Raganorck

Coldrin · Posted: Fri Sep 05, 2003 1:04 pm Post subject: De fontein

In het midden van de grote Binnenplaats van Raganorck kasteel bevond zich een witte fontein.
Het blauwe water werd ettelijke meters de lucht ingeslingerd door een grote vos waarna het voor een nevel zorgde en hierdoor een regenboog ontstond rondom de fontein.

Bardogon liep hijgend de poort door.
'Wat moet ik hier in Enesnaam zoeken?' vroeg hij zich af. 'Er is hier niets.'
Toch liep hij verder door over het pad tot daar waar het nat werd en zelfs toen hield hij zijn pas niet in, maar liep door de nevel.
Het leek hem lang te duren voordat hij bij de fontein kwam, maar uiteindelijk bereikte hij hem.
Wonderbaarlijk genoeg was er hier niets meer van de nevel te bemerken.
Bardagon ging op de rand van de fontein zitten en keek om zich heen.
Hij zag een regenboog in zijn volledige pracht en schimmen van mensen die aan de andere kant liepen.

'Wat doe ik hier?' vroeg hij opnieuw.
Hij draaide zich om en boog zich over het water en...

Schrok.
Niet van zijn spiegelbeeld, maar wel aan het gebrek ervan.
'Wat in Enesnaam is hier gaande?' vroeg hij zich af.
Het water van de fontein was niet helderblauw, maar als kwik en daar waar zijn spiegelbeeld hoorde te zijn was enkel een zwarte veeg.

Toen hoorde hij geluiden van in de nevel.

Bardogon ~ Drager van Kerdon Strijdhamer, Krijger van de Ene

Leonora_Nachtstorm · Posted: Thu Mar 17, 2005 9:40 am Post subject:

(Leonora en Marius Nachtstorm vanuit de Paleispoort)

Vrouwe Leonora kon een glimlach niet onderdrukken toen ze het aangezicht van de Fontein zag, de fontein waar ze zo vaak had gezeten toen ze nog een klein meisje was. Ze hoopte dat Marius, die ze zowat achter zich aan sleepte, het ook mooi vond en het net zo kon waarderen als zij. Ze kon hier de rust vinden die ze binnen de paleismuren nergens anders kon vinden, zelfs in haar privé-vertrekken niet. Ze ging op het randje van de Fontein zitten en bekeek haar reflectie in het water eens. Toen haalde ze een vinger door het heldere water, en het beeld vertroebelde. Zonder op te kijken sprak ze tegen Marius "Is het niet mooi, Mijnheer? Dit is één van de prachtigste plekken binnen de paleismuren, dunkt mij. Vindt u ook niet?" Ze glimlachte naar zijn spiegelbeeld, hoewel hij het hare niet kon zien, wegens de kringetjes die dansten op het water elke keer als haar vinger door het water gleed.
_________________
'In mijn hart is een wirwar van vraag
En van antwoord, van "wel" en van "niet"
In mijn hart zijn ook uren van stilte
Met heel in de verte een wonderlijk lied'

Marius Nachtstorm · Posted: Fri Mar 18, 2005 8:31 pm Post subject:

Marius zucht tevreden en kijkt dromerig in het water zuchte dan nog een keer en sprak tot Vrouwe Leonora:"Deze fontein is inderdaad zeer mooi en het water is zo schoon, het is echt mooi.Ik begrijp nu ook waarom U zo'n haast had. Ik wou dat dit moment voor eeuwig duurde, want het is zo perfect. Ik denk dat het door u komt, uw schoonheid maakt het moment perfect, zoals u zit aan deze fontein die probeert maar faalt in het reflecteren van uw schoonheid."
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.

Leonora_Nachtstorm · Posted: Fri Mar 18, 2005 8:43 pm Post subject:

Blozend keek Leonora op en staarde in Marius' ogen
"Mijnheer...zo poëtisch...bijna perfecte metaforen voor menselijke schoonheid. Maar toch moet ik u op dit moment ongelijk geven, niets kan het halen bij de schoonheid en de sereniteit van deze Fontein. Het ligt me na aan het hart, omdat ik hier zoveel heb gespeeld als klein meisje. Ik zie in u een beetje van mezelf, Mijnheer, als ik zo onbeleefd mag zijn om dat te zeggen. U heeft blijkbaar artistieke aanleg, al zal ik dat niet al te hardop zeggen, omdat dat meestal niet zo gewaardeerd wordt. Maar ik waardeer het zeer zeker wel. Maar als ik wederom zo onbeleefd mag zijn om het te vragen, zijn deze woorden oprecht, recht uit het hart, of slechts een schampere poging tot vermaak? Wilt u deze Vrouwe slechts het hof maken zodat u zich voor een korte poos kunt vermaken, of meent u ieder woord wat u zegt?"
Ze klapte haar waaier open en keek even de andere kant op met een kleine glimlach die om haar mond speelde. Het was leuk om mannen zo te testen. Marius was een ongelooflijke slijmjurk, ze had wel eerder van die mannen ontmoet. Niet dat ze een dame was die met iedereen ging, nee, in tegendeel, maar ze had vaker mannen ontmoet die haar het hof probeerden te maken enkel voor een avontuurtje.
Van Marius wist ze het nog niet precies. Óf hij was een sulletje dat echt op zo'n zoetsappige manier vrouwen aanbad, óf hij was gewoon op een goedkope manier haar proberen het bed in te krijgen, wat heel onbeleefd was, totaal tegen de etiquette in, en bovendien tegen haar principes in.
_________________
'In mijn hart is een wirwar van vraag
En van antwoord, van "wel" en van "niet"
In mijn hart zijn ook uren van stilte
Met heel in de verte een wonderlijk lied'

Marius Nachtstorm · Posted: Fri Mar 18, 2005 9:30 pm Post subject:

Marius z'n glimlach verdwijnt en zijn gezicht word serieus iets wat hij niet vaak doet. "Vrouwe dat raakte me me, ik ben een man van mijn woord en mijn woorden kwamen rechtstreeks uit het hart. Ik waardeer dat U denkt dat ik artistiek ben, ik vind van niet namelijk ik dank U wel voor die vriendelijke woorden, Dank U. Marius zijn glimlach komt terug.
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.

Leonora_Nachtstorm · Posted: Sat Mar 19, 2005 3:28 pm Post subject:

Leonora keek hem aan, glimlachte vaagjes en staarde weer terug in het water. Dus toch een sulletje dat daadwerkelijk zo zoetsappig was van zichzelf. Hmm...tot nu toe vermaakte ze zich best, maar het zou volgens haar een lastig karweitje zijn om hem af te schudden als dat nodig zou blijken. Ze zuchtte eens diep en haalde haar schouders op.
_________________
'In mijn hart is een wirwar van vraag
En van antwoord, van "wel" en van "niet"
In mijn hart zijn ook uren van stilte
Met heel in de verte een wonderlijk lied'

Marius Nachtstorm · Posted: Sat Mar 19, 2005 3:38 pm Post subject:

U wou toch naar Uw kamer als ik mij kan herrinneren. Zal ik U dan er heen brengen?
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.

Leonora_Nachtstorm · Posted: Sat Mar 19, 2005 3:41 pm Post subject:

Ze keek hem even argwanend aan. Was dit alsnog een poging om haar het bed in te krijgen?
"Maar Mijnheer, vanwaar de haast? Zo bijzonder zijn mijn persoonlijke vertrekken niet, hoor. Maar goed, als u er op staat..."
Ze keek hem verwachtingsvol aan, eigenlijk hopend dat hij zijn voorstel terugtrok, maar ook deels hopend dat hij een stomme fout zou maken, zodat ze hem hier alleen kon achterlaten.
_________________
'In mijn hart is een wirwar van vraag
En van antwoord, van "wel" en van "niet"
In mijn hart zijn ook uren van stilte
Met heel in de verte een wonderlijk lied'

Marius Nachtstorm · Posted: Mon Mar 21, 2005 8:49 am Post subject:

Marius trok een vrolijk gezicht. Vrouwe U hoeft het maar te zeggen hoor. Wat U wilt. En hij maakt een buiging.
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.

Leonora_Nachtstorm · Posted: Tue Mar 22, 2005 9:46 pm Post subject:

Leonora dacht eens diep na en sprak toen tegen Marius:
"Mijnheer, ik stel voor dat u even hier blijft terwijl ik even wat zaken op orde stel in mijn persoonlijke vertrekken. Als u met mij mee naar mijn persoonlijke vertrekken zou gaan, zou men nog denken dat we iets onbehoorlijks van plan zouden zijn. Dus hierbij vraag ik u beleefd om op mij te wachten terwijl ik even dingen op orde breng. Ik zal spoedig wederkeren, als ik niet verdwaal in de gangen van het Paleis."
Ze glimlachte
"Maakt u zich geen zorgen Heer, mij zal niets overkomen."
Ze tilde haar jurk op en het velours van haar rokken streek even langs Marius' arm voordat ze wegliep en het zwierig om haar heen krulde, licht glanzend in het daglicht. Ze keek nog één keer achterom en liep naar binnen.

(Leonora naar Op Naar De Dwalende Kamers)
_________________
'In mijn hart is een wirwar van vraag
En van antwoord, van "wel" en van "niet"
In mijn hart zijn ook uren van stilte
Met heel in de verte een wonderlijk lied'

Marius Nachtstorm · Posted: Tue Mar 22, 2005 9:54 pm Post subject:

Marius knikte en sprak:"Zoals U wenst vrouwe, zal ik hier blijven wachten."
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.

Marius Nachtstorm · Posted: Wed Mar 23, 2005 9:02 pm Post subject:

Marius loopt wat rond en kijkt wat rond hij begon zich langzamerhand te vervelen en Leonora is nog niet terug. Hij heeft geen zin meer om nog langer te wachten. Hij dacht aan de taveerne, mischien lopen daar nog wel wat Dames rond wie weet hij draaide zich om en liep naar de paleispoort. Maar bedacht zich hij gaat toch maar achter haar aan en volgt haar.

(( Marius op naar de dwalende kamers ))
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.

Leonora Nachtstorm · Posted: Mon Nov 06, 2006 11:11 pm Post subject:

((Leonora vanuit de Gangen van het Paleis))

Vrouwe Leonora had genoeg van alle gedoe en ophef binnen het paleis, dus had ze besloten dat ze naar buiten zou gaan om een luchtje te scheppen, en zich wellicht buiten de Paleismuren zou wagen om eens te zien of er nog belangrijke nieuwtjes circuleerden in de stad. Toen ze langs de Fontein liep, bekeek ze haar reflectie in het water een fractie van een seconde, voordat ze haar bleke hand uitstak om het water te verrimpelen en haar spiegelbeeld te vertroebelen.

Met vlotte, zelfverzekerde tred vervolgde ze haar weg naar de poort.
_________________
"In mijn hart, is een wirwar van vraag en van antwoord, van wel en van niet. In mijn hart zijn ook uren van stilte met heel in de verte een wonderlijk lied..."