Raganorck

ckeetel · Posted: Mon Mar 24, 2003 8:32 pm Post subject: -100 Het Laatste Oordeel

OOC- Dit zijn de herinneringen van de ouden en hun monument aan Raganorck. Zittend aan hun vaste tafel in de Taverne waarnaast door de ruiten van glas-en-lood het leven van buiten verweven wordt met de grijze draden van hun verleden, overzien ze de stad waarin de ochtenden en de avonden wegglijden en de stad herbouwd wordt in hun ogen.

Het monument ontstaat in de Taverne en dateert tegelijkertijd bijna een eeuw terug...de draden zullen: -100 Het Laatste Oordeel heten.

Edited by: ckeetel at: 3/24/03 9:33:29 pm

Galliminus · Posted: Mon Mar 24, 2003 10:38 pm Post subject: -100 Het Laatste Oordeel

Zanosh was vandaag vroeg opgepikt door Gunter,..zij zouden weeral hun dagelijkse dosis Nachtstormer tot zich nemen,...een jenever soort die enkel binnen de muren van Raganorck te verkrijgen was.

Vroeg op de middag had Zanosh al de voetstappen van Gunter gehoord,...Zanosh was misschien wel blind, maar het loopje van Gunter herkende hij al van vele passen afstand. En dan daarbij,...zoveel mensen kende hij niet met een houten been..
Gunter had hem bij de arm genomen en ze waren wederom naar de Herberg van de Kraakwaters gekomen,.....de plaats die al ruim zeventig jaar hun vaste stekje was om wat drank te nuttigen en over hun hachelijke avonturen te praten.

De laatste paar jaren had geen van hen nog avonturen meegemaakt,...het waren oude mannen..
Hij was blind en Gunter kreupel, maar ondanks dit beleefden ze nog altijd veel plezier als ze naar de jonge avonturiers luisterden binnen de taveerne, maar het dagelijkse potje schaken was eigenlijk hetgeen waarvoor ze iedere keer naar de taveerne afkwamen... Zanosh was wel blind, maar zijn gebrek aan zicht veranderde niets aan zijn passie voor het schaakspel.

Iedere dag dat zij hier aan hun vaste tafel zaten kwamen er wel weer herinneringen boven bij een van de twee die zij bijna vergeten waren. Zij hadden allebei als soldaten gediend binnen het leger van Raganorck voor vele jaren, maar nu waren ze oud en konden zij enkel de prestaties van weleer de revue laten passeren,...en dit was ook hetgeen wat zij dagelijks deden..schaken en praten over vroeger....

Zanosh boog over de tafel en sprak: "Paard van H2 naar F3,..schaakmat mijn beste makker,..Ik ben misschien wel blind,...maar ik zal nimmer blind zijn voor die afgezaagde pion-dame opening van jou!..Je zou me onderhand wel wat beter moeten kennen......."

Een bulderende lach klonk door de taveerne,...een bulderende lach die ontaarde in een ferme hoestbui.. Zanosh haalde zijn zakdoek tevoorschijn en hoeste daar eens flink in......

"En nu Gunter?....Heb je nog wat zinnigs te vertellen nadat het aan mij de eer was om deze geweldige partij te winnen?"

Zanosh Dirolir

Edited by: Galliminus at: 3/25/03 1:21:21 pm

ckeetel · Posted: Tue Mar 25, 2003 3:09 am Post subject: -100 Het Laatste Oordeel

Zijn oude handen, waarvan de huid loodgrijs is geworden, dun als papier en onregelmatig gepigmenteerd, vouwen zich om de bleekgele kop van een lange stenen pijp. Het is een ritueel geworden, het tabak, de gedroogde zwarte lotus, die hij loshaalt en aanstampt in het geurige maar geblakerde binnenste van de pijp. Zo vanzelfsprekend is de beweging dat de eeltige, grauwgeworden vingertoppen een eigen leven lijken te leiden, terwijl zijn diepliggende door zware wenkbrauwen overtrokken ogen zich richten op zijn triomfantelijke makker tegenover hem.

Dan reikt hij naar de zakken, plichtmatig tastend naar de tondeldoos die hij vandaag niet vind, zijn zilveren tondeldoos waarmee hij gewoontegetrouw zijn pijp mee placht aan te steken en onverrichterzake keren zijn handen weer terug naar de tafel, leggen de Witte Koning om, terwijl de pijp ongebruikt tussen de tanden klemt. "Afgezaagd, kom mijn beste...je kan het niet verkroppen dat ik je gisteren met dezelfde opening je om de oren sloeg... Bij de Ene, het enige wat afgezaagd aan me is, is mijn been." De ogen zorgelijk, maar zijn stem gemoedelijk, zet hij het Nachtstormertje tussen de vingers van Zanosh, "neem een goede slok kerel...beter dan welke arts dan ook".

Het zou hem niet verbazen als ze ooit de schedel mochten lichten van zijn maat dat ze geen hersens zullen vinden maar een schaakspel. Onrustig trommelen zijn vingers op tafel terwijl koude lucht hem niet de voldoening schenkt van het geurige mengsel in de kop van de pijp. Hij licht de stenen kruik op die Mathilde neer heeft gezet, en vult zijn glaasje.

"Mijn eerste pionnen waren van zeep Zanosh, allemachtig, dat legerspul was nergens beter geschikt voor dan dat, het snijden van alle schaakstukken... zelfs je kleding haalde je ermee open, het zou uitmuntende ballista-materiaal geweest kunnen zijn en je zou er nog een respectabele afstand mee kunnen halen ook, als je geen eelt kreeg van de trainingen dan kreeg je het daar wel van..."

Edited by: ckeetel at: 3/25/03 4:54:46 am

Galliminus · Posted: Tue Mar 25, 2003 10:54 am Post subject: -100 Het Laatste Oordeel

Zanosh nam het glaasje Nachtstormer aan van Gunter en gooide die in een keer achterover. Schaakstukken van zeep,...dat was zeer lang geleden toen Zanosh en Gunter nog jonge knapen waren. Hun soldij jaagden ze er al doorheen dezelfde dag dat ze het kregen,..Twee zilveren daalders per week,...een blamage eigenlijk. Zanosh nam zijn pijp in de hand en inhalleerde diep,..er kwam niets uit. Zijn pijp was al tijden uit en hij speelde wat met de steel die hij over zijn lippen liet glijden. Hij nam zijn lederen muts af en plaatste die op tafel. Hij streelde over zijn linkerarm en voelde de littekens die achter waren gebleven van de brandwonden..

Hij nam zijn zwarte toren in de hand en speelde er wat mee...Hij zette het op het schaakbord,..hij pakte een van zijn zwavelstokjes en streek die langs de tafel..Hij stak zijn pijp aan en na zijn eerste trek aan de steel kwam die bulderende hoest weer opzetten.......

"Hmmpf, " snauwde hij, "Je zou onderhand wel moeten denken dat ik al genoeg rook ingeademd heb mijn gehele leven..". Iets wat ook duidelijk te zien was rond zijn mond. Zijn wit grijze baard was geel geworden rond zijn mond.. Wederom liet hij de zwarte toren door zijn vingers glijden.. "Kan je jezelf die grote torenbrand nog herinneren?......We waren nog zo jong en onbezonnen toen.....Wat ik ervan gehoord heb is er totaal geen spoor meer daarvan. Het schijnt dat ze de tuinen op het kasteel groter hebben gemaakt daarna...Geen enkel spoor van die toren is nog terug te vinden.. Wat waren we dom toen,....hersenloos een brandende toren inrennen om wat boeken te redden... Als die oude kapitein Leiboldt nu nog zou leven had ik hem nu nog een pak op zijn lazer gegeven...", met een lichte en zeurende stem sprak hij verder: "Mannen,......Wij gaan die toren in en redden de nalatenschap van de Nachtstorms!"...Zanosh schudde zijn hoofd en sprak weer in gewone toon verder. "Wij?...Jullie bedoelde hij! Ik heb die oude bok nog nooit iets zien doen.........."

Zanosh gooide de toren om en hoeste nog eens goed.....Hij ging achterover zitten en dacht terug aan die lotvallige nacht waarin veel van hun vrienden vast kwamen te zitten in de brandende toren...
"De Ene hebbe hun ziel", fluisterde hij...

Zanosh Dirolir

ckeetel · Posted: Fri Apr 04, 2003 4:32 pm Post subject: Re: -100 Het Laatste Oordeel

"Kapitein Leibold...'t fatje...die zou nog niet eens een deuk in een rotte appel kunnen slaan..." wrok klinkt er in zijn stem, terwijl hij koude lucht naar binnen zuigt door zijn pijp en de zware steel maalt tussen de enkele kiezen in zijn vrijwel tandeloze mond, wrok in zijn door zwarte lotus aangetaste grauwe en dooraderde ogen wanneer die het zwarte schaakstuk ontmoeten op de speelvelden...Die vervloekte zwarte toren afstekend op een wit vlak
Zijn hand slaat het stuk van het bord af.

Leibold...moge je branden...
Wat was dat voor ziekelijke blik in je ogen, terwijl onze makkers verbranden, wat was er in die toren dat je ons naar binnen joeg, wat de mannen waardelozer maakte dan datgene waar je zo gefixeerd op was? Wees vervloekt Leibold, waar jouw lichaam ook moge wezen, ik geloof niet dat de maden er een hart in gevonden hebben...

Met zijn verdroogde vingers speelt Gunter met het halfvolle glaasje waarin de liggende zwarte toren reflecteert en hem herinnert aan de noodlottige dag waarop de hemel boven Raganorck zwart kleurde en de bleke zon verduisterde...
Niet veel moeite is er voor nodig om de vlammen in te beelden die uit het liggende speelstuk op de tafel slaan, de rookwolken die de ramen uitbraakten, waarin gloeiende asdelen rondwervelden, ontsprongen aan de felrode tongen die de muren buiten af begonnen te tasten...

Gunter

ckeetel · Posted: Wed Apr 16, 2003 2:05 pm Post subject: -100 Het Laatste Oordeel

Gunter kantelt de kruik en schenkt met zorg de jonkies in, waarvan hij er één weer tussen de vingers van Zanosh plaatst. "Leibold was zo slecht nog niet, maar bij die toren leek 'ie een ander mens...en nu we het er toch over hebben, hij was al eerder aan het zenuwlijen, nog voor de brand in de toren, alsof 'ie kon ruiken wat er komen ging..."

(( zie -100 Het Laatste Oordeel: De Tuinen ))

Edited by: ckeetel at: 4/16/03 4:15:07 pm