Raganorck

[Therian]

Naar het niet zo subtiele aandringen voor een fooi verdween het meisje en liet Therian alleen in z'n kamer. De kamer zag er redelijk schoon uit voor een taveerne en naar de verschillende oude maar goed verzorgde meubels te zien had de waard het zilverstuk op redelijk hoge waarde geschat.

De spanning en verwondering die hij daarnet onderdrukt had kwamen in alle hevigheid naar boven. Het was als een wolf die klaar lag voor zijn prooi. Hij was er eindelijk, en met een voor hem ongestelde uiting van emotie lachte hij hardop. Een nieuwe wereld lag voor hem open en hi j had elke intentie om daar deel vanuit te maken. Overspoeld door die gedachte ging hij op het tweepersoons bed liggen en viel zonder verdere moeite in slaap.

[Therian]

“Aaaahhh!!!

Therian schreeuwde het uit en werd met een bonkend hart wakker, er druppelde zweet langs zijn gezicht en zijn mond vulde zich met de bittere smaak van gal. Wild tuurde hij de pikdonkere kamer in maar toen besefte hij dat hij alleen was. Langzaam dwong hij zichzelf een ademhalingsoefening te doen, die truc kende uit een van zijn eerste studieboeken en hoewel hij het al enkele maanden niet had geoefend kende hij hem zonder erbij na te denken. Het ging hem net zo natuurlijk af als een pasgeboren baby die melk dringt bij zijn moeder.
De oefening hielp hem prima bij het te baas worden van zijn angstaanval en rustig probeerde hij na te denken.

“Wat heeft mij in mijn dromen zo’n angst aangejaagd?” fluisterde hij zachtjes.
En terwijl zich liet meevoeren met het bonken van zijn nu wat gekalmeerde hart zocht hij geconcentreerd naar beelden die de boodschap van zijn droom wat zouden verduidelijken.
‘Dromen zijn de spiegel van de ziel’ had hij in een boek van een meester magiër gelezen. En hij nam ze over het algemeen ook serieus. Maar hoe hij ook nadacht, geen enkel beeld of fragment wou terugkeren.
Hij zette een van zijn voeten uit bed en terwijl de houten vloer mee kraakte ging hij op zoek naar een gas lamp en zijn Magische Dagboek. Hoewel hij wat gekalmeerd was voelde hij nog de schaduw van die allesverzengende angst en wist dat hij eerst zijn bevindingen moest opschrijven voordat hij het aandurfde om weer te gaan slapen.
_________________
---de only limit is your imagination---