Raganorck

Nachtegaal · Duister als de Nacht Joined: 06 Jan 2005 Posts: 57

Nachtegaal kijkt de man tegenover haar wat bevreemd aan "Ze had toch al verteld waar ze vandaan kwam?" Dan gaat de deur open, een grote forse man stapt naar binnen en loopt naar de bar.
Nachtegaal volgt hem met zijn ogen en ziet dat hij wat op de toonbank werpt. Haar gedachten gaan weer terug naar Tyginor, "wat vroeg hij ookalweer?" Dan antwoordt ze: "Ik had al verteld dat ik nachtegaal heette en dat ik uit Blomstarn kom, maar wat wilt u nog meer weten?" Haar stem was zo zuiver en serreen, maar ze was daar niet van bewust.

ghalomandron · Posted: Mon Jan 10, 2005 11:43 am Post subject:

"Laat maar. Ik ben wat moe."
Hij legt wat geld en vertrekt naar zijn kamer, op de voet gevolgd door Nachtegaal.
_________________
Laat zij die leven een leven leiden,
Laat de doden in hun rijk,
en vrees zij die dwalen

Nachtegaal · Duister als de Nacht Joined: 06 Jan 2005 Posts: 57

((Nachtegaal en tyginor naar gastverblijf>> de kamer van Tyginor))

Ralvin DelTramos · Duister als de Nacht Joined: 02 Dec 2003 Posts: 72

Ralvin keek de vreemde jonge vrouw na en zuchtte even. Hij keek even naar het meisje achter de bar en gebaarde voor nog een biertje. Nog een en dan zou hij verder gaan. Echt waar. Hij keek een beetje rond naar de verdere mensen in de gelagkamer en bedankte voor het biertje toen hij het kreeg, en betaalde meteen.

Vlak bij hem zat een nors kijkend meisje met half lang blond haar. Ondanks haar geringe lengte schatte Ralvin haar een jaar of achttien. Hij besloot nog maar een poging te doen tot een luchtige conversatie. Hij liep op haar af en met een flamboyante heupbeweging bevolkte hij de kruk naast haar.

"Goedendag schone dame!", zei hij vrolijk. "Waarom zo'n bozige blik? Het zonnetje schijnt, de vogeltjes kwelen... En als je niet snel wat vrolijker kijkt voelt Ralvin hier zich ook gedwongen om een liedje voor je te gaan kwelen". Hij grijnste breed. De dag was al vreemd genoeg tot nu toe en hij hoopte er nu een wat gewonere draai aan te geven.

((aan u de eer Jot! Fay-inate Ralvin eens ^^))

Syvinna Amaranth · Posted: Wed Jan 12, 2005 8:07 pm Post subject:

Fay had zich met niemand anders bemoeid terwijl ze in de taverne een glas wijn nuttigde. Ze had genoeg in haar beurs om het er vandaag eens van te nemen. Wie weet had ze het geld morgen niet eens meer nodig. De rode wijn van de taverne was volgend de jonge dief een van de beste dranken in Raganorck. Al met al was vandaag geen slecht dag geweest. Tot dat een of andere maloot zich op de kruk naast haar neer plante.

"Luister maat, ik kijk hoe ik wil kijken en als je niet op past kun je tegen m'n vuist gaan kw-" Fay's woorden stokte toen haar ogen vielen op 's mans goed gevulde beurs. Ze herstelde zich meteen ging recht op zitten en glimlachte een onechte doch geloofwaardige glimlach. Normaal was het niet haar stijl om meer te stelen dan ze nodig had omdat het extra problemen kon veroorzaken, maar deze kerel schreeuwde er gewoon om op zijn nummer gezet te worden.
"Sorry. Slechte dag. Eerst m'n beurs kwijt geraakt weet je, dat ongure gepeupel af en toe op de straat hier. Daarna ruzie met een winkel eigenaar, ach je kent het wel."
Het 'slechte dag' verhaal faalde bijna nooit en kreeg vrijwel altijd simpathie. Fay hoopte dat deze onnozelle sukkel geen uitzondering was.

De dief dronk haar glas wijn in een slok leeg en bestelde een nieuwe. Ze hoopte dat deze uitslover een beetje snel in het gesprek op geslokt zou raken zodat ze het 'oops mijn geld rolt over de grond' trucje kon uithalen...

Ralvin DelTramos · Duister als de Nacht Joined: 02 Dec 2003 Posts: 72

Ralvin's ogen werden groot bij het horen van de eerste woorden van het meisje. Van een afstand zag ze er zo onschuldig uit - knorrig, maar wel onschuldig! Hij stond op het punt om toch maar ergens anders heen te gaan toen het meisje glimlachtte en zich excuseerde.

"Oh, geen probleem hoor! Ik had ook al zo'n rotdag, je zou het toch niet geloven..." Ralvin zuchtte theatraal en nam grinnikend een grote slok bier, waarna hij zijn mond afveegde. "Instortende mannen, zieke mannen, huilende jonge meisjes met dezelfde professie als ik... Bwah, ik heb het ook wel weer een beetje gehad."

Hij gebaarde naar zijn halfvolle glas bier. "Dit hier maakt al wat goed! Haha, gezonde gouden regen voor een koperstuk of wat! Daar doe ik het wel voor".

Ralvin ging wat comfortabeler zitten nu hij merkte dat zijn aanwezigheid niet als zeer irritant werd ervaren en krabde even aan zijn hoofd.

Syvinna Amaranth · Posted: Thu Jan 13, 2005 11:46 am Post subject:

De helft van de Raganorckse bevolking zou waarschijnlijk boos weg gestampt zijn na Fay’s eerste woorden, maar deze onnozele ziel blijkbaar niet. Fay constateerde tot haar plezier dat dit een makkie zou worden. Och, natuurlijk zou hij er naderhand achterkomen dat zijn beurs weg was. Hij zou haar waarschijnlijk verdenken, maar dat kon haar niets schelen. Als ze zich snel uit de voeten maakte kon hij niets bewijzen en kon hij haar waarschijnlijk niet eens meer vinden.

“Tja, we hebben blijkbaar allemaal wel eens een slechte dag. Ik durf te wedden dat de helft van de mensen die hier zitten proberen hun dag goed te maken met jou gouden regen. Ik doe het met rode regen.” Voegde ze er aan toe terwijl haar wijn voor haar neer werd gezet. “Ik hou niet zo van bier.” De ene leugen na de andere leugen. Het kon haar geen ruk interesseren wat de mensen hier deden, zijn slechte dag was haar om het even en ze had net zo lief bier als wijn. Dat kon hij natuurlijk allemaal niet weten.

Fay besloot dat haar sociale act nu wel lang genoeg geduurd was en dat het tijd was voor de volgende truc. Als deze kerel net zou hulpvaardig was als onnozel zou het zeker makkelijk gaan. “Ik zal even betalen voor mijn wijn.” Zei ze terwijl ze haar beurs opende. Met een vloeiende beweging haalde ze er een paar koperstukken uit de ze oh zo per ongeluk liet vallen.
“Oh, kijk! Wat dom van mij! Zie jij waar ze heen zijn gerold?” Vroeg ze, hopend dat hij direct naar de vloer zou duiken om haar muntjes bij elkaar te rapen.

(Niemand Out-Fayed Fay, om min of meer met Olga te spreken ^_^)

Ralvin DelTramos · Duister als de Nacht Joined: 02 Dec 2003 Posts: 72

Ralvin lachte. "Rooie regen, gouden regen... Het is vloeibaar en lekker dus voor mij is het goed." Hij nam nog een grote slok en liet een boer. "Oh, sorry", zei hij grijnzend.

Hij ging even verzitten op zijn kruk en speelde met zijn glas. "Ach wat zullen we ervan zeggen. Veel erger dan het tot nu toe is geweest zal mijn dag niet worden, dus klagen heeft ook geen zin meer, niet waar?"

Toen het meisje haar koperstukjes liet vallen dook Ralvin bijna automatisch naar de grond. Hij was geen naïveling, maar hij was een zwak geval als het om mooie gezichtjes ging. Tot op zekere hoogte dan - ook Ralvin had zijn grenzen. Hij speelde alleen iets te graag de charmeur.

"Laat mij maar!", zei hij dus vrolijk en bukte zich voorover om de grond af te speuren naar de kleine ronde muntstukjes.

Macros · Posted: Sun Jan 16, 2005 3:19 pm Post subject:

In de Gelagkamer kwam de Heer Salyrius Pharralax binnen gelopen, binnen een jaar opgewerkt tot een van de fijnste klerenmakers in Raganorck... Zoals gewoonlijk, deed Sal zijn jas uit in de daarvoor bestemde gaderobe... Sal was zoals gewoonlijk ook niet opvallend gekleed, bestelde rustig een biertje, en wandelde daarnaa toe naar zijn favouriet tafel, rustig in een hoek, vanwaar hij goed de taverne kon inspecteren...
_________________
'Ik ben Salyrius Pharralax, kleermaker van beroep, u kunt mij Sal noemen'

Syvinna Amaranth · Posted: Sun Jan 16, 2005 8:17 pm Post subject:

De on-ge-lo-ve-lij-ke sukkel. Fay moest haar lachen in houden. Nog nooit was het ZO makkelijk gegaan. Deze vent vond zich zelf vast een charme-bom en het was vrij onmogelijk dat het in een van zijn drie hersencellen was opgekomen dat Fay niet uitwas op zijn aandacht. Prima, zij had er geen problemen mee. Ze had zijn beurs liever aan haar riem dan aan de zijne.

Vliegensvlug en vrijwel muisstil haalde Fay een klein mesje onder haar riem vandaag. Terwijl Ralvin gebukt naar de grond staarde sneed ze ze de touwtjes waarmee zijn beurs aan zijn riem vats zat los. Ze hoopte dat hij het niet voelde. Zijn beurs stopte ze in haar zak en het mesje stak ze weer in haar riem.

"Oh, dank je! Wat hulpvaardig van je." Zei ze terwijl ze wachte tot de naieveling met haar muntjes overeind zou komen.

Ralvin DelTramos · Duister als de Nacht Joined: 02 Dec 2003 Posts: 72

Na eventjes rondgekeken te hebben zag Ralvin de muntjes liggen en grabbelde ze van de grond. "Gevonden!", zei hij triomfantelijk en hield ze omhoog in een open handpalm voordat hij ze voor het meisje op de bar deponeerde.

Hij voelde voor hij overeind kwam iets raars aan zijn linkerkant maar schonk er niet al teveel aandacht aan. Toch haalde hij als uit een soort reflex zijn hand langs zijn beurs - of waar die had moeten hangen. Hij was ten slotte al lang straatmuzikant en had genoeg ervaring met dieven en straatschoffies... Verdorie!

Ralvin's ogen werden even groot en hij beklopte zijn zijkant even snel. "Mijn... mijn beurs. Hij is weg! Zie jij ergens..."

En toen sloeg het hem opeens als een baksteen van een hogere etage die op je kruin terecht komt en wat moddersporen achterlaat op je eerder schone haar terwijl je zelf in een hoekje buiten westen raakt - dit meisje was een dievegge.

Dat verklaarde haar snelle stemmingswisseling, haar beleefde maar afhoudende converseren... Om nog maar niet te praten over het truukje van het laten vallen van wat muntstukjes, dat al zou oud was als de weg naar Gerondor.... Ralvin gnuifde, hij was wel een ongelooflijk makkelijke prooi geweest! Hij moest eens leren dat niet ieder mooi gezichtje zo onschuldig was als het eruit zag, bij de Ene! Hij haalde met zijn rechterhand uit naar haar mouw. "Zeg, wil jij mij eens even snel mijn beurs teruggeven, jongedame!"

Macros · Posted: Sun Jan 16, 2005 9:00 pm Post subject:

Deze actie ontrok uiteraard het oog van Sal, zijn jarenlange opleidingen vanaf geboorte bij zijn vader had er voor gezorgt dat Sal een ideale agent was geworden... Op deze actie bedacht, Sal dat hij eens stilletjes opzoek moest gaan naar een dievengilde... Sal had geen flauw benul of dat Raganorck een 'Geheime Dienst' had zoals in zijn oude koningrijk, maar als zoiets er nog niet was (en tot op heden had Sal nog niet veel van gezien), had hij misschien wel een taak..., Sal liep richting de uitgang, en stapte naar buiten, en liep naar de richting van zijn winkel...

((occ: Deze draad word morgen vervolgd in het duistere district, of het moet zijn dat er iemand geinterseerd raakt in Sal))
_________________
'Ik ben Salyrius Pharralax, kleermaker van beroep, u kunt mij Sal noemen'

Syvinna Amaranth · Posted: Mon Jan 17, 2005 8:19 pm Post subject:

Op het moment dat Ralvin haar pols greep sprong Fay van haar kruk. Zijn beurs zat veilig in haar zak en paste daar prima. Nu moest ze hier alleen nog uit komen. Geen paniek, ze had genoeg manieren. Als hij zich niet zou laten 'overhalen' door woorden, kon ze het altijd nog op de moeilijke manier doen.

Fay keek Ralvin aan. Haar ogen werden groot en een beetje waterig en haar mond vormde een pruillipje. "I-ik dacht dat.... dat een iemand als jij het geld zo weer terug zou hebben. Je hebt vast wel werk enzo. Iemand als ik daar in tegen." Ze snikte. Het was niet echt maar hopelijk overtuigend genoeg.

"Alsjeblieft," Vervolgde ze smekend. "Mijn moeder is erg ziek. Mijn broer werkt wel maar hij verdient maar net genoeg om ons te voeden. Mijn moeder heeft medicijnen nodig. Anders....anders gaat ze misschien wel d-d-dood." Ze snikte nogmaals. Als hij nou maar haar arm losliet!
"Ik dacht gewoon makkelijk aan wat geld te komen hier zodat ik haar weer beter kon maken."
Fay staarde naar de grond en deed moeite haar grijns te onderdrukken.

(GEFAYINEERD!)

Ralvin DelTramos · Duister als de Nacht Joined: 02 Dec 2003 Posts: 72

Toen Ralvin's hand om de pols van het meisje sloot deed hij er een dappere poging toe om haar boos aan te kijken. Zijn voorhoofd vertoonde een klein fronsje en zijn gezicht kwam in zijn bozige uitdrukking welhaast komisch uit de verf. "Mijn beurs", zei hij terwijl hij zijn andere hand naar haar uitstak.

En toen kwam het pruillipje. Ze keek hem aan met die grote blauwe ogen, vochtig van verdriet. Ralvin kreunde van ongenoegen. "Kom kom, die waterlanders zullen heus niet helpen hoor!" Ze deed hem denken aan de kleine puppy die hem een keer een week lang achtervolgd had met zijn treurige blik van 'voer mij'. Het beestje bleek uiteindelijk gewoon een weggelopen rijkeluishondje te zijn en toen het welopgevoede 10-jarige baasje hem terug vond had Ralvin met een brok in zijn keel van het 'irritante mormel' afscheid genomen en achteraf moeite moeten doen om geen traantje weg te pinken.

Haar moeder was ziek? Ach jee... Ralvin's blik verzachtte iets en hij deed moeite zijn strenge gezicht in de plooi te houden. "Ja hoor eens jongedame, het geld groeit mij ook niet op de rug..." Oh help. Hoe redde hij zich hieruit zonder zichzelf een wrede snodaard te voelen? Ze was een diefje, dat was waar, maar ze stond nu huilend voor hem en wilde zo oprecht haar zieke moedertje helpen...

Ralvin kreeg een brok in zijn keel en deed nu geen moeite meer zijn boze uitdrukking te behouden. Wat was hij eigenlijk een watje. Hij merkte dat hij haar pols nog steeds vast hield en zij haar hoofd liet hangen alsof ze zich schuldig voelde. Met moeite wist hij, na het schrapen van zijn keel, uit te brengen: "Nou... Nou vooruit dan. Ga maar medicijnen kopen voor je moeder... Er zitten wel enkele goede handelaren aan de zuidzijde van het Gannon dichtbij de stadsmuren waar je ze voor een eerlijke prijs kan krijgen..." Hij veegde even langs zijn ogen maar deed alsof er niks aan de hand was. Hij liet het meisje haar pols los en klopte haar even bemoedigend op de schouder. "Ga maar... En doe je moeder de groeten van Ralvin DelTramos".

Hij haalde net iets te luidruchtig zijn neus op.

(Gefayineerd.... inderdaad XD)

Syvinna Amaranth · Posted: Tue Jan 18, 2005 5:39 pm Post subject:

Oh, natuurlijk zal ik mijn moeder de groeten doen. Dacht Fay sarcastisch bij zichzelf. Hij haalde zijn neus op en het klonk haast als een snik. Dat was te veel, Fay kon haar lachen niet meer inhouden. Terwijl de arm die hij net had lost gelaten naar haar zij zakte begon ze hard te lachen. Eerst staartde ze nog naar de grond, ze kon zich voor stellen dat het er een beetje gestoord uitzag. Ze richtte zich op en keek hem recht aan. Nog steeds lachte ze, haar mond wijd open. Haar schouders schokte van het lachen. Haar ogen die nog maar net vol tranen waren geweest waren weer hard en keken hem vol minachting aan.

"Dank je wel Ralvin DelTramos. Ik weet zeker dat mijn moeder je goede zorg kan waarderen." Zei ze, ze was opgehouden met lachen. Het was wel weer genoeg geweest zo, wist Fay. Als ze hier nu niet als de bliksem weg zou gaan zou haar overmoedigheid haar parten gaan spelen.
"Vaarwel Ralvin, enorm onnozele." Zei ze tot slot, terwijl ze met haar rechter voet uithaalde en hem zo hard mogelijk tegen zijn schenen schopte om zijn achtervolging uit te stellen. Zodra ze haar voet terug had getrokken stormde ze de taverne uit. De munten uit Ralvin's beurs rinkelde in haar zak. Nog een maar klonk haar honende gelag door de gelagkamer voor ze de deur achter zich dicht sloeg en de straat uit rende.