Raganorck

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

((OOC: Iondor en Desey uit De Wilde Wouden -> 'Ergens tussen de bomen'))

Een in vuil-wit geklede figuur en een jong meisje in jongenskleding liepen door de drukke straten van Gannon. Uitgelaten trok het meisje plotseling aan de arm van de wit geklede man. Ze grijnsde breed en wees op een stoffig winkeltje, keek mokkend toen de man een wenkbrauw optrok maar trok hem toch in de richting van het winkeltje. Uiteindelijk bleek ze ook nog gelijk te hebben, het winkeltje was precies wat ze zocht; goedkoop maar toch fatsoenlijk. Een bebrilde man met vettig zwart haar kwam op het tweetal afgesneld.
"Kan ik u ergens mee van dienst zijn?" zei de man met een krakende stem. Desey knikte. "Ik hoop voor u van wel," antwoordde ze. Ze wenkte de witte man. "Zeg het maar, Ion. De keus is aan jou en ik heb geloof ik wel genoeg geld." Overbodig klopte ze een paar keer op de geldbuidel.

AngelusIondor · Posted: Thu Apr 15, 2004 3:06 pm Post subject:

Nogmaals keek Iondor naar zijn kleren. Pas nu merkte hij hoe oud en vies ze echt waren. Hij keek door de winkel: "Heb je ook iets in het wit?" Veel meer wist hij niet. Hij hield zichzelf nog steeds voor dat hij een engel was.

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

"Hè ja, lekker orgineel Ion!" grinnikte Desey. "Als jij het wilt..." Ze probeerde een grijns te verbergen maar knikte de bebrilde man toe. Hij schuifelde moeizaam weg en kwam even later terug met kleding die een wel héél orginele kleur had; wit.
"Issie goed, Ion?" Desey lachte hardop en keek Iondor aan.

AngelusIondor · Posted: Fri Apr 16, 2004 1:01 pm Post subject: Darkness..

(OOC: sorry voor de enorm lange post de vorige keer Embarassed

)

Iondor keek naar het witte kleding stuk. Hij glimlachte vriendlijk en zei vervolgens: " Ik vind van wel, maar misschien is het verstandig dat jij kijkt of het er mee door kan. Misschien heb jij een daar wat betere kijk op." Iondor keek nog eens aandachtig de winkel rond, maar hij zich echter niets wat hem intereseerde.

Iondor kreeg het koud van binnen en hoorde of voelde toen niets meer wat er om hem heen gebeurde. Hij zeg zijn thuisplaats... De oorsprong van alle engelen ondanks dat hij er niet echt was, hij stond nog steeds in de winkel. Was hem alles vergeven? Mocht hij terug? Terwijl deze vragen ongeantwoord bleven voelde hij een soort pijl dwars door hem heen gaan. Zijn borst deed ongeloofelijk zeer, maar dat was niet Iondor's grootste probleem. Hij vloede een negatiefe vloed door hem heen gaan. Zijn ogen brandden in zijn oog kassen, zijn haar kleurde donkerder en zijn ogen klegen een rode gloed. Zijn vluegels waren ook weer zichtbaar en begonnen ok snel donkerder te worden.

Tegen de tijd dat zijn haar helemaal zwart gekleurd waren zijn vleugels dat ook. Zijn pupillen waren verdwenen uit zijn ogen en die ogen waren nu verder helemaal rood gekleurd. Zijn tanden groeiden lichtelijk naar dat van een een vleeseter. Iondor's spieren groeiden en Iondor schreeuwde het uit van pijn. Met een enorme klap donderde hij terug in zijn lichaam. Hij was verloren, vervloekt... verdoemd.

AngelusIondor · Posted: Fri Aug 13, 2004 2:20 pm Post subject:

(OOC: Hmm, dunno wat er met Leana Terived is gebeurt... maar ik wou eigenlijk wel verder met Iondor... Geplaatst: 15 Apr 2004 18:04 dat is alweer een tijdje geleden.... te lang vind ik eigenlijk... dus tja als er niet snel gereageert word op deze post ga ik gewoon met Iondor verder ^_^)

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

(OOC: Ik ben terug. Gaan we nog verder? )

Desey schaterlachte en begon vrolijk te babbelen met degene die luisterde, wie dat dan ook mocht zijn. Ze liep een paar keer de winkel rond, gaf commentaar op kleding en bekomemrde zich niet om Ion. Pas toen hij begon te schreeuwen alsof hij de marteldood stierf draaide ze zich verschrikt om.

"Ion! Wat doe je nou?" was het eerste wat ze zei.

AngelusIondor · Posted: Wed Sep 15, 2004 8:02 am Post subject:

(OOC: Hey

leef jij ook nog? so, waar was je?)

"Ion! Wat doe je nou? " was het laatste wat Iondor hoorde voordat hij het bewust zijn verloor....

Het spookte door Iondor's hoofd.. duizenden stemmen lachten hem uit, bespotten hem... "Je bent verloren Iondor! Je bent niets meer!" De personen die eens zijn beste vrienden waren, wouden nu helemaal niets meer met hem te maken hebben. Hoe konden godelijke wezen's zo.. ongoddelijk zijn!?

Iondor voelde zich verloren, het enigste wat hij nu nog had was Desey. Maar dat was niet genoeg... hij voelde zich leeg.. verdoemd... dood. En was als Desey dood zou gaan? En hij niet? Hoe verloren zou hij dan wel niet zijn? Desey was sterfelijk, Iondor niet... dus hoe kon hij ooit waarde hecten aan het aardse leven als iedereen waar hij van hield stuk voor stuk dood zou gaan? Zijn hart brandde hem. Verloren in zijn eigen verdriet en wanhoop bleef hij daar roerloos op de grond liggen. Zijn zwarte vleugels lagen netjes over zijn rug alsof hij zichzelf met een deken had toe gedekt, maar zijn gezicht was ineens zoveel ouder. Zijn haren waren donkerder en het goddelijke was in geen zins meer te herkennen in zijn ogen. Het enigste wat je daar nog kon vinden was leegte... stilte en dood.

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

((OOC: Nee, ik ben zo dood als een pier, dooier dan Ion, je wilt nu zekerweten geen foto van me zien. Een griezelig tiep met vuurrood haar (met henna gedaan!) en lange nagels (typt gruwelijk) en veel zwart rond ogen. En verder... tja, heel dun, beetje Magere Hein Stijl... En waar ik was? Op de meest waanzinnige planeet (écht, je wilt er níet komen!), waar mensen zichzelf en anderen de meest gruwelijke dingen aandoen, die men daar Aarde noemt. (Ik vraag me af hoe ze erbij komen...) En trouwens... ik heb nieuwe sloffen en nu voel ik me net een ijsbeer))

Desey's volgende reactie was achteruit deinzen. Ze schrok van wat er met Ion gebeurde, maar waar ze het ergste van schrok, was van haar eigen machteloosheid. Of... Machteloosheid? Wat dat wel het juiste woord? Ze had het gevoel lam geworden te zijn, hoewel haar geest schreeuwde Ion te helpen. Ze kon alleen met gefronste wenkbrauwen toekijken naar wat er met haar vriend gebeurde, alsof het haar broertje was dat weer eens zichzelf in de knoop had gelegd en zij wachtte tot hij zichzelf had bevrijd.
Het leek een eeuwigheid dat Desey daar bewegingloos stond te kijken, en plotseling gaf haar lichaam zijn blokkade op. Wit weggetrokken knielde ze bij haar zwartgeblakerde vriend neer en legde haar hand op zijn voorhoofd. Zacht streek ze over zijn keurig gevouwen vleugels, zo zwart als die van een raaf, en blies zacht voor zich uit.
"Hè, wat naar nou..." Ze was de winkelbediende totaal vergeten.

AngelusIondor · Posted: Sat Sep 18, 2004 9:41 am Post subject:

Iondor's lichaam deed zeer en zijn oogleden waren zwaar. Hij voelde hoe hard de grond onder hem eigenlijk was. Hij opende langzaam en moeizaam zijn ogen. Hij zag hoe Desey zich over hem had gebogen. Hij voelde alsof haar ogen die van hem doorboorden. De vleugels die Desey voor heen nog net streelde verdwenen nu en Iondor probeerde op te staan. Kompleet in de war stortte hij echter weer meteen in en viel hard met zijn gezicht op de stenen grond van de winkel.

Hij was bang, alleen, verlaten. Zelfs de aanwezig heid van Desey was nu niet voldoende. Hoe graag hij dat ook wou. Het voelde alsof zijn hele lichaam bloedde... Opnieuw probeerde hij op te staan dit maal met succes. Hij stond wankel te staren naar de bediende die hem eveneens bang en verward aan keek. Nog steeds van de vorige gebeurtenis stond hij daar roerloos wachtend tot iemand iets deed.

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

Desey beet op haar lip toen ze Ion met zijn gezicht op de grond zag storten. Pijnlijk, leek haar. Ze probeerde zijn volgende poging op te staan te ondersteunen, maar dit keer stond hij zelf, al zwaaide hij als een dronken zombie. Nu pas kreeg Desey de winkelbediende in het oog en glimlachte verontschuldigend.
"Te veel drinken heeft een slechte invloed op hem," zei ze. Haar stem klonk rauw, alsof hij niet van haar was. Ze sloeg Ions arm over haar schouder en liet hem op haar steunen. Zonder verder nog iets te zeggen liep ze het winkeltje uit, samen met haar zwartgeblakerde vriend.
Maar wat nu?, dacht ze bij zichzelf.

((OOC: Ja, wat nu? Wat is er precies met Ion aan de hand? Ik snap ook wel dat hij nu ongelukkig is, maar hoe kan hij weer gelukkig worden (en ik weet dat hij geen engel meer kan worden, dus dat mag je niet zeggen. Pas op of anders ben je gemeen!). Mijn moeder zei net dat Ion de WARE liefde moet ontdekken, dan wordt ie weer wit en een engel. Maar je ziet wel dat ze er niet zo veel verstand van heeft. Als je als engel uit de hemel bent gedonderd, kun je er toch niet meer inkomen. Zeg maar JAAAAA!))

AngelusIondor · Posted: Sat Sep 18, 2004 2:04 pm Post subject:

(OOC: Mja omdat jij het zograag wilt : JAAAAA! Ik weet niet wat ik wil doen eignelijk, ik vond het verhaal lijn een beetje saai, dus ik denk ik ga eens bijna dood ofzow:P)

Te veel drinken heeft een slechte invloed op hem.

Zelfs in zijn vermoeide staat kon hij zijn lachen niet ophouden. Er was weer leven te herkennen in de ogen van Iondor, maar de goddelijkheid was weg. Zijn vleugels waren verdwenen, en de wond die hij aan zijn hoofd had gekregen door het vallen deed hem meer zeer dan het hem ooit gedaan had. Hij had ook honger, maar honger dan ooit. Tot hij besefte dat ze eignelijk nog helemaal geen kleding hadden gekocht toen ze het winkeltje eignlijk al uit waren.

"Erhm Desey?"Zei Iondor terwijl hij aan zijn nu nog meer bevuilde shirt trok. "Misschien moesten we nieuwe kleren kopen? Laten we daarna even wat gaan eten om tot rust te komen. Ik denk dat we dat beiden wel kunnen gebruiken niet?"

Nog steeds leunend op Desey die waarschijnlijk wel moeite had met het ondersteunen van Iondor's veel zwaardere lichaam, wachte hij tot zij weer het winkeltje binnen zou gaan.

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

((Kan ik helemaal begrijpen... Jij bent duidelijk zeer engelenlievend!))

Desey zette zich schrap, volgens haar gevoel leunde Iondor met zijn hele gewicht op haar schouders. Ze keek hem aan en zag zijn vertrokken gezicht, waardoor ze op haar lip moest bijten om niet in lachen uit te barsten. De schaafwond op zijn hoofd was niets, maar Ion keek erbij alsof iemand zijn hoofd in tweeën had gespleten. Toen zag ze zijn nog steeds haveloze kleding, en was het spontaan eens met wat hij daarover zei.
"Ja, misschien is het wel een goed idee om wat betere kleding voor je te kopen, maar zou je niet wat meer op je zelf kunnen gaan staan? Je plet me bijna. En eigenlijk vind ik dat we dat winkeltje niet meer inkunnen, na wat we daar hebben uitgevoerd, of beter, na wat jij daar hebt uitgevoerd."
Wiebelend op haar benen wachtte Desey tot haar vriend minder op haar ging leunen. Rust heb ik inderdaad nodig, dacht ze, er is me in jaren niet meer zoveel overkomen als in dze twee dagen...

AngelusIondor · Posted: Wed Oct 13, 2004 9:30 am Post subject:

Iondor probeerde weer op zijn eigen benen te gaan staan, maar hij zakte vervolgens bijna weer inelkaar. Zijn hele lichaam was moe. Zijn spieren werkten niet meer mee. Het lukte hem na een nog een keer echter wel om enigsinds op zijn eigen benen te staan. Hij leunde nog steeds op Desey, maar slechts heel lichtjes. Hij haalde zijn hand door zijn haren en zuchte hard op.

"Laten we maar een ander winkeltje zoeken dan. Ik denk dat jij Raganorck beter kent, aangezien ik hier drie dagen geleden voor het eerst ben geweest... dus ik denk ook wel dat jij een andere winkeltje kent?"

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

Gelijk voelde vooral haar rug minder pijnlijk toen Ion niet meer zo zwaar op haar schouders leunde.

"Laten we maar een ander winkeltje zoeken dan. Ik denk dat jij Raganorck beter kent, aangezien ik hier drie dagen geleden voor het eerst ben geweest... dus ik denk ook wel dat jij een andere winkeltje kent?"
Ze knikte langzaam, toen ze hoorde wat Iondor zei. Haar gedachten waren ergens anders en ze voelde een lichte hoofdpijn opkomen. Een winkeltje... waar waren ook al weer de winkeltjes? Desey's hoofd voelde aan alsof hij was volgestopt met watten, wat het haar erg moeilijk maakte om na te kunnen denken.

"Ion," besloot ze, "kunnen we niet beter eerst gaan uitrusten? Ik ben in jaren niet zo moe geweest en mijn hoofd lijkt wel volgestopt met watten. Ik heb gewoon het gevoel dat ik niets meer weet. En jij? Volgens mij ben jij ook redelijk uitgeput, en de wond op je voorhoofd is voor jou waarschijnlijk erg pijnlijk," ze grinnikte even, "hoewel het niet meer dan een schaafwond is."

Ze keek met opgetrokken wenkbrauwen afwachtend naar haar vriend, die, naar haar mening, weer zwaarder op haar was gaan leunen. Hij zag er inderdaad niet uit, met z'n slonzige kleding, die wit hoorde te zijn, maar zijn uitstraling was er het ergste aan toe. Hij leek geheel niet engelig, eerder een wat jonge bedelaar. Ze vroeg zich af of ze hem in de Taverne de deur uit zouden jagen...

((OOC: Naar de Taverne?))

AngelusIondor · Posted: Sat Nov 06, 2004 1:28 pm Post subject:

"Laten we een slaap plek zoeken dan... Maakt me niet uit wat of waar." Iondor greep Desey's hand en hing nu niet meer over haar heen. Hand in hand "hinkten" ze een steegje in.