Raganorck

[ckeetel]

Emailadres: denckeetel@yahoo.co.uk

Karakters Naam: (Banduin) De hond met vele namen

Geslacht: Reu

Ras: Ierse Wolfshond

Leeftijd: 10

Beroep: Oorlogshond

Uiterlijk: Kalf van een hond, halflang grijs haar. Zo mager dat zijn ribbenkast te zien is, schurftig. Gele ogen met zwarte pupillen. Hier en daar littekens op zijn donkergrijze huid. (Ziet er ZEKER niet uit als een wolf! Stel je een gespierde, behaarde Deense Dog voor met een snor, dat komt een beetje in de buurt)

Karakter/persoonlijkheid: Ultiem loyaal aan zijn meester, strijdlustig, beschermend, moedig, waakzaam.

Verleden:
Wanhopig probeert de grote grijze hond de aandacht van zijn meester te krijgen, een ander rondje trekt hij rond de stille figuur op de grond, maar die staat niet op. De grote hond drukt zijn neus tegen de man, probeert hem in beweging te brengen, maar het haalt niks uit. Banduin piept. Hij kent de dood, maar weigert hem in dat roerloze lichaam te zien.

Een bekende geur bereikt hem waar alle haren op zijn rug rechtovereind gaan staan terwijl de lippen zich optrekken en de gele tanden eronder tonen, uit de donkere schaduwen van de Wouden doemen donkere lijven op. Hun scharen strekken zich uit naar hen. Banduin gaat grauwend voor de dode staan.
Maar de spinachtigen lijken op een onbekende roep te reageren en ze verdwijnen.

Dagenlang ligt Banduin naast de gevallene en de tijd verstrijkt, enkel ochtenddauw, woudgras en insecten eet hij, onwillig is het dier de man te verlaten. Op een keer, als Banduin zijn inmiddels uitgeteerde lichaam te ruste heeft gelegd, strijkt een vreemde wind langs zijn haar en lijkt hem iets in te fluisteren. Banduin staat op en loopt, zonder om te kijken, weg.
Wat de wind hem influisterde? Wie weet, misschien leerde zijn meester over het lot van het trouwe dier en streek een goddelijke kracht zich een keer over het genadig hart.
Zeker is dat Banduin de lange weg naar de stad vond en meer dood dan levend door de poorten ging.

Andere kenmerken/opmerkingen: Nu bedelt Banduin, zijn kostje bij elkaar, dikwijls is hij te vinden in de buurt van de Taveerne, waar hij af en toe iets krijgt toegeworpen. Hij duldt geen hand op zijn kop, mensen geven hem de ruimte (het is een ontzagwekkende hond). Zijn hart gaat nog steeds uit naar het harde leven, het zwerven en de strijd. Dit leven laat hem langzaam wegkwijnen, een schaduw van de trotse hond die hij ooit was.

Edited by: ckeetel at: 6/26/02 9:58:57 pm

[ckeetel]

Nog even een toevoeging aan het uiterlijk van Banduin, zodat mensen zijn dimensies beter begrijpen.

De Ierse Wolfshond is het grootste hondenras ter wereld. Banduin is dus zoiets, of een uit de Raganorckse omgeving komende variatie. Hij heeft een schofthoogte van 90 cm (!) en weegt ruim 60 kilo. Ideaal om in een strijd met gemak een grote volwassen man om te gooien.

Werd ook in't echt gefokt voor de strijd en ook om wolven te verscheuren (met alle respect naar Elfquest- fans )
Dat is dus een oorlogshond for ya.

Edited by: ckeetel at: 2/16/02 9:40:10 pm

[red]

Mijn achter buurvrouw heeft een reu met een schouder hoogte van maar liefst 97 cm! Cute heet ie en ik mag soms voor oppas spelen. Dit is een hond waar mee een dame 's avonds laat over straat kan!

Nog een weet je. Chucchulin (of hoe je dat ook schrijft) is er naar vernoemt! hij heeft als jonge de favorite hond van een landheer uitgeschakeld en heeft ter compensatie de hondenbaan overgenomen, zo.

Gave honden echt waar!

Aai,
Signe (Red)

[ckeetel]

97 cm? ...wow.... Daar loopt iedere hitsige knakker, als ie de dame ziet, wel een blokje voor om!

Ik draag ze ook een heel warm hart toe en wie weet... misschien loopt er nog een keer zo'n grote grijze reus bij mij rond....

[De hond met vele namen]

Hm...hij doet het...

Edited by: De hond met vele namen at: 6/26/02 9:07:15 pm