Raganorck

[Alassea]

Fea wandelt de hoofdstraat op. Op haar fluit speelt ze een vrolijk deuntje. Ze is verbaast over de vele verschillende mensen die hier rondlopen, ze heeft nog nooit zoiets gezien.
"het is niet te vergelijken met onze hoofdstad" denkt Fea. "wat een mierenhoop"

Fea gaat op een stenen muurtje zitten, ondanks alle vreemde dingen om haar heen is ze in een erg vrolijke bui. Tewijl ze aan een ander muziekje begint kijkt ze naar de mensen die voorbij komen, sommige kijken haar even aan, anderen lijken haar niet eens op te merken. Fea voelt de duisternis in en rond de stad hangen. "er is hier veel te doen".

Nog steeds fluitend wacht ze op haar metgezellen.

[spion van Peria]

Dwalend door de schaduwen zoekt de spion naar het licht. Altijd is het licht haar grootste vijand geweest, want licht betekent gezien worden. Vloeiend beweegt de spion zich door de hoofdstraat. Mensen krioelen door elkaar heen als mieren. Voor de Spion komt dit goed uit. Ongestoord en ongezien kan zij zich door de mensenmassa heen bewegen. Ze is op zoek naar Fea. De heelster die haar het licht van Peria heeft laten zien. Onopvallend wandelend laat ze haar scherpe ogen over de mensenmenigte glijden. Veel duistere figuren vangen haar blik, maar niemand kijkt terug. Er hangen donkere wolken boven de stad. Het kan ieder moment gaan regenen en de Spion hoopt dat ze haar reisgenoot snel vind.

Dan hoor ze in de verte een vaag irritant deuntje....Dat moet Fea zijn!!! Ze haast zich door de schaduwen naar het geluid toe. Het geluid komt steeds dichter bij en eindelijk ziet de spion haar reisgenoot op een muurtje zitten. Typisch iets voor Fea, denkt de Spion. Zoveel mogelijk lawaai maken en veel opvallen. Maar ja wat maakt het ook uit denkt ze. We worden nou eenmaal beschermt door Peria. De Spion overbrugt de laatste meters naar Fea toe. Pas op het allerlaatste moment kijkt Fea op en glimlacht naar de Spion
_________________
Mag Peria je pad altijd verlichten

[Alassea]

Fea merkte de aanwezigheid van de spion meer op door een gevoel dan dat ze haar had gezien in de menigte. Vreemd eigenlijk dat iemand van Peria zoveel baat bij duisternis en geheimzinnigheid kan hebben. Maar duisternis is opzich zelf niet slecht, alleen jammer dat je zoweinig ziet!

Caran staat opeens voor haar en Fea glimlacht naar haar, ze is blij haar te zien. 'je heb niet veel haast gemaakt, ik zit hier al een poosje. Ik vind het maar een vreemde stad, wat ik er van gezien heb dan. Er hangt zoveel duister rond. Wat ben je teweten gekomen?'

Caran is op het muurtje naast haar komen zitten, ze lijkt onspannen maar fea weet wel beter. Ze is altijd op haar hoede. Fea glimlacht even geamuseerd in haarzelf. Ze weet dat caran hier een hekel aan heeft, om zo op de kijk te zitten en zeker als Fea zit te fluiten of te zingen. Fea zet haar fluit weer aan haar mond.

[Guest]

Caran zucht geergerd, maar beantwoord de vraag van de heelster. 'Ik ben veel te weten gekomen', fluisterde Caran. 'Er is hier een duistere macht aanwezig'. Fea trok haar wenkbrauwen omhoog maar floot onverstoord door. De Spion sprong behendig van het muurtje en begon weg te lopen. Al gauw kwam Fea achter haar aan. 'Wacht nou even Caran, waarom loop je nou weg?' Caran draaide zich om en keek de heelster aan. 'Het is hier niet veilig om te praten, ik ben helaas niet de enige spion.' Fea keek nu bezorgd en keek Caran vragend aan. Was die duistere kracht nou echt zo bedreigend?

[Alassea]

Caran maakte zich blijkbaar zorgen. 'goed, als je niet hier wilt praten gaan we ergens anders heen' Fea kijkt om zich heen. 'we kunnen wel kijken of er een plekje is in de taverne, we moeten ook nog iets zoeken om de nacht door te brengen' Fea kijkt caran aan en glimlacht. 'Of heb jij een beter idee?'

Fea had wel een vermoeden dat Caran al iets beters had geregeld. Zij had het niet zo op tavernes. Niet als slaapplaats in ieder geval. Fea had heeft niets tegen tavernes, daar kon ze gezellig muziek maken.

[Paladijn van Peria]

Zittend op zijn trouwe witte paard Vlugvoet probeerde Leopold zich een weg door de menigte te vinden. Her en der kreeg hij wel wat onvriendelijke blikken van de onfortuinlijke voorbijgangers die soms, door het gedrang, op niet al te zachte wijze in aanraking kwamen met het paard. Als Leopold dit merkte probeerde hij zich wel te verontschuldigen, hij was nou eenmaal best wel vormelijk. Even had hij gedacht aan afstijgen, maar dat had hij al gauw uit zijn hoofd gezegd, omdat hij dan nog minder kans had om de persoon die hij zocht over het hoofd te zien. Leopold was namelijk in Raganorck aangekomen om op zoek te gaan naar Fea, de Heelster van Peria. Hij was door de Hogepriesteres van de Tempel van Peria aangesteld als Beschermer van Fea, dit echter nadat zij Fea en Peria's meesterspion Caran al naar Raganorck had gestuurd. Hem was alleen gezegd om naar Raganorck te gaan met de opdracht Fea te beschermen van eventueel Duister. Deze opdracht had hij gaarne aangepakt, want Leopold was namelijk een jeugdvriend van Fea, net als zij was hij een wees, naar de Tempel gestuurd voor onderwijs. Waar Fea echter ingewijd werd in de mystiek en heelkunst werd Leopold getraind in de vechtkunst met als enige doel: De strijd tegen het Duister. Na jaren van training werd hij een Paladijn van het Licht. Deze orde bewaakt onder andere de Tempel en treedt op als Beschermers van Priesteressen.
En duister was er in Raganorck......Leopold voelde dat gewoon. 'Ik hoop dat ik Fea maar gauw vind', dacht hij, zij was namelijk zijn eerste Beschermeling, dus het zou wat zijn als er iets gebeurde en hij was niet aanwezig om haar te beschermen. Hij voede even of zijn gezegende zwaard Verblinder los in zijn schede zat. 'Je weet maar nooit', dacht hij.
Net toen hij er over nadacht om in de Taverne navraag te doen of iemand Fea gezien had, kreeg hij het gevoel dat ze in de buurt was....
'Dit was waar de oudere Paladijnen het over hadden', dacht hij 'de band tussen de Beschermer en zijn Beschermeling'. Hij voelde dat ze dichterbij kwam, dus hij liet Vlugvoet midden op straat stil staan. 'Nou moet ze mij wel zien', zei hij tegen zichzelf en hij wachtte geduldig af.

[Alassea]

Fea keek Caran aan, maar voor Caran kon antwoorden werd Fea's aandacht afgeleid. Ze draaide haar hoofd in de richting van de straat. Ze had een bekent gevoel gekregen. Het gevoel van een ander levend wezen, ze werd zich bewust van een ander kloppend hart dan dat van haar zelf, het stromen van bloed door de aderen, het zachte zingen van een ziel. Dat kon maar een ding betekenen, Leopold was in de buurt. Haar ogen gleden over de straat en toen zag ze hem, hij zat hoog op zijn witte paard midden op straat. Fea begon door de menigte naar leopold toe te lopen, Caran kwam achter haar aan. Aan Caran's gezicht was niets van haar gevoelens af te lezen. Van Fea's gezicht daarentegen wel. Het straalde een intense blijdschap uit. "Leopold!" riep Fea, Leopold keek om en zag Fea, zijn wat serieuze gezicht brak in een grijns. Hij steeg af. Toen Fea bij hem kwam omhelsden ze elkaar. Caran bleef op een afstandje staan.
'Jouw had ik hier niet verwacht' zei Fea.
'Adrea heeft me gestuurt om je te beschermen'zei Leopold.
Fea keek verbaasd, 'Hoe dat zo? Maakte ze zich zorgen? Heeft ze een visioen gehad of gedroomd?'

[Paladijn van Peria]

'Nou ja, je weet hoe terughoudend ze is met het delen van informatie, zeker richting de Beschermers', zei Leopold. 'Ze was geloof ik wel van streek, want ze liet me naar haar persoonlijke spreekkamer komen en dat is iets wat ik in al mijn jaren bij de Tempel nog nooit heb meegemaakt!'. 'Ze keek me zo doordringend aan dat ik dacht dat ze mij in standbeeld zou veranderen, zei dat ze iets had gezien in haar dromen en dat het haar absoluut niet aanstond', vervolgde Leopold. 'Vervolgens ging alles heel snel, ze sommeerde mij zo gauw mogelijk klaar te staan met mijn volledige uitrusting. Je wordt de Beschermer van Fea, zei ze,want ik voel dat ze in gevaar is en jij moet haar beschermen!'. 'Dus hier ben ik dus!', voegde Leopold er een beetje overbodig aan toe.

Fea had een beetje nadenkend naar het verhaal staan luisteren, ze wist dat de hogepriesteres een beetje kortaf kon zijn tegen de Beschermers, dus daar keek ze niet van op. Waar ze wel van opkeek was dat ze niet zei waarom ze in gevaar zou zijn. 'Heeft ze jou niets meegegeven, voor mij....een brief of zo?'. 'Oh ja, dat is waar ook', zei Leopold, 'ze heeft me inderdaad een verzegelde brief meegegeven, alleen jij kan hem openen, schijnt'.

Terwijl Fea de brief voorzichtig opende, keek Leopold naar Caran. Zelfs nu ze voor hem stond kon hij haar soms lastig zien. Leopold kende Caran eigenlijk alleen maar van naam.....en reputatie.
'Zo', zei Leopold om de stilte te doorbreken tussen hem en de Meesterspion, 'wat waren jullie van plan?'
_________________
...Moge Peria je pad altijd verlichten...

[Alassea]

Fea stond op het punt de brief te openen toen ze zich bedacht. "alleen jij kan hem openen, schijnt" dat had leopold gezegt. Fea rook aan de brief, een wat zoetige geur kwam door het papier heen. Fea gilmlachte, waankruid! Dat had adrea in de brief gedaan. Als iemand de brief opende zouden de sterke gassen van het kruid de lezer bedwelmen en hem gevoelig maken voor de opdracht die aan het begin van de brief stond geschreven. Over het algemeen stond daar de brief alsnog aan de goede persoon af te leveren. Een conbinatie van kruidenleer en magie, zeer effectief. Vooral omdat het kruid geen effect had op de persoon voor wie de brief bedoeld was.
Maar niet opstraat openen dus! dacht Fea anders ligt iedereen straks in zwijm!

Ze keerde zich naar Leopold en Caran. Ze had de vraag gehoort die Leopold aan Caran stelde, maar Caran gaf geen antwoord, ze staarde ijzig naar Leopold.

[red]

De grote houten wielen ratelenden luidruchtig over de ongelijke maar gladgesleten stenen van de straat. De jongen op de bok floot vrolijk in het ritme van de hoeven van het paard.

Dit deel van de straat leek rustiger en Pup zag een groepje mensen praten,

Hij knikte al fluitend vriendleijk in hun richting

[spion van Peria]

Slecht op haar gemak bekeek Caran de nieuweling. Iets in de ogen van Leopold sprak haar aan. Ze was verbaasd en wist niet hoe ze moest reageren op de vraag die hij gesteld had. Was hij wel te vertrouwen? Vertwijfeld keek Caran naar Fea. Mensen wantrouwen was erg makkelijk, maar het vertrouwen was weer een hele andere zaak. Fea zag de lichte twijfeling in de ogen van de meesterspion. ze knikte haar toe ten teken dat Leopold te vertrouwen was. ''We wilde net van deze drukke plaats weggaan'' beantwoorde Caran de vraag van Leopold. Net toen Leopold wat terug wilde zeggen reed er een luid ratelende kar voorbij, De jongen die de kar bestuurde knikte al fluitend naar de drie metgezellen. Caran gelijk op haar hoede trok zich een eindje terug. Fea en Leopold daarentegen groette vriendelijk terug.
_________________
Mag Peria je pad altijd verlichten

[Alassea]

Fea had de brief van de hogepriesteres ih een van haar buideltjes gedaan.
Fea zag de twijfel in de ogen van Caran, ze knikte haar toe. Caran had altijd moeite met mensen vertrouwen, ze had hier van geleerd. Verstandig, dat zeker maar soms iets overdreven. Fea realiseerde zich dat Caran en Leopold elkaar nognooit hadden ontmoet. Fea glimlachte in haarzelf 'en dit zijn de 2 mensen die ik het meest vertrouw!'

Er kwam een ratelende kar voorbij waardoor praten even onmogelijk werd.

"ach ik realiseer me opeens dat jullie nognooit aan elkaar zijn voorgesteld! Wat vreemd. Nou even formeel dan." Fea maakte een gebaar naar Caran. "Leopold, Caran" en een gebaar naar Leopold "Caran, Leopold. Leopold is door Adrea gestuurt als paladijn. Zij heeft gevaar voor ons gezien. Maar laten we ergens anders gaan praten"

[Alassea]

Fea kijkt om zich heen. 'Een taverne of een herberg zou wel leuk zijn' En stukje verder ziet Fea tussen de huizen iets dat een taverne zou kunnen zijn. "laten we daar eens gaan kijken" Fea wijst naar het huisje. De anderen kijken die kant op.

"is goed" zegt leopold "maar denk je dat er een stal is voor Vlugvoet?"
" gaan wel even kijken, anders zoeken we wel wat anders voor hem" zegt Fea. Fea kijkt even naar Caran om te zien of zij het ook een goed idee vind. Caran geeft haar een kort knikje.

Samen lopen ze naar het huisje, het blijkt de Taverne De lekke ketel te zijn.

<3 aanhangers van Peria, naar gannon hoofdstraat, de taverne de lekke ketel>

[red]

((Pup met kar en Dondervoet naar Aankele Haaie de handelspost))