Raganorck

Tasartir · Sporenzoeker Joined: 07 Oct 2004 Posts: 25 Location: Joure

Mensen die in de buurt zijn van de Wilde Wouden, zien een in het groen gekleedt persoon regelrecht het Woud in lopen, hij lijkt doelgericht te lopen. Je kunt net voordat hij uit het zicht verdwijnt zijn gezicht zien, toen hij omkeek, en je kan een aantal rode vlekken op zijn gezicht waarnemen.

Uriel · Posted: Wed Oct 13, 2004 2:56 pm Post subject:

((ooc: vermeldt even waar je vandaan komt als je op een nieuwe lokatie en als je ergens heengaat. Wel zo duidelijk om verhaallijnen terug te volgen.
Bv. Tasartir uit: De taveerne: de gelagkamer 1))

Ze hadden hem gezien. Iemand die op hen leek wat lichaamsbouw betreft, maar voor de rest helemaal anders. Ze voelden een vorm van verwantschap. Een fluistering ging door de groep spinelfen. Geen van hen wist exact hoe te reageren. Moesten ze hem toelaten? Dat nooit; hij was in de stad geweest en dus een vriend van de steenbewoners. Moesten ze hem dan doden omdat hij hun woud betrad? Ook dat klonk niet goed, de ... persoon was duidelijk geen mens. Hij had zelfs meer gemeen met hun eigen lange spinachtige uiterlijk.

Langzaam omsingelden ze Tasartir zonder geluid te maken; altijd verscholen achter bosjes en bomen. Rondom hem volgden ze hem totdat hij kwetsbaar zou zijn voor hun pijlen en bogen op de eerste open plek die ze zouden tegenkomen.

Tasartir · Sporenzoeker Joined: 07 Oct 2004 Posts: 25 Location: Joure

Zonder om zich heen te kijken roept Tasartir in eens: "Kom te voorschijn, Spinelven!"

Uriel · Posted: Thu Oct 14, 2004 3:32 pm Post subject:

Het werd stil, geen van de woudwezens verroerde zich. De vriend van de steenbewoners had hen blijkbaar opgemerkt. Zwijgend keken ze elkaar aan, maar verroerden zich niet. Als ze tevoorschijn zouden komen zou dat op hun eigen voorwaarde zijn. De woorden die de vreemdeling sprak waren die van de steenvrienden. Spinelfen noemden ze hen spottend. Hun echte naam hadden de bonkige ruwe stadwezens nooit gekend.

Hun leider gaf aan de bogen te spannen. Een voor een stonden ze langzaam op uit het kreupelhout. Hun lange takachtige ledematen tot het uiterste gespannen om op de minste provocatie hun dodelijke pijlen op hun doel los te laten. De elf met het bebloede gezicht zou geen schijn van kans maken. Toen stapte hun leider een aantal meters voor de steenvriend het pad op. Gekleed in de kleuren van het woud en met een huid zo bruin als een knoestige oude eik stond hij zwijgend op het pad. Zijn bruine haar stond piekerig overeind en leek in het groenige licht dat door de bomen viel zelf op de kleur van nat mos. Hij had een boog met gespannen boogpees, erop lag een van zijn pijlen, maar de punt was vooralsnog omlaag gericht.

Met donkere amandelvormige ogen nam hij de vreemdeling op. Zijn troep wist wat te doen mocht de vreemdeling naar een zwaard of boog grijpen. De stilte die volgde was om te snijden en het woud zelf leek z`n adem in te houden. Ergens heel in de verte was slechts het gekras van een kraai te horen die slechts diende als contrapunt voor de stilte.

Tasartir · Sporenzoeker Joined: 07 Oct 2004 Posts: 25 Location: Joure

In het elfs: "Vertel me wie u bent en laat uw mannen de pijlen van hun bogen halen" Zegt Tasartir zonder zich te veroeren. "Ik ben geen vijand, ik ben enkel op doorreis."

((OOC: Als jullie me niet verstaan herhaal ik dit in de mensen taal.
Als jullie tevoorschijn komen moeten jullie even melden of er nog een aantal van jullie blijven staan, verborgen.))

Uriel · Posted: Fri Oct 15, 2004 1:01 pm Post subject:

"U bevindt zich in ons domein Steenvriend. Wij stellen hier de vragen en wij bepalen zelf wie er onze vijand is."

De spinelf bleef op afstand staan, de pijl nog steeds naar beneden gericht. Hij wist dat zijn medejagers klaar stonden om te schieten. Hun takachtige ledematen leken op ranke bomen die uit het kreupelhout zelf waren opgeschoten.

"Wie ben je? Steenvrienden horen in de stad. Daar tolereren we ze ... nog."

Tasartir · Sporenzoeker Joined: 07 Oct 2004 Posts: 25 Location: Joure

"Ik ben geen stad bewoner, als jullie dat bedoelen met 'Steenvriend'. Ik behoor zelf tot de natuur toe, ik heb mijn hele leven in de natuur gewoont, daar voel ik mij thuis. Als jullie mij niet in jullie bos willen laten verblijven, heb ik liever de dood. Ik ben een doorn-elf, zonder de natuur zal ik niet kunnen leven. Vertel me nu hoe de echte naam van uw ras luidt, ik heb nooit van Spinelven gehoord, en de bomen hebben mij verteld dat jullie ras een andere naam hebben."

Uriel · Posted: Mon Oct 18, 2004 12:18 pm Post subject:

"Wij zijn de Sama-atee; de eerstgeborenen. Wij beheersten dit gebied voor de komst van de Chaos Tovenaar die een burcht van steen opwierp uit de oneindige uitgestrektheid van het Woud. Zijn arrogante bouwwerkt is waar je zojuist vandaan gekomen bent. Daar is iedereen bezoedeld met zijn arrogantie. Vervloekt zijn de Sama-Isaiah!"

"Hoe weten wij dat jij de waarheid spreekt? Geef ons een reden om je niet ter plekke met onze pijlen te doorzeven, geef ons een bewijs van je verbondheid met de natuur en je afkeer van de stenen wereld waarvan we je zojuist vandaan hebben zien komen Doorn-elf."

Tasartir · Sporenzoeker Joined: 07 Oct 2004 Posts: 25 Location: Joure

Tasartir kijkt om zich heen en loopt dan rustig richting een boom, hij drukt een van zijn handen tegen de bast en fluisterd iets onverstaanbaars tegen de boom. Daarna drukt hij zijn oor tegen de boom.

Na enkele hartslagen daar gestaan te hebben richt Tasartir zich weer op en steekt zijn hand omhoog. Onmiddelijk gaat er een schok door de boom en een prachtige vogel strijkt op zijn uitgestoken hand neer. Dan word ook de vogel iets ingefluisterd en de vogel gaat op de spreker van de Sama-atee haar hand zitten.

De vogel strekt zijn snavel uit naar het rechter oor en fluisterd: "Vrijheid!".

Na die woorden vliegt de vogel tegen de boom aan en verdwijnt in een flits.

"Wat jullie net gezien hebben is de ziel van deze boom, vanzelfsprekent weet u wat zijn woorden betekenen, Kan ik uw woud passeren?"

Uriel · Posted: Mon Oct 18, 2004 1:25 pm Post subject:

De Sama-atee keek verbaasd op toen er vanuit de boom een prachtige zilverglanzende vogel neerstreek op haar arm en haar "Vrijheid" toefluisterde.

"Je bent een sjamaan?" De Sama-atee keek de Doorn elf verbaasd aan en haalde de pijl van haar boog.

"Wat deed u in de stad en wat is uw naam? Weet u dan niet dat het in de stad gevaarlijk is voor ons? De Sama-Isaiah vertrouwen ons niet."

Tasartir · Sporenzoeker Joined: 07 Oct 2004 Posts: 25 Location: Joure

"Mijn naam is Tasartir, ik ben de leider van een groep doorn-elven, tot ik op een dag in een flits verdween, waarna de wereld vol natuur om me heen in eens veranderde in een omgeving vol met stenen huizen. Ik ben direct op zoek gegaan naar natuur, en hier ben ik.

Ik ben geen sjamaan, maar ik beschik over krachten die in deze wereld vreemd schijnen te zijn, ik kan bijvoorbeeld met bomen communiceren en kracht uit de natuur halen om mijn wonden te laten genezen en kracht winnen. Toen ik in de bloei van mijn leven was kon ik opgaan in een boom, en de boom laten bewegen en met grote inspanning zich uit de grond bevrijden en zo mijn vijanden verjagen, maar die tijd is geweest.

Ik zou het erg op prijs stellen mij met uw volk te laten eten, zodat u wat meer over deze wereld kunt vertellen. Verder kan ik u natuurlijk vermaken met mijn verhalen over mijn wereld."

Uriel · Posted: Wed Oct 20, 2004 4:45 pm Post subject:

De Sama-atee die het woord gevoerd had knikte.

"Goed, kom mee."

Daarna floot ze even schel tussen haar tanden. De anderen die om Tasartir heen gestaan hadden lieten de struiken even ruisen en liepen het pad op. Ze slingerden hun bogen over hun schouders en begonnen in een lange rij te lopen, dieper het bos in.

Ze bewogen zich voort als het ruisen van de wind, zonder met elkaar te spreken. Af en toe liet de leidster hen even halt houden om wat klein wild te schieten voor het avondmaal, maar dat was nooit langer dan een korte onderbreking op wat een lange stilzwijgende tocht werd.

((Spinelfen en Tasartir naar de Wilde Wouden; Jagerskamp van de Spinelfen))