Raganorck

ckeetel

De kaarsen in hun glazen omhulsels aan de wand, werpen grillige schaduwen de ruimte in. Hun licht weerschijnt in talloze glazen stolpen en buizen. Gedroogde ratten, kikkers en vleermuizen lijken ineens tot leven te komen. Een essentie van hete, verdampte stoffen slaat op de keel. Toch is het ongewoon koud en stil hier. Zelfs de kokende, borrelende mengsels op die stenen tafel geven geen geluid af. Op een andere tafel ligt een halve schedel. Een zwak schijnsel komt uit de openingen. Dichterbij gekomen, wordt het wat duidelijker, de schedel zweeft een eindje boven de tafel en een lichtgevende vloeistof lekt uit de oogkassen en neusgaten, op de stenen tafel. Heel kort vormen de druppels tekens, maar het stenen blad zuigt ze onmiddelijk weer op.
Dan wordt het ineens ijskoud in de nek, het hart lijkt het bloed nawelijks meer te kunnen trekken. Pure angst stijgt op vanuit de voeten de keel in, het wordt donker. In het midden van de zaak gaan de ogen weer open. Er staat een gedaante bij de toonbank, de witte lippen lijken nauwelijks te bewegen als hij vraagt waar je naar zoekt.

ckeetel · Posted: Mon Feb 11, 2002 9:09 pm Post subject: "In Den Ckeetel", 's nachts

Nacht kleurt de avond langzaam zwart, Stradus lijkt zich al die tijd niet te hebben bewogen sinds Ut hem goedenacht wenste. Nu schurkt de schaduw zich tegen hem aan en kruipt langs zijn lichaam naar boven. Zijn ogen verdwijnen als laatste in het groeiende schemerduister. Dan steekt er een wind op, even maar. De koperen windverklikkers rinkelen massaal bij de deur. Stradus is er niet meer.

((zie Rosse Buurt))

Edited by: ckeetel at: 2/11/02 4:53:24 pm

ckeetel · Posted: Mon Feb 11, 2002 11:41 pm Post subject: Terugkomst

Het fijne koperwerk bij de deur rinkelt. De kou is weergekeerd in de "Ckeetel". Ut draait zich onrustig om in haar slaap, haar voeten zoeken steun op de zetel van de stoel, dicht tegen haar lichaam aan. Een gedaante buigt zich over haar heen, legt een donker, vochtig bloemblaadje in haar schoot.

De schaduw onthult de grijze ogen, glijdt langzaam naar beneden en nestelt zich aan de voeten. Stradus kijkt naar de nacht, onbewogen.

Edited by: ckeetel at: 2/14/02 11:16:35 am

ckeetel

De kelderdeur gaat open, een gierende wind rolt langs de schappen van de Ckeetel, gooit glazen buizen, erlenmeyers en bollen op de vloer, de winkeldeur breekt bijna uit zijn sponningen als hij met grote kracht wordt opengeslagen.

Stradus heeft het Duistere District weer betreden...

((-> een lijk...))

Edited by: ckeetel at: 2/18/02 10:21:56 pm

ckeetel

Het witte marmer van de tombe is weer een met zijn meester, als Ut 's ochtends vroeg wordt gewekt door iets wat panisch op haar raam loopt te bonzen.

ckeetel

((vorig verhaaldeel -> In den Ckeetel, overdags -> Het tweede en laatste gevecht))

Nu het Gezusterschap weggevaagd is en hun kennis en energie van honderden jaren door en om zijn lichaam raast, leeft Stradus weer. Hij heeft het Pact met de Zusters vernietigd, hij heeft zijn ketenen afgeworpen.

De magier en alchemist vormt met zijn lippen onuitspreekbare woorden, dan wordt zijn lichaam uiteengereten. Zijn energie vermengt zich met het krachtveld. De stralen komen bijelkaar, beginnen weer een lichaam te vormen. Zo intensief is deze reactie dat de Ckeetel opgeblazen wordt.

Vleugels verheffen zich, sneeuwitte huid gespannen tussen baleinen met klauwen spannen zich over de daken van het Duistere District. Een naakt, albasten lichaam is geboren uit de energie en het licht. Stradus bestaat niet meer, de vampier van zielen, de Incubus (soort demoon), de Heer van de Zwarte Lotus, Insonum, is geboren.

((Deze draad moest afgeschreven worden, voor er andere gebeurtenissen plaats zouden vinden, dit is het einde van de draad 'In Den Ckeetel, 'snachts'))

Coldrin · Posted: Sun Mar 17, 2002 8:45 pm Post subject: Zwarte en witte Lotus

Murdoc rent over de daken van het duistere district. Hij weet waar hij zijn moet.

Hij komt op de plek aan. Een dakraampje verleent hem toegang tot het pand. Zijn mantel bolt nog even op voordat hij erdoor verdwijnt.

Hij staat op een rommelige zolder, na de deur genomen te hebben en de trap afgedaalt te zijn, komt hij in een vertrek terecht, een soort van winkelruimte zo te zien.
Nu was het enkel nog wachten op de eigenaar.
Murdoc grijnsde voldaan. Zijn hand lag op zijn verborgen kruisboog en zijn dolk, niemand zou hem zomaar verrassen.

was getekend: ~Murdoc Harding~

Coldrin · Posted: Mon Mar 18, 2002 5:34 pm Post subject: Re: Zwarte en witte Lotus

De zon zou bijna opkomen. Murdoc zat nog steeds te wachten, maar niemand verscheen. Hij keek nog eens rond in de winkel, was hij toch verkeerd? Langzaam liep hij de treden van de trap terug op totdat hij op de zolder stond. Hij kroop terug door het dakvenster en verdween in de resterende duisternis.

was getekend: ~Murdoc Harding~

((Murdoc kan weer overal opduiken))