Raganorck Forum Index Raganorck

 
 FAQFAQ   SearchSearch   MemberlistMemberlist   UsergroupsUsergroups   RegisterRegister 
 ProfileProfile   Log in to check your private messagesLog in to check your private messages   Log inLog in 

De fontein in het midden van de doolhof.

 
Post new topic   Reply to topic    Raganorck Forum Index -> De Tuinen
View previous topic :: View next topic  
Author Message
Anoniem
Dromenvanger


Joined: 08 Feb 2002
Posts: 501

PostPosted: Mon Apr 22, 2002 4:52 pm    Post subject: De fontein in het midden van de doolhof. Reply with quote

Laila was samen met haar broertje Baster in de tuinen van het kasteel belandt nadat ze de teostemming van haar vader had gekregen zodat ze kon gaan spelen.Ze had gedacht dat ze hier nog meer interressantere dingen zou vinden dan diegene die ze al had.Natuurlijk ging haar eeuwig-aan-haar-hangend broertje weer mee,wat ze op sommige momenten wel betreurde omdat hij wel eens een blok aan je been kon zijn.
"Niet te geloven dat die tantes hem zo een schattig klein dingske vinden,hij heeft ook van die koeieogen die je aanstaren als een schaap."Echt vriendelijk kon Laila niet zijn tegen haar broer,vriendelijk als,als broer en zus ging nog.

De hoge planten hingen over het paadje dat zich aftekende door een kleine wal die er langs loopte.Laila ging voorop,gevolgd door haar broertje dat als een gansje achter haar liep met kleine stapjes die de iets grotere stappen van zijn zus moeilijker kon bijhouden.Het was in feite een gek gezicht: De grote zus liep als een leider,een korporaal voorop,en om d'r een stuntelig gezicht bij te trekken volgde de eeuwig stuntelige soldaat.

Edited by: Faranyell at: 4/22/02 6:53:41 pm
Back to top
View user's profile Send private message
Anoniem
Dromenvanger


Joined: 08 Feb 2002
Posts: 501

PostPosted: Mon Apr 29, 2002 7:45 pm    Post subject: Re: De fontein in het midden van de doolhof. Reply with quote

En zo gingen ze verder,achter elkaar marcherend over het met stenen belegde,smalle paadje.Je hoorde de vogels hun liederen zingen in het gebladerte van de bomen.Alle planten zaten kriskras door elkaar,maar toch waren ze geschikt op de manier waar ze zouden moeten staan.Als een echte kruidentuin.

Daar stond de grote lindeboom met daaronder een stenen bank met fijn uitgehouweelde versieringen.Op de kleine vijver dreven ranke waterlelies,sommigen gesloten,andere open.Kleine kikkeroogjes piepten boven het wateroppervlak uit en sprongen bij het minste geuchtje luid kwaakend weg.Snaterende witte eenden slingerden zigzag door het water onder de gebogen brug door,gevolgd door hun kroost met de kuifkopjes.

Langs de muren van het kasteel liep er vanuit de tuinen een volle klimplant langs de muren die de smalle torenramen bedekten met een fris donkergroen.Enkele duiven vlogen klapwiekend rond de torens heen,rustten uit en vlogen dan weer met een wijde boog weg.

De twee kleintjes renden naar de kleine vijver toe,want dat was de plaats waar ze in de struiken opgebouwd uit Fluitend Gras en Kattestaarten een kleine boot bovenhaalden die juist iets groter was dan Laila's en haar broertjes handen naast elkaar.
Ze legden hem neer op het water,en gaven het bootje daarna een duwtje met een stok waarna het met kleine rimpelingen langs de oevers dreef.De eenden hinderend die niet wisten wat te doen met het raar geval dat voorbij hun dreef.

Back to top
View user's profile Send private message
Anoniem
Dromenvanger


Joined: 08 Feb 2002
Posts: 501

PostPosted: Sun May 19, 2002 5:14 pm    Post subject: Re: De fontein in het midden van de doolhof. Reply with quote

Verder tegen de avond gingen ze terug naar huis en lieten het kleine bootje verder drijven op het kalme water,vroeg of laat zou het wel aandrijven op de oever.De olijfgroene hangende blaren van een treurwilg hingen scherp tegen de lucht van een vreemdblauwe onweerswolk en waarschijnlijk zou het binnen enkele ogenblikken gaan regenen.De overtollige klimplanten woekerden over alle muren en muurtjes in de tuinen en de rode bloemen sloten zich.

Al vlug vielen enkele kleine druppels op de neus van Laila en haar kleine broertje en ketsten neer op de stenen waarmee het paadje was belegd.Het gras dat zich tussen alle groeven bevond,bevond zich nu in kleine stroompjes van modder.De kleren van de kinderen leken nu niet meer frisgewassen,meer het omgekeerde.Het beste was nu eerst bij hun vader langs te gaan,ze wouden ook maar niet weten hoe hun moeder zou reageren.

(Laila en broer gaan terug naar huis ''t Kruideke')

Edited by: Faranyell at: 5/19/02 7:15:43 pm
Back to top
View user's profile Send private message
Uriel
Dromenvanger


Joined: 17 Oct 2002
Posts: 1179
Location: Utrecht

PostPosted: Fri Jan 10, 2003 11:43 am    Post subject: Het doolhof Reply with quote

De Gepokte uit in Duister Gehuld, de dwalende kamers.

De laatste meter liet de Gepokte zich vallen. Hij merkte dat hij omringd was door groene heggen. Even bleef hij op zijn hurken zitten om te horen of er een reactie kwam. Toen hij niets hoorde stond hij op. Het was onmogelijk om over de hoge groene heggen heen te zien. Een doolhof! Hij was midden in een doolhof aanbeland. Snel zette hij een merkteken op de muur onder zijn balkon, zodat hij de plek weer terug kon vinden en hij begon te lopen. Hij prentte zich de weg naar buiten goed in. Het zou in de toekomst nog wel eens belangrijk kunnen worden. Vlug stak hij de tuinen door en liep hij naar de muur die de tuin afscheidde van de stad. Hij liep er langs totdat hij een klein houten deurtje ontdekte. Hij moest bukken om erdoor te kunnen en even wrikken voordat het oude hout meegaf. Snel spiedde hij achterom om te zien of hij ontdekt was en daarna glipte hij door het deurtje naar buiten het Duister District in.

De Gepokte naar het Duistere District.

Back to top
View user's profile Send private message
Uriel
Dromenvanger


Joined: 17 Oct 2002
Posts: 1179
Location: Utrecht

PostPosted: Thu Mar 06, 2003 11:17 pm    Post subject: De Gepokte Reply with quote

De Gepokte vanuit het Gannon ->de winkels van het Gannon

De regen had hem weldra doorweekt en het pad vanuit het Duistere District omhoog naar de tuinen nat en gevaarlijk gemaakt, maar de Gepokte zette zijn voeten krachtig neer. Op plaatsen waar het nodig was, greep hij met de vakkundige hand van een klimmer naar groeven in de wand om wat extra steun. Bijna had hij het houten poortje niet terug gevonden. Het was verborgen onder een laag van druilerige klimop. De Gepokte duwde de planten opzij en trok het deurtje open. Hij keek vlug even om zich heen en ging de Tuin in.
De planten zagen er troosteloos uit onder de grauwe lucht. Alle kleur leek weggewassen uit wat eens een schitterende tuin moest zijn geweest. Wat een prachtige metafoor dacht de Gepokte. Alles wat de Nachtstorms vervalt tot eindeloze grauwheid met deze tuin als het grootse monument voor de eens rooskleurige toekomst van een simpele boerenzoon. NEE! Hier wou hij niet aan denken. Die wereld lag achter hem. Nachtstorm was gekomen en gegaan zoals zijn naam al zei. Opgedoken uit het duister als een kwade storm. Alverwoestend wat voor zijn voeten kwam had de Baron huisgehouden en alles wat de Robijnridders zorgvuldig hadden opgebouwd overhoop geschopt. De Gepokte greep met een vlugge beweging naar zijn slangendolk. Het wapen zat goed weggestopt onder zijn kleding, wachtend totdat het moment daar was dat het het zwarte bloed van de erfgenaam van Nachtstorm zou mogen proeven. Zelfs dat had de laffe Baron hem willen onthouden. De gerechtigde wraak was onmogelijk op de werkelijke dader, maar de Gepokte kon er op zijn minst nog voor zorgen dat het kwaad zich niet verder verspreidde. Hij zou het wegbranden, zoals men een ziekte uitroeit, zo zou hij de Nachtstorms vernietigen. Met vuur en staal zou hij hen in de vergetenheid doen belanden. Hij moest enkel geduldig zijn en de voorwaarden scheppen die zijn wraak mogelijk zouden maken. In gedachte was hij naar het doolhof gelopen. Nauwkeurig koos hij zijn weg naar het midden. Een doolhof was niets meer dan een rationele puzzel en al snel bereikte hij het hart ervan waar vijver op hem wachtte. De fontein was uitgeschakeld en een paar dorre bladeren dreven op het water waar de regen in neer plensde. De Gepokte ging onder een prieel zitten dat beschutting zou moeten bieden tegen de zon op warme dagen, maar nu deed het evengoed dienst tegen de regen en hij wachtte en plande. Het meisje zou zeker komen. Haar kinderlijke onschuld en nieuwsgierigheid zouden het van haar angst winnen, daar was de Gepokte van overtuigd...

Back to top
View user's profile Send private message
Leana Terived
Nachtdwaler


Joined: 16 Jan 2003
Posts: 333

PostPosted: Wed Mar 12, 2003 5:23 pm    Post subject: Re: De Gepokte Reply with quote

((Leana vanuit het Gannon -> De straten van het Gannon))

Door de plenzende regen liep een klein figuurtje met een donkere mantel met capuchon. Het bewoog zich haastig voort en stopte af en toe om dan weer haastig door te lopen. Door de enorme heggen van het doolhof, was het kind verdwaald.
Ze moest op tijd in het midden zijn, alleen wist ze niet waar het was. En telkens gleed ze bijna of echt uit over de modder op het pad. Het water parelde gelukkig nog van haar mantel af en ze was nog niet doorweekt. Het vreemde meisje had een afspraak met de Gepokte, zeer zeldzaam, want de Gepoktte was een niet al te geliefd persoon. Maar Leana, want zo heette het meisje, was genoodzaakt. Ze moest iemand vinden die haar kon helpen woorden te ontcijferen.
Leana huiverde, het was behoorlijk kil en haar schoennaden hadden wat water toe gelaten.
Ze versnelde haar pas, hoe sneller ze bij de fontein zou zij, hoe beter. Plotseling zag ze een fontein, hij spuwde geen water maar toch, het was dé fontein.
Haar blik gleed zoekend rond, waar was de Gepokte? Onder een prieel zat een ineengedoken jongeman, Leana snelde op hem af.
"Sorry dat ik zo laat ben! Wees iet boos, ik kon de weg absoluut niet vinden en ik heb nog een mantel gekocht omdat het zo regende!" verontschuldigde ze zich. "Ik heb je echt nodig en ik weet zeker dat je de goede bent. Ik heb van je gedroomd, en een stem, van een mysteriemaker ofzo, zei me dat ik naar iemand genaamd de Gepokte moest gaan. Het kan ook fout zijn, maar dit is absoluut geheim want het is helemaal tegen alle wetten en regels in. Doe je mee?"

Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail MSN Messenger
Uriel
Dromenvanger


Joined: 17 Oct 2002
Posts: 1179
Location: Utrecht

PostPosted: Thu Mar 13, 2003 8:34 am    Post subject: Re: De Gepokte Reply with quote

De Gepokte had haar zien komen. Hij moest glimlachen bij de serieuze toon van haar woorden die niet leken te passen bij haar jeugd. Wellicht had dit kind meer in zich dan ze in eerste instantie deed vermoeden. De Gepokte tuitte zijn lippen en mijmerde even over de mogelijkheden. De stilte die viel toen Leana was uitgesproken hing trillend in de lucht.

"Je wil dat ik mee doe met iets dat ronduit gevaarlijk en verboden is, enkel omdat een stem in je droom je dat heeft aangeraden? Maar meisje, ik wordt al gezocht in deze stad. Een misstap zou me mijn kop kunnen kosten en die van jou. Dat kan ik toch niet op m`n geweten hebben. Of wel dan?"

De Gepokte leunde naar voren. Zijn gezicht kwam akelig dichtbij dat van Leana. "Ik zou het niet kunnen verantwoorden om een klein meisje, zoals jezelf te betrekken in grote mensenzaken. Hofintriges zijn geen zaken voor kinderen." Hij ging weer rechtop zitten, zijn rug stevig tegen de houten bank. Veel hing nu af van de reactie van Leana, maar als de Gepokte haar goed had ingeschat... Hij glimlachte flauwtjes. Onderwijl kletterde de regen op het houten dak van het prieel. Een nieuwe hoosbui trok over de stad, maar die zou snel weer over zijn.

Back to top
View user's profile Send private message
Leana Terived
Nachtdwaler


Joined: 16 Jan 2003
Posts: 333

PostPosted: Sun Mar 16, 2003 12:21 pm    Post subject: Re: De Gepokte Reply with quote

Kind? Kind? Ik een klein kind? Nou zeg! Wat meer respect ja, engerd! Dacht Leana, maar ze sprak haar gedachtes niet uit. Ze gruwelde toen zijn gezicht zo dicht bij haar kwam, toch hield ze zich flink.

" Alsjeblieft! Beschouw me niet als een klein kind! Denk ook niet dat ik een zwakkeling ben, ik moet een man redden, van ongeveer de zelfde leeftijd al jou. Het kan me niks schelen of het mijn kop kost. Het begin is nog nie gevaarlijk, maar toch moeten we uiterst voorzichtig doen. Ik heb niks te missen, ik ben een wees. Een familie heeft mijn zusje opgenomen, maar mij wilden ze niet. Het kan me niks schelen of ik hierdoor dood ga!"

Het was helemaal stil, het enige geluid was dat van de regen. Leana rilde en trok de lkamme mantel steviger om zich heen.

"Als je me niet wil helpen, ga dan! Ik zoek dan wel iemand die tenminste niet zo bang is als jou. MAar als je gaat, zwijg dan over alles wat je hebt gehoord, anders zorg ik er persoonlijk voor dat je nog maar kort te leven hebt."
Het was er uit voordat Leana er erg in had. Zwijgend en beschaamd keek ze een andere kant uit. Na een lange stilte vroeg ze trillerig, "Sorry dat ik zo uitviel... Het spijt me."
Weer een stilte.
"Heb je een naam, niet de Gepokte, maar een échte naam. Ik vertik het om je altijd de Gepokte te noemen." zei Leana op eens. Terwijl ze naar het dichte regengordijn keek, wachtte ze op antwoord.

Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail MSN Messenger
Uriel
Dromenvanger


Joined: 17 Oct 2002
Posts: 1179
Location: Utrecht

PostPosted: Mon Mar 17, 2003 10:47 am    Post subject: Re: De Gepokte Reply with quote

De Gepokte kon een grijns niet bedwingen. Dit meisje had pit en haar reactie toonde moed. Hij zou haar gemakkelijk om zeep hebben kunnen helpen. Z`n slangendolk zat in zijn mantel voor het grijpen en de regen zou elke schreeuw smoren. Het zou dagen duren voordat iemand haar lijk hier zou vinden.

"Werkelijk? De kosten kunnen je niet schelen? Ik zal zien wat ik voor je kan doen. Verder wil ik je ook best andere dingen leren... Zolang je af en toe wat karweitjes voor me opknapt. Eenvoudige dingen in het begin, maar naarmate je meer leert... Ach dat zien we dan wel weer."

De Gepokte mijmerde even en dacht aan zijn eigen leertijd. Zijn leermeester was een hard man, gevoelloos en koud, maar hij had er veel van geleerd. Het was niet zonder doel dat de Dood hem tot nu toe nog altijd geweigerd had. Er kwam een nieuwe dimensie aan zijn missie in Raganorck.

"Je hebt het koud.Er is altijd eten te vinden in de Paleiskeuken. Je gaat er dan twee maaltijden halen en die breng je naar het oude observatorium van Antropiani. Je vindt het vanzelf wel als je dat in gedachten houdt. De gangen van het Kasteel zijn wonderlijk, maar je zult het wel vinden. Daar praten we verder. Ga nu, ik zie je daar weer."

De Gepokte liet een lange stilte vallen na de vraag naar zijn naam. Het was lang geleden, te lang, dat hij zijn werkelijke naam genoemd had. Het zou zijn hele plan om zeep helpen als dit meisje nu zijn eigen naam zou weten. Tenslotte zei hij: "Als je me met een naam wil aanspreken, noem mij dan Antropiani, de broer van de door de Nachtstorms ge-executeerde Sterrenwichelaar Antropiani."

Daarna keek hij naar de regen die over was gegaan in de voor Raganorck gebruikelijke miezelregen. Hij zou wachten totdat Leana het doolhof zou hebben verlaten. Zo zou niet opvallen dat hij zijn eigen in- en uitgang had in dit kasteel.

Back to top
View user's profile Send private message
Leana Terived
Nachtdwaler


Joined: 16 Jan 2003
Posts: 333

PostPosted: Mon Mar 17, 2003 6:05 pm    Post subject: Re: De Gepokte Reply with quote

Leana grinnikte. "Je lachte" zei ze, en zonder verder een woord te zeggen, trok ze haar mantel uit en spette water uit de fontein op haar mantel. Ook haar rok maakte ze bij de punten nat, toen was er nog maar een beetje water in de fontein. Leana bukte en pakte een klein handje modder van de grond. Ze verdeelde het over haar mantel en rok en ze veegde ook een beetje over haar schoenen. Daardoor leek het alsof ze een hele tijd had gereisd.
"Anders lijkt het net alsof ik een schooier ben, die eten wil halen zonder er voor te betalen. Zo krijgt iedereen meer medelijden met me." Leana lachte kort en rende het doolhof uit, op naar de keukens.

((Leana naar de Dwalende Kamers. -> in de keukens))

Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail MSN Messenger
Uriel
Dromenvanger


Joined: 17 Oct 2002
Posts: 1179
Location: Utrecht

PostPosted: Tue Mar 18, 2003 10:52 am    Post subject: Re: De Gepokte Reply with quote

De Gepokte knikte goedkeurend toen hij Leana bezig zag. Toen ze het doolhof uit was stond hij op en liep naar z`n raam. Hij haalde een touw uit z`n zak en maakte er een haak aan vast. Die slingerde hij omhoog en daarna klom hij behendig z`n achterkamer in. Het touw achter hem weer inhalend.

De Gepokte naar de Dwalende Kamers in Duister Gehuld.

Back to top
View user's profile Send private message
TheDarklord2003
Duister als de Nacht


Joined: 03 Dec 2002
Posts: 57

PostPosted: Fri Nov 21, 2003 5:16 pm    Post subject: Het Verhaal van Erin Goldenhair Reply with quote

Erin, was terecht gekomen in de tuinen van het paleis, en met opzet, Erin had problemen van een jongen van vijftien die daarnaast ook nog van half elven bloed was, Erin was verliefd op Karren en het was wederzijds, de avonden samen in bed zouden daar niks op aan kunnen merken, Darren was de afgelopen tijd geen probleem geweest, Erin wist dat Darren goede contacten had met dievengilden en daar lag zijn hart... Maar het pad van Erin en Karren kon niet verder gaan, Karren was een dievegge, Erin niet, Erin was een filosoof een denker een intellectueel, een bard, Erin zo in herbergen moeten optreden, mee moeten reizen met een reisgezeldschap van bards en anders op een academie zitten, maar nee dit alles was niet voor hem weggelicht, zijn ouders waren vermoord door het anti elven syndicate, iemand anders had de leider en de sub-leider van het syndicaat van kant gemaakt, Erin had nooit gekund, Erin was geen koelbloedige moordenaar, desondanks was Erin blij met deze daad maar vroeg of laat zo hij zelf met Anti Elven Syndicate in contact komen, als hun erachter kwamen dat zijn ouders vermoord waren, was hij zeker een mogelijke verdachte...

Erin was vertrokken gisterenochtend, hij had een slapende Karren een kus gegeven en was vertrokken, vanuit het Duistere District, kwam hij via de hoofdweg terecht in de kasteeltuinen, wat hate deze stad, alles bleef maar veranderen... Erin pakte zijn enige instrument op een gitaar die hij ooit van een ouwe man gekregen had toen zijn ouders nog leefden en begon er op te spelen, het was laat in de avond en Erin dacht dat hij de enigste was in de tuinen toch trok zijn gitaarspel veel bekijks mensen van het kasteel kwamen kijken, Erin begon er bij te zingen en had niet in de gaten dat hij publiek had tot hij opgehouden was met een nummer, en er ineens mensen begonnen te klappen... Erin schrok zich en keek om zich heen een groepje mensen niet veel maar wel een paar stonden bij hem, Erin wist niks anders te doen dan verder te gaan spelen, de uren verstreken voorbij tot dat Erin bijna in slaap viel van vermoeidheid, de meeste mensen waren allang vertrokken behalve een kleine halfling, 'schitterend spel' zij de halfling, en wierp hem een muntstuk toe, en een briefje met een adres er op... 'Kom daar eens langs als je zin hebt'... De Halfling schijn Pepijn te heten volgens het papier wat Erin vast had... Er stond een adres op, een huis in het duistere district... Erin te moe om nog verder kijken viel neer op de grond gooide een jas om zich heen en sliep al vlug in, het was koud maar de Goudstukken die hem deze avond toe geworpen waren veel belovend...

((Occ: Gaat verder in het duistere district))

Back to top
View user's profile Send private message
Display posts from previous:   
Post new topic   Reply to topic    Raganorck Forum Index -> De Tuinen All times are GMT
Page 1 of 1

 
Jump to:  
You cannot post new topics in this forum
You cannot reply to topics in this forum
You cannot edit your posts in this forum
You cannot delete your posts in this forum
You cannot vote in polls in this forum


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group