Raganorck

[Marin Favonius]

Iets wat ik een half jaar geleden heb geschreven toen ik me best wel kut voelde. Maar nu niet meer ^_^

I don’t know what to do.
I know what to change
And what to change it in to
But I don’t know how to do it
And its scaring de shit out of me

I wish it would stop
de hurt and de pain
I wish it would vanish
And never return

But that wish is unreal
It will never come to be
As long as I don’t stop being me
But how can I change
If I don’t know what I’m doing wrong?
I’m working my way to de edge
And its scaring de shit out of me

I wish it would stop
de hurt and de pain
I wish it would vanish
And never return

My head feels numb
My eye burn in my skull
All de tears I have cried
Make me feel so much worse
I want to stop de flow of tears
But there is nothing I can do

alles seems so unreal
My hand passes through de solid wall
de grass turns blue and de sky turns green
I howl in fear

I wish it would stop
de hurt and de pain
I wish it would vanish
And never return

You could make it stop
Make it all go away
You know what I don’t
But I don’t know you
_________________
Hij leidt me, hij bracht me waar ik nu ben
Hij houd van me, hij troost me wanneer ik verdrietig ben
Hij vertelt me, geheimen en verhalen lang vergeten
Hij geeft om me, zoals een vader geeft om zijn dochter

Mijn gids, lief, mentor, vader

De Wind