Raganorck Forum Index Raganorck

 
 FAQFAQ   SearchSearch   MemberlistMemberlist   UsergroupsUsergroups   RegisterRegister 
 ProfileProfile   Log in to check your private messagesLog in to check your private messages   Log inLog in 

Stille geluiden in het donker..

 
Post new topic   This topic is locked: you cannot edit posts or make replies.    Raganorck Forum Index -> De Geschiedenis van Raganorck
View previous topic :: View next topic  
Author Message
Arashyn
Dwaler


Joined: 17 Mar 2003
Posts: 1

PostPosted: Sat Mar 22, 2003 3:32 pm    Post subject: Stille geluiden in het donker.. Reply with quote

Arashyn had reeds enkele dagen dezelfde sporen gezien, steeds dezelfde soort, maar telkens ergens anders. Op de momenten dat ze probeerde de sporen te volgen, leken ze wel op te houden met bestaan en leek het of er meer sporen achter haar opdoken. Doch was ze niet bang, niets in de wouden en bossen maakte haar nog bang. Natuurlijk was dit anders vroeger, welk kind schrok er dan niet van een vreemd geluid of een schaduw? Maar nu ze reeds jaren in de bossen leefde als een wild dier, had ze al veel meegemaakt en veel geleerd. Een ongekend spoor bracht haar niet meer in de war, neen, het maakte haar nieuwsgierig en ze had besloten uit te vinden wat deze sporen maakte.

Ze bukte zich en onderzocht enkele afdrukken in het beetje licht dat nog reste van de dag, opmerkend dat de afdrukken redelijk ver uit elkaar stonden, dus ofwel was het een zeer groot iets ofwel liep het altijd snel. Groot, doch met zulke kleine afdrukken, het was inderdaad vreemd, maar ze zou het uitzoeken.

Ze stond terug op en keek rond met haar donker groene ogen, zoekend of ze geen detail kon vinden, iets dat kon verraden wat ze zocht, al was een een klein plukje vacht...

Back to top
View user's profile Send private message
Fana Roos
Dwaler


Joined: 28 Jul 2003
Posts: 7

PostPosted: Wed Jul 30, 2003 6:46 am    Post subject: Verdwaalde Vuurhengst Reply with quote

Hij had al een tijdje hetzelfde, vreemde gevoel. Een knagende sensatie, achterin zijn hoofd. Er was iets mis. Net als altijd probeerde hij het te vergeten door het diep weg te stoppen. Maar plotseling werd het weer wakker geschud. Daar, die scheefgegroeide boom! Hij wist zeker dat hij daar die al eerder had gezien...
Het was dus waar, hij was verdwaalt. Het was alsof het gehele bos -hem- uit stond te lachen, daverend en hikkend. Maar toch was het nog steeds doodstil. Geen vogel liet zich horen. Alleen de ruisende wind die de bladeren kietelde...

Zijn hoeven maakten geen geluid op de met bladeren bedekte bodem, muisstil bewoog hij zich door het woud. Maar in gedachten schreeuwde hij het uit. Hoe had hij kunnen verdwalen! Hoe had dit kunnen gebeuren! Hij schudde zijn vlammende manen verontwaardigd en brieste. Het enige dat zijn vuur in toom hield lag nu verborgen onder zijn zwarte vacht. Straks, als hij zou veranderen en de beschutting van een boom op zou zoeken voor de nacht, zou dat afschuwelijke ding weer zichtbaar zijn.

De stralen van de zon vielen hoe langer hoe schuiner tussen de bomen door en de schaduwen groeiden. De nacht sloop het woud binnen. Het was tijd om te stoppen voor de nacht. Hij had rust nodig. Misschien zou hij Raganorck morgen dan eindelijk vinden. Misschien vond hij morgen de weg uit dit vervloekte woud! Hij hield stil en zuchtte zachtjes. Het vuur dat zijn manen en staart tooide begon langzaamaan te doven. Zijn angstaanjagende rode ogen verduisterden tot zwartbruin, terwijl hij leek te krimpen. Hij nam zijn menselijke gedaante weer aan, de vurige gloed die hij tot voor kort met zich mee had gedragen volkomen verdwenen. Binnen seconden was de Vuurhengst verdwenen, daarvoor in de plaats stond nu een mens.

Hij was bekaf, kapot van al het draven door de onbekende wouden. Een dikke boomtak, wel beschut door het gebladerte, bood hem een welkome rustplaats voor de nacht. Hij sloot zijn ogen en zonk meteen weg in een diepe, welverdiende slaap.

Edited by: Fana Roos  at: 8/1/03 9:47 pm
Back to top
View user's profile Send private message
Elia Sarani
Nachtdwaler


Joined: 04 Mar 2003
Posts: 208
Location: Rolante Wind Kingdom o_O

PostPosted: Thu Aug 07, 2003 12:13 pm    Post subject: ........ Reply with quote

Elia genoot van de wandeling met Eduward. Ze hield van de natuur maar ze had nog maar weinig van het woud gezien. Ze was er van overtuigd dat er niets kon gebeuren zolang Eduward mee was en daarom liep ze vrolijk naast hem mee.

"Wat is dat voor plant?" Vroeg Elia aan Eduward toen ze een voor haar onbekende plant passerde. Hij had mooie groene bloemen. Elia waagde het niet een van de bloemen te plukken om dat ze geen idee had of het giftig was.

(urgh, kortheid, smoes: net terug van vakantie)

Back to top
View user's profile Send private message Visit poster's website
Eduward Eyckenbladt
Nachtdwaler


Joined: 02 Mar 2003
Posts: 178
Location: Emmen

PostPosted: Thu Aug 07, 2003 1:08 pm    Post subject: Re: ........ Reply with quote


Eduward bekeek de bloem die Elia aanwees. Het had groene bloembladen, iets wat zeer zeldzaam was.
Eduward keek eerst goed of de bloem stekels had, maar toen hij constateerde dat dit niet het geval was plukte hij de bloem om hem beter te bekijken.
Het nadenken veroorzakte op zijn gezicht enkele rimpels.
"Ik heb werkelijk geen idee, er zijn maar een paar bloemen die groene bloembladen hebben, maar ik heb deze nog nooit gezien."
Hij stopte de bloem voorzichtig in zijn kruidenbeurs. En na nog eens naar de plek waar de bloem stond gekeken te hebben liep hij verder.

Aangekomen bij een kleine open plek ging hij op een omgevallen boom zitten. Hij staarde in de blauwe duisternis van het Woud. "Misschien is het verstandiger dat we terug naar Solitude gaan.... " Het wordt nu snel gevaarlijker maar deze gedachte liet hij maar onuitgesproken.

Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
Elia Sarani
Nachtdwaler


Joined: 04 Mar 2003
Posts: 208
Location: Rolante Wind Kingdom o_O

PostPosted: Sun Aug 10, 2003 6:14 pm    Post subject: ..... Reply with quote

Elia haalde wat teleurgesteld haar schouders op. "Goed, als jij denkt dat we terug moeten gaan." Voorzichtig plukte ze een bloem van de struik en stak die in haar haar. Daarna keek ze Eduward lachend aan. "En staat hij een beetje? Welke kant op is Solitude?"

(Ugh,kort en inspiratieloos)

Back to top
View user's profile Send private message Visit poster's website
Eduward Eyckenbladt
Nachtdwaler


Joined: 02 Mar 2003
Posts: 178
Location: Emmen

PostPosted: Wed Aug 13, 2003 5:39 pm    Post subject: Re: ..... Reply with quote

"We moeten allebei weer vroeg op morgen," zei Eduward.
Toen ze de bloem in haar haar stak glimlachte hij in het blauwe duister. "Hij staat je goed," zei hij terwijl hij richting Solitude begon te lopen.
Hij keek nog eens richting de open plek. Hij was niet voor niets weggegaan. Er was daar iets.... Iets wat hier niet thuishoorde. En vermoedelijk was het iets magisch, want de omgeving was opvallend stil, geen nachtdier roerde zich in de wijde omgeving.
Eduward kreeg er de rillingen van en versnelde zijn pas.

Het duurde niet lang of ze hadden de voorde al weer berijkt en Eduward was blij om weer in het zicht te zijn van Solitude.

>>Eduward & Elia>>Een plek genaamd Eenzaamheid.

Edited by: Eduward Eyckenbladt at: 8/13/03 7:41 pm
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
Fana Roos
Dwaler


Joined: 28 Jul 2003
Posts: 7

PostPosted: Fri Aug 22, 2003 8:35 am    Post subject: Een weg uit het woud? Reply with quote

Rygel schrok wakker. Er was iemand vlak bij! Hij instinctief zijn adem in en luisterde. Ja, een mannenstem kwam door het gebladerte. Maar er was nog een stem. Hoger, zachter, en zo te horen enthausiast. Een jonge vrouw, waarschijnlijk.
Hij probeerde te horen waar ze het over hadden, maar ze waren te ver weg. Misschien wisten ze de weg uit dit verrekte woud wel!

Stilletjes klom hij naar beneden, uit de boom die hem beschutting had geboden, en sloop in de richting van de stemmen. Er was een open plek iets verderop, zo wist hij, en het leek alsof de stemmen daarvandaan kwamen.

"We moeten allebei vroeg op morgen."
Zo stil mogelijk verschool hij zich in het struikgewas. In de schittering van het maanlicht kon hij ze zien. Een man en een jonge vrouw, inderdaad. De jonge vrouw stak een bloem in haar haar, een glimlach op haar lippen.

"Hij staat je goed." Sprak de man. Ze stonden op, waarschijnlijk om weg te gaan. Rygel's adem stokte. De man keek recht zijn kant uit! Hij sloot zijn ogen, hopend dat hij niet ontdekt zou worden, nog niet. Maar gelukkig, na wat eeuwen leek, volgde de man de jonge vrouw het bos in.

Wat nu? Rygel was in tweestrijd. Zou hij ze volgen? Misschien wisten ze de weg uit dit woud. Of gingen ze nog dieper het bos in, zodat hij nog hopelozer verdwaald zou kunnen raken. Met een zucht besloot hij ze maar te volgen. Er zat immers niets anders op.

>>Rygel>> Een plek genaamd eenzaamheid.

OOC: Mijn her-tentamens zijn afgelopen, dus ik heb weer tijd om me in verhaallijnen te storten!

Edited by: Fana Roos  at: 8/22/03 10:37 am
Back to top
View user's profile Send private message
Eduward Eyckenbladt
Nachtdwaler


Joined: 02 Mar 2003
Posts: 178
Location: Emmen

PostPosted: Sun Aug 24, 2003 5:48 pm    Post subject: Re: Een weg uit het woud? Reply with quote

((OOC: Fijn, het is altijd leuk om mensen een beetje te helpen met een begin maken aan het posten.))

Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
Display posts from previous:   
Post new topic   This topic is locked: you cannot edit posts or make replies.    Raganorck Forum Index -> De Geschiedenis van Raganorck All times are GMT
Page 1 of 1

 
Jump to:  
You cannot post new topics in this forum
You cannot reply to topics in this forum
You cannot edit your posts in this forum
You cannot delete your posts in this forum
You cannot vote in polls in this forum


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group