Raganorck

[Lupijn]

Emailadres:
lupijn@yahoo.co.uk

Karakters Naam:
Lupijn

Geslacht:
Man

Ras:
Mens

Leeftijd:
25

Beroep:
Klerk in de Toren der Geschiedenis

Uiterlijk:
Lupijn is een smalle, niet al te lange man. Hij heeft zwart haar met hier en daar wat grijze haren. Zijn ogen zijn lichtgroen en zijn huid is wat bleekjes van kleur, het resultaat van de vele uren die hij binnen achter zijn schrijftafel of met zijn neus in een dik boekwerk doorbrengt. Hij gaat meestal gekleed in zwarte kledij. Netjes, onopvallend en goed van snit. Aan zijn riem hangt een tasje met een kleine ganzeveer, een klein pennemesje, een afsluitbaar potje inkt, een zakje fijn zand en een zakboekje. Lupijn draagt verder een korte dolk aan zijn riem, welke hij meer heeft gebruikt als gereedschap dan als wapen. Zijn motto mag dan "de pen is machtiger dan het zwaard" zijn, hij weigert de Ene te verzoeken en 's nachts ongewapend over straat te gaan.

Karakter/persoonlijkheid:
Lupijn is een rustige, zachtmoedige jongeman, vriendelijk, maar verlegen. Hij eet absoluut geen vlees en is een matige drinker.

Verleden:
Lupijn's ouders kwamen een aantal jaren geleden naar Raganorck. Lupijn's vader was bootsman aan boord van een schip van het handelsgilde. Toen zijn vader tijdens een nachtelijke storm overboord werd geslagen en verdronk, besloot Lupijn naar Raganorck te komen om voor zijn moeder te zorgen.

Voor hij naar Raganorck kwam, was Lupijn schrijver en administrateur, hij werkte voor kooplieden en reisde mee met handelskaravanen. Tijdens een van deze tochten overkwam hem iets wat hem deed besluiten een rustiger baantje te zoeken. Sinds het voorval wordt hij regelmatig geplaagd door een ziekte en is zijn reukvermogen bijzonder sterk geworden.

De dood van zijn vader zorgde ervoor dat hij zich in Raganorck vestigde om voor zijn moeder te zorgen. Hij wist een baantje als klerk in de Toren van Geschiedenis te bemachtigen en onderhield van het geld zichzelf en zijn moeder. Een jaar geleden besloot zijn moeder naar familie buiten de stad te verhuizen, omdat de stad haar begon te benauwen. Lupijn bleef in de stad wonen. De rust van zijn onopvallende leven deed hem goed...

Recent verleden:
Een aantal weken geleden werd Lupijn door de geleerde Carinthus geselecteerd om te helpen bij het schrijven van een manuscript. Zijn taak begon als het uitwerken van de aantekeningen van de geleerde Carinthus, en mondde uiteindelijk uit in het zelf onderzoeken en zijn eigen bijdrage aan het onderzoek. Na vele weken van zwaar werk, waarin Lupijn de Toren der Geschiedenis bijna niet verlaten heeft, kregen ze het manuscript af. Lupijn kreeg van de geleerde Carinthus de tijd om bij te komen van het zware werk.

Op zijn eerste vrije dag maakt Lupijn een wandeling langs de stadswallen. Hij ontmoet een mens en een elf, Seth en Gashyr. Zij zijn nieuw in de stad en stellen hem een aantal vragen over de stad, die Lupijn voor ze beantwoordt. Door zijn werk als klerk in de Toren der geschiedenis ziet hij dagelijks vele boekwerken en manuscripten die hij moet lezen of overschrijven, ook over de geschiedenis van de stad. Seth en Gashyr vragen hem of hij de weg naar het kasteel van de koningin kan wijzen. Zij willen namelijk een audientie om hun diensten aan te bieden aan vrouwe Ophelia. Lupijn wijst hen de weg, doch eenmaal bij de poort aangekomen wordt hen door de wachters de toegang geweigerd. Een jongere wachter benadert hen en wil hen voor een kleine som aan munten wel binnenlaten via een andere poort. Het gezelschap twijfelt. Op het moment dat ze moeten beslissen verschijnt onverwacht vrouwe Ophelia, de heerseres van Raganorck, op de binnenplaats...

Andere kenmerken/opmerkingen:
Lupijn's motto is "de pen is machtiger dan het zwaard"...

((EDIT: Iets toegevoegd in "Verleden"...))

Edited by: Lupijn at: 10/15/02 3:46:56 pm

[ckeetel]

Hartelijk dank voor je bijdrage en suggesties voor de Leer van de Ene, altijd fijn wanneer mensen mee willen denken (het is tenslotte de ideeën-oftewel brainstorm sectie) rond de wereld van Raganorck.

Nog even een officieel en hartelijk Welkom

[Lupijn]

Dank je ckeeteltje *snif*, ik ben ontroerd door je warme welkom! Galliminus had ook al een welkomstmeel gestuurd vandaag!

Oh, en wat betreft mijn bijdragen aan het breinstormen: er is meer waar dat vandaan kwam en ben altijd blij mijn steentje te kunnen bijdragen...