Raganorck

[Ignatius]

Na veel gestommel en de verkeerde deur geprobeerd te hebben, komt Ignatius eindelijk in zijn kamer aan.
Hij gooit de meeste van zijn uitrusting zomaar op de grond en gaat dat op het bed liggen. Zijn dolk, zoals gewoonlijk ligt onder zijn hoofdkussen.
Hij is een lichte slaper en het minste geluid kan hem uit zijn slaap wekken, maar toch, de dolk geeft hem een vertrouwd gevoel.
Ignatius draait zich op zijn zij, met zijn gezicht naar de deur en valt in slaap.

[Chrystal]

Ze was de trappen afgekomen op zoek naar William en Amadea en had toen iets bedacht.
Ze had de man uit de gelagzaal met veel gestommel naar boven zien en horen gaan. Hij was naar links gelopen en was volgens het lawaai maar 1 reeks trappen gestegen.
Toen ze zelf naar boven liep had ze gemerkt dat in die gang slechts 1 deur dicht was, die moest het zijn, dacht ze en ze liep er stilletjes naartoe. Het werd in het hele gebouw stil, zelfs vanuit de gelagzaal kwam nog maar weinig geluid. Op de hogergelegen verdiepingen kon ze nog wel wat lawaai horen, maar daar trok ze zich niks van aan.
Ze zette zich voor de deur op haar knieën met haar gezicht naar de trappen, van waaruit ze iemand zou kunnen zien komen. Voorzichtig probeerde ze de deur. Op slot.
Het pakje dat ze eerder uit haar tas had gehaald legde ze op de grond voor zich en haalde er 2 instrumentjes uit. Ze leken wat op sleutels, maar waren het niet; enkel getrainde vingers zouden hiermee een slot kunnen openen.
De 2 'sleutels' stak ze stilletjes in het slot. Ze voelde hoe ze op hun plaats vielen en draaide er aan. De instrumenten deden hun werk en het slot draaide gewillig mee. Traag liet ze het slot opengaan met een zachte 'klik'. Ze stopte de instrumentjes opnieuw weg en wachtte.
Niets, niemand.
Haar hand ging opnieuw naar de klink en dit keer wilde de deur wel open. Ze gleurde door de kier naar binnen en een zacht gesnurk van iemand die zijn roes uitslaapt kwam haar tegemoet.
Tevreden zag ze dat het de juiste kamer was.
Ze glipte stilletjes naar binnen.
Het was hier donker. Een normaal mens zou hier geen bijna geen steek voor ogen zien, maar daar had zij geen last van.
Ze zag al onmiddellijk waarvoor ze gekomen was.
Naast het bed lag de riem met de geldbeugel aan. De buidel had er erg vol uitgezien en getraind als ze was, had ze dat in 1 oogopslag gemerkt toen hij betaalde in de gelagzaal.
Ze sloop er naar toe en opende de geldbeugel. De man sliep een heel diepe slaap dankzij de overdaad aan alcohol en ze maakte er handig gebruik van.
De geldbeugel was inderdaad goed van goudstukken voorzien en ze haalde er een aantal uit. Ze was niet zo gretig om alles mee te nemen. Zo was ze niet. De man zou deze enkele 'geleende' stukken wel kunnen missen.
De geldbeugel werd opnieuw gesloten en alles werd teruggelegd zoals ze het gevonden had. Ze liep terug naar de deur. De man sliep nog steeds, hij had zich niet één keer veroerd tijdens haar bezoekje.
Een kijkje in de gang vertelde haar dat alles hier nog steeds rustig was, niemand te zien.
Even meende ze iets gehoord te hebben, en ze wachtte enkele ogenblikken af. Niets, ze kon verder.
Ze liep de gang terug in en sloot de deur achter zich.
Even stil als ze gekomen was liep ze terug, de trap omhoog.

(Vervolgd in de kamer van de Graaf)

(OOC Ik weet niet hoeveel goud je bijhad of hoeveel je kan missen, Ignatius. Plak jij er maar een cijfer op. )

Edited by: Chrystal at: 2/20/02 5:05:38 pm

[Ignatius]

Het was al licht toen Ignace wakker werd. Aan de stand van de zon te zien had hij het grootste deel van de ochtend geslapen en was het bijna middag.
~Heerlijk geslapen.~ Rekte zich uit - geeuwde.
Een flauw glimlachje speelde rond zijn mond - vanwege zijn droom.
In zijn droom was zij zijn kamer binnengekomen.
~ Mmm ~ een droom helaas. Maar hij kon haar ruiken. Ze rook naar het bos. Heerlijk fris, hij zuchtte bij de gedachte.
Zij was het enige wat hij zich kon herinneren van de vorige avond, voor de rest was het een zwart gat. De wijn had dan ook heerlijk gesmaakt en hij had het moeilijk gevonden om te stoppen met drinken ervan. Gelukkig viel de kater mee. Enkel een zacht bonken in zijn hoofd.
~ Opstaan, honger ~ Hij trok zijn kleren aan.
~ Vreemd ~ zijn geldbeugel leek lichter dan de avond te voren. Hij keek erin, mistte 15 goudstukken.
~ Gisteravond gegokt en verloren ? ~ Hij kon het zich niet herinneren.
Best mogelijk, het was wel meer voorgevallen dat hij geld verspeelde bij één of ander gokspel.
Hij verliet zijn kamer. Tijd voor ontbijt.

[Ignatius]

Hij voelde zich nu wel erg loom en trok enkel het hoogstnodig uit vooraleer hij zich op het bed liet ploffen.
Het duurde niet lang voor de slaap kwam.
Een paar uur later werd hij weer wakker en voelde zich stukken frisser.
Hij pletste wat van het water dat in een kom stond in zijn gezicht en kleedde zich weer aan.
Daarna vertrok hij weer naar de gelagzaal beneden.