Raganorck

[Samara Jalaya]

Ophelia stond in de tuin en keek naar het belachelijke beest dat plompverloren voor haar favouriete beeld in de Koninklijke Tuinen stond geparkeerd. Er zat een strik om zijn bochtige nek waar een klein kaartje aan bungelde. Voor Vrouwe Ophelia. Met liefde. Ze grinnikte geamuseerd bij dit weinigzeggende opschrift. Aanbidders, handlangers als Ophelia ze noemde, waren toch wel grappig. Zeker als ze je wensen zo serieus namen. Ze had de bloemen weggewimpeld, haar neus opgehaald voor de fluwelen gewaden en zichtbaar gegaapt bij de tentoonstelling van de exotische vogels. "Maar liefste, waar kan ik je dan gelukkig mee maken?" Bijna had Ophelia "niet" geantwoord, haar standaard terugkaatsing op zo'n domme vraag, maar ze had zich bedacht en om een lama gevraagd. En nu stond het beest in haar tuin. De handlanger had ze zoals gewoonlijk gelijk de deur uitgezet.

Ophelia knikte tevreden en bedacht wat ze nu zou gaan doen. Een ritje door de stad maken? Ze had werkelijk geen idee hoe ze een lama moest berijden, maar dat zou zich wel vanzelf wijzen.

~ Samara

[Coldrin]

Het dier had geen naam, maar was al op vele plaatsen geweest en was het al vele malen een geschenk geweest voor een of andere snobbige jonkvrouw.
Toen de vrouw dichter bij hem kwam, zette de lama een stapje terug. Weer een van die vreselijke vrouwmensen die hem heel de tijd staan aan te gapen. Maar toch was er iets dat hem zei dat deze vrouw anders was. Hij noemde dit zijn instinct.

Langzaam liep hij terug naar de vrouw en snuffelde aan haar hand. *Rare geur, andere geur dan die andere vrouwen.
Wat zou ze van me willen?*

Lama ~ De lama

[Samara Jalaya]

(( LOL!! . Lama is trouwens ondertussen naar de binnenplaats gevoerd in de draad "Bezoek" ))

~ Samara