Raganorck

Ralvin DelTramos · Duister als de Nacht Joined: 02 Dec 2003 Posts: 72

Ralvin keek verwilderd op toen het meisje begon te gieren van het lachen. "Wat...?"

Toen de schop tegen zijn schenen volgde kwam voor de tweede maal deze dag de realisatie met een klap op zijn hoofd terecht. Hij ging iets door zijn knieën van de schrik een schop te krijgen en vloekte daarna luidkeels. Hij rende nog achter het meisje aan, maar toen hij de deur uit was had hij al door dat hij bruut in de maling genomen was en dat het meisje nu uit zicht verdwenen was. De mensenmassa buiten maakte het haar maar al te gemakkelijk om snel weg te komen... Hij gromde en schopte tegen de muur van de taverne, wat hem alleen maar een pijnlijke teen en meer gevloek opleverde.

"Zieke moeder ammehoela!", snuifde hij. Oh wat was hij stom geweest! Tragisch toch eigenlijk, dat hij als bard zo gevoelig was voor een zielig verhaal... "Speciale Prijs voor Sukkels", mompelde hij terwijl hij maar verder weg van de taverne liep, met half hinkelende tred. Dat meisje kon nog flink schoppen. Hij herinnerde haar waterige oogjes en het afgezaagde verhaal. "Maak daar maar Speciale Prijs voor Idiootstompzinnige Sukkels van", zei hij op zacht grommende toon.

Nou, dat geld daar kon hij door zijn zachte zieltje nu dus wel naar fluiten. Geweldig. Wat nu? Nieuw verdienen, dat stond voorop... "Oh nee...", kreunde hij zachtjes toen hij zich bedacht een broek besteld te hebben bij de kledingwinkel van Gunther. Dat kon hij zich nu niet veroorloven. Gelukkig had hij de broek vandaag pas besteld en misschien als er nog niet mee begonnen was kon hij zijn bestelling nog annuleren. Bij dat aardige bardsmeisje bijvoorbeeld. Hij sloeg zichzelf even tegen zijn hoofd. "Nou, geweldige Stomkop, laat je in ieder geval even niet meer afleiden door mooie snoetjes en pruillipjes, ja? Die stommiteit heb je in dit leven al iets te vaak begaan..."

Hij strompelde naar Gunther's kledingwinkel, in de hoop dat hij niet zou hoeven moeten betalen met geld dat hij nu dus niet meer had. Verdomme.

Nachtegaal · Duister als de Nacht Joined: 06 Jan 2005 Posts: 57

((van Gannon; de Hoofdstraa<< de straat))

Met een enorme zwaai vliegt de deur open, en Nachtegaal stapt de tarverne weer binnen. Met een klap vliegt de deur dicht. "Sorry" Mompelt ze direkt erachteraan.

Nachtegaal · Duister als de Nacht Joined: 06 Jan 2005 Posts: 57

Snel liep ze naar boven naar haar kamer

(( De Gastenverblijven>> De Kamer van Tyginor))

Leonora_Nachtstorm · Posted: Tue Jan 25, 2005 2:26 pm Post subject:

De deur van de Taveerne ging open en een welgeklede, proper uitziende dame stapte er binnen. Uit haar gedrag en uiterlijk viel duidelijk op te merken dat ze van adellijk bloed was; ze droeg een jurk die je niet vaak tegen zou komen onder het 'gewone' volk, en had haar blonde pijpekrullen deels bijeen gebonden met een roze lint.
Al met al had ze iets in zich wat niet bij de doorsnee Déarc-adel paste; ze glimlachte naar eenieder die haar vriendelijk deed overkomen en waarmee ze oogcontact had, ookal was diegene van het 'gewone' volk.
Er was echter helemaal niks mis met deze dame; ja, ze stamde af van de Déarc-tak van de Nachtstorms, maar ze was gewoon in een opperbeste bui. Nog steeds met diezelfde glimlach op haar gezicht, liep ze naar de waardin, vroeg haar om een glas rode wijn en gaf haar een goudstuk, waarop ze plaatsnam aan dichtstbijzijnde lege tafel.
Haar glimlach verdween even van haar bleke, doch blozende gelaat en ze staarde glazig voor zich uit; ze leek diep in gedachten verzonken.
Een kort moment later 'schoot ze wakker', streek ze haar rokken recht en keek eens om zich heen om te zien wat voor personen eigenlijk aanwezig waren in de Taveerne.

Samara Jalaya · Posted: Thu Jan 27, 2005 10:35 am Post subject:

(( ooc: excuus, maar Laura had geen toestemming om met Christina te spelen ))

Leonora_Nachtstorm · Posted: Thu Jan 27, 2005 3:43 pm Post subject:

De dame keek verveeld om zich heen en vroeg zich af of er nog iemand in de Taveerne was die aanspreekbaar was, aangezien ze wel eens van een goed gesprek wilde genieten, en daar ze toch niks te doen had, dit er een uitermate geschikt moment voor was. Er schenen niet zoveel bezoekers in de Gelagkamer te zijn op dat moment.
Ze klapte haar waaier uit en haalde haar vingers over de lijnen van het kant waarmee het ding was afgewerkt.
Was er nou echt geen Heer die haar even kwam vergezellen of amuseren, of haar desnoods een escorte aanbood om met haar een wandelingetje te maken door de straten van Raganorck?
Ze verveelde zich, maar moest bedeesd blijven. Ze kon zich over de kleinste dingen al kwaad maken, maar dat was niet nodig. Niet hier, niet nu.
Ze kuchte licht in een wit zakdoekje en keek nogmaals om zich heen. Saaie bedoening hier, dacht ze, maar ze hield dat stil, en zette de glimlach weer op die ze ook had toen ze de Taveerne was binnen gekomen.

Marius Nachtstorm · Posted: Fri Jan 28, 2005 9:26 pm Post subject:

Niet veel later ging de deur weer open. Ditmaal plaats makend voor een welgeklede heer. De heer volgde het zelfde ritueel als de voorgaande vrouwe, hij loopt naar de bar bestelt een rode wijn en betaalt ook met een enkele gouden munt. Hij nam plaats recht tegenover Leonara en ging rustig van zijn wijntje sippen en gaat dromerig en onschuldig keek hij in haar richting, "onbedoelt".
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.

Leonora_Nachtstorm · Posted: Fri Jan 28, 2005 9:30 pm Post subject:

De Vrouwe keek de Heer eens verwachtingsvol aan, haar hoofd een beetje naar de zijkant neigend. Toen hij zo een tijdje naar haar bleef staren, trok het schaamrood op haar wangen en verborg ze zich achter haar waaier. Zodoende verzonk ze weer in diepe gedachten.
_________________
'In mijn hart is een wirwar van vraag
En van antwoord, van "wel" en van "niet"
In mijn hart zijn ook uren van stilte
Met heel in de verte een wonderlijk lied'

Marius Nachtstorm · Posted: Fri Jan 28, 2005 9:32 pm Post subject:

Na enkele minuten liep de Heer naar de Vrouwe toe. Hij ging een beetje voor haar staan zodat ze hem nog net zag. Hij keek haar aan met een zeer vriendelijk gezicht. Hij had ook van die onschuldige kinderlijke vragende ogen.
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.

Leonora_Nachtstorm · Posted: Fri Jan 28, 2005 9:35 pm Post subject:

De Vrouwe keek op en keek recht in de charmante kijkers van de Heer die zojuist de Taveerne was binnengelopen. Ze dacht dat haar hart oversloeg. Wat was hij aantrekkelijk! Ze glimlachte, en kuiltjes verschenen in haar wangen, die niet veel later bedekt werden met een blos "Een goedendag, Mijn Heer." Ze knikte als begroeting.
_________________
'In mijn hart is een wirwar van vraag
En van antwoord, van "wel" en van "niet"
In mijn hart zijn ook uren van stilte
Met heel in de verte een wonderlijk lied'

Marius Nachtstorm · Posted: Fri Jan 28, 2005 9:40 pm Post subject:

De heer maakt een sierlijke buiging ook een goedendag mijn vrouwe. Op het moment dat hij voor over gebogen stond pakt hij de hand van de Deerne en kuste die terwijl hij met zijn andere arm haalt hij met een sierlijke arm beweging een roos te voorschijn alsof het magisch was en legde die in haar hand heel voorzichtig.
"Een roos mijn vrouwe een teken van schoonheid en liefde. U verbleekt met uw schoonheid de schoonheid van deze roos. Maar mag ik zo onbeschoft zijn om te vragen wat uw naam is?"
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.

Leonora_Nachtstorm · Posted: Fri Jan 28, 2005 9:47 pm Post subject:

De Vrouwe keek hem vragend aan. Hij was een slijmbal, maar wel een charmeur, dat moest ze hem nageven. Ze pakte de roos vast, waarna ze het uitschreeuwde en haar hand bekeek. Haar vingers, waarvan de huid zo-even nog bleek was, waren nu bedekt met bloed. Ze had in een doorn gepakt.
_________________
'In mijn hart is een wirwar van vraag
En van antwoord, van "wel" en van "niet"
In mijn hart zijn ook uren van stilte
Met heel in de verte een wonderlijk lied'

Marius Nachtstorm · Posted: Fri Jan 28, 2005 9:50 pm Post subject:

Marius keek haar aan met een pijn verzachtende blik. Hij pakte haar hand vast en haalde een fluwelen witten zakdoekje tevoorschijn en bond die in met zijn zakdoek. Hij keek op en glimlachte nog even vriendelijk naar haar en kust de zere plekken.
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.

Leonora_Nachtstorm · Posted: Fri Jan 28, 2005 9:53 pm Post subject:

De Vrouwe verzonk even in zwijmeling in zijn ogen, voordat ze wakker schoot en met haar ogen knipperde. De pijn was weg. Zachtjes trok ze haar hand terug en bekeek deze. De wond was weg, net als het bloed wat zo-even haar handen had bedekt.
Ze keek de heer aan en schoof haar stoel een stukje van hem vandaan
"Wat is dit voor tovenarij?"
_________________
'In mijn hart is een wirwar van vraag
En van antwoord, van "wel" en van "niet"
In mijn hart zijn ook uren van stilte
Met heel in de verte een wonderlijk lied'

Marius Nachtstorm · Posted: Fri Jan 28, 2005 9:56 pm Post subject:

"Mijn schone Vrouwe dit is geen tovernarij. Dit is de macht en het schone van een kus van de liefde".
_________________
Laat mij U leiden vrouwe door het leven van de liefde.