Raganorck

[Roberto Schwarzherz]

Aan het einde gekomen van een lange gang waarvan de muren begroeid waren met mos en een muffe geur van schimmels hing hield de garde halt. Iemand begon de duisterelf zonder waarschuwing een blinddoek voor te binden, terwijl een andere man een klein stukje terugliep om de wachter met het andere gearresteerde elfenmeisje op te wachten.

[Lelah]

Yar anenya deed niet makkelijk om zich te laten meevoeren. Maar toen ze haar de blinddoek omdeden deed ze nog moeilijker. wild schudde ze mùet haar hoofd, maar hij zat toch op.
Yar anenya begon met een lichte grijns na te denken of ze nog een leuke spreuk had. Ze kon op geen handige komen nu, dus gaf lichtjes op met tegenstribbelen, ze zou later wel proberen als ze een beter mogelijkheid zag.

[Samara Jalaya]

"Wat is hier aan de hand?"

Niemand had haar horen aankomen of haar überhaupt haar Vertrekken zien verlaten, maar plots stond ze in de ijzige koude gang. Haar trotse kin geheven, een nooit aflatende blik van wantrouwen in haar kleine ogen. Vrouwe Ophelia, Koningin van het Kasteel, had het hele tafereel gade geslagen. Het Kasteel was onrustig, ze had er niet van kunnen slapen. Er klopte iets niet. Ze was op verkenning gegaan.

"Mijn wel edele heer Schwarzherz, wat heeft dit te betekenen?"

(( OOC: alsjeblieft, pas op je magie! zelfs al ben je een elf, openlijke magie zoals van de soort "piefpafpoef en nu ben ik weg" wordt in Raganorck niet bedreven! ))

[Lelah]

OOC: (heb het even aangepast, mijn welgemeende excuses!)

[Samara Jalaya]

(( geeft niets hoor, als je meer wil weten over magie e.d. in Raganorck,in deze draad, staat er meer informatie over ))

[Roberto Schwarzherz]

"Vrouwe! Wat een.. aangename verrassing."

Roberto boog zijn hoofd licht.
Zoals ieder lid van haar hofhouding had Roberto moeten leren leven met de grillen van vrouwe Nachtstorm, maar dat nam niet weg dat hij zich er aan ergerde. Haar verschijning had hem echter niet van zijn stuk gebracht, hij was overtuigd van de juistheid van zijn handelen.

"Mijn vrouwe, ik escorteer deze gevaarlijke infiltrante naar haar kerker. Zij was samen met haar blanke collega in de vertrekken van heer vincero. Zij vochten met uw soldaten, mijn mannen en ik arriveerden net op tijd. Gelukkig was Vincero afwezig, de Ene weet wat dit gebroed met hem van plan was. Het leek mij verstandig de twee van elkaar te scheiden. De andere zal spoedig gebracht worden door de wacht."

Het leek Roberto niet verstandig ook nog te vertellen waarom Lucer afwezig was. De vrouwe had ongetwijfeld de geruchten over de wolfman gehoord, maar als hij er niet over repte zou zij er misschien minder waarde aan hechten.

[Samara Jalaya]

"Verrassing? Je bent niet de enige die door muren kruipt."

Ophelia keek naar het kleine, worstelende meisje en probeerde het door Roberto gestelde levensbedreigende karakter aan de verschijning van het tengere boscreatuurtje te relateren. Dat was absurd. Ophelia zou nog eerder haar katten verdenken van infiltratie dan het muizerige dingetje dat hier een bij voorbaat verloren strijd tegen haar wachters stond te voeren. Nu moest gezegd worden dat Ophelia's medewerking weinig versterkt werd door Roberto's algehele aanwezigheid: zijn geforceerde onderdanigheid vloekte hels met de arrogante ondertonen van zijn woorden en deze valsheid maakte de jonge Vrouwe weinig inschikkelijk.

Ophelia richtte haar blik wat dwingerder op het meisje. "Vertel me jouw kant van het verhaal."

[Lelah]

"Vertel me jouw kant van het verhaal."

Yar anenya richtte haar blik op de vrouw, haar rode ogen toonden geen emoties. "Mijn kant, dame? Zou dat enige invloed hebben op de beslissing me wel of niet in de kerker te gooien? Aangezien men iets heeft over mijn soort die amper voorkomt en vele vooroordelen over bestaan.... Mijn kant telt niet in deze wereld, ik ben een duisterelf, dat zegt volgens jullie genoeg over me."

[Samara Jalaya]

Ophelia fronste haar wenkbrauwen bij het vrijpostige antwoord van het meisje. Ze had toch in zekere zin onderdanigheid verwacht, maar herstelde zich snel. "Ik ben de Koningin van Raganorck," zei ze. "Misschien werpt dat een ander licht op de situatie? En laat me je vertellen dat ik heel wat vreemder volk binnen mijn muren gehad dan een doodgewone elf. Een lama, dat was het hoogtepunt. Schwarzherz, je hebt vast niet toevallig recentelijk mijn lama nog gezien, of wel?"

Haar blik richtte zich weer op het meisje.

[Lelah]

Yar anenya trok nog even wild aan de mannen die haar vassthielden toen ze het woord "elf" hoorde. Met die bovengrondse watjes wou ze niet vergeleken worden. Ze kalmeerde weer even met in haar achterhoofd de gedachte dat dit de koniging van Raganorck was. "Als u dan vreemdere dingen in uw kasteel hebt gehad, waarom zou u dan een doodgewone elf tegenhouden? Toen ik werd opgepakt door deze nietsnutten, wist ik niets van wat dat andere elfje van plan was. ik had de opdracht van mijn Matron de bovenwereld te verkennen, en dit leek me een goede kans. Dat elfje achtervolgde blijkbaar iemand, ik hielp haar en zo waren we in die vertrekken terecht gekomen."

[Gashyr]

Zijn hoofd bewoog één keer heen en weer als antwoord op de vraag van Ophelia. Hij had het beest niet gezien, gelukkig. Roberto hield niet zo van dieren. Honden en valken waren nuttig, maar het bleven stinkende stukken gereedschap. Maar aan de lama had hij een bijzondere hekel, en dat was geheel wederzijds. De lama had zijn kleffe tong in zijn nek gestoken bij hun eerste ontmoeting, en kreeg als dank een harde vuist tegen zijn hals. Het beest was er niet blij mee, om nog maar te zwijgen over vrouwe Nachtstorm.

Heer Schwarzherz zuchtte onhoorbaar, de irritatie op zijn gezicht verhuld door een stoïcijns masker.. Hij onderdrukte de neiging het verhaal van de duisterelf aan te vullen, hij wist dat hij zijn vrouwe daarmee alleen maar zou ergeren.

Roberto Schwarzherz, meester intrigant van de Zilveren Schaduw

[Samara Jalaya]

"Ik heb je niet tegengehouden," antwoordde Ophelia het driftige kleine schepsel met beheerste stem. Ze ging niet in op de rassenkwestie, omdat die haar weinig interesseerde. Het meisje leefde, ademde en bevond zich in een eigenaardige situatie. Of ze nu een elf of een lama was, deed in het geheel niet ter zake.

"En dat je wel bent tegengehouden," vervolgde Ophelia. "En afgevoerd naar deze plek, is het wonderlijke van de hele situatie. Een jaar en een dag moeten verstreken zijn sinds de laatste keer dat Roberto Schwarzhertz een misdadiger naar de Koude Kerkers voerde. Voor huis-tuin-en-keuken criminelen gebruiken we hele andere overnachtingsmogelijkheden. En toeristen verwijzen we doorgaans gewoon door naar de Hoofdstraat in plaats van de martelkamer."

Ze wendde haar scherpe blik tot Roberto. "Zegt u mij eens, heer Schwarzherz," zei ze. "Wat was er zo Kroonbedreigend aan de achtervolging van twee elfjes en wat doet het meest onschuldige van die twee schepsels in het meest beruchte deel van de Koude Kerkers?"

[Gashyr]

((OOC: op de plaats waar dit verhaal begon, de vertrekken van vincero, ontbreken een paar belangrijke posts, niet erg handig))

"De meest onschuldige, zegt u? Vrouwe, met alle respect, uw paleiswacht werd aangevallen. Hemether en... Antheas waren in gevecht met de twee elfen. Mijn mannen en ik onderschepten dit mormel toen ze probeerde te vluchten. De enige reden dat ze haar wapens nog draagt is dat ze mogelijk vervloekt zijn en wij ze haar niet met blote handen af kunnen nemen."

Roberto keek zijn vrouwe recht aan. Een doffe klap klonk toen elders in het ondergrondse labyrinth een deur werd gesloten, gevolgd door een koude windvlaag. Schwarzherz' donkere haar bewoog lichtjes.

"Het leek me het veiligst om deze zo goed mogelijk op te sluiten. Ik verzeker u ervan dat ik handelde met de bedoeling u en uw hofhouding te beschermen."

Dat laatste voegde hij er geheel overbodig aan toe, zij wist even goed als hij dat hij niet anders kon.

[Samara Jalaya]

Ophelia keek van de elf naar Roberto en terug naar de elf. "Je Matron zeg je?" zei Ophelia. "Wie is je Matron? Wat is je opgedragen te doen in mijn Kasteel? En u Roberto, vertelt u me, wat is er van die andere elf geworden? Heeft die ook een comfortabel verblijf voor de nacht aangeboden gekregen in mijn naam? Of is ze u ontglipt, zodat u dit schepsel straft voor twee?"

[Gashyr]

Roberto's tanden knarsten, hij begon ongeduldig te worden. "Vrouwe, zoals ik al zei, het leek me verstandig dit wicht van haar soortgenoot te scheiden. Haar medeplichtige wordt door twee van uw wachters naar de kerkers begeleid."