Raganorck

[Lupijn]

Aelric Brekanthor

Emailadres:
lupijn@yahoo.co.uk

Karakters Naam:
Aelric Brekanthor

Titel:
Magister

Geslacht:
Man

Ras:
Mens

Leeftijd:
54

Beroep:
Vice-Decaan (=Vice-Rector) aan de Toren der Magie

Uiterlijk:
Ailric heeft borstelige, zilvergrijze haren en dito wenkbrouwen. Zijn haren zijn over het algemeen kort. De trekken in zijn gelaat zijn scherp getekend, wat hem een zekere strenge uitstraling geeft. Zijn sik en snor benadrukken deze strengheid. Doch de gloed in zijn blauwe ogen is warm, zelfs vriendelijk.
Hij is niet al te lang, maar omdat hij altijd kaarsrecht loopt, laat dit hem langer lijklen dan hij in werkelijkheid is.
Zijn kleding is eenvoudig en goed verzorgd. Over het algemeen draagt hij een lange zwarte tuniek (tot over zijn knieën), met breed uitlopende mouwen. Daaronder draagt hij en donkergrijze broek.

Karakter/persoonlijkheid:
Ailric is van nature kalm en koel. Hij is niet onvriendelijk, maar wel zakelijk. Hij weet dat zijn talenten niet zozeer op het gebied van de magie liggen, maar dat zijn bestuurlijke en organisatorische talenten wel degelijk goed zijn. Hij is iemand met zeer veel respect voor regels, traditie en etiquette.
Een van zijn sterkste overtuigingen is dat het hebben van magische kennis nog niet het gebruik ervan rechtvaardigd, en hij is ten zeerste bereid dit standpunt te verdedigen.

Verleden:
Ailric is geboren in een boerengezin, ver buiten de muren van Raganorck. Zijn leven verliep kalmpjes en hij werkte met zijn ouders en broers samen op de boerderij. Op 14-jarige leeftijd, hevig puberend, begon Ailric zich te verzetten tegen de levensstijl van zijn ouders en liep hij weg, naar de stad. Daar had hij talloze baantjes om in zijn levensonderhoud te voorzien, toen hij besefte dat hij meer wilde.

Hij besloot zich aan te melden bij de Toren der Magie, voor een magische studie. De magisters van het toelatingscomité lachten hem vierkant uit. Hij was te jong, kon niet lezen of schrijven en ze konden in hem niet de vonk van magie ontdekken die hun studenten over het algemeen wel bezaten. Ailric begon in de Toren der Magie als hulpje van de portier. In de loop der jaren leerde hij lezen en schrijven en verslond alle boeken over magie waar hij zijn hand op kon leggen.

Hij leerde een zeer getalenteerde student kennen die ervoor zorgde dat hij meer en meer boeken onder ogen kreeg en die hem af en toe meenam naar colleges. Deze student was Jan-Arend van von Leemhuijzen tot Guldenhoek. De twee werden vrienden. Op aanraden van Jan-arend deed Ailric opnieuw een toelating en tot zijn eigen verbazing werd hij deze keer wel aangenomen als student. Bij zijn toelating werd zijn kennis geprezen, doch men merkte wel op dat de zogenaamde magische vonk nog steeds nergens in hem te bekennen was.
Jan-Arend, zijn vriend was door de rangen omhoog geschoten en Ailric vorderde slechts langzaam en door intensieve studie. Hij besefte dat hij het moest hebben van zijn kennis en niet van zijn talent.

Uiteindelijk, toen hij inmiddels de 40 bereikt had, bereikte hij de graad van Magister. Hij wist diep in zijn hart al wat hem verteld werd op de dag van het behalen van zijn graad: hij zou nooit de graad van Hoge-Magister kunnen bereiken. Ailric had er vrede mee. Hij legde zich toe op andere zaken en begon zich toe te leggen op de reorganisatie van een aantal afdelingen binnen de universiteit. Deze hadden in geen eeuwen meer een verandering doorgemaakt en het waren plekken geworden waar traditie hoogtij vierde, ook al was het in strijd met de logica. De afdelingen begonnen soepeler te lopen en zijn talent werd opgemerkt door de Hoge-Magisters en de Grote Raad. Hij kreeg steeds meer verantwoordelijkheden op het gebied van het organisatorisch en logistiek draaiende houden van de universiteit.

De kroon op zijn carriere was het Vice-Decaanschap, hem toegekend door zijn vriend, inmiddels Rector van de Toren der Magie, Jan-Arend von Leemhuijzen tot Guldenhoeck en de voltallige Grote Raad. Het was een erkenning van zijn talent. De Toren der Magie had talloze veranderingen ondergaan, de regels op het gebruik van Magie werden strenger gecontroleerd en de samenwerking met de andere Torens en stadsraad waren aanzienlijk verbeterd.

Zijn intensieve studies en zijn inzet voor veranderingen leverden hem in de loop der jaren de bijnaam "De Papieren Magister" op.

Andere kenmerken/opmerkingen:
Het karakter 'Ailric' is toevallig ontstaan. Onlangs werd Raganorck bijna aangevallen vanuit een andere dimensie en als reactie daarop 'ontstonden' er bij enkele Raganorckers een aantal karakters met hoge posten om te kunnen reageren en besluiten te nemen. Ailric is er een van.

[Lucer Vincero]

Interresant personage, origineel. Ik wens hem succes to in Raganorck.

[ckeetel]

Heel mooi Lupijn....

[Anoniem]

Inderdaad..goed karakter Lup!

[Seth]

Het verrast me dat zo'n afgewogen, menselijk karakter is ontstaan uit zo'n spontane actie.
Petje (of ander hoofddeksel) af, Lupijn!