Raganorck

Elia Sarani · Posted: Fri Jan 16, 2004 6:11 pm Post subject: Op zoek naar stilte...

Maya rende tot ze aan kwam bij de stadswal. Buitenadem zakte ze neer op de grond. De tranen stroomden niet meer, ze snikte alleen nog af en toe. Het was gelukkig rustig op deze plek, er liep alleen af en toe een iemand langs. Na woede en verdriet had ook wanhoop vat op haar gekregen. Wat moest ze nu?

Terwijl ze hier alleen zat probeerde ze een plan te bedenken. Ze had geen geld mee. Ze had geen vrienden. Ze kon nergens heen. Ze voelde zich eenzaam. Ze staarde in de verte zonder iets te zien. Ze voelde zich ellendig. Haar hoofd bonkte en haar ogen prikte. Bovendien was ze tijdens het rennen gestruikeld en had ze schaafwonden op haar onderarmen. Ze zuchtte.

Waarom de ruzie zo ver was gegaan kon ze niet verklaren. Ze waren allebei onredelijk geweest. Maar Shakti had haar geslagen en ze had zich voorgenomen zich na het verlaten van haar stam nooit mee zo te laten vernederen. Maya zuchtte nog een keer en staarde in de verte.

Uriel · Posted: Tue Jan 27, 2004 3:51 pm Post subject: Re: Op zoek naar stilte...

(Dasu/Maan vanuit `t Gannon; eetgelegenheid de Gazelle)

Hij had haar met moeite kunnen bijhouden. Hij rende door steegjes die hij niet kende en moest af en toe opzij springen voor een van de boerenkarren die met ratelende wielen zich door de straatjes wurmden.

Bijna was hij haar kwijt geweest, maar hij zag toen dat ze gevallen was. Voordat hij de afstand had overbrugt was ze echter alweer opgestaan en verder gerend. Uiteindelijk waren ze bij de Stadswal belandt. Maan zag dat ze ging zitten en ging langzamer lopen. Wat deed hij hier eigenlijk? Hij vertraagde zijn pas, want hij had geen idee wat te doen als ze zou merken dat hij hier was. Eerst keek hij naar z`n voeten, maar liet toen zijn blik dwalen, eerst over de grauwe stad vol mensen en toen zag hij voor het eerst sinds lange tijd de uitgestrekte groene wouden. Zijn hart maakte een sprongetje bij het zien van al die weidsheid van al die ... vrijheid. Hij voelde hoe het elfenbloed in hem zong en hoe zijn menselijke kant vol ontzag en vrees was voor wat er zich kon bevinden onder die oneindig groene deken. Zonder dat hij het gemerkt had was hij blijven staan en steunde met zijn brede armen op de borstwering een paar meter van Maya vandaan.

gwendelin · Nachtdwaler Joined: 21 Feb 2003 Posts: 123

Lelah vanuit het Gannon.

Lelah was achter Maan aangerend die achter maya rende. ze had wat moeite hen bij te houden maar kwam toch bij hen aan.
Ze stopt naast Maan en zuchtte. ze zag Maya zitten en zag dan maan over het groen kijken. ze glmilachtte even naar maan en zei: "Facinerend he...." ze liep toen naar Maya en omhelsde haar. "rustig maar meid." ze wiegde Maya rustig heen en weer.

Elia Sarani · Posted: Fri Jan 30, 2004 8:08 pm Post subject: .....

Maya droogde haar tranen, schudde Lelah's arm af en stond op. Pas nu zag ze Maan staan. Maya's ruzie met Shakti had nog niet al het gevoel van zorg weg genomen. Zoiezo hadden Maan en Lelah geen baan meer nu....

"Wat doen jullie hier?" Vroeg ze. "Wees slim, en ga terug naar Shakti. Hij kan jullie iets bieden. Ik niet."
Maar ik kan mezelf wel wat bieden. Na het huilen was haar hoofd weer wat leger. Ze was altijd al goed geweest in handwerk bedacht ze. Daar was vast iets mee te verdienen. Bovendien kon ze redelijk koken. Als het echt niet anders kon zo ze zichzelf aanbieden als kamermeisje of keukenhulp. Maya was sterk. Ze zou wel iets vinden om te overleven.

Ze stelde het erg op prijs dat Maan en Lelah achter haar aan waren gekomen. Een soort teken van vriendschap terwijl ze elkaar pas zo kort kenden. Met veel moeite had ze het de eerste keer over haar lippen gekregen om ze weg te sturen. Dat zou haar niet nog een keer lukken. nee, als ze niet weg zouden willen zouden ze samen wel wat vinden. Met of zonder Shakti, Maya Ranu zou zich niet uit het veld laten slaan!

Guest · Posted: Fri Feb 13, 2004 10:48 pm Post subject:

Maan had de magie van de wouden in zijn ogen gevangen. Hij had de roep van zijn elfenbloed gevoeld. Het woud, het woud riep. Hij had altijd al van het groen gehouden. De tuin van baron van Grieswolda hadden onder zijn handen opgeleefd. Ze waren gaan groeien op een manier die onmogelijk zou zijn geweest op de stenen ondergrond als ze niet zorgvuldig en met liefde behandeld zouden zijn geweest.

Lelah`s woorden rukten zijn blik los van het groen. Hij keek naar haar en volgde haar met z`n blik toen ze naar Maya ging. Daarna dwaalden zijn ogen over de stad. Het product van mensen. De stenen met oneindig met een intensiteit en energie op elkaar gestapeld. Een vesting tegenover de wilde woestheid buiten. Ook dat kon hij voelen in zijn hart. Twee gevoelens streden om voorrang. Zijn mensenhart verlangde naar de stenen en de straten van deze altijd veranderende stad, maar zijn elfenbloed trok naar het groen en de uitgestrektheid van de Wilde Wouden.

Hij twijfelde even. Hoorde toen hoe Maya hem opdroeg om te keren en terug te gaan naar Shakti. Hij schudde zijn hoofd. Terug gaan naar Shakti zou hij niet. Hij ging alleen nog terug om de katjes op te halen en dan zou hij er nooit meer komen. Hij moest onderweg blijven. Nog steeds was men naar hem op zoek en bij Shakti wist hij niet of hij wel veilig was. Het was wel gebleken dat het een harde, koude man was. Ze zouden het wel overleven zonder Shakti.

Dasu keek naar z`n handen. Werkhanden waren het. Vandaar keek hij uit over de Wilde Wouden en terug naar de stad. Vanaf de wallen zag hij de tuinen die bij het kasteel hoorden... Plotseling kreeg hij een idee. De tuinen zagen er woest en groot uit. Ongetemd door jaren van onachtzaamheid. Had het kasteel al een tuinman?

Hij glimlachte plotseling en liep naar Maya en Lelah toe... Even twijfelde hij nog... toen wees hij naar het kasteel. Daar zouden ze vast werk weten te vinden. Daar ook binnen de muren van het kasteel en in dienst van de Nachtstorms zouden zowel de handen van Shakti als van de Baron hen niet kunnen bereiken.

Maya Ranu · Posted: Sat Feb 14, 2004 9:09 am Post subject: huh?

Maya keek naar de richting waarin Maan wees. Het kasteel? Wilde hij daarheen. Ze bekeek Maan goed, met een serieuze blik in haar ogen. Daarna bekeek ze Lelah. Alledrie waren ze alleen, behalve als ze bij elkaar waren. En ze hadden allemaal werk nodig.
"Naar het kasteel?" Ondanks de situatie vormde zich een glimlach om Maya's lippen. In een kasteel als dit waren ze altijd wel opzoek naar een paar extra mensen. Maya wilde elk soort werk wel doen.

Ze stond op, klopte het vuil van haar kleding, gooide haar zwarte lokken over haar schouders en droogde haar wangen. "Maan stelt voor om in het kasteel werk te zoeken. Ik ben het er wel mee eens. Wat jij, Lelah?" Ze hoopte dat het meisje het er mee eens zou zijn. Hoe eerder ze een nieuwe baan en een nieuwe woonomgeving hadden gevonden, hoe beter.
_________________
~Vrijheid is het waardevolste bezit~

Lelah · Dwaler Joined: 15 Feb 2004 Posts: 7

Lelah knikte. "Klinkt goed." ze glimlachte even en draaide richting het kasteel. "Zullen we dan maar vertrekken richting kasteel?" Lelah begon al een paar stappen te zetten in die richting. ze liet haar blik nog even glijden over de wilde wouden, maar stopte dan bij Maya en Maan.

Uriel · Posted: Tue Feb 24, 2004 9:45 pm Post subject:

((Maya, Lelah en maan/Dasu naar het Kasteel; de binnenplaats en Grote Hal; Galmende hal))

PS: Zal maar even de verwijzing doen Wink