Posted: Thu Nov 18, 2004 7:49 pm Post subject:

De man zocht een huis der kennis? Hij móest wel een vreemdeling zijn als hij niet wist dat alle kennis in de stad zich bevond in de torens van het Tien Toren district. Als ze niet zo dom was geweest om meteen haar mond voorbij te praten, dan had ze flink aan hem kunnen verdienen. Nu had hij haar door en dreigde zelfs met aangeven bij de schout, wat dat ook mocht zijn. Ze keek naar zijn speer en besloot het spelletje nog maar even mee te spelen. Ze negeerde zijn opmerking over dat ze een vervalser en een oplichter was en met een poeslief stemmetje vervolgde ze:

"U bent een magister? Nou, nou, ik ben onder de indruk, hoor."

Ze zuchtte eens diep, terwijl ze zich bedacht dat magisters doorgaans stoffige oude mannetjes waren die zich in één van de torens van wijsheid bezig hielden met rare praktijken.

"Goed meneer, als u me drie goudstukken geeft, dan wijs ik u de weg naar het huis van kennis waar u naar op zoek bent. In deze stad verleggen de straten zich nogal eens, dus wat eerst een veelbelovende route leek, is het volgende moment een doolhof van straatjes, steegjes, gangetjes en poortjes. Ik ken de straten en steegjes hier als mijn broekzak, dus ik garandeer u dat u niet zult verdwalen. Natuurlijk zou ik het zeer op prijs stellen als u me vooraf reeds twee goudstukken geeft. Ik beloof u dat ik niet weg zal rennen en bovendien heeft u uw magistrismische speer om me tegen te houden als ik het wel doe. Maar ik blijf liever leven, dus zal ik het er echt niet op wagen om weg te rennen."

Ze was niet echt bang voor de man, maar keek toch met een angstige blik naar de speer, alsof ze verwachtte dat hij ieder moment kon uithalen met het ding. Haar brede glimlach was verdwenen en had plaats gemaakt voor een schuw lachje dat om haar lippen speelde.
_________________
~{ Met klinkende munt }~

Jaap Stoel · Posted: Thu Nov 18, 2004 8:09 pm Post subject:

Nathan moest een moment vechten met zichzelf om een glimlach te onderdrukken. Hoewel hij haar zo rechtstreeks had geconfronteerd bleef ze volhouden. Mede daardoor wist hij niet zeker wat hij nu het beste kon doen. Drie 'goud' stukken had hij niet. Hij had zelfs nog nauwelijks goud gezien voordat hij hierheen kwam en gezien de reactie in de ogen van de meeste mensen die het zagen was het vrij waardevol.
Hij besloot voet bij stuk te houden.

"Mijn aanbod heb je gehoord. Breng mij naar het huis van kennis en ik zal je niet aangeven voor je misdaden."

Noisa Finnvarra · Posted: Thu Nov 18, 2004 10:56 pm Post subject:

Dit ging helemaal niet zoals ze wilde. Een kans op handel was nu wel verkeken bij deze koppige vreemdeling. Eerst was het handeltje met die geharnaste man mislukt omdat ze ver was gegaan, nu had ze haar mond voorbij gepraat. Ze had niet bepaald haar dag. En nu werd ze door hem ook nog uitgescholden voor misdadiger. Ze begon zich boos te maken. Haar vuisten balden zich. Alle frustratie uitte zich in haar gezicht. Haar wenkbrauwtjes fronsten zich en met een woedende blik keek ze de man aan.

"Mísdaden?! Wat heb ik u in Enesnaam misdaan? Ik heb u mijn diensten aangeboden, maar daarop scheldt u mij uit voor oplichtster. Daarna vraagt u mij om u de weg te wijzen in de stad en als ik voor deze dienst betaling vraag, dan begint mij te bedreigen?? Meneer, uw mooie kleding mag u op het eerste gezicht dan een heer laten lijken, maar bij nadere kennismaking laat uw lompheid zich niet verhullen door kostbare stukjes stof. Uw grove bejegening van een dame is werkelijk een schande! Mocht u ooit nog een huis van kennis vinden, welke ík u nu natuurlijk níet meer zal wijzen, dan hoop ik dat ze daar een goed boek hebben dat in simpele bewoordingen alle facetten van de term 'hoffelijkheid' uitlegt, zodat zelfs een onbehouwen kinkel als u het kunt begrijpen. Meneer, wíj zijn uitgepraat!

En met die laatste woorden draaide ze zich om. Wat dacht die onbehouwen vreemdeling wel? Haar bedreígen? In haar eigen stad? Terwijl ze hem niets misdaan had en alleen maar wat goud wilde verdienen om van te kunnen leven? Ze stak haar kin in de lucht en wilde boos de steeg uitlopen.
_________________
~{ Met klinkende munt }~

Jaap Stoel · Posted: Fri Nov 19, 2004 5:51 pm Post subject:

"Het is me allemaal volledig duidelijk." Zei nathan terwijl hij de jongedame om zag draaien. "Jij vervalst papieren om gelden die voor de staat zijn in je eigen zak te steken." Nathan had weinig tolerantie voor dat soort dieven aangezien zijn royale salaris vroeger uit de staatskas kwam. Zijn volgende reactie is dan eigenlijk ook best logisch.

"WACHT! DIEF!!"

Noisa Finnvarra · Posted: Sun Nov 21, 2004 6:06 pm Post subject:

Die laatste opmerking deed het hem. Ze kon best een beschuldiging verdragen, ze kon zich best redden in een discussie met haar scherpe Raganorckse tong, maar nu de man luidkeels begon te schreeuwen dat ze een dief was en riep om de wacht, dan kon ze er maar beter vandoor gaan. Ze rende zo snel als haar voeten haar konden dragen de steeg uit, de hoek om.

((ooc: Noisa naar "Gannon; de hoofstraat >> Op de straat"))
_________________
~{ Met klinkende munt }~

Jaap Stoel · Posted: Mon Nov 22, 2004 9:04 am Post subject:

"Bij de staat!" Zei Nathan toen de kleine dief er zo plotsklaps vandoor ging en zette de achtervolging in maar hij wist zelf al dat tenzij hij ontzettend zou zwijnen dat de meid hem zeker zou ontglippen.

Nathan naar "Gannon; de hoofstraat >> Op de straat"