Raganorck

[Maris]

Het is duidelijk dat de eigenaar van deze vertrekken voor lange tijd afwezig zal zijn. De muren die volgehangen moeten hebben met verschillende schilderijen en wandkleden zijn nu kaal. De kunstwerken staan op de grond verpakt in speciaal daarvoor bedoelde zakken van stevig linnen met aan de binnenkant zacht fluweel.
Ronde hoge tafeltjes die gediend moeten hebben om vazen of andere kunststukken tentoon te stellen staan er leeg bij. De stukken die er ooit opgestaan hebben zijn nu waarschijnlijk verpakt in één van de grote houten kisten die netjes opgestapeld zijn in een hoek van de kamer. Wat de kisten bevatten is echter niet te zien want ieder stuk is gewikkeld in zachte doeken om beschadiging te voorkomen. Dit alles is duidelijk met grote zorg en nauwkeurigheid gedaan. Het is te zien dat de eigenares veel waarde hecht aan haar spullen en weet hoe deze het beste opgeborgen kunnen worden.
Tegen de muur staat een grote kledingkast gemaakt van prachtig glanzend hout waarin zeemeeuwen als versiering zijn uitgesneden. Wanneer iemand de kast zou openen zou deze zien dat de vertrekken aan een meisje toebehoren. Enkele mooie japonnen hangen netjes aan kleerhangers hoewel de kast voor het grootste deel leeg is.
Grote hoge ramen laten voldoende licht naar binnen en zouden de kamer een vrolijke zonnige sfeer geven. Nu is het er echter vrij kaal en leeg met uitzondering van enkele banken, tafels en stoelen. Ook deze zijn versierd met patronen van zeemeeuwen.
Een licht parfum van bloemen is overal in de vertrekken te ruiken en geeft de indruk dat het buiten lente is. Het is moeilijk te geloven dat degene die hier woonde dit alles zomaar heeft achtergelaten. Toch is de deur stevig dichtgetrokken en voorkomen verschillende sloten dat nieuwsgierige voorbijgangers een kijkje kunnen nemen.