Raganorck

[Noë Arosch]

Karakters Naam: Noë Arosch

Geslacht: Vrouw

Ras: Mens

Leeftijd: 29

Beroep: Onderwijzeres

Uiterlijk:
Noë is wat uiterlijk betreft een onopvallende vrouw. Ze is niet bijzonder lang, en heeft een vrij rond figuur met enigszins brede heupen en brede schouders. Ze draagt haar steile, asblonde haar meestal los. Ze heeft een open gezicht met hoge jukbeenderen, en een erg vriendelijke glimlach, die haar hele gezicht doet opleven. Ze is aan de bleke kant, maar ziet er verder gezond uit.
Noë is gekleed in een onopvallende donkerblauwe overjurk met een grijze blouse eronder. Ze draagt grote zilveren oorbellen die van haar moeder zijn geweest.
Ze heeft opvallende ogen, hoewel ze pas opvallen als men erin kijkt. Ze zijn groen, en niet groot of anders gevormd. Ze zijn echter veel te wijs voor haar leeftijd. Het is duidelijk dat Noë veel heeft gezien. Bovendien lijkt ze altijd een beetje door mensen heen te kijken, alsof ze dieper kijkt dan anderen. Dit kan mensen soms afschrikken of juist fascineren.

Karakter/persoonlijkheid:
Noë is erg gevoelig en een vriendelijke, doch extreem stille jonge vrouw. Ze heeft behoefte aan sociale contacten, doch weet die slecht te maken. Echte vrienden heeft ze zelden gehad. Al in haar kindertijd lieten vriendinnetjes haar snel vallen omdat ze in hun ogen raar deed of vreemd uit haar ogen keek.
De contacten die ze heeft koestert ze enorm, de simpele praatjes met personeel van het Internaat, het doen van inkopen en het lesgeven. Ze praat erg makkelijk en is intelligent. Ze heeft een goed gevoel voor humor en houdt van muziek. In het kort grijpt ze iedere kans aan om afgeleid te worden van haar conditie. Ze zoekt aan de ene kant naar de rust die ze nooit heeft en nooit zal hebben, en aan de andere kant naar het gezelschap dat ze zo vurig wenst. Ze blijft hopen dat ze ooit een leven zal kunnen leiden als iedereen, met vrienden, een huis, een man en kinderen. Het feit dat dit voor haar zo onbereikbaar lijkt doet haar veel verdriet, maar maakt de hoop niet minder vurig.
Noë is erg zeker van haar zaak, haar introverte aard en haar vreemde gave maken dat ze precies weet waar ze staat, en hoewel ze stil is mist ze de onzekerheid die daar vaak mee gepaard gaat. Ze is besluitvaardig en in het bezit van een duidelijke eigen mening.
Ze houdt veel van mensen en zal ze helpen waar ze kan. Vooral kinderen kunnen bij haar bijna geen kwaad doen. Voor de buitenwereld lijkt ze een dromer. Dat is ze ook, maar ze droomt van heel andere dingen dan de meesten: van rust, van vriendschap, en van het einde aan haar taak waar nooit een einde aan zal komen.

Verleden:
Noë is opgegroeid in het Déarc Internaat. Ze heeft haar beide ouders nooit gekend, haar moeder, een juwelierster uit de middenklasse, is overleden toen ze slechts twee jaar oud was en haar vader heeft haar moeder in de steek gelaten zodra zij zwanger bleek te zijn. De moeder van Noë heeft nooit aan iemand verteld wie de man in kwestie was, en de jonge vrouw heeft tot de dag van vandaag meer vragen dan antwoorden over haar afkomst. Maar zij is natuurlijk niet de enige in het Internaat, en hoewel ze er erg benieuwd naar is heeft ze zich erbij neergelegd dat ze het waarschijnlijk nooit zal weten.
Ze is het Internaat erg dankbaar voor alles dat ze daar voor haar hebben gedaan, ze is daardoor een keurig opgevoede vrouw geworden met een goede opleiding. Het was voor haar vanzelfsprekend om te proberen dit terug te betalen. Ze is vandaag de dag nog steeds verbonden aan het Internaat, als onderwijzeres. Ze probeert dit werk zo goed te doen als ze kan en is trots op haar positie, hoe onbetekenend die voor sommigen ook mag lijken. Ze heeft een kamer in het Internaat en een baan, ze kan voor zichzelf zorgen. Dit slaat ze hoog aan. Daarbij komt nog dat Noë een buitengewone voorliefde heeft voor kinderen. Vanwege haar vreemde aard en teruggetrokken gedrag heeft ze vaak het gevoel dat ze met kinderen veel beter kan praten dan met volwassenen. Volwassenen willen alles met ratio oplossen, terwijl voor Noë ondertussen wel is gebleken dat veel dingen vreemd zijn en onbegrijpelijk, grillen van het lot die niet in theorieën zijn te vatten.

Andere kenmerken/opmerkingen:
Noë heeft een vreemde gave die is gegroeid over de jaren. Ze kan de geesten van de overledenen zien. Als kind waren het slechts vage schimmen, die haar angst aanjoegen tot de gewenning hen een plek had gegeven in haar wereldje. Het kind heeft een aantal maal erover gesproken tegen haar begeleiders, maar nadat die er overheen bleven praten is ze ermee gestopt. Inmiddels zijn het voor haar duidelijke figuren, met alle gruwelijke details van dien. Ze kan ze zien, maar echter niet horen. Het kan voor haar soms even duren voor ze snapt wat een overledene van haar moet. Ze schaamt zich niet meer voor haar aard: ze begint er nog steeds zelf niet snel over, maar ze maakt er ook zeker geen geheim van.
De mensen zien haar als vreemd, omdat ze soms lange tijd naar één plek kan turen, of in zichzelf staat te praten. Tenminste, zo lijkt het voor de buitenwereld. Voor Noë echter is Raganorck nog vele malen drukker dan voor de rest: naast de talloze inwoners zijn er de vele rusteloze geesten, die veelal gewelddadig of extreem jong aan hun einde zijn gekomen, en Noë’s toenadering voortdurend zoeken, in de hoop dat zij hen kan helpen.
Noë kwijt zich zoveel mogelijk van deze taak, al haar vrije tijd gaat eraan op. Gevoelig als ze is, trekt ze zich het lot van deze verloren zielen erg aan. Met name van de geesten van kleine kinderen kan ze dagenlang overstuur zijn. Ze heeft geaccepteerd dat haar gave haar altijd tot een zonderling zal maken in Raganorck. Zelfs als ze zich aangepast gedraagt verraden haar ogen dat ze al teveel heeft gezien, dat ze op ieder moment van de dag teveel ziet.
Er zijn er alleen teveel die een claim op haar leggen, veel teveel. Langzaam glijdt Noë af in een isolement waar zelfs haar toewijding aan haar werk haar nog maar moeilijk uit kan halen. Noë heeft dit zelf ook door en is erg bang voor wat komen gaat. Bang voor de dag waarop ze zo vreemd zal zijn dat ze een sociaal uitgestotene zal worden. Ze weet zich inmiddels zo te gedragen dat ze niet opvalt als ze dat niet wil. Hoewel ze nog steeds stil lijkt en een dromer, knippert ze, deels uit gewenning en deels uit oefening, niet eens meer met haar ogen als er een geest in haar blikveld opdoemt.
Het enige dat haar frustreert is de geest die al tijden altijd in de rand van haar blikveld staat. Zodra Noë haar hoofd draait is de geest weer weg. Noë weet zeker dat deze vrouw haar moeder is, dat gevoel is te sterk om te negeren. Maar het doet haar intens verdriet dat uitgerekend deze vrouw geen toenadering zoekt. Ze zou haar zo graag eens zien, er zijn dingen die ze zo graag wil weten…
Noë houdt intens veel van mensen, vandaar ook dat ze zoveel mogelijk geesten probeert te helpen om verder te gaan. Toch vindt ze het nog steeds griezelig om mensen aan te spreken over haar gave, ook al is het soms de laatste wens van een van de gestorvene dat bepaalde informatie door wordt gegeven. Zullen ze het wel begrijpen? Hoe verklaar je iemand dat je dingen weet die je niet kunt weten?

PS: Om deze opmerking maar alvast te smoren:
De gave van dit karakter is in overleg met de spelleiding onstaan. Ik ben zeker van plan het te gebruiken voor roleplay, niet voor godplay. Ik zal ook zeker niet in mensen hun spel inbreken door ineens over hun gestorven moeder te beginnen, tenzij gevraagd door speler of spelleiding.
_________________
---Ik zie, ik zie wat jij niet ziet...---

[Macros]

Leuk karakter, alleen hoe had ze ooit kunnen begrijpen toen ze twee was, wie haar vader zo zijn ? - of had haar moeder dat ook niet tegen iemand anders gezegt ?
_________________
'Ik ben Salyrius Pharralax, kleermaker van beroep, u kunt mij Sal noemen'

[Noë Arosch]

Je hebt helemaal gelijk, consistentiefoutje dat erin is geslopen. Zal ik wijzigen.
_________________
---Ik zie, ik zie wat jij niet ziet...---

[Macros]

juistum nou is het iets geloofwaardiger
_________________
'Ik ben Salyrius Pharralax, kleermaker van beroep, u kunt mij Sal noemen'

[Noë Arosch]

Trouwens:

Ik zou toch wel erg graag (serieuze) reacties willen op dit karakter. ik twijfel zelf erg om maar willekeurig te gaan posten met een karakter waar ik helemaal geen feedback op heb. Ik wil mezelf altijd graag verbeteren, maar dit maaksel lijkt zelfs de moderator-welkomspost niet waardig...of zie ik dat verkeerd?
Als er iets mis mee is wil ik dar graag weten voordat ik ermee ga posten. Alle reacties welkom.

_________________
---Ik zie, ik zie wat jij niet ziet...---

[Galliminus]

Om heel eerlijk te zijn verdacht ik dit karakter ervan dat het een 'geheim' karakter van één van onze mods was,.. vandaar dat ik tot nu toe niet gereageerd heb... Ik wilde haar wel eens in actie zin..
Ik heb werkelijk niets op te merken aan je karakter,.. de wijze waarop ze geesten ziet vind ik grandioos.. Ze ziet ze niet überduidelijk en hoort ze niet eens.. Ze ziet ze enkel in haar ooghoeken... fascinerend! Heel Raganorcks! (misschien heb ik wel één ding op te merken; Ik vind haar nog zo jong.. De laatste tijd is er een wildgroei aan jonge karakters, er lijken wel enkel tieners en jong volwassenen rond te lopen in Raganorck,.. dat vind ik redelijk,.. tsja.. oninspirerend en cliché? (Gashyr heeft zijn gal al gespuwd over dit alles in DEZE topic. Als ik jou was zou ik er een jaartje of tien bovenop gooien.. Dan speel je werkelijk een lerares en kan je dat assistent eraf laten.. Ook zal je personage dan veel geloofwaardiger overkomen naar mijn idee)

En Raga is de verkeerde plaats om minderwaardigheidscomplexjes aan te trekken over je zondags pak... je karakter is wel degelijk Mod-Post waardig.
Dus voor de lieve vrede;


Welkom in Raganorck!

Mocht je willen lezen aan welke regels je gebonden bent voor het rollenspel, dan raad ik je nog aan de "Basisregels voor Raganorck" en "Roleplaying vragen en antwoorden" en "Wat te doen met drows & draken?" te lezen. Al deze info staat in de draad "De raad der wijzen" , waar zich nog meer nuttige informatie bevindt. Neem a.u.b. even de tijd om die draad te lezen! Voor wat meer achtergronden over de stad Raganorck, bezoek dan eens "Raganorck voor dummies", waar in het kort de situatie in de stad wordt geschetst voor beginnende spelers. Lees ook eens de rest van de website. Als je nog vragen hebt over de werking van het forum zelf, ga dan naar de FAQ. De voertaal op het forum is het Nederlands. Dus geen Engelse woorden/namen en begrippen gebruiken. Neem even de moeite om daar op te letten en het aan te passen.

Verder is het erg makkelijk voor de lezers van je berichten als ze je karakter een beetje kunnen volgen. Als je dus van draad wisselt, is het handig om onderin je post te vermelden waar je naartoe gaat en bovenin je eerste post in de nieuwe draad te vermelden waar je vandaan kwam.
Bijvoorbeeld:
- ((Lupijn naar: "Gannon: de hoofdstraat >> Op straat"))
- ((Lupijn vanuit: "De Tien torens >> De toren van Geschiedenis"))

Als laatste wijs ik je nog op de Raganorck-Larp (levend rollenspel), welke op 22 januari plaats vindt in het Archeon. Naast de officiële pagina is er op het forum nog meer informatie te vinden over dit evenement.

Veel spelplezier!
_________________
Galliminus dan Maros, Kapitein in het Adellijke Regime van Raganorck.

[Noë Arosch]

Hmmm...niet helemaal goed begrepen. Noë ziet ze wel dergelijk 'echt' (hoewel inderdaad misschien niet uberduidelijk, maar ja, wanneer is een geest dat?) maar kan ze tot haar frustratie inderdaad niet verstaan. Bovendien ziet ze de geest die ze ervan verdenkt haar moeder te zijn en die haar volgt alleen vanuit haar ooghoeken.
Op zich ben ik zeker niet iemand die roleplay-uitdagingen uit de weg gaat. De leeftijd is dus zeker niet om "in de kracht van mijn leven" neer te zetten. Sterker nog, ik erger me nogal aan de overstroom van 'ik ben pas 14 maar wel al jarenlang professioneel dit-of-dat, en erg sterk en intelligent en bloedmooi met grote ogen en...' Ho even. Mijn stelregel is over het algemeen: als ik het niet overtuigend neer kan zetten, doe ik het niet.
Het is heel simpel mijn echte leeftijd. Ik ben een beetje bang om de levenswijsheid van oudere characters niet geheel overtuigend neer te kunnen zetten. Ik kan het eventueel wel aanpassen. Ook dat assistent heb ik erbij gedaan om het karakter niet te hoog neer te zetten, omdat ze door haar gave toch al het risico loopt met een High Profile karakter te worden verward.
Maar inderdaad, de positie is vooral uit leeftijd geboren en als ik die aanpas...wat raad jij aan, Galliminus?
_________________
---Ik zie, ik zie wat jij niet ziet...---

[Galliminus]

Je moet het natuurlijk helemaal zelf weten,.. maar ik denk niet dat je het jezelf moeilijk zal maken door haar wat ouder te maken. Het is juist de charme van rollenspel om je te verplaatsen in iets wat je niet bent.
Naar mijn idee zou dit personage meer tot haar recht komen qua sfeer als het een volwassen vrouw is.. Misschien eind 20 begin 30? ( dat ze deels heeft 'leren' omgaan met haar gave/vloek?)
Natuurlijk is deze keuze aan jou,.. ik zal je niets verplichten..
_________________
Galliminus dan Maros, Kapitein in het Adellijke Regime van Raganorck.

[Lupijn]

Een schitterend karakter, flink uitgediept, met talloze goede aanknopingspunten voor mooi rollenspel. De vraag of je je karakter ouder moet maken en onderwijzer in plaats van deze leeftijd en assistent, is een interessante. Zoals ze nu is, heeft ze qua leeftijd en positie wat vrijheid om te bewegen, als ze wat ouder is en onderwijzer minder... Beiden kunnen uitdagend rollenspel opleveren. In een lokaal staan lesgeven en tegelijk geesten zien lijkt me op zijn zachtst gezegd. behoorlijk pittig. Ik ben heel benieuwd óf en hoe je dat gaat spelen... Ik zie echt uit naar de posts van Noë!
_________________
-=Lupijn=-

[Inwe Surion]

Gaaf karakter! Ook leuk dat je er zoveel tijd aan wil besteden, met al dat schrijven... zou ik écht niet kunnen hoor!
_________________
Miljoenen krioelen, zoeken hun weg, in een doolhof van denken waar geen weg terug meer is.