Raganorck

Lorena Roodrok · Sporenzoeker Joined: 27 Mar 2003 Posts: 16

((van Gannon; De Hoofdstraat/De markt))

Weldra kwamen ze voor de Taverne terecht. Buiten zagen ze niemand zitten, dus Lorena en Nimuë gingen naar binnen. Ondanks de drukte konden ze toch een vrij tafeltje vinden. Ze gingen elk op een stoel zitten en al snel kwam er een serveerster bij hun tafeltje staan. "Ik lust wel een roemer rode wijn," bestelde Lorena, "Wat wil jij drinken, Nimuë? Bestel wat je wilt, ik betaal." Lorena haalde haar pas verworven beurs tevoorschijn en keek nieuwsgierig wat erin zat. Niet slecht, dacht ze. Meer dan genoeg om een paar dagen van te leven.

Ze telde een paar munten uit en gaf ze aan de serveerster. "Laat de rest maar zitten," zei ze, "Misschien kun je me helpen. Wij zijn op zoek naar De Roddelkoningin. We hadden gehoord dat ze buiten zou zitten, maar daar is ze niet. Weet jij soms waar ze is?" Vragend keken Lorena en Nimuë het meisje aan.

Klik hier voor Lorena's website.

Nemesis · Verloren en Vergeten Joined: 18 Mar 2003 Posts: 26

"Geef mij maar een kroes bier, daar knap ik altijd wel weer van op", zei Nimuë. Ze luisterde naar Lorena toen ze vroeg of het meisje wist waar ze de roddelkoningin konden vinden.

Ze merkte dat er diep in haar hart weer een vonkje hoop was ontvlamd, zou ik mijn vader echt kunnen vinden, dacht Nimuë. Is hij niet dood, laat je hoop maar niet te groot worden want dan is de teleurstelling een stuk groter als het op niks uitloopt. Maar als vader inderdaad nog leeft, waarom heeft hij dan geen contact opgenomen, wie weet zit hij in de problemen. Ik moet een spoor van hem vinden,en. Voor het te laat is, als het al niet zover is. Ze richte haar aandacht weer op het meisje.

Lorena Roodrok · Sporenzoeker Joined: 27 Mar 2003 Posts: 16

De serveerster keek bezorgd. "Ze is vanmorgen niet uit haar kamer gekomen. Ze slaapt hier in de Taverne en elke morgen is ze als één van de eersten beneden voor haar ontbijt en een kop verse thee. Maar vandaag heb ik haar nog niet gezien. Ik maak me zorgen, het is niets voor oma Rita om zomaar weg te blijven. Misschien is ze ziek. Maar ik mag van mijn baas niet gaan kijken. We moeten de privacy van onze gasten respecteren, zegt hij."

Lorena keek Nimuë aan. Zij is een genezeres. Misschien kan ze helpen, dacht ze. "Welk kamernummer heeft oma Rita?" vroeg Lorena aan de serveerster. "Wij zijn niet gebonden aan de opdrachten van de waard en mijn vriendin is genezeres."

Hoop en opluchting gloorde in de ogen van het jonge meisje. "Oh, zouden jullie willen kijken? Dat zou geweldig zijn. Kamer 231." Direct stond Lorena op. "Kom je mee, Nimuë? We gaan even kijken." De knappe dievegge liep naar de trap.

Klik hier voor Lorena's website.

Edited by: Lorena Roodrok at: 4/14/03 9:17:07 am

Nemesis · Verloren en Vergeten Joined: 18 Mar 2003 Posts: 26

Nimuë luisterde naar wat het meisje te zeggen had, Lorena haalde haar woorden uit haar mond toen ze zei dat ze wel even zouden gaan kijken. Ze stond op en zei tegen Lorena: "Als jij alvast gaat dan kom ik over een paar minuten." Ze zag dat Lorena de trap op liep. Ze draaide zich om naar het meisje. "Ik heb een kom warm water nodig, kun je die voor me halen." Het meisje haalde de kom en gaf hem aan Nimuë.

Nimuë liep de trap op en zag Lorena voor de deur op haar wachten. "Als je zo ver bent, zullen we dan naar binnen gaan, misschien is ze ernstig ziek, en misschien is het niks. Maar als we nu niet naar binnen gaan zullen we het nooit te weten komen." Nimuë glimlachte naar Lorena en vroeg:"Als je de deur alsjeblieft wil open maken, ik heb mijn handen vol."

Lorena Roodrok · Sporenzoeker Joined: 27 Mar 2003 Posts: 16

Zacht klopte Lorena op de deur. Er kwam geen geluid van binnen, dus Lorena probeerde het opnieuw, nu wat harder. Toen er nog steeds geen reactie te horen was, opende Lorena voorzichtig de deur. Ze keek door het kiertje naar binnen en riep zachtjes: "Hallo. Is daar iemand?"

Nimuë zag hoe haar vriendin de deur helemaal opendeed en naar binnen stapte. De gordijnen zaten nog dicht en in het gedimde licht zag ze een gestalte op bed liggen. Nimuë liep snel op het bed af en zag een oude vrouw liggen Ze had haar ogen dicht en ademde onregelmatig. Nimuë zette haar kom water op het nachtkastje en bekeek de oude vrouw van dichtbij. Gelukkig, in ieder geval leeft ze nog.

Lorena had ondertussen de gordijnen opengedaan en stond bezorgd aan de andere kant van het bed. "Kun je wat voor haar doen?" vroeg ze aan de genezeres. "Zeg het als je wat nodig hebt, dan zal ik het halen."

Klik hier voor Lorena's website.

Nemesis · Verloren en Vergeten Joined: 18 Mar 2003 Posts: 26

"Zet eerst de ramen maar eens open, ze heeft frisse lucht nodig." Ze keek Lorena aan en zag haar bezorgde gezicht, "Rustig maar Lorena, het is niks ernstigs. Ze heeft een griepje, omdat ze zo oud is heeft ze er meer last van dan iemand van jou of mijn leeftijd." Nimuë pakte de kom in haar handen en ging op de rand van het bed zitten. Ze begon met het doekje Rita's voorhoofd af te deppen, om de koorts tegen te gaan. Ze pakte de Athelas plant uit haar tas en wreef de balderen door haar handen. Een scdherpe geur kwam vrij, daarna deed ze de bladeren in de kom met warm water. De geur verspreidde zich door de hele kamer en verdreef de muffe stank die er rond hing. "Lorena, kun je een kop kruidenthee voor Rita halen, daar zal ze van op knappen, dan maak ik ondertussen de kamer een beetje schoon." Lorena liep weg en Nimuë stond op.

Ze raapte de kleren van de grond op en vouwde ze op. Daarna legde ze op de tafel die in de kamer stond. Rita kreunde en Nimuë liep terug naar het bed. "Rita, rustig maar. Ik ben Nimuë en ik en Lorena zijn hier om je te helpen." Nimuë legde haar hand op Rita's voorhoofd en voelde dat de koorts langzaam aan het zakken was. Maar niet snel genoeg voor haar zin. Ze liep naar de teil die er stond en vulde hem met lauw water. "Ik ga je in bad doen Rita, daar zal de koorts van zakken. Wees gerust, ik zal je niet laten vallen. Ik heb dit vaak gedaan bij mijn broers als ze ziek waren." Ze hielp Rita overeind en leidde haar naar de teil. Ze trok de kleren uit die Rita aanhad en liet haar heel voorzichtig in de teil zakken. Snel waste ze haar lichaam en deed nog een aantal kruiden in het bad. Rita inhaleerde de scherpe geur en ze stopte met ijlen. Ze keek Nimuë aan en vroeg met zachte stem:"Wie ben je kind." Nimuë glimlachte naar de oude vrouw en zei:"Ik ben Nimuë. Lorena is een kop kruidenthee voor je aan het halen, ze zal zo wel terug zijn." Ze hielp Rita uit de teil en hielp hara met aankleden. Ze legde haar op bed en ging ernaast op een stoel zitten. "Ken jij Lorena", vroeg de vrouw. "Ja, ze is een vriendin van me". Ze draaide zich om toen ze voetstappen hoorde. "Kijk, daar is ze al."

Lorena Roodrok · Sporenzoeker Joined: 27 Mar 2003 Posts: 16

Lorena kwam binnen met een dienblad, met daarop drie koppen dampende thee en een mandje met een paar zachte broodjes. Ze keek opgelucht toen ze de oude vrouw kwieker in bed zag liggen dan toen ze wegging. Ze zette de thee en de broodjes op het nachtkastje en ging op de rand van het bed zitten. "Hoe gaat het nu met u?" vroeg ze. "Ik heb de waard op zijn falie gegeven voor het gebrek aan menselijkheid in deze tent en de serveerster gerustgesteld. U krijgt trouwens de groeten van Marie. Ze komt straks nog even kijken hoe het met u gaat." De ogen van Rita begonnen te glinsteren toen Lorena de naam van de jonge serveerster noemde. "Marie is een lieve meid. Ze is als een kleindochter voor me en zorgt altijd goed voor mij. Zijn die broodjes voor mij?"

Lorena gaf een broodje aan de oude vrouw en keek met voldoening toe hoe het broodje met gezwinde spoed naar binnen verdween. "Ik ben blij dat u zich weer beter voelt," sprak ze. "Nimuë wilde u wat vragen, als u zich daar tenminste sterk genoeg voor voelt." Rita nam een slok van haar hete thee en het was zichtbaar dat ze snel opknapte. Lorena gaf Nimuë ook een kop en zei: "Tja, het is wat anders dan het bier dat je besteld had, maar daar hebben we straks nog wel tijd voor, denk ik."

Rita keek Nimuë aan en vroeg zachtjes: "Wat wilde je van mij weten, lief kind? Ik hoop dat ik je kan helpen, want ik ben jullie erg dankbaar." De jonge genezeres vertelde het verhaal over haar vader aan de oude vrouw. Tijdens Nimuë's woorden lichtten de ogen van "De Roddelkoningin" op. Klaarblijkelijk herinnerde ze zich iets uit die tijd. Nadat Nimuë haar verhaal beëindigd had, keek Rita haar aan. "Ja, ik herinner me een man. Hij logeerde ook in dit hotel. Hij had groene ogen en zwarte haren. Ik vond hem nogal lang, maar hij kwam niet slungelig over. Hij wachtte op iemand. Hij kwam wel eens bij me zitten en we praatten dan wat. Na ongeveer een week is hij weggegaan in het gezelschap van een elf. Hij heeft me nog iets gegeven. Hij zei, als er wat met me gebeurd, wil je dit aan mijn dochter of zoons geven? Ik heb niets meer van hem gehoord, maar ik heb het nog steeds. Help me eens overeind."

Met vereende krachten hielpen Nimuë en Lorena de oude vrouw op haar voeten. Langzaam schuifelde ze naar de kast aan de andere kant van de kamer. Ze trok een laatje open en rommelde daar een poosje in. Ondertussen mompelde ze zacht: "Nou, waar had ik het gelaten. Ah, hier is het." Ze kwam terug geschuifeld met een klein pakketje in haar handen. Het zat in een vuile witte doek gewikkeld en Rita gaf het aan Nimuë. Met een zucht liet ze zich weer op het bed zakken en sloot haar ogen. Zenuwachtig maakte Nimuë het pakje open. In de doek zat een klein houten kistje. Op een simpele wijze bewerkt, maar toch sierlijk. Het deksel liet zich gemakkelijk openen en in het kistje zat een strengetje zilverkleurig haar en een stukje perkament. Lorena keek haar vriendin gespannen aan. Wat zou ze nu denken? Het pakje is overduidelijk afkomstig van haar vader.

Klik hier voor Lorena's website.

Lorena Roodrok · Sporenzoeker Joined: 27 Mar 2003 Posts: 16

OOC: Sorry voor de vertraging. Ik ben Assistent Game Moderator geworden in Tazlure.nl en had het dus even erg druk.

IC: "Ik heb er nog iets bij te vertellen," sprak de oude vrouw. "Je vader gaf dit kistje aan mij en zei erbij dat hij met Halvadir de Elf naar het Duistere District zou gaan. Halvadir had interessante handel voor hem. Hij vertrouwde het zeker niet helemaal, dus daarom gaf hij me dit kistje. Heb je hier wat aan?" Rita keek Nimuë vragend aan. Lorena straalde van vreugde. Volgens haar was dit informatie waar Nimuë met smart op zat te wachten.

Klik hier voor Lorena's website.

Nemesis · Verloren en Vergeten Joined: 18 Mar 2003 Posts: 26

OOC: maakt niet uit, ik had het zelf ook redelijk druk. Nog steeds eigenlijk, maar gefeliciteerd met je promotie.

IC: Nimuë luisterde naar wat de oude vrouw had gezegd en zocht haar geheugen af. Halvadir, Halvadir. Wie is het ook alweer, dacht ze bij haarzelf. Ze pakte het stukje perkament uit het kistje en maakte het open. Ze zag dat het de taal van de bijna uitgestorven woudmensen was. "Nu weet ik het weer", riep ze plotseling uit. Ze keek de vrouwen aan. "Halvadir de elf was onbetrouwbaar. Hij was ook erg verraadzuchtig en machtsbelust. Hij wou oorspronkelijk met mijn moeder trouwen, maar zij koos voor mijn vader. Misschien heeft hij mijn vader laten verdwijnen. Het Duistere District is ook een plaats waar je makkelijk kan verdwalen." Ze richhte haar aandacht weer op het perkament en keek naar de net geschreven runes. "Waarschijnlijk zijn dit aanwijzingen om ons te helpen erachter te komen wat er uiteindelijk gebeurd is."

Lorena Roodrok · Sporenzoeker Joined: 27 Mar 2003 Posts: 16

Lorena bekeek het stukje perkament. "Kan jij lezen wat erop staat?" vroeg ze. "Ik heb deze tekens nog nooit gezien. Als jij het ook niet weet, dan denk ik dat we het beste naar Het Duistere District moeten gaan om uit te zoeken wat er op het papier staat en wat er gebeurd is. Ik ben blij dat we in ieder geval iets over je vader gehoord hebben." Het meisje met de rode rok nam nog een slok thee. Ze zei tegen Rita:" Bedankt voor uw hulp, Rita." Ze omhelsde de oude vrouw voorzichtig en gaf haar een kus op haar wang. "Ik hoop dat u vlug weer opknapt." Lorena keek Nimuë aan. "Wat gaan we doen? Blijven we nog even hier of gaan we op onderzoek uit."

Klik hier voor Lorena's website.

Nemesis · Verloren en Vergeten Joined: 18 Mar 2003 Posts: 26

"Ik kan het de oude taal wel lezen, maar deze tekst is een verbastering ervan. Het dialect is moeilijk begrijpbaar, maar ik zal het proberen te ontcijferen." Nimuë las snel de tekst door. Ze keek de 2 vrouwen aan, en zei:"Ik heb een aantal woorden kunnen vertalen. Deze kunnen ons misschien helpen, maar we zullen toch naar het Duistere District moeten. Ik denk dat het gaat om een soort zoektocht, want de woorden die ik heb kunnen vertalen zijn. Mysterie, legende, verdwenen, schat, gevaar, heerser, apocalyps en macht. Meer heb ik er niet van kunnen vertalen. Ik denk dat onze volgende aanwijzingen in het Duistere District liggen. Bedankt dat u dit voor mij heeft bewaard Rita. Ik sta bij je in het krijt." Toen wendde ze zich tot Lorena en zei:"Het zal gevaarlijk worden Lorena, je hoeft niet mee als je niet wilt. Je kan je nu nog terug trekken voordat het te laat is. Aan jou de keus."

Lorena Roodrok · Sporenzoeker Joined: 27 Mar 2003 Posts: 16

OOC: Duizendmaal excuus voor het late antwoord. Ik was je een klein beetje.… ahem…. vergeten. Sorry.

IC: Lorena keek Nimuë lachend aan. Ze spreidde haar armen en riep: "Natuurlijk ga ik met je mee. Ik kan wel een avontuurtje gebruiken. En als je Lorena Roodrok eronder wil krijgen, dan moet je heel vroeg opstaan. Ik denk dat wij gevaarlijker zijn voor de duistere machten dan zij voor ons!" Lorena stond op en pakte Nimuë bij haar schouders. "We gaan je vader vinden, meisje. Ik steun je door dik en dun. Wat mij betreft kunnen we gaan. Is Rita goed verzorgd?"

Klik hier voor Lorena's website.

Nemesis · Verloren en Vergeten Joined: 18 Mar 2003 Posts: 26

Nimuë lachte terug naar haar en zei:"Ik ben blij dat jij mijn vriendin bent geworden Lorena. Ik denk dat ik je hulp straks hard nodig heb, dus ik ben blij dat je met me mee gaat." Ze pakte haar tas en stopte haar spullen er terug in. "Rita is goed verzorgd, we kunnen nu niks meer voro haar doen, maar ik wil later nog wel even langs om te controleren of ze ook vooruit blijft gaan. Vaarwel Rita, bedankt voor de hulp." Nimuë omhelsde Rita en liep naar de deur. "Ga je nog mee, of heb je je toch bedacht", zei ze glimlachend. Ze liep de gang op en de trap naar beneden de herberg uit.