Raganorck

[Danae Rheanna]

Danya leek naast de graaf de trap op te dansen. Haar krullen golfden sierlijk met haar lichte tred mee, terwijl ze honderduit praatte. "Bent u al eens eerder in onze stad geweest, heer graaf? Bent u hier voor een zakenbezoek? We krijgen hier regelmatig adellieden die er bij Vrouwe Ophelia uitgezet zijn." Ze realiseerde zich te laat haar onstrategische opmerking, maar gunde zich geen moment om de fout recht te zetten en babbelde lustig door. "Komt u hier uit de omgeving? Bent u één van de adelborsten die een Kasteel diep in het Woud bewoont? Bent u hier gekomen per koets? Ik heb wel eens een rijtuig gezien uit een handelsstad in het Noorden, ook een prins huppeldepup, héél indrukwekkend. We zijn er."

Danya opende de deur van Kamer 21, op de tweede etage. Een ruim vertrek met een prachtig uitzicht over Raganorck. Danya was zelf verrukt over deze kamer vanwege de mooie zonsondergangen. Ze draaide zich om naar de Graaf. "U had het over een speciale smaak wat betrefd... beddengoed," zei ze, terwijl ze hem met een schuin hoofd aankeek. "Als u zegt wat u wenst, maak ik dat voor u in orde."

..... Danaë
___________________________________
Please continue to leave footprints, I'm anxious to see where they go...

[Rashnoff von Eckelenburg]

Rashnoff aarzelde even..
Haar schoonheid bekoorde hem immens..
Het was zo lang geleden..

"Ik had graag ..;rode lakens...als dat kan.."sprak hij zacht...

Hij keek haar diep in de ogen aan en plots leken zijn pupillen van bruin naar gitzwart te veranderen....
Danya voelde zich geëntranceerd door zijn blik,het was onmogelijk om nu nog weg te kijken...

Zijn stem voelde ze in haar hoofd,er waren geen woorden...
Hij zat in haar,wemelde in haar rond,onderzocht en proefde haar...

"Tussen die lakens wil ik jou vannacht" klonk het..
De boodschap was duidelijk..
Een hunkerend vuur werd in haar ontstoken,een drang,een lust dat enkel bevredigd kon worden door aan zijn wens te voldoen..

"Danyaaaaaaaaaaa" Haar naam stierf uit in een lange zucht..
Toen werd de trance verbroken,de graaf stond aan de andere kant van de kamer,zijn koffer aan het openend.
Hoe hij er geraakt was zonder dat ze het gzien had was onverklaarbaar.

"Je mag beschikken"sprak hij zonder haar aan te kijken..wetend dat vannacht om klokslag 2 uur,wanneer de herberg stil en verlaten was,zij aan de deur van zijn kamer zou staan..

[Danae Rheanna]

(( eigenlijk is het niet helemaal toegestaan om mijn gevoelens te beschrijven, omdat het niet vanzelfsprekend is dat een karakter op deze manier reageert, maar goed, ik zal het je vergeven, graaf... dracula neem ik aan? ))

Danya stond een moment verward en sprakeloos midden in de kamer, schudde toen haar hoofd en voelde een opkomende hoofdpijn op haar wenkbrauwen drukken. Ze schudde nogmaal haar hoofd, maar een verklaring voor wat ze plotseling voelde en had gedacht, kon ze niet geven. "Rode... lakens," herhaalde ze toonloos. Ergens ver weg sloeg een torenklok, hoe laat was het? Danya draaide zich om en liep de kamer uit, de gang door, op zoek naar rode lakens. Haar benen trilden vervaarlijk onder haar lichaam en maakte dat haar pas bijna zwalkend was. Ze moest hier weg, naar beneden, krijste haar verstand, maar om één of andere reden drongen de wijze woorden niet door tot haar wil.

..... Danaë
___________________________________
Please continue to leave footprints, I'm anxious to see where they go...

[Rashnoff von Eckelenburg]

Rashnoff ontdeed zich van zijn mantel en hing hem over een stoel.
Hij dacht na over wat er zonet gebeurd was.
Danya was een gewillig slachtoffer.Naief,dom...
Hij glimlachtte bij de gedachte aan het komende festijn...
Doch hij moest zich bedwingen...
Hij zuchtte.
De herinnering aan vorige maand was zwaar..
Hij was op he mippertje ontsnapt aan crismon en haar vrienden.Oh Crimson,wat een beeldige vrouw..Hoe had hij van haar gehouden,waarom was alles zo gelopen?..
Dit mocht niet wederom gebeuren,hij zag de ogen van Valiant over danya gaan,die man zou haar zeker missen.Hij was het beu,opgejaagd te worden...
Nee.
Danya was een snack,een pauze,een halt voor desmachtende verlangens in hem..
Na haar kon hij weer verder..

Hij hoorde voetstappen in de gang...Instinctief richtte hij zijn blik op de deur,spieren gespannen...

Edited by: Rashnoff von Eckelenburg at: 2/11/02 10:14:05 am

[Danae Rheanna]

(( zal ik doen. Danya maakt, by de way, even een tussenstop in de gelagkamer ))

..... Danaë
___________________________________
Please continue to leave footprints, I'm anxious to see where they go...

[Danae Rheanna]

Danya voelde een vreemde gespannenheid toen ze terug de trappen oprende, terug naar de kamer van de graaf. Haar hart bonsde zo woest dat ze vreesde dat het geluid echoëde tussen de muren van de gang. Haar handen, die ze stevig om het stapeltje linnengoed had geklemd, trilde.

Danya opende de deur van de kamer van de graaf en sloot deze achter zich. Zonder de man te groeten of nog een woord te zeggen, begon ze het bed af te halen en verving ze de sneeuwwitte lakens voor de rode. Ergens ver weg hoorde ze opnieuw een klok slaan. Ditmaal telde ze de slagen en kwam op twee. Twee uur.

..... Danaë
___________________________________
Please continue to leave footprints, I'm anxious to see where they go...

[Rashnoff von Eckelenburg]

"Danyaaaaaaaaaaa" klonk het zacht..
Rashnoff slenterde van zijn tafel terug naar zijn bed,waar Danya bezig was...
Hij kwam bij haar staan en zei niets....

[Danae Rheanna]

(( de kuismeid staat geheel tot je beschikking, alleen pas op want ze bijt. Hard ))

Danya stond langzaam op en keek naar de Graaf die haar langzaam naderde. In haar hart was een vreemde tweestrijd gaande, een strijd die werd verloren door haar verstand toen haar blik werd gevangen in de ogen van de graaf. Ze vergat op slag de wereld buiten de kamer, haar werk en haar gasten, die beneden op haar wachtten. Ze bestonden niet meer, de Taverne, Valiant, Raganorck. Alles binnen in haar dat voorheen de drang had gevoeld om hier te ontsnappen, viel stil. Haar voeten leken als aan de grond genageld, haar gebalde vuisten ontspanden zich.

Plotseling wendde Danya haar blikken af en vlagen van de realiteit mengde zich met de betoverende blik van de Graaf. Ze leek te beseffen wat ze had gedacht en hoe ongewoon deze gedachten voor haar waren geweest. Ze bekeek de man voor zich ineens met afschuw, zijn grijns die ze door zijn masker kon zien. Wat deed ze hier? De Graaf was niet het soort man waar ze uit vrije wil een nacht mee zou willen doorbrengen. Zijn arrogantie en spottende blik boezemde haar angst in. Danya raakte in paniek, draaide zich weg van het bed en strekte haar hand naar de deurklink.

..... Danaë
___________________________________
Please continue to leave footprints, I'm anxious to see where they go...

[Rashnoff von Eckelenburg]

Rashnoff voelde hoe ze langzaam van zijn macht onttrok..
"Danyaa" fluisterde hij nogmaals.
De woorden moesten de band herstellen en versterken.
Hij zag haar hand naar de deurklink reiken.

Zachtjes zette hij een stap dichterbij en legde in een tedere beweging zijn hand op haar schouder zodat zijn duim haar hals raakte boven de boord van haar kledingstuk.Zijn aanraking voelde warm aan,koortsig,verleidend.

"Ik wil je .." zuchtte hij,in welke zin was haar nog niet duidelijk.

Hij trok met een heel zachte beweging haar naar zich toe
Zijn bedwelmende krachten kwamen in oproering en probeerden Danya te verleiden tot een hypnotische toestand.
Hun lichamen waren tegen elkaar gedrukt,zijn geur en invloed omhulde haar als een kokon...


ooc: even from your point of view ??

[Danae Rheanna]

"Danya..." Dit was Danya's nuchtere verstand tegen een bedwelmende kracht die machtig boven haar uit torende. Het was haar verstand dat binnen in haar om hulp smeekte, krijste, bad, maar dat langzaam werd ingeweven in een kleverig web van vurig verlangen. Ditmaal voelde ze hoe haar wil over haar lichaam aan terrein verloor en een moment lang besefte Danya dat ze zich in een val had laten lokken. Het volgende moment was dit besef verdwenen.

Danya gleed in de armen van de Graaf als water. Ze voelde zijn handen over haar lichaam dwalen en hoe de broeierige hitte die ontstond door iedere aanraking, het vuur aanwakkerde dat al zo hoog in haar was opgelaaid. Danya keek nog steeds in de ogen van de Graaf, ze had niet de kracht zich los te rukken van die blik en verdronk smartelijk in de hypnotische diepten ervan. Haar handen klemden zich om de schouders van de Graaf en haar lippen raakten die van hem. Buiten scheen de maan en beneden wachtten de gasten tevergeefs op hun serveerster.

..... Danaë
___________________________________
Please continue to leave footprints, I'm anxious to see where they go...

[Rashnoff von Eckelenburg]

Hij voelde haar lippen naar de zijne komen wist dat ze van hem was.
Hij voelde passie voor haar, een machtig beest dat in zijn borst roerde en schreewde om vrijheid.
Lang was het geleden dat hij een vrouw zo innig omhelsdde,maar tergelijkertijd riep een klein stemmetje een waarschuwing naar hem.
"Pas op! nee!"
Zijn armen sloten als een ketting rond haar heupen,nog dichter trok hij haar tegen zich aan,haar kus beantwoordend met één vol pure passie.
Zijn hoofd tolde even.
"Nee"
"Ja !!!!"
De vleselijke lust werd verwrongen door een dieper verlangen,een behoefte slechts te stillen met een dronk uit haar levenskracht.
Eén dronk..

"Nee!!!"

"Jaaa!!!"

Zijn hoofd miek zich los en zijn tong gleed in haar hals,strelend,plagend,de fijne plekjes vindend waardoor ze automatisch haar hoofd optilde om hem bij te laten.

"Neeee!"
Een grijns verscheen,zijn tanden flitsten,plots langer dan ooit tevoren.Met een zacht poppend geluid drongen ze in de huid van Danya,recht bij haar halsslagader.
De bond was begonnen.
Diep in hem schreeuwde en stem het uit,Doe dit niet,nie weer !!"
Het verlangen antwoordde met een nieuwe teug.
Hoe zoet was de substantie..waarlijk, Danya was niet enkel mooi van buiten,ze was meer dan dat..

Hij dronk nog een teug,het besef in hem realiserend dat het punt bereikt was.
Ging hij nu door dan had hij weer een kind van de nacht erbij.
Een nieuw kind..
"NEEEEEE!!!"
Met een zucht onttrok hij zich uit haar hals.Danya lag in zwijm in zijn armen.
Hij bekeek haar liefevol en kreeg de zin om wedermaal zijn dorst te lessen..
maar nee, deed hij dit nu,hier in deze nieuwe stad ,dan waren zijn vijanden hem meteen weer op het spoor.
Neen! Gedaan!,nu ging hij leven als een heer betaamt,niet langer vluchtend.
en dit mooie kind ging niet de cirkel van geweld opnieuw beginnen.
Hij had de waard zijn blik gezien en ach,hij had al zo vele malen die blik gezien.Allen waren ze hem nagekomen,allen zijn ze nu dood,en hen die hen nakwamen,maar dit hield nooit op,nooit,indien hij nu nog een dronk nam en het onomkeerbare in werking zette..

Ze was zo mooi.. zo verleidelijk, zo zoet..
NEE!!

Hij keerde zich om en tiolde haar op,bracht haar naar het bed en legde haar neer,met een tederheid als enkel een verliefde zou doen.
Hij dekte haar met de rode lakens,de wonde inspecterend,het gebrek aan contact met zijn tanden had de wondes al doen sluiten,er was geen gevaar tot doodbloeden.Zij was waarlijk een gezond meisje.

Hij wachtte even tot ze in de gebruikelijke diepe slaap verkeerde.
Haar lichaam zou zich herstellen,zonder bijeffecten.Haar geest zou een passionele nacht herinneren,een nacht als nooit tevoren.
Ergens was hij opgelucht,en ergens vocht de drang om haar nogmaals tot zich te nemen.

Hij moest hier weg,vooraleer hij eraan toegaf.
Ze had in ieder geval hem weer op krachten gebracht.
Met een kleine bezwering veranderde hij in een ongrijpbare mist en vertrok via de kieren in het hout de koude nacht in..

OOC: je voelt wel de kleine wondjes wanneer je wakker wword, (in de ochtend tenzij je wakker gemaakt word)maar voor de rest is er geen enkel negatief bijeffect,en je herinnert enkel een passionele ancht met een vreemde man.
Verklarende noot voor andere spelers: dit gebeurt omdat rashnoff tijdig gestopt is.Het kan ook anders uitdraaien .

[Galliminus]

" Hé Danya!!!,.....pleziertjes kunnen wachten!", word er enigzins kwaad geroepen vanaf de trap, "Er wachten hier gasten, en ik kan niet alles alleen!"
Valiant draait zich weer snel om richting de gelagkamer,...Hij had daar een jongedame wachtendie dringend zijn hulp nodig had, en in veiligheid gebracht moest worden. Hij kon de Gelagkamer niet alleen laten,...en als nu die Elephenor binnen zou komen en Lavendel zou zien zitten,...zou Valiant het zichzelf niet kunnen vergeven,...hij had haar iets beloofd. Valiant hoort nog steeds geen respons van Danya, en hij word echt kwaad. " DANYA!!!!Kom als de Duvel naar beneden!!!"

Valiant Kraakwater; De (kwade) Waard

[Danae Rheanna]

Danya werd gewekt door Valiants woedende kreten van beneden. Ze opende haar ogen en keek om zich heen, plotseling geschrokken omdat ze niet wist waar ze was. Ze schudde haar hoofd en ontwaarde toen de rode lakens die over haar heen waren gelegd. Rode lakens. Ergens, diep weggezakt in haar herinnering, rinkelde zacht een belletje en een moment later vond ze de bijbehorende beelden. Geschrokken sprong Danya uit bed, maar ze moest zich naar het hoofd grijpen omdat een duizelende hoofdpijn haar plotseling verblindde. Ze ging weer op het bed zitten, met haar hoofd in haar handen. Wat had haar in vredesnaam bezield? Wie was die vreemde man geweest? Het was een schrale troost dat ze haar kleren nog aanhad en dat het dus waarschijnlijk niet zó ver gekomen was, maar toch... ze was een heel fatsoenlijke jonge vrouw die zich niet door de eerste de beste liet verleiden en betasten. Eerlijk gezegd had ze zich nooit eerder laten aanraken door een man, haar ervaring op het gebied van de liefde ging niet veel verder dan het arm in arm met een vrijer langs de rivier wandelen.

"DANYA!" Danya schrok op. Valiant. Godogodogod, hoe kon ze dit ooit aan Valiant uitleggen? Hoe lang had ze hier boven uitgehangen? Veel te lang voor haar doen en Valiants goede humeur blijkbaar. Danya stond op en keek naar zichzelf in de spiegel, streek haar rok glad en probeerde haar haar te fatsoeneren. Haar hart bonsde nog steeds heftig in haar borst. Wat was er in hemelsnaam met haar aan de hand? Danya wierp een laatste blik de kamer in en vluchtte toen de gang op.

(( Danya rent via "Een Losse Plank II" naar de Gelagkamer ))

..... Danaë
___________________________________
Please continue to leave footprints, I'm anxious to see where they go...

[Lorna Dane]

Lorna stapte kamer 22 binnen.
Hmm,rode lakens, rare smaak hadden ze hier.. nuja..
Ze ontdeed zich van haar rijlaarzen en haar malienkolder.
Nu was het tijd om even lekker te ontspannen.

Haar tuniek werd ook uitgedaan en ze haalde uit haar zadeltas een sierlijke borstel.
Vol genot begon ze haar lange krullen los te kammen...

[Lucifer Lumorfus]

Lucifer kijkt naar de dame die straal langs hem en Rayon is gewandeld, doodleuk kamer 22 in. "Wat..." fluistert Lucifer verontwaardigd tegen zijn kameraad in krimi. "Wat is dit nu weer?"