Raganorck Forum Index Raganorck

 
 FAQFAQ   SearchSearch   MemberlistMemberlist   UsergroupsUsergroups   RegisterRegister 
 ProfileProfile   Log in to check your private messagesLog in to check your private messages   Log inLog in 

De Bovenkamer

 
Post new topic   Reply to topic    Raganorck Forum Index -> De Geschiedenis van Raganorck
View previous topic :: View next topic  
Author Message
Uriel
Dromenvanger


Joined: 17 Oct 2002
Posts: 1179
Location: Utrecht

PostPosted: Wed Dec 25, 2002 3:22 pm    Post subject: De Bovenkamer Reply with quote

De Rector van de school der Magisters.

Hoog in de toren der magie was een kamer met ramen naar alle windrichtingen. Midden in de kamer stonden formules op de vloer gegraveerd. De magisters die hier aan het werk waren legden er zojuist de laatste hand aan.

"Heer Rector, u bent vroeg, heeft u de informatie die u nodig heeft?" Vroeg een geleerde van de tak Runenmagie.
De Rector schudde enkel zijn hoofd. "Er zijn wat wijzigingen. Er komt geen barriere tegen de schaduwen. In plaats daarvan ga ik ervoor zorgen dat Raganorck onvindbaar wordt. De stad zal zwerven tussen dimensies."

De geleerde schrok. Daarna gaf hij opdracht een paar wijzigingen in het patroon aan te brengen. De rector liep de zaal rond en knikte goedkeurend. Daarna nam hij plaats op de hoge stenen zetel die in het midden stond opgesteld en hij zuchtte. "Nu, het is goed zo. De Vice-decaan heeft mijn instrucites, laat me nu alleen."

De magisters verlieten in stilte de zaal. Een zachte fluistering ging door de zaal toen de Rector begon met zijn formules. Daarna zakte hij in een diepe trance...

Back to top
View user's profile Send private message
Uriel
Dromenvanger


Joined: 17 Oct 2002
Posts: 1179
Location: Utrecht

PostPosted: Thu Oct 21, 2004 8:20 pm    Post subject: Raganorck; droom van een nachtmerrie Reply with quote

Hij had zijn best gedaan om het schip te besturen. Mentaal had hij zich ingezet om Raganorck te behoeden voor de invasie, maar het was hem allemaal te veel geworden. De stormen die hier woedden waren overweldigend en was er geen storm dan was het wel de oneindige stilte en het besef hier alleen te zijn, helemaal alleen en verstoken van alles en iedereen. Dagen had hij doorgebracht met rusteloos heen en weer lopen over het dek, wetende dat al wat hij zag slechts een illusie was, de projectie van een metafysische werkelijkheid opgebouwd met de beelden die opgesloten waren geweest in zijn brein, maar wat was dan de tijd geweest waarin hij rector was van alle magisters? Was dat ook slechts een projectie geweest? Was dat enkel opgebouwd uit beelden van een vroeger leven en had hij die alleen ervaren omdat zijn geest die beelden voor hem projecteerde om op te reageren? Waar was hij daarvoor geweest? Wat was hij daarvoor geweest? Was hij wel geweest en waren alle mensen die hij gekend had, waar hij mee gevochten, gedabetteerd, gedronken, gegeten en lief gehad, waren zijn wel geweest of waren ook dat slechts impressies, projecties van een overactieve geest geweest? Wat zou hij ervoor gegeven hebben om te debatteren met die onnozele kwezel van een Hiretus, zich te kunnen warmen aan het vuur bij zijn vriend Aelric of zelfs om zich te kunnen ergeren aan de koppige pedanterie van Marcello

Het denken maakte hem gek. Hij liep rond in een wereld die hij slechts projecteerde. Hij behoorde niets te voelen? Of wel? Was voelen hier hetzelfde als voelen daar en wat als hij hier stierf, stierf hij dan ook daarginds? Daarginds! Oh Raganorck, zwart schip op de oneindig deinende zee. Wat had hij slecht geweten wat hij had opgegeven door zich op te werpen als stuurman over een stuurloos schip om het weg te sturen van de ondergang. Had hij er goed aangedaan toen hij de ankertouwen doorkapte? Had hij er goed aan gedaan door aan de losse einden enterhaken te knopen om Raganorck op een nieuwe plek te houden tussen andere schepen die evenzeer onderworpen waren aan de golfslag, maar wel hun eigen golfslag.

Hij keek naar de einder van een purperen zee en een hemel waarboven gifgroene wolken voorbijtrokken. Zo nu en dan flitste de nooit aflatende bliksem en dreinde de vere echo van een donderslag. Gedachteloos veegde hij met een mouw van zijn jack langs zijn neus. Hij zag niet hoe hij daardoor een langgerekte bloederige streep achterliet op de stof. Hij voelde slechts de dreinende hoofdpijn die hij vroeger kende van het te lang boven oude stoffige boeken hangen in een poging zich de eigenaardige patronen en tekens meester te maken waarin magie zich verschool. Een dikke druppel warm bloed drupte op het dek en het neerkomen ervan klonk als een donderslag.

Geschrokken keek hij omlaag langs zijn vermagerde lijf. Hij zag de druppel liggen, maar was te zeer mentaal verdoofd om te realiseren dat die van hem afkomstig was. Een tweede druppel volgde de weg van de eerste, en een derde, en een vierde. "Bloed." Zei de rector droog. "Stof, bezieling, bloed is gekoppeld aan het element vuur. Een teveel aan bloed veroorzaakt een vurig karakter aldus Galenus." Zijn woorden klonken hemzelf vreemd in de oren. Alsof ze moesten doordringen door de dikke mist van Raganorck die om de tinnen van de Toren der Magisters slingerde waar hij vroeger zo vaak gestaan had in gesprek met zijn zwijgende vriend de Gargoyle. Weer klonk het vallen van een vijfde dikke druppel rood levensvocht als een omnieuze donderslag bij heldere hemel. De rector duizelde, probeerde zich vast te grijpen aan de reling van het zwarte schip, maar had de kracht niet meer. Nog voordat hij het dek raakte verloor hij het bewustzijn. Oh Raganorck droom van een nachtmerrie...
Back to top
View user's profile Send private message
Display posts from previous:   
Post new topic   Reply to topic    Raganorck Forum Index -> De Geschiedenis van Raganorck All times are GMT
Page 1 of 1

 
Jump to:  
You cannot post new topics in this forum
You cannot reply to topics in this forum
You cannot edit your posts in this forum
You cannot delete your posts in this forum
You cannot vote in polls in this forum


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group