Raganorck

[Arnmack]

Emailadres: denckeetel@yahoo.co.uk

Karakternaam: Arnmack

Geslacht: man

Ras: ork

Leeftijd: onbekend, 40+

Beroep: kruisboogschutter

Uiterlijk: lang diepzwart haar, soms los, soms voor het gemak in een eenvoudige staart gebonden wanneer er beroep wordt gedaan op zijn schutterskunsten, een strijdersvlecht heeft hij zelden gedragen sinds de dood van Dehan. Scherpe zintuigen. De ogen lijken altijd diep in de schaduwen van zijn gezicht te liggen waaronder forse kaken met slagtanden zitten.
Een groot lichaam dat puur is gebouwd op kracht en uithoudingsvermogen, zelfs voor een ork lijkt het weinig souplesse en lenigheid te bezitten. Een reden waarom hij de voorkeur geeft aan vechten met een kruisboog en vrijwel nooit zelf het initiatief neemt tot een lijfelijke confrontatie in de strijd. Altijd wordt hij vergezeld door een enorme roodhouten kruisboog, in de vorm van een helledier waarmee zowel stalen naalden als houten pennen mee worden afgeschoten. Zijn enige andere wapens zijn zijn armen en het ook onafscheidelijk lijkende jachtmes. Leren beschermingsstukken draagt hij rond zijn schouders, een berevel met donkere brandvlekken dient als mantel.

Karakter/persoonlijkheid: Een krijger-veteraan, een oorlogsmachine in hart en nieren, een ander leven is voor hem niet voor te stellen, levend van dag tot dag, van opdracht naar veldslag. Trouw aan Holm, een Entiteit die de harde, meedogenloze kant van het krijgersbestaan personificeert. Iets anders dan het leger heeft hij nooit gekend, waakzaamheid en voorbereid zijn op een eventuele strijd zijn dingen die voor hem vanzelfsprekend zijn tot in het extreme toe. Rond zich heen heeft hij zoveel zien sterven dat een leven relatief is geworden, afhankelijk van de bruikbaarheid kent hij het waarde toe (maar sinds de dood van een laatste geliefde is dat idee enigzins verandert). Zeer praktisch ingesteld, zowel in de kunst van het overleven als in de strijd. Hoewel zijn hart eeltig is geworden door de verliezen die hij in zijn leven geleden heeft, dwalen talloze duistere herinneringen diep weggeborgen in zijn ziel.
Ultiem genieten kan hij van simpele goede dingen, een opgestoken pijpje, een steen in de rug of de tanden van Lunea in zijn oren. Hij heeft eenvoudige levensfilosofieën, zoals die ene waarin alles wat onverklaarbaar is, aan goddelijke krachten wordt toegeschreven.

Verleden: veel daarvan houdt hij diep weggeborgen, voor zover bekend komt hij uit een elite-eenheid van de ogurhorden die eropuit was gestuurd om de half-elf Coldrin en de mens Echo zeker te stellen voor Haar, Heerseres van de Haat en het Vuur. Voor Arnmack de godin met de acht poten in de Ruïnes van de Eerste Fabriek. De belegerde smidse waarin Coldrin zich verschool ontplofte, Arnmack de krijger kreeg een stuk staal in zijn been en werd waardeloos voor de laatste overlevenden van de eenheid, bij de smidse ontmoette hij Lunea, de krijgster die hem zonder veel omhaal versloeg en zijn hart wist te winnen.

Andere kenmerken/opmerkingen: Arnmack gaat de paden van Holm, het krijgersleven, daarmee alles accepterend wat hij voor zich zal krijgen, zowel leven als dood, pijn en klein geluk. Gestorven makkers noemt hij op en hun namen schenkt hij aan de grote krijgers in de veldslag van een nachtelijke hemel (sterren). Fysieke pijn is iets waarmee hij heeft leren leven en de ork heeft een bijzonder groot incasseringsvermogen en hoge pijngrens.
Voor een volk zonder priesters en genezers is er nog een krachtig middel om te herstellen van zware verwondingen: de Gesel van Holm. Het is echter een weg zonder terugkeer, wie zichzelf niet zal overwinnen zal zijn schreden naar de hemel richten.
Zijn pad loopt nu naast die van Lunea, zij leert hem door andere ogen te kijken en is wellicht het enige wat hem nog weerhoudt zich aan te sluiten bij de ogurhorden en zijn oude leven op te pakken. De boogschutter heeft bloedwraak gezworen aan Medarion, de tovenaar die Lunea op het randje van de dood bracht.



(Arnmack door Red... hele grote dank )

[red]

Het is me een eer, Skeet...

eeehhh Arnmack..je veter zit los...

[Galliminus]

*PATS*,......rent héél hard weg....

Galliminus dan Maros,...Ridder in het Adelijke Regime van Raganorck

[Arnmack]

Sruikelt over de losse veter, belandt voluit op de grond, komt half overeind, schoudert zijn boog, schiet een stalen pin op de linkerbil van de rennende onverlaat af, strikt zijn veters.