Raganorck

[Melante]

Aan de hoofdstraat staat een klein, onopvallend gebouw. Op de geven staat de naam gebeiteld: Drukkerij het Plaatje. Het is nog net te zien dat de letters ooit met bladgoud gevuld zijn geweest.
Een drie tredige trap leidt je naar beneden, naar de deur.
Door een laag raamwerk, dat overduidelijk al lang niet meer is schoongemaakt kan je nog net aan naar binnen kijken, de drukkerij in, waar de drukker en tevens enige uitgever in Raganorck altijd schijnt te werken.
_________________
Oh, hoe waar zijn jou woorden,
die mijn hart doen breken.
Hoe groot was mijn fout,
toen ik jou liet gaan.

Uit: Naam van de stilte; Josephine van Asgaard.

[Melante]

((Vanuit De Tien Toren; Huise Van Asgaard))

Josephine had moeite gehad om de ingang weer te vinden. Het onopvallende gebouw was zeker een heel stuk verplaatst, sinds ze er de laatste keer was geweest.
Het vertrouwde belletje klingelde luid, toen ze de deur opende en naar binnen stapte.
De eigenaar schoof zijn kleine brilletje weer goed op zijn neus en glimlachtte vriendelijk, toen hij zijn meest veelbelovende schrijfster herkende. "Josephine, wat fijn je weer eens te zien. Hoe was het bezoek aan je ouders?"
"Het was fijn ze weer eens te zien. En ik heb een nieuw manuscript af. Het heet Vlinderdal." antwoorde ze.
"Vlinderdal? Dat klinkt veelbelovend. Voor de verandering eens geen droevig roman?"
"En gaat over een vrouw en de zoektocht naar ware liefde." legde Josephine uit, terwijl ze de stapel papier op zijn bureau legde.
Snel verwisselde de kalende man zijn bril en begon met het lezen van de eerste pagina. "Hmmm... Begint goed. Ik zal het vanavond aan mijn testlezer voorleggen, dan hoor je het morgen wel."
Josephine glimlachte. "Goed, dan hoor ik het morgen." Ze knikte en verliet drukkerij weer.

((gaat verder in Gannon; de Hoofdstraat onder Op de Straat))
_________________
Oh, hoe waar zijn jou woorden,
die mijn hart doen breken.
Hoe groot was mijn fout,
toen ik jou liet gaan.

Uit: Naam van de stilte; Josephine van Asgaard.