Raganorck

Florinda Bruinsmit · Posted: Wed Nov 03, 2004 9:29 pm Post subject: Huize Bruinsteen

((Florinda en Javier vanuit "De wilde wouden >> zoektocht naar de zwarte lotus" ))

Hand in hand liep Florinda naast Javier. Ze voelde hoe makkelijk hij zich liet leiden. Het was rustig op die uur in Raganorck... Ze liep een willekeurig steegje in om haar huis te zoeken.. Niets. Volgende steegje, volgende, volgende, na vijf keer een willekeurig steegje in te slaan zag ze haar huis.

Ze rende er heen en toverde haar huis sleutel te voor schijn. Ze had nu dus inmiddels Javier's hand losgelaten. Ze gooide de deur wagenwijd open en maakte een beleefde buiging om aan te geven dat Javier eerst naar binnen mocht gaan...

Javier · Posted: Wed Nov 03, 2004 9:39 pm Post subject: De hal..

Javier keek zijn ogen uit, de vloer glom zo erg dat zijn ogen er pijn van deden, er hingen schilderijen van mensen van eeuwen terug aan de muren en de trap was groot en robuust. De meeste mensen die zo een huis konden betalen zouden een schoffie zoals hij niet uitnodigen, hij voelde zich vereerd. Zijn schoenen klakten op het marmer en hij gleed met zijn vinger over een kastje, geen stof! ze moesten vast een schoonmaker hebben. Ze liepen de trap op waar tapijt op lag.

"Je huis is mooi" zei Javier halverwege de trap.

Florinda Bruinsmit · Posted: Thu Nov 04, 2004 11:58 am Post subject:

Florinda straalde even door het compliment over haar huis. "Ze is erg oud, haar hele leven is dit huis al in bezit van onze familie geweest. Van tijd tot tijd was het ook meer een statussymbool dan een plek om te wonen. Mijn familie heeft altijd willen opscheppen, opscheppen over hun kennis, intelligentie en hun geld." Florinda zuchtte: "Dat heb ik niet, ik snap echt niet waarom je zoveel "beter" zou moeten zijn, puur omdat je rijk was..."

Terwijl Florinda en Javier de trap opliepen kraakte de treden van de trap hevig. Florinda was dit gewent en stoorde zich er verder niet aan. Aangekomen op de eerste verdieping gleed zij over de overloop die er precies zo uitzag als de gang. Ze liep naar de deur helemaal achteraan. Ze duwde de klink naar beneden en de deur ging met veel gekraak open. "In deze kamer mag jij slapen." Ze bloosde even en zei op een wat zachtere verlegen toon: "Het lijkt me namelijk nog niet echt een goed idee om bij elkaar te slapen." De "logeerkamer" was verre van klein. Precies tegen over de deur was een raam. Deze keek uit over Gannon. In het midden van de kamer tegen de muur aan stond een groot hemel bed. Deze was twee persoon's en dat was dan ook het enigste waar Florinda op dat moment aan dacht. Tegen over het bed aan de andere muur stond een eiken kleding kast. Deze was even hoog als het plafond maar was verder helemaal leeg. De vloer was, net als de rest van het huis, van hout. Vanaf de deur tot aan het bed liep een rode loper. Net naast de deur hing een grote spiegel van minstens 2 bij 2 meter, deze was helemaal met goud bewerkt. Aan het plofond precies in het midden van de kamer hing een grote kroonder. Er zaten echter geen kaarsen, want de familie Bruinsmit verwachtte momenteel geen gasten.

"Ik slaap hiernaast." Ze opende de deur van haar kamer, die behoorlijk wat minder kraakte dan die van de logeerkamer. Deze kamer zag er echter veel minder netjes uit dan de logeerkamer. De logeerkamer was duidelijk ook een soort statussymbool voor de familie Bruinsmit. De kamer van Florinda was ook veel kleiner dan de logeerkamer, ondanks dat haar kamer helemaal niet zo klein was. Overal in de kamer lagen boeken. Haar bed (wat ook een hemel bed was) was niet netjes opgemaakt en haar nachtjapon lag nog opgefromeld op haar bed. Florinda zelf stoorde zich echter helemaal niet aan de troep. Ze raapte en boek van de grond en draaide hem met de titel naar Javier toe. Er stond op: "Raganorck en haar magie". "Dit is mijn lievelingsboek" : zei ze terwijl ze het boek weer neer legde.

Ze liep haar kamer weer uit en liep vervolgens weer terug naar de trap naar beneden. Het trap gat zat precies naast de trap naar de zolder. "De zolder staat momenteel zo goed als leeg" : Zei Florinda. "We gaan er nog een logeerkamer van maken waarschijnlijk." Ze liep het trapgat naar beneden weer in en hoorde de treden weer kraken.

"Heb je al gegeten? Ik niet namelijk. Ik pak voor mezelf wel wat brood, wil jij ook wat?"

Javier · Posted: Thu Nov 04, 2004 12:17 pm Post subject: Het uitzicht...

Javier was nogal stil van al het moois om hem heen.. "Nee bedankt" zei hij tegen Floor, "ik heb al gegeten" hij plofte op het bed en hij zakte er bijna in weg, dit leek als een droom voor hem. Florinda's kamer zag er nog netjes uit vergeleken bij zijn huis. Hij aaide over de satijnen kussens, zoiets zachts had hij nog nooit gevoelt. Hij liep een beetje door de kamer en bleef staan bij het raam. Hij kon zijn huis vanaf hier zien. Dit moest het beste uitzicht zijn van heel Raganorck. Hij staarde door het raam en merkte niet dat de deur achter zich dicht viel.

Florinda Bruinsmit · Posted: Thu Nov 04, 2004 12:35 pm Post subject:

Terwijl Florinda netjes haar avondmaal aan het eten was hoorde ze een deur boven dicht slaan. Ze ging er dan maar vanuit dat Javier was gaan slapen. Omdat ze er nu ook het nut niet meer in zag van wakker te blijven draaide ze de voordeur op slot, sloot de ramen en liep de trap weer op. Zo zachtjes mogelijk liep ze op de trap, maar ze kraakte toch. Javier's kamer was inderdaad dicht. Ze ging haar kamer binnen, gooide het dekbed aan dek kant en begon zichzelf uit te kleden voor de nacht...

Javier · Posted: Thu Nov 04, 2004 12:40 pm Post subject:

Javier wist niet goed wat hij moest doen, vond dit meisje hem nou leuk, of alleen maar zielig? hij keek nog door het raam en dacht wat na en besloot haar eens te vragen hoe het nou zat, misschien werd hij eruit gestuurd, misschien niet, het was het risico waard. Hij deed zijn kamerdeur open die verschrikkelijk kraakte en keek uit over een hal met stralende marmeren tegels en schilderijën tegen de muren, het leek alsof de hal geen einde had, hij dacht dat hij de kamer van Floor gevonden had, maar het bleek een andere kamer te zijn, gelukkig was er niemand binnen, het was een badkamer. Hij liep verder door de gang en zag bij een van de kamers licht onder de deur vandaan komen, hij klopte netjes op de deur, wachtend op een reactie.

Florinda Bruinsmit · Posted: Thu Nov 04, 2004 12:46 pm Post subject:

Van schrik slaagde Florinda een gil. Ze stond daar in haar ondergoed en er klopte iemand op de deur.... Ze griste het dekbed van haar bed en hield deze voor haar. Nog niet bij gekomen van de schrik opende ze haar mond: "J..ja?"

Javier · Posted: Thu Nov 04, 2004 12:50 pm Post subject:

"Liet ik je schrikken?" vraagt Javier maar komt nog niet binnen. "Ik vroeg me wat af, maar je hoeft geen antwoord te geven. Ik vroeg me af, of je, nouja, geinteresseerd bent, in eh, mij.." hij blooste en werd wat verlegen, hij werd nooit verlegen, waar was zijn rebelse ik gebleven? hij wachtte op antwoord..

Florinda Bruinsmit · Posted: Thu Nov 04, 2004 12:55 pm Post subject:

De vraag van Javier overviel haar volledig. Verstijfd stond ze daar met haar dekbed tegen haar aangedrukt. Betekende dit nou dat hij haar ook leuk vond? En was hij wel zo leuk als zij dacht dat hij was, wat wist zij nou eigenlijk echt van hem... niets!

Ze opende haar mond, maar er kwam niets uit. Ze was bang dat Javier de deur open zou doen als ze niet antwoorde, maar vond ze dat wel zo erg? Vragen over Javier speelde door haar hoofd waardoor ze helemaal vergat antwoord te geven op Javier. Stokstijf bleef ze daar staan tegen over de gesloten deur met haar dekbed stijf tegen haar aan gedrukt...

Javier · Posted: Thu Nov 04, 2004 1:01 pm Post subject:

Javier opende de deur.. "Alles goed..?" hij zag haar een beetje vertwijfeld staan.. "ik moet gaan zeker?" hij liet zn hoofd zakken.. hij dacht echt dat hij haar leuk vond, hij vond haar wel leuk, ze was anders dan alle andere vrouwen van zijn leeftijd, die waren meestal getrouwt of hadden al kinderen.. hij liep de kamer uit.. hij zat blijkbaar fout..

Florinda Bruinsmit · Posted: Thu Nov 04, 2004 1:06 pm Post subject:

Javier deed precies wat Florinda dacht dat hij zou doen. Hij opende deur. Maar hij was beleefd en draaide zich meteen weer om, anders dan Florinda had gedacht.

"Wacht!" Haar stem klonk harder dan ze eigenlijk zelf door had. "Ga nou niet weg. Ik erhm..." Opnieuw bloosde ze: "Ik erhm ben eignelijk behoorlijk geintreseerd" Stamelde ze... ze was bang iets fout te zeggen of te doen.. Angstig wachte ze Javier's reactie af.

Javier · Posted: Thu Nov 04, 2004 1:27 pm Post subject: De inbreker

Javier's hart sloeg over en draaide zich weer om.. Dus tóch.. hij had het niet verwacht.. "Ik ken je nog nauwelijks.." stammelde hij.. "maar je bent anders.. dan de anderen, ik hou niet van normaal" hij glimlachte en schrok toen hij beneden een deur dicht hoorde slaan. Ze zei dat haar ouders niet thuis waren deze week, maar wat was dit dan? een inbreker? Hij hoorde glas breken. Hij zag Floor toch wat angstig kijken en hij ging dus maar kijkje nemen beneden. Hij zag iemand in het zwart met een grote jute zak. Echt een inbreker dus. "Blijf staan!" zei Javier met enige angst in zijn stem, de inbreker luisterde niet. Wat moest hij doen? Hij gaf de inbreker een vuist, en de inbreker was bewusteloos.. en nu..?

Florinda Bruinsmit · Posted: Thu Nov 04, 2004 1:46 pm Post subject:

Waarom gebeurden dit soort dingen nou altijd als haar ouders er niet waren? Javier rende al naar beneden.. terwijl zij daar nog een tijdje verstijfd van angst bleef staan. Ze gooide het dekbed op de grond en schoot snel haar nacht japon aan. De tranen sprongen in haar ogen van angst terwijl ze voorzichtig ook de trap af liep. Ze kwam naast Javier staan en staarde naar de bewusteloze in breker. Ze had de neiging om tegen Javier aan te kruipen uit angst, maar ze wist niet of dat kon en mocht....

Javier · Posted: Thu Nov 04, 2004 1:50 pm Post subject:

Javier keek naar Floor, "wat moeten we doen? De stadswacht erbij halen? Ze zullen zich afvragen wat ik hier doe." hij keek naar de inbreker en daarna naar Florinda..

Florinda Bruinsmit · Posted: Thu Nov 04, 2004 1:55 pm Post subject:

Ze haalde angstig haar schouders op... HOE MOET IK DAT NOU WETEN! Denkt hij soms dat dit mij elke dag gebeurt?

"Laten we er maar een stadswacht bij zoeken... Zou jij één willen gaan halen voor mij?" Ze pakte een touw uit de la. "Laten we in elk geval hem zijn handen eerst vast binden, kun je dat?" Ze gaf het touw aan hem, terwijl zij zijn andere hand vast pakte...