Raganorck

[Eduward Eyckenbladt]

In een klein achteraf steegje stond het handelshuis van Gamu en Ranu. Het leek op het eerste gezicht een gewoon huis en ook aan de bewoners was niks bijzonders op te merken.
Op de begane grond bevondt zich een kleine hal met een trap naar de kelder, twee kleine kamertjes waarin Shakti en Maya slapen en uiteindelijk nog een klein keukentje waarin zich nog een eettafel bevond en een klein kolenfornuis.
Maar als je de trap naar de kelder volgde kwam je in een andere werkelijkheid. Het voorste gedeelte was afgeschermd met een groot gordijn waardoor het er in het donker nog als een gewone kelder uit zag, maar achter het gordijn bevondt zich een grote kelder waarin een allegaar aan spullen stond. Van kleine zilveren juwelen tot grote tonnen met wijn en bier.
Alle spullen waren illegaal aanwezig in deze kelder en mensen werden er ook alleen toegelaten als ze niet verdacht werden lid te zijn van de stadswacht.

Shakti Gumu

[Elia Sarani]

Stilletjes en alleen was Maya bezig het avondeten voor te bereiden. Shakti was bezig in de kelder. Ze wilde hem niet storen, ze was bang dat hij boos zou worden als ze te veel lawaai zou maken. Maya wilde de volgende dag graag gaan wandelen in Raganorck, even eruit. Ze was nog steeds lef aan het verzamelen om aan Shakti te vragen of hij morgen zijn eigen eten klaar zou kunnen maken.

Ze legde de laatste hand aan het vlees, strooide er wat kruiden overheen. Nu en veegde ze een lok haar uit haar gezicht die uit haar vlecht ontsnapt was. Ze dekte de tafel en schepte eten op twee borden. Daarna ging ze aan tafel zitten wachten tot Shakti klaar was.

[Eduward Eyckenbladt]

Shakti was de inkomsten van de dag aan het berekenen. Het was geen slechte dag geweest, de zaken liepen goed de laatste tijd en dat was vooral te merken aan de geldbuidel aan zijn riem.
Toen hij klaar was met rekenen sloot hij de deur naar de kelder af met zijn sleutel en liep naar de keuken. Daar ging hij zwijgend aan de tafel zitten en begon met eten.
Het was gekruid rundvlees en hij trok even een gezicht van afschuw, hij was de smaak van antilope nog steeds niet vergeten. Maar het was hier gewoon niet te krijgen, en de zeldsame keer dat het er wel was was het tegen zulke hoge prijzen dat hij zich afvroeg of zelfs de Vrouwe het wel zou kunnen kopen.

Shakti Gumu

Edited by: Eduward Eyckenbladt at: 4/6/03 8:19:16 pm

[Elia Sarani]

Maya keek toe terwijl Shakti at. Zelf at ze af en toe wat van het vlees. Ze at maar heel weinig, zo was ze dat gewend. Vroeger in haar stam kregen mannen altijd heel veel en vrouwen maar weinig te eten. Ze verzamelde har moed. "Eh, Shakti," begon ze voorzichtig toen hij klaar was met eten. "Ik, eh, zou morgen heel graag een dagj weg willen. Om, eh, rond te kijken in de stad. Ik, eh, ben er dan misschien niet rond etens tijd." Hier stopte ze en besloot Shakti's reactie af te wachten.

[Eduward Eyckenbladt]

Shakti keek verbaasd op van zijn eten. "Waar slaat dat nu weer op?! Het is de drukste tijd van het jaar en jij vraagt of je een dagje weg kan! En ik mag zeker geld verdienen. Ik zie geen reden waarom ik je zou laten gaan." En daarmee was voor hem het gesprek alweer afgelopen en hij ging verder met het taaie rundvlees.

Shakti Gumu

Edited by: Eduward Eyckenbladt at: 4/6/03 8:20:00 pm

[Elia Sarani]

"Oh, maar....alsjeblieft Shakti! Dan zal ik de rest van de week dubbel zo hard werken. En ik zal vanavond het huis nog helemaal opruimen. En het eten moet je dan zelf doen, maar dat is niet te veel werk toch?"
Maya keek Shakti smekend aan over de tafel heen. Ze wilde zo graag even naar buiten morgen. Ze was al dagen achter elkaar hard aan het werk.

[Eduward Eyckenbladt]

Met tegenzin gaf Shakti toe, er moesten nog inkopen gedaan worden en hij had zeker niet de zin noch de tijd om deze zelf te doen. "Goed, omdat je zo aandringt. Maar op een voorwaarde, je moet de boodschappen meenemen als je terugkomt morgen en je moet een paketje wegbrengen 's morgens."
Hij wreef eens over zijn glad geschoren hoofd. "En de regel is nog altijd niemand gaat hier de deur uit na acht uur 's avonds of komt er nog in. Dus als ik jou was zou ik ruimschoots op tijd terug wezen."
"En als je het niet erg vind zou ik nu graag ongestoord verder willen eten." Hij nam weer een hap van het vlees en begon weer aan het langdurige kauwproces.

Shakti Gumu

Edited by: Eduward Eyckenbladt at: 4/7/03 4:53:31 pm

[Elia Sarani]

Maya was in de wolken. Die boodschappen zouden zo achter de rug zijn en dan kon ze eindelijk eens in de stad rond kijken. Ze sprong op en omhelste Shakti spontaan. "Dank je wel! Ik zal ruim voor acht uur terug zijn!" Riep ze terwijl ze haar vuile vaat alvast van de tafel afruimde. Ze voelde de behoefte om een hoop te vertellen aan Shakti, over wat ze morgen wilde zien maar ze wist dat hij ongestoord verder wilde eten. Daarom begon ze zacht neuriend de keuken alvast te schrobben.

Maya Ranu

[Eduward Eyckenbladt]

Hij maakte een geërgerd geluid toen Maya hem omhelsde, maar at toen verder.
Toen hij klaar was met eten verliet hij Maya om weer met zijn handel door te gaan. Hij verwachte elk moment een klant en dus moest alles voorbereid zijn.
In de kelder begon hij de waren waar het om ging netjes uit te stallen. Het waren voornamelijk kleine sieraden en prullaria die tot de middenklasse hadden toe behoord maar het bracht geld in het laatje en dus zou hij er alles uit halen dat mogelijk was.
Het belletje rinkelde en hij liep de trap weer op om open te doen. Een gedrongen man met diepliggende ogen begroete hem en volgde hem naar de kelder, eenmaal daar begon het onderhandelen over de prijzen.

Shakti Gumu

[Elia Sarani]

Maya ruimde Shakti's spullen af en waste ze af. Ze was nog steeds in de keuken bezig toen het belletje rinkelde. Ze besteede niet veel aandacht aan de man die met Shakti de kelder in ging. Het was zakelijk. Maya wist ook wel beter dan aan de deur te gaan luisteren. het waren allemaal niet haar zaken welke prijs Shakti vroeg.

Na het afruimen ging Maya aan de keukentafel zitten met een dun boekje voor haar. Op haar gezicht stond een geconcentreerde uitdrukking. Shakti had een begin gemaakt met haar leren lezen ren rekenen. Rekenen ging wel goed, Maya snapte wat Shakti haar vertelde. Lezen koste haar veel moeite daarentegen. Ze las elke dag trouw een uur lang uit een boekje dat Shakti voor haar gekocht had. Het ging niet snel, maar ze werd er steeds beter in.

Maya Ranu

[Rasham]

De vaalbruine mantel dicht om zich heengeslagen spoedt Rasham zich door de naar urine en verschraald bier stinkende smalle steegjes van het Duistere District. Gelal van een dronken gezette man die hem aanklampt, die zijn dikke vingers in de bovenarmen van de tempelier drukt en met vochtige ogen vraagt om wat koperstukken. De adem van de man slaat in Rasham's gezicht en hij beheerst zich onder de tastende handen, die aan zijn kleding rukken en de stem die over gaat in een dwingerder toon. Hij voelt hoe de graaiende handen vuisten worden en dreigend tegen zijn borst slaan.

Vreemd...als hij de man vriendelijk maar beslist aan de kant wil zetten, lijken er vreemde duistere woorden uit de richting van het kasteel door de steeg te echoën, niemand die opkijkt alsof het alleen Rashams oren bereikt, en de dronkaard wijst nu op de hartstreek van de ridder, de ogen niet meer lodderig maar helder en zijn stem niet meer dubbelgeslagen door de drank, maar duidelijke woorden sprekend. "Het enige ware hart zit hier niet Rasham, haal het enige ware, alleen dan zul je een waardige drager van het zwaard van de Ene zijn..." Het hoofd van de man valt voorover terwijl zijn lippen onduidelijke woorden prevelen en hij strompelend zijn weg vervolgt.
Twee soldaten wachten een derde op die net een huis verlaat, nagekeken door een vrouw in de deuropening. Hij denkt haar gezicht te kennen en herinnert hij zich dat van de man die daarbij hoort. Maar de beelden lijken vaag en ver weg, uit een verleden dat hij in de kerekrs heeft achtergelaten.

De contouren van de Tien Torens vasthoudend, die nog net zichtbaar zijn boven de grauwe daken, vervolgt hij zijn weg naar 't Gannon, aangetrokken door een onbestemd vreemd gevoel, iets onafgemaakts wat op voltooiing wacht in het kasteel.

((Rasham>'t Gannon>Taveerne))

Edited by: Rasham at: 4/22/03 10:10:29 pm

[Eduward Eyckenbladt]

Een zacht gekraak van de buitendeur deed Shakti even opkijken van zijn onderhandelingen. Het werd gevolgd door een zacht gemompel. Zijn klant scheen het niet opgemerkt te hebben want hij ging gewoon verder met het bekijken van de goederen.
Toen hij een zachte klik hoorde wist hij het zeker, iemand moest deze man gevolgd zijn en stond nu voor de deur. Zijn gedachten werkten op volle toeren. Hij moest deze man nu uit zijn kelder hebben, maar hoe? Door de voordeur was onmogelijk, dan maar door zijn ontsnappingsluik.
"Het spijt me mijnheer, maar ik moet u vragen om te vertrekken en wel nu meteen." De man keek hem verbaasd aan. "Waarschijnlijk is iemand u gevolgd hierheen en die staat nu boven voor de deur. Om te voorkomen dat wij beiden worden opgepakt zal ik u nu naar buiten moeten brengen en u te verzoeken hier de volgende maand niet weer te komen. Ik neem wel contact met u op als alles weer een beetje bedaard is."
De man stond hem nog steeds verbaasd aan te kijken maar Shakti werkte hem naar het donkerste hoekje van de kelder. Daar opende hij voorzichtig een grendel. Langzaam duwde hij het luik open. Een geromel en een wolk kolenstof kondigde aan dat hij het luik verder kon openen. Een dun straaltje licht scheen net over de rand van de opening.
Niet zachthandig duwde Shakti hem naar buiten. "Als u hier rechts gaat en dan links kunt u ongezien naar uw huis gaan." En hiermee sloot hij het luik weer en liep voorzichtig de keldertrap op. Hij kon nog net horen dat de persoon die aan de andere kant van de deur stond besloot om weg te gaan. Een zachte klik liet hem weten dat de kelderdeur weer van zijn slot was maar hij ging nog niet naar buiten. Pas toen hij hoorde hoe de onbekende man wegliep van de voordeur deed hij de kelderdeur open.
Maya stond vlak voor de kelderdeur. Shakti keek haar met een vragende blik aan. "Wat was dat allemaal?"

Shakti Gumu

[Eduward Eyckenbladt]

"Stadswachters, ik dacht al zo iets. Nee ik heb hem het huis uit gekregen zonder dat iemand het heeft kunnen zien." Maya wist niks van zijn luik en dat wilde hij zo houden.
"Ik heb hem gezegd niet terug te komen totdat ik hem bericht geef."

Shakti ging bij Maya aan de keukentafel zitten en legde zijn kin in zijn handen terwijl hij met zijn ellebogen op de tafel steunde. "Ik denk dat je gelijk hebt," zei hij na een tijdje. "Misschien moet ik mijn handel even tijdelijk verplaatsen, ik zal eens kijken of ik wat kan regelen."
Hij staarde langs haar heen naar de dichte luiken van het raam aan de straat. Daarna keek hij haar aan en zei met een grimmige blik in zijn ogen: "Dat betekend wel dat er veel extra werk zal komen. En dat een dag als morgen nog zeldzamer zal worden." Hij had voor morgen ook nog niks gepland, ondanks dat had hij Maya doen geloven dat hij het druk zou hebben. Als ze thuis was gebleven had hij haar wel klusjes gegeven om de indruk te wekken dat het druk was. Maar in feite had hij morgen gereserveerd voor een rustdag en dat zou hij hierdoor niet laten veranderen.

Shakti Gumu

[Elia Sarani]

Maya ging door met het repareren van kleding terwijl Shakti sprak. Toen hij het over morgen had, haar vrije dag, besloot ze dat het een goed idee zou zijn om nu snel naar bed te gaan. Straks zou hij nog zeggen dat hij haar morgen hier wilde houden. Hoewel de handel haar in leven hield had ze er niet echt iets mee te maken, met het handelen zelf dan, ze deed het huishouden en dat soort klusjes. Het kon haar dus ook niet echt zwaar intereseren wat Shakti allemaal in de kelder had of deed.

"Ik ga naar bed, welterusten." Snel stond Maya op, pakte haar spullen bij elkaar en liep haar kamer in. Ze deed de deur achter haar dicht. Ze had zin in morgen.

[Eduward Eyckenbladt]

"Hmmm, weltrusten," bromde Shakti. Hij was diep in gedachten verzonken over de stadswachten. Een nieuwe plek zou veel problemen kunnen geven, maar ook voordelen. Zoals meer ruimte en nieuw publiek.
Na nog een tijd te hebben gezeten stond hij ook op en ging hij ook maar naar bed. Het was nog vroeg maar morgen zou hij genoeg te doen krijgen.

Shakti Gumu

Edited by: Eduward Eyckenbladt at: 4/26/03 3:15:11 pm