Raganorck

Chrystal · Duister als de Nacht Joined: 13 Feb 2002 Posts: 77

Evelyn deed de deur open en liet William binnen met Amadea in zijn armen. Ze liep voor om de olielamp aan te steken, want het was stikkedonker in de kamer.
Ook de kaarsen op de kastjes stak ze aan.
"Zo nu kunnen we tenminste zien waar we zullen slapen."

"Hier neem dit bed maar, een beetje in het midden van de kamer." zegt Davira. En William legde Amadea op het bed neer. Davira deed de wapens van Amadea af en ander spul en bergde het op, toen legde ze een laken en een deken over haar heen. "Welterusten zus." fluisterde Davira.

William kuste het voorhoofd van Amadea zachtjes en liep dan weer naar buiten.
"Geniet maar van jullie bad, ik ga beneden mijn wijntje opdrinken."

Er stonden 2 emmers warm water klaar en Evelyn gooide 1 emmer in haar bad en vulde voor de rest bij met het koudere water. Ze gooide de kruiden erin, trok haar kleren uit en stapte toen het bad in.

Davira liep naar het andere bad achter het scherm, gooide de emmer erin en deed de kruiden erbij. Het ging al lekker stomen. Ze deed nog wat koud water in het bad, trok toen haar kleren uit en stapte het bad in.

"Heerlijk is dit" zei Evelyn en ze liet zich helemaal wegzakken in het bad.

Ook Davira ontspande zich en voelde hoe haar spieren ontspande. Een voordeel aan dit soort baden was dat je niet alleen een verkouden en griep voorkwam, maar ook dat je de volgende dag geen last had van spierpijn. "Zeg dat..."

"Ja ?" Evelyn heeft haar ogen gesloten en ontspant ook volledig.

"Als ik niet oppas val ik zo inslaap." en ze lachte.

"mm, ik...ook.." Ze voelde zich wegdommelen.

"Morgen maar mijn kleren laten maken. Heb jij al enig idee waar dat hier kan?"..."Eigenlijk is mijn kleding er nog niet zo erg aan toe, het lukt mij ook nog wel."

Evelyn antwoorde niet meer, ze was blijkbaar ingedommeld.

"Evelyn?"

Ze sliep en hoorde het geklop op de deur niet.

"Wie is daar?" Davira reageerde op het geklop. ~Waarom reageert Evelyn niet meer.~

De deur gaat traagjes open. "Davira? Evelyn ?" klonk Williams stem.

"Ah, ook hallo. Kan je even kijken of Evelyn niet per ongeluk in haar bad verdrinkt, volgens mij is ze wat ingedommeld."

Evelyn schrok plots. "Wat ?" en toen zag ze William staan. Ze wist eerst niet waar gekropen of wat eerst bedekt, maar liet haar schaamte toen varen.
"Straks is het jouw beurt, William. Zie je niet dat wij nog niet klaar zijn ?"

William schrok al evenveel als Evelyn. "Ja, dat zie ik, ik kwam eigenlijk geld halen, zie je.. we komen tekort. Maar ik kom straks wel even terug."

"Wacht dan maar even op de gang. Ik breng het je zo wel."

Davira lachte van binnen, ze wist dat het deels haar schuld was. En ooit zou ze ook wel wat op haar bord krijgen, maar dat zag ze dan wel weer.

Als William de deur achter zich gesloten heeft, stapt Evelyn uit het bad. Ze slaat een doek rond zich en neemt haar geldbeugel waar ze 7 goudstukken uithaalt. Dat zou voldoende moeten zijn, denkt ze en stapt dan naar de deur.
Als ze die opentrekt ziet ze William braaf staan wachten.
"Hier" zegt ze zachtjes en geeft hem het geld. Haar hand raakt hem eventjes zacht aan en weer voelt Evelyn die warmte die zich in haar lichaam verspreidt. Ze glimlacht nog even naar hem en sluit dan de deur weer.

William vertrok weer, nog met wat schaamrood op zijn wangen.

Davira besloot dat ze al lang genoeg in bad had gezeten en stapte eruit. Ze trok haar onderkleding en overgooier weer aan. Nam de rest van haar kleren en haar spullen mee en bergde die op. Toen plofte ze op haar bed neer en viel in slaap.

Evelyn droogde zich af en trok haar hemd aan. Ze koos het bed bij de deur. Ook zij viel snel in slaap.

Edited by: Chrystal at: 2/19/02 5:26:56 pm

William · Duister als de Nacht Joined: 13 Feb 2002 Posts: 69

William voelde het geld in zijn hand..Hij dacht even na over wat hij gezien had...
Chrystal was wel een mooie vrouw geworden..
Hij schudde even zijn hoofd om zijn gedachten te kalren en zag Lunea de gang opkomen,blijkbaar ook klaar voor een bad.

`Wie eerst?`vroeg ze toen ze boven was. Ze liet haar malien van haar schouders glijden, maar bleef met haar elleboof in het gat haken. Hoe harder ze wrong om eruit te komen, hoe meer haar arm en haar haar er in vast geraakten.

`Help` piepte ze onOrks.

"Wacht, ik help je wel even"knikte hij"maareuh, zou je dat niet beter binnen doen,hier op de gang is zo...hmm"
Nog een aanblik van blote vrouwelijke schoonheid was net iets teveel voor hem.
"Ga jij maar eerst, ik ga eerst betalen.Trouwens Davira en Evelyne zitten er al in,misschien zijn ze bijna klaar.."
Hij hielp haar met de malien en trok die over haar hoofd zodat ze niet verder bleef haken.
De aanblik van Lunea's forse lichaam spelend met het kaarslicht op de gang deed even zijn fantasie op hol slaan,maar wederom vermande hij zich.
"Ga snel binnen en probeer stil te zijn,misschien slapen ze al.."fluisterde hij,terwijl hij naar beneden ging.

Lunea stapte naar binnen en vond het bad.Ze ontdeed zich van de verdere kledij en was algauw verdiept in het spel met het water,de omgeving om zich heen vergetend..
Lunea`s stem galmde door de gangen van de herberg. Ze zong altijd in bad, hier was haar menselijke kant, de kant van haar die ervan hield om weer schoon te zijn.

`Fallaaaa in bad, wordt lekker nat.
Fallaaaa het vuil spoelt van me af
Fallaaaa het water kleurt langzaam zwart
Fallaaa, fallaaa da`s straf.`

Het was een zelf bedacht lied, ze zong luid genoeg om het gegrinnik van de onvrijwillige luisteraars te overstemmen.

Crimson Amadea · Duister als de Nacht Joined: 15 Feb 2002 Posts: 76

Amadea was erg uitgeput maar de slaap die gekomen was, was die van onrust, ze voelde zelfs door haar diepe slaap heen de honger die aan haar knaagde en langzaam dreigde over te nemen. De dromen die ze droomde waren rood gekleurd, bloed, ze smachte ernaar ze had het nodig en ze dreigde te verdrinken in het verlangen naar de warme substantie.
Plots knipten haar ogen open en staarde ze recht vooruit richting het plafond, het luidde zingen van Lunea drong nauwelijks tot haar door en haar zintuigen waren geconcentreerd op iets anders. Ze rook de geur van de kruiden, het badwater had zweet en bloed van de aanwezigen al afgewassen. Ze voelde echter de honger knagen en sloop uit bed achter het kamerscherm terwijl haar tong langs haar vergrote hoektanden gleed en haar nu inzwarte ogen de kamer voorzichtig bespieden. Ze wilde haar zusters geen pijn doen en met haar laatste beetje wilskracht kon ze de kamer verlaten en vertrok ze richting de trap die haar naar beneden zou voeren.

Chrystal · Duister als de Nacht Joined: 13 Feb 2002 Posts: 77

"Verdorie, Lunea !" Evelyn werd wakker van het orkse gezang, hoe kon het ook anders.
Ze keek de krijger boos aan en zag toen dat het bed van Amadea leeg was.
Goed, dacht ze, blijkbaar heeft ze weer voldoende kracht om zelf te lopen. Dat William er ook nog niet was verontrustte haar even, maar hij zal buiten wel staan wachten tot Lunea klaar was met haar bad.
"Wat stiller mag ook wel hoor, je zou misschien beter een slaapliedje zingen." Ze dacht even na over de zangkwaliteiten van Lunea en voegde er toen snel aan toe "Of, neen, liever niet. Ga maar slapen."
Ze trok het hoofdkussen over haar hoofd en probeerde verder te slapen. Het geklos van water op de achtergrond verried dat Lunea uit bad stapte en zich begon klaar te maken om te gaan slapen.

Chrystal · Duister als de Nacht Joined: 13 Feb 2002 Posts: 77

Ze kon de slaap niet meer vatten.
William en Amadea waren nog niet teruggekeerd en het knaagde aan haar. Ze ging op de rand van haar bed zitten en dacht na. Alles in haar wou hen gaan zoeken. Ze wou zekerheid over de relatie van William met Amadea.
Tenslotte won haar nieuwsgierigheid en stond ze recht. Vlug trok ze haar broek, hemd en schoenen aan stapte richting deur. Plots bedacht ze iets en liep terug. Ze haalde en pakje uit haar tas en verliet de kamer richting trappen.

(vervolgd in kamer van Ignatius d'Otre)

Edited by: Chrystal at: 2/20/02 5:04:36 pm

Chrystal · Duister als de Nacht Joined: 13 Feb 2002 Posts: 77

Amadea en Evelyn brachten William binnen en legden hem op zijn bed.
Evelyn dekte hem met een deken en bleef nog even zwijgend naar hem staan kijken. Ze nam zijn hand in de hare en streelde hem zachtjes.
De tranen kwamen weer in haar ogen en ze veegde ze vlug af voor ze over haar wangen zouden rollen.
Ze stond weer recht en zonder Amadea aan te kijken stapte ze naar bed.
Het pakje dat ze nog bij haar droeg stak ze weer in haar tas; het goud werd in haar geldbeugel onder haar kussen gestopt.
Ze deed haar schoenen en haar broek uit en ging op haar bed liggen met haar rug naar de kamer.
Stilletjes lag ze daar en huilde zachtjes.

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Lunea was in haar bed gaan liggen en had haar ogen gesloten, maar dat nam niet weg dat haar oren alles volgden. Ze hoorde hoe iemand werd binnengedragen en ze hoorde het zachte snikken. Ze kneep haar ogen dicht. Dit wilde ze niet weten. Maar in haar achterhoofd had de mogelijkheid zich gevestigd en daar bleef het knagen. Ze begreep niet hoe William het kon doen, of hoe Amandea het kon doen. Ze begreep niet hoe ze het zelf kon laten gebeuren. Maar al haar zusters lieten het toe. Ze deed haar kussen over haar oren en wachtte tot slaap haar kwam halen. Er rolde een warme zilte traan over haar wang. Eentje maar.

Crimson Amadea · Duister als de Nacht Joined: 15 Feb 2002 Posts: 76

Zwijgend keek ze even naar Evelyn. Zodra zij naar bed was ging ze zich nog snel even wassen, ze voelde zich vies om wat ze was geworden. Vervolgens pakte ze haar spullen voor het geval dat. Ze voelde zich ellendig en duizenden gedachten spookten door haar hoofd, maar meest nog voelde ze zich schuldig.
Tegenover William en tegenover de meiden, mischien moest hier maar een eind aan komen, morgen zou ze het opperen als die gezamelijke morgen nog kwam. Ze kon natuurlijk nu ook vertrekken...
Neen, dat was ook niet de juiste beslissing. Stilletjes, ging Amadea naar bed en huilde zichzelf in slaap. De rode tranen op haar kussen vallend.

Chrystal · Duister als de Nacht Joined: 13 Feb 2002 Posts: 77

Evelyn was een emotionele puinhoop. Het slapen wilde maar niet lukken.
Ze draaide zich op haar rug en staarde naar het plafond. Allerlei soorten herinneringen flitsten door haar hoofd.
Haar vader had haar zwangere moeder in de steek gelaten. Ze was verstoten door de gemeenschap waarin ze was opgegroeid. De hereniging met haar vader was ook van korte duur geweest en nu. Nu voelde ze zich meer dan ooit alleen.
Gekwetst door degenen die ze had beschermd, die ze als familie had beschouwd en in haar hart had gesloten.
Hoe kon ze ? Hoe kon hij ?
Ze zuchtte diep. Tranen liepen over haar wangen.
De vermoeidheid werd tenslotte te groot en snikkend viel ze dan toch nog in slaap.
---------------------------------
Een paar uur later werd ze weer wakker. Het was nog vroeg, maar ze was te rusteloos om te blijven liggen.
De andere 4 lagen nog te slapen, ze kon hun rustige ademhaling horen, het was vermengd met het lichte snurken van Lunea.
Evelyn stond stilletjes op. Moedeloos en traag maakte ze zich klaar.
Ze liep naar William. Ze was blij toen ze zag dat hij weer kleur op zijn wangen had. Vechtend tegen de tranen die weer dreigden op te komen liep ze naar de deur en verliet de kamer.

William · Duister als de Nacht Joined: 13 Feb 2002 Posts: 69

De ochtend kwam vroeg en helder de kamer in en Lunea kwam vroeg en helder haar bed uit. Ze had diep geslapen en was klaar om een nieuwe dag te beginnen. ze sloop zachtjes naar het bed van Amadea, die sliep. William ook. Vervolgens ging ze naar Davira, die had ook reparaties nodig en moest haar kruiden voorraad bijwerken.

`Davira, het is ochtend, wakker worden.`

Ze was niet van plan om alleen te gaan en het meisje was altijd in voor een avontuurtje in de vroege ochtend uren. Ze ontweek de hand die Davira uitsloeg en hield vol.

`De vogeltjes fluiten en wij gaan naar buiten!!!` ze liet het bed schudden.

William slaakte een kreun en werd langzaam wakker van het kabaal van de half ork..
"Amadea?"fluisterde hij zacht...nog zwakjes..

Jackal · Posted: Wed Feb 20, 2002 9:09 pm Post subject: Re: wakker

Davira kreunde nog eens. "Naar buiten??" Ze zuchtte diep, nou ja ze was nu toch wakker dus nu kon ze er net zo goed uitgaan. "Ok, ok. Wacht even.." Davira stapte haar bed uit en trok haar kleren aan, pakte haar spullen en liep naar Lunea. "Wat wil je doen?" vroeg ze.

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

'Ik heb ringen nodig voor mijn malien, die repareer ik zelf wel, maar mijn bijl moet naar een smid, ik heb weer wat werpdolken nodig als we het kunnen betalen, en jij pijlen zou ik zo zeggen, een stukje leer voor Evelyn. Ehh wat we verder nog tegenkomen.'

Lunea moest wat doen, vooral in beweging blijven, niet stilstaan bij wat er eigenlijk speelde. Gewoon doorgaan.

Jackal · Posted: Wed Feb 20, 2002 9:42 pm Post subject: Re: boodschappen

"Ok, wacht even hoor." En ze controleerde hoeveel geld ze nog had. ~Genoeg voor wat pijlen in ieder geval, als we terug zijn zal ik Evelyn nog maar eens aankijken.~ Ze keek goed in de richting van Evelyn als ze voorbij haar bed loopt. ~Heeft ze gehuild? Wat is er gebeurd?~ Ze loopt naar het hoofd van Evelyns bed en kijkt nog eens goed. Ja hoor er waren sporen van tranen te zien om haar ogen. ~Wil ik dit weten?~ Ze loopt terug naar Lunea en zegt: "Ik wil zo snel mogelijk weer terug zijn."

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Het was overduidelijk dat Davira zich zorgen maakte over Evelyn. Het verbaasde Lunea dat een groep zo erg verbonden met elkaar soms zo ver uitelkaar kon staan. Iedereen wist dat de ander pijn leed, maar negeren leek het beste medicijn.

'Ja.' antwoordde Lunea droog op de retorische vraag. Eerst een smidse vinden?

Ze pakte haar bijl en stapte de kamer uit. In de deuropening keek ze achterom. Daar lagen ze, haar familie. Veilig?!

(OOC: War gaan we nu heen, gelijk naar de smidse van Coldrin? Moeten we toevallig tegenaan lopen. Oe wacht idee, volg mij naar de taveerne)

Crimson Amadea · Duister als de Nacht Joined: 15 Feb 2002 Posts: 76

Amadea werd half om half wakker van het gestommel en gepraat in de kamer, ze draaide zich slaperig nog eens om en voelde iets van haar ene wang scheuren zodra ze haar hoofd bewoog. Langzaam gingen haar ogen daarop verder open wat ook wat pijnlijk was, al voelend met haar hand verwijderde ze de ergste korsten opgedroogd bloed. Zuchtend kwam ze overeind zodra Lunea en Davira de kamer hadden verlaten, haar hoofd in haar handen. Slecht geslapen. Even keek ze de kamer rond en zag dat deze verder verlaten was op William na die rustig leek te slapen.
Ze schonk even wat schoon water in de kom naast haar bed en waste haar gezicht om het opgedroogde bloed eraf te halen daarna liep ze naar William toe om te zien of alles goe met hem was. Het was zo verkeerd gegaan gisteravond dacht ze, dit kan zo niet langer.