Raganorck

[Erich Lamento]

Emailadres: Hashhead64@hotmail.com
Karakters Naam: Erich Lamento
Geslacht: Man
Ras: Mens
Leeftijd: 56
Beroep: Hoofdcommissaris van het Magistraal Onderzoeks Departement.

Uiterlijk: Erich heeft een slanke lichaamsbouw, en alhoewel hij niet de jongste meer is houdt hij zijn lichaam in topconditie. Hij is 1.85 meter, maar loopt bijna nooit rechtop, dit heeft tot gevolg dat hij kleiner lijkt dan hij is. Zijn blanke huid is een beetje bleek door het gebrek aan zonlicht door lange studies. Zijn kleding verbergt de vele littekens die hij heeft overgehouden van de vele afranselingen van zijn vader.

Erich heeft het meeste van zijn haar verloren toen hij 30 was, het beetje dat hij nog over heeft aan de zijkanten en achterkant van zijn hoofd is grijs geworden in de loop van de jaren. Zijn lichtblauwe ogen zijn nooit volledig geopend waardoor het lijkt alsof hij continu ergens naar staart. Zijn neus is wellicht het meest geprononceerde onderdeel van zijn gezicht en wordt het best beschreven als driehoekig zowel van voren als van de zijkant. Erichs mond is een breder dan de gemiddelde mond en aan elke kant ervan hebben zich rimpels gevormd die beginnen bij zijn neus en door lopen naar de mondhoeken. Zijn tanden zijn door weinig aandacht verkleurd en staan niet langer netjes naast elkaar. Verder is zijn gezicht vrij van andere typische kenmerken, dus geen littekens of tatoes.

Erich wordt vaak gezien in een zwarte of donkere broek met een blauwe blouse en een rode das erboven. Dat wat eens een blauwe mantel geweest moet zijn beschermd hem tegen weer en wind. Hij heeft een kleine buidel laten vervaardigen waar hij de benodigdheden voor een magister in bewaart.


Karakter/persoonlijkheid: Erich is een persoon die ervan houdt om de touwtjes in handen te hebben. Alles dat om hem heen is zou door hem beheerst moeten worden, dat is tenminste wat hij denkt. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat hij in zijn jeugd door de tot pulp werd geslagen als hij dingen verkeerd deed. In zijn gedrevenheid om zijn vader te plezieren draaft hij soms wat door, overbezorgdheid is hier een voorbeeld van. Doordat hij alles naar zijn hand wil zetten is hij een geboren leider Erich is niet iemand om dwars te zitten omdat hij altijd zal proberen te krijgen wat hij wil hebben, en hij laat daarbij vaak weinig handelswijzen ongemoeid. Ondanks zijn opleiding tot magister is Erich praktisch ingesteld, soms iets te praktisch voor zijn beroep en hij heeft de neiging om te veel dingen tegelijk te willen doen.

Zijn interactie met anderen kan soms een beetje ruw overkomen, hij draait bijna nooit om de feiten heen en probeert de tijd die hij moet besteden aan beleefdheidsconversaties te limiteren. Er wordt gezegd dat zijn beste manier van communiceren opdrachten geven is. De enige reden waarom Erich ooit beleefd of spraakzaam zal zijn is wanneer hij iets van je gedaan wil hebben.

Erich heeft volgens zichzelf maar weinig onvolkomenheden. Zijn grootste tekort is zijn lust voor wraak, hij is al tot ondenkbare lengtes gegaan om de dood van zijn jongste zoon te wreken. Zijn zoektocht is obsessief, fanatiek, maar boven alles vastberaden. Een andere tekortkoming is zijn gokverslaving, doordat hij alles onder controle wil hebben, en denkt te hebben, kan hij het niet laten om een spel kaarten af te wijzen. Zijn intellect zorgt er vaak voor dat hij in ieder geval quitte draait maar ook vaak genoeg wint. Dit versterkt alleen het gevoel dat hij het onder controle heeft en zo belandt hij in een vicieuze cirkel. Hij is koud en onverschillig geworden door het verlies van dichtbij staande familie. Heimelijk geeft hij zichzelf de schuld voor de dood van zijn jongste zoon, hoewel hij dit nog niet onder ogen wil zien.

Diep in zijn hart geeft hij nog wel om het beetje familie wat hem nog rest. Het kleine beetje vrienden die hij nog heeft staan dicht bij zijn hart. Erich is zeer beschermend wat betreft zijn familie en vrienden en hij zou waarschijnlijk door het lint gaan als iemand hun kwaad zou doen.


Familie:
Arle Lamento-Edemia(overleden), zijn vrouw.
Kellar Lamento(overleden), zijn oudste zoon.
Reve Lamento(overleden), zijn jongste zoon.
Susana Lamento-Trechter(18 ), zijn schoondochter.
Kellar Lamento(1), zijn kleinzoon.


Verleden: Erich heeft zijn hele leven in Raganorck gewoond en hij heeft nooit een stap buiten de poort gezet of daar een neiging toe gevoeld. Hij is geboren in een arbeiders familie en heeft een zware jeugd gehad die hij voornamelijk heeft doorgebracht met studeren. Zijn intelligentie is te classificeren als boven gemiddeld en hierdoor werd hij gepest tijdens zijn hele schoolcarrière. Wanneer hij thuis kwam van school verbeterde de situatie niet echt, zijn vader had een alcohol verslaving en nam er een wreed genoegen uit om Erich tot pulp te slaan. Zijn moeder heeft nooit iets gedaan om hem te redden van zijn vader en daardoor verliet Erich zijn ouderlijk huis te verlaten en verder te gaan met zijn studie.

Hij heeft de jaren studie voor magister snel doorlopen. Het enige voordeel dat hij van zijn vaders losse handen had overgehouden was een wil om alles zo goed mogelijk te doen. Hij heeft nooit een specialiteit gekozen en is dus een algemene magister geworden; zijn interesse in de magie zelf in plaats van de vele mogelijke toepassingen heeft hier ook aan bijgedragen. Op zijn tweeëntwintigste ontmoette hij zijn toekomstige vrouw in een kleine taverne waar hij altijd zijn lunch nuttigde. Het was een toevallige ontmoeting maar het was liefde op het eerste gezicht. Vanaf die dag ontmoetten ze elkaar elke dag in die taverne en elke dag groeide hun liefde voor elkaar. Haar naam was Arle Edemia en al twee maanden na hun eerste ontmoeting trouwden ze. Ze wisten een klein huisje te bemachtigen in het Tien Toren district en maakten daar hun liefdes nestje van. Ondanks dat Erich studeerde en Arle werkte in een kaarsenmakerij brachten ze bijna al hun vrije uren door aan elkanders zijde. Tijdens deze jaren klommen ze ’s nachts vaak naar de top van een van de Tien Torens en keken naar de sterren ver boven hen.

Twee jaar na hun huwelijk werd hun eerste zoon geboren, ze noemden hem Kellar. Arle gaf haar baan op en Erich promoveerde en kreeg een officiële aanstelling als magister. Kort na deze aanstelling werd hij benaderd door het M.O.D.-agentschap; wetend dat als hij zou weigeren hij de dood zou vinden accepteerde hij de ‘uitnodiging’. Een jaar later werd hun tweede zoon, Reve, geboren. Hun zonen groeiden gestaag onder de goede zorg van Arle en Erich. Enkele van Erichs fijnste herinneringen zijn het spelen met zijn twee zoons of de tijd die hij doorbracht met Arle. Kellar bleek een kleine dondersteen te zijn en hij sloopte alles wat hij in zijn handen kreeg, dit ging soms maar net goed aangezien hij messen als gereedschap zag. Reve was meer timide, maar hij leek zijn broer als een schaduw te volgen. Als Kellar iets had weten stuk te maken dan maakte Reve iets nieuws uit de stukken. Al vlug bleek Erich meer capaciteiten te hebben dan andere M.O.D.- agenten en zijn tijd als leerling veldagent was dan ook kort. Door, tijdens een van zijn missies als veldagent, het hoofd van zijn eenheid een loer te draaien wist hij zelf die positie te bemachtigen. Zijn werkgebied was nog altijd het Tien Toren district.

Deze paar jaren van zijn leven waren gelukkig en bijna paradijselijk, maar dat zou veranderen op zijn dertigste verjaardag… Arle en Kellar waren slachtoffers geworden van een kleine oproer in het Duistere District, geen van beide overleefde het voorval. Door de stress en het trauma presteert Erich aanzienlijk minder en wordt de beslissing om hem hoofd van een veldeenheid te benoemen herroepen. Door overvloedige uitgaven in die tijd wordt hij gedwongen om zijn huisje in het Tien Toren district te verlaten en te verhuizen naar het Duistere District met de zes jaar oude Reve. Worstelend met zijn eigen emoties besteed hij meer aandacht aan zijn zoon dan hij al deed.

Reve realiseerde eerst niet was er was gebeurd en bleef hardnekkig volhouden dat zijn moeder en broer gewoon ergens naar toe waren. Hij wist dit koppige idee voor bijna twee jaar vol te houden en Erich gaf zijn pogingen om Reve te overtuigen dat ze echt dood waren op. Toen Reve eindelijk accepteerde dat ze werkelijk dood waren en nooit meer terug zouden komen werd hij ziek en bleef dat voor bijna een heel jaar. Hierdoor miste hij een groot deel van zijn scholing en het enige wat Erich kon doen was proberen hem gerust te stellen.

Na verloop van tijd raapte Erich de scherven van wat ooit zijn leven was bijeen en begint opnieuw. Met een hernieuwde vastberadenheid weet hij zich op te werken tot hoofd van een eenheid in het Duistere District en uiteindelijk tot afdelingshoofd van vijf eenheden. Het was een zware tijd voor zowel Erich als Reve en het was niet ongewoon dat Erich laat thuis was en vroeg in de ochtend weer weg moest. Dit had een verwoestend effect op Reve, deze verwaarloosde zijn leer bij een restaurateur en faalde jammerlijk op zijn meesterwerk. Zijn toekomst als restaurateur viel aan stukken.

De enige weg die nog open stond voor Reve was proberen een positie in een van de Torens te weten te bemachtigen. Hij wist het met hulp van zijn vader voor elkaar te krijgen dat hij loopjongen werd voor zijn vader. Langzamerhand begon Reve ook het een en ander op te pakken van de wereld van magisters. Alhoewel beide makkelijk een eigen huis konden veroorloven bleven ze bij elkaar wonen.

Toen Erich veertig was trouwde zijn enige nog in leven zijnde zoon met een meisje genaamd Susana Trechter. Niet lang daarna werd Erichs kleinzoon geboren en deze werd Kellar genoemd ter ere van Reves dode broer. Reve en Susana hadden een eigen huis, maar het was over het algemeen maar een paar huizen van Erichs woning verwijderd. Erich bestede dat beetje vrije tijd wat hij had bij zijn zoon. Erich had tegen deze tijd het meeste van zijn vroegere status en rijkdom herworven. Zijn werk als afdelingshoofd beviel hem en hij hoefde bijna nooit meer zelf het vuile werk op te knappen. Maar helaas had de Ene nog meer ontberingen in petto voor hem. Enkele maanden na Reves huwelijk werd Reve vermoord en werden Susana en Kellar ontvoerd als een poging om Erich uit zijn positie als afdelingshoofd te stoten.

Erich twijfelde geen moment en sloeg hard terug, de ongelukkige mensen die zijn schoondochter en zijn kleinzoon hadden ontvoerd martelde hij genadeloos nadat hij ze gevonden had. Helaas was hij te ruw met hen en stierven ze voordat ze konden vertellen wie Reve had vermoord, ze waren beide M.O.D.-agenten. Zijn zoektocht leidde tot een grondig onderzoek van de hele M.O.D.-organisatie, maar zijn acties werden geïnterpreteerd als ijver door de andere M.O.D.-agenten en hij klom in een korte tijd gestaag in rang. Nu heeft hij de positie van hoofdcommissaris en beheert hij de organisatie samen met de Rector. Susana en Kellar wonen nu in het Tien Toren district en Erich heeft nog altijd het kleine huisje in het Duistere District alhoewel hij daar niet veel tijd door brengt.

Hoofdcommissaris Erich Lamento wordt gevreesd door de M.O.D.-agenten, want hij staat bekend om zijn meedogenloosheid. De moordenaar van zijn jongste zoon heeft hij nog steeds niet weten te vinden en dus houd hij nog een stevige grip op de M.O.D.-organisatie.


Andere kenmerken/opmerkingen:
Dit is een moderator-karakter.