Raganorck

[Leona]

De havenstad Aankele Haaie ligt volledig ondergronds, in het grootste (bekende) gewelf van een uitgebreid gangenstelsel onder de stad Raganorck. Omdat het gangenstelsel een beperkt aantal in- en uitgangen heeft is het niet mogelijk om zomaar vanuit een willekeurige draad Aankele Haaie in te stappen. Lees onderstaande omschrijvingen dus goed.

Van Raganorck naar Aankele Haaie en terug
Om uit de stad Raganorck naar AH te komen kan je twee wegen bewandelen.
Ben je goed ter been en heb je niet al teveel bagage, dan kan je kiezen voor de wenteltrap. Deze trap, in de volksmond bekend als De Chirurgijn, heeft haar ingang achter de grote houten hijskraan op het Zeven Pelgrims Plein en spiraalt in een misselijkmakende hoeveelheid treden naar beneden.
Handelaren met een paard en wagen nemen De Ondergang, een lange, flauw aflopende tunnel die breed genoeg is om twee karren elkaar te laten passeren. Ook de toegang naar De Ondergang ligt aan het Zeven Pelgrims Plein, afgesloten door een stevige poort die in het bezit is van het Handelaarsgilde. Het is zeer onverstandig om te voet de tunnel in te gaan omdat deze allerlei afsplitsingen kent. Alleen ervaren paard, die de luchtstromingen in de tunnels kan ruiken, weet precies welke splitsing leidt naar Aankele Haaie beneden, of Raganorck boven. Reizigers met vermoeide voeten of veel spullen kunnen tegen een kleine vergoeding meestal wel meeliften op een van de handelswagens. Soms zelfs voor niets. Ook ervaren handelaren kunnen een rilling nooit bedwingen als ze de vreemde lange tunnel inrijden en een stel passagiers om de aandacht af te leiden zijn daarom meer dan welkom.

Van Aankele Haaie naar de Buitenhavens
Vanuit het gewelf waarin de haven ligt loopt een uitgebreid gangenstelsel, waar de ondergrondse rivier doorheen stroomt. Deze tunnels variëren sterk in breedte, diepte en stroom- en windsnelheid. Een aantal ligt zelfs helemaal onder water en wordt nooit door een sterveling gezien.

Verreweg de meeste scheepvaart op de ondergrondse rivier loopt tussen Aankele Haaie en de buitenhavens en vrijwel alle schepen van- en naar de Haven komen eerst door de Zingende Zalen, een groot gewelf waarop vijf grote, en een aantal kleinere tunnels uitkomen. Alleen de grote zijn voor schepen geschikt en hebben bekende namen:

Het Rattenhol – Verbindt de Zingende Zalen met de buitenhavens, via een netwerk van tunnels en gangen. Het is een relatief brede tunnel die vlak voor (of vlak na, afhankelijk van de kant waar je heen vaart) een scherpe bocht maakt. Je hoort de Esthe-Alania dus pas vlak nadat je de bocht om gekomen bent.

Het Palinggat – De smalste van de tunnels en ongeschikt voor grote schepen, zeker als ze met lading varen. Vanaf de zalen vertakt het Palingat zich vrij snel in twee ruimere tunnels. Een daarvan leidt tenslotte ook naar de Buitenhavens, maar via een minder directe weg. Sommige schippers kiezen deze route omdat de meeste piraten zo'n rustige route de moeite van het wachten niet waard vinden. De andere aftakking draait en kromt via vreemde bochten tenslotte naar het Aankele Haaie gewelf…Meestal...

De Dorstige Monnik – Een snelle, maar gevaarlijke route van Aankele Haaie naar de Zalen toe. Er staat een sterke stroming in waar kleinere schepen moeite mee hebben. De Monnik verandert af en toe van richting. Jarenlang heeft-ie dus ook van de Zalen naar de haven gestroomd, maar sinds een dag of wat stroomt-ie de andere kant op en braakt wit kolkend water de Zingende Zalen in. De Monnik loopt niet rechtstreeks naar de haven, maar “schampt” deze. Een korte tunnel vanaf het havengewelf verbindt deze met De Monnik als de onderste poot van een T-splitsing.

Het Fluistergat – De reguliere weg van de Zalen naar de Haven. Drie uur varen voor een snel schip met de wind in de zeilen. Breed genoeg voor een galeischip. Ergens halverwege in de tunnel wachten een tweetal verrassingen.
Ten eerste het rotsblok dat een zestal jaar geleden in de vaargeul is gestort, de vroegtijdige ondergang veroorzakend van de HMS Sambuca, eigendom van Kapiteitn Jozias Kamfer. Over dit voorval bestaan ook vele geruchten. De plaats waar het rotsblok ligt staat gemerkt met een wit kruis op de tunnelwand, en een wit geschilderde ton die erboven drijft, bevestigd met een ketting. De ton staat bekend als de “Kop van Jozias”, die het voorval overigens wel overleefd heeft.
Ten tweede, vlakbij de haven, hangt er een trosje schedels aan het plafond. Traag zwaaiend aan een roestige ketting vanaf het tunneldak en groen uitgeslagen van de schimmel. Ooit waren het piraten, maar havenmeester Izeboud Pekel heeft hen gepromoveerd tot wandversiering. Sindsdien heeft zich in het Fluistergat nooit meer een piraat vertoond… Hoewel… ze zeggen dat Kaptein Rafael Dionys…

De Spiraal – Deze tunnel lijkt nergens heen te gaan. Kronkelt rond en rond en vreet alles op wat erin vaart. Kluizenaar Ferdinand de Wilde, die in de Zingende Zalen woont, heeft daar wat palingnetten hangen en weet er de weg, zegt-ie. Geen schipper vaart ooit die tunnel in, maar heel soms komt er wel een schip UIT, verdwaald vanuit een andere gang die opeens versprongen is.

[Samara Jalaya]

(Leona)

De tunnels en gewelven onder Raganorck, waarvan het Aankele Haaie gewelf waarin de haven ligt de grootste is, worden bevolkt door velerlei wezens. Wie hier het fijne van wil weten zou er goed aan doen om "Abel Linhout's Beknopt Zoologisch Handboek" te raadplegen, aanwezig in de bibliotheek van de Tien Torens. Maar voor de gemiddelde reiziger is een boek overbodig. Van luisteren naar naar zeelieden en gewoon je ogen open houden leer je genoeg.

De bekendste wezens worden hieronder kort omschreven, hoewel er dus nog vele andere dieren en planten(?) ondergronds voorkomen. Een ieder die graag nieuwe zoologische ontdekkingen doet, is daarin meer dan welkom.

De rode en groene vinratten (Gnormius destructor spp.)
Rode vinratten worden vaak gezien en bevolken ook het water van de haven. Ze worden een metertje of drie. De groene vinratten worden zo'n acht meter, en houden zich doorgaans op in de diepere, minder vaak bevaren tunnels. Volgens het “Beknopt Zoologisch Handboek " zouden de rode jonge exemplaren van de groene kunnen zijn, maar de wetenschappers die dit probeerden te onderzoeken zijn nooit meer thuis gekomen. Het zijn een soort reptiel-achtige vissen met een enorme muil vol tanden.

De "ogen"
Wat het zijn weet niemand precies. Ze houden zich op in de donkere schaduwen, vluchten weg voor licht van bootlantaarns, en staren nieuwsgierig naar het schip met twee grote wit oplichtende ogen. Sommige lui hebben een glimp opgevangen van vierpotige wezens met stompjes op hun schouders en een huid als van steen. Moeiteloos klauteren ze langs tunnelwanden omhoog en laten krassen achter in de stenen. Zo worden ze vaak het eerst opgemerkt; de snerpende geluiden van in steen snijdende klauwen. Andere geluiden maken ze niet (dus ook geen gebrom of gegil). Soms halen ze een nieuwsgierige klauw langs een schip en laten diepe groeven achter in het hout. Ze lijken niet echt kwaadaardig, en bij het ontsteken van een hoop fakkels slaan ze op de vlucht.

De Esthe-Alania
De in duisternis vliegende vogels waarvan de grootste bekende kolonie zich in de Zingende Zalen bevindt, die ook naar hen genoemd is. Ze ruiken olie-achtig en hun roep is langerekt en hartverscheurend droevig.

De Piraten
Die zijn er van velerlei slag. Sommige hebben schepen, andere laten zich vanuit een schuilplaats uit het tunneldak op een voorbijvarend schip zakken. Sommige hebben bendes van dertig man, andere opereren in kleine groepjes. Piraten hebben eigen nederzettingen in afgelegen gewelven en er wordt gezegd dat ze gangen naar boven hebben lopen, rechtstreeks uitkomend in de kelder van een kroeg of winkel in het Duisterdistrict.
De bekendste piraat is Kaptein Rafael Dionys. Vele geruchten doen over hem de ronde. Hij zou zomaar in kroegen opduiken, eten in dure restaurants, of zelfs bij vrouwe Ophelia aan het banket verschenen zijn. Immer gekleed in de laatste mode, maar met een voorliefde voor zwart. Hoewel hij weinig moeite heeft met illegale praktijken, is iemands woord voor hem heilig. Ieder die tegen hem liegt, of zijn woord breekt, wacht een gruwelijke straf. Dionys hangt pas een jaar of vijf in de gangen rond, en is nu al een legende. Men zegt dat hij een knappe jonge vent is met lang/kort glad/krullend gouden/zwart haar… eh juist…en dan zijn er ook nog die beweren dat hij eigenlijk een vrouw is.

[Samara Jalaya]

(Leona)

Aankele Haaie is door een gangenstelstel verbonden met een grote rivier waarlangs havensteden liggen. De rivier komt uiteindelijk uit op zee. Ook daar liggen havens, maar schepen die daar vandaan komen duiken zelden in Aankele Haaie op.

De bekendste havensteden, in oplopende afstand van Aankele Haaie, zijn:

Kandawel - Ligt het dichtste bij de uitmonding van de tunnels. Een grote trotse havenstad waar veel kunsttvoorwerpen en handwerk vandaan komen. Beroemd is het Damasine staal en Kandawel's glaswerk. Denk een soort haven van Rotterdam/Amsterdam in Gouden Eeuw. Hier wordt veel verhandeld, dus producten uit andere havens kan je hier ook verwachten. Verder komen er over land veel graan en andere akkerbouwgewassen naar Kandawel, dus hier ligt een belangrijke voedselbron voor Raganorck.

Krispanoer - Thee, koffie, zijde en specerijen een bron diverse sterke dranken waaronder een uitmuntende jenever. Denk Oost-Indie stijl. Veel exotische plantages omringd door dicht oerwoud.

Parrah - Bier, olie, metalen en houten gebruiksvoorwerpen, bron van kennis en wetenschap, dus veel boeken en geleerden. Ze hebben ooit de bizarre gedachte gehad dat klokken en kompassen exporteren ook een goed idee was, maar daar moet je in Aankele Haaie niet mee aankomen... for obvious reasons. Ze maken ook medicijnen en akelige gifstoffen. Bekend is de bibliotheek van Parrah, een immens wit gebouw dat in vele verdiepingen omhoog spiraalt als een gigantisch slakkenhuis. Kennis over allerhande technieken, medische behandelwijzen en natuurlijke zaken (biologie, wiskunde, natuurkunde) is daar te vinden, maar vrijwel niets over magie... In Parrah bestaat magie niet, dat is smerig onwetenschappelijk bijgeloof!

Araxië - Ligt het verste af van Aankele Haaie, nog verder dan Araxie en je bent bij de zee. Araxie exporteert veel gedroogde vis, visolie en sieraden gemaakt van schelpdieren. Ook beroemd zijn de vlijmscherpe Araxische messen. De havenstad ligt tussen zacht glooiende heuvels met een droog, mediterraan klimaat. Het belangrijkste exportproduct is de koppige Araxische wijn en verder olijven en olijfolie, maar van die rare buitenlandse troep moet men in Raganorck meestal niets hebben. Denk Griekenland. Araxiers zijn kleine donkere mensen.

Andere, kleinere havensteden zijn er ook maar de namen zijn minder bekend. Ook de namen van zeehavens worden zelden genoemd. De schepen die in Aankele Haaie aankomen zijn bijna altijd handelsschepen, die hun thuishaven hebben in een van de vier grote havens. Mensen afkomstig uit de kleinere tussenhavens komen meestal naar Aankele Haaie als passagier aan boord van een handelsschip.