Raganorck

Nachtegaal · Duister als de Nacht Joined: 06 Jan 2005 Posts: 57

Nachtegaal schuift bij de man aan tafel. Ze stelt zich voor als Nachtegaal en vertelt dat ze uit blomstarn komt, maar dat ze meer van het leven wilt zien en daarom naar Raganork gekomen is.
Ze kijkt de man onderzoekend aan, nog steeds komt hij haar bekent voor, maar weet niet waarvan. Om meer duidelijkheid daarin te krijgen vraagt ze aan hem wie hij is en hoe hij heet.

ghalomandron · Posted: Fri Jan 07, 2005 9:17 am Post subject:

"Tyginor, Tyg voor de vrienden, zoon van Rombo. Ik kom van ver hier vandaan. Ik ben net aangekomen en ik ben op zoek naar iemand die mij kan helpen met een delicate zaak. Ik geef er zelf geld voor."

Tyginor bekijkt het meisje rustig aan en bedenkt dat ze er wel redelijk knap uit ziet.

Met haar kan ik misschien in het kasteel geraken. Een mooi meisje nemen ze daar altijd wel aan om te helpen. Dan kan ik ondertussen rondneuzen., denkt Tyginor.

"Wat ben je van plan te doen de komende dagen?", vraagt hij nieuwsgierig.
_________________
Laat zij die leven een leven leiden,
Laat de doden in hun rijk,
en vrees zij die dwalen

Nachtegaal · Duister als de Nacht Joined: 06 Jan 2005 Posts: 57

Nachtegaal bedenkt dat ze de man toch niet kent als hij zijn naam noemt.

Vriendelijk antwoordt ze: "Eigenlijk wil ik kijken of ik met zingen wat geld kan gaan verdienen, daarom kwam ik ook hier, ik wilde vragen of ik hier vanavond en enkele andere dagen kon zingen in ruil voor geld of onderdak."

ghalomandron · Posted: Fri Jan 07, 2005 6:12 pm Post subject:

"Als je wilt help ik je om meer geld te verdienen dan door je zangkunst alleen. Wil je niet op het kasteel werken? Daar zullen ze waarschijnlijk mensen zoals jij nodig hebben om avonden op te fleuren."

Hoopval kijkt hij haar aan.
_________________
Laat zij die leven een leven leiden,
Laat de doden in hun rijk,
en vrees zij die dwalen

Nachtegaal · Duister als de Nacht Joined: 06 Jan 2005 Posts: 57

Als Nachtegaal hoort dat Tyginor haar voorsteld op het kasteel te gaan zingen kleurt ze rood, kijkt de man aan en vraagt: "Kent u dan mensen op het kasteel meneer? Want dat zou geweldig zijn! Toch moet ik eerst voor vanacht een onderkomen hebben en natuurlijk wat eten, want op een lege maag gaat zingen natuurlijk niet."
Als ze dit gezecht heeft bedenkt ze dat hij het had over meer dan zangkunst alleen en nieuwschierig vraagt ze: "Wat bedoelt u met dat u me wilt helpen om meer geld te verdienen?"

ghalomandron · Posted: Fri Jan 07, 2005 6:22 pm Post subject:

"Je krijgt een percentje als ik gevonden heb wat ik zocht. Een schat uit vergeten tijden. Morgen gaan we samen naar het kasteel.

Heb jij trouwens mooie kleren?"

Tyginor trekt een vies gezicht als hij naar haar kleren vraagt. Wat ze nu aan heeft is zeker niet in de mode op het kasteel.
_________________
Laat zij die leven een leven leiden,
Laat de doden in hun rijk,
en vrees zij die dwalen

Nachtegaal · Duister als de Nacht Joined: 06 Jan 2005 Posts: 57

"Wouw een schat zoeken" denkt Nachtegaal, "dat is nog eens een avontuu"r
Ze wilt al zeggen dat ze mee wilt helpen maar haar gezicht betrekt als Tyginor het heeft over haar kleding, vooral op het moment dat hij zijn gezicht betrekt.
"Eigenlijk heb ik alleen dit soort jurken bij me"Reageerd ze beduusd

ghalomandron · Posted: Fri Jan 07, 2005 6:30 pm Post subject:

"Als jij mij helpt, dan krijg je morgen een jurk waarop je jaloers mag zijn."

Tyginor geeuwt lichtjes. Het word al laat en hij is vreselijk moe van de reis.

"Heb je al een kamer? Anders kun je voor één nacht bij mij overnachten. Als je dat wilt natuurlijk."
_________________
Laat zij die leven een leven leiden,
Laat de doden in hun rijk,
en vrees zij die dwalen

Nachtegaal · Duister als de Nacht Joined: 06 Jan 2005 Posts: 57

Nachtegaal kijkt blij als ze hoort dat ze een mooie jurk krijgt, haar ouders hadden daar vroeger nooit geen geld voor en het was trouwens ook niet nodig om mooie jurken te hebben in Blomstarn.
Dankbaar kijkt ze tyginor Aan en antwoordt: “Graag help ik u mee meneer.” Even is ze stil en denkt na, diepe rimpels trekken in haar mooie voorhoofd voordat ze antwoord: “Graag zou ik vannacht met u een kamer delen meneer”

ghalomandron · Posted: Sat Jan 08, 2005 8:37 am Post subject:

"Dat is goed. Vertel eens wie je bent en vanwaar je komt? Nu ben je nog vreemd, straks niet meer?"
_________________
Laat zij die leven een leven leiden,
Laat de doden in hun rijk,
en vrees zij die dwalen

Pepijn Kampen · Sporenzoeker Joined: 08 Jan 2005 Posts: 10

De deur wordt opgeduwd en een grote huurling in mailien komt binnen.

Een fles van wat voor bocht mensen hier normaal drinken. Alstublieft. Dit moet genoeg zijn denk ik.

Hij gooit 2 steentjes (een soort van edelsteentjes) op de bar.

Hij dropt zijn spullen (body shield en een zware rugzak.) bij een vrije tafel en gaat terug naar de bar voor zijn bestelling.
_________________
Er is niks dat niet kan worden opgelost met een groot genoege stapel van dode vijanden.

Galliminus · Posted: Sun Jan 09, 2005 9:55 am Post subject:

Valiant was bezig in de keuken met het Lamsbraad wat enkele gasten hadden besteld. De Taverne stond bekend om Valiants heerlijke lam. Hij strooide de koriander over het vlees en sneed enkele uitjes die hij bij het vlees wierp. Dit deed hij altijd als laatste,.. de glazige uitjes zorgden voor een tongstrelende combinatie met de malse lam. Hij nam de houten lepel en proefde wat.. Het was bijna perfect,.. hij nam nog een snufje zout en maalde wat peper die hij in de braadpan gooide.. Het was bijna klaar. Hij liet de pan en de kruiden hun werk doen op het heerlijke vlees en liep naar de deuropening.

Valiant stond nog half in de keuken en hoorde het belletje rinkelen van de deur.. Hij zag vanuit de deuropening een gestalte binnenkomen.. Het onbeleefde stuk vreten snauwde iets naar Mathilde die wat glazen stond op te poetsen achter de toog. De kerel gooide nonchalant iets richting Mathilde en plaatste daarna zijn uitrusting bij een tafel..

Valiant liep naar de toog toen de man terugkwam.. Mathilde wierp hem een verbaasde blik toe maar Valiant knikte. Hij had inderdaad op bed moeten liggen,.. maar zo vroeg op de dag viel zijn koorts wel mee.. Hij was niet van plan om te gaan werken,.. maar als er Lamsbraad besteld werd moest hij uit bed komen, en daarbij moest deze schavuit moest een les worden geleerd.
"Mathilde,..liefste,, Het lamsbraad is bijna klaar,.. je hoeft het enkel nog maar te overgieten met het panvocht en let erop dat het niet geheel uit elkaar valt.. het is perfect mals. Ik ga zo weer terug naar achter." Hij kneep Mathilde zachtjes in haar achterste, waarop ze zijn hand wegsloeg met een ondeugende glimlach op haar gelaat. Hij liep naar de toog om de man te confronteren. Valiant was niet onder de indruk van de kerel. Hij had al grotere schoften buitengewerkt in de vele jaren dat hij Waard was..

"Heer,.. ik weet niet waar u vandaan komt maar deze stenen kunnen wij niet accepteren, als u wil kunt u ze misschien inleveren tegen geld bij een van de edelsmeden van de stad. Het spijt me zeer, maar ik kan u niet helpen."

______________________
Valiant Kraakwater, De Waard.

Pepijn Kampen · Sporenzoeker Joined: 08 Jan 2005 Posts: 10

Dit is anders eerlijk verdient kristal. Grmbl. Maar ok waar is die edelsmid dan zal ik mijn kristal wel ergens anders brengen.

De kleerkast (denk 2 meter+ en erg breed) draait zich om zich om weer zijn spullen te pakken. Bedenk zich dan en glimlacht dan.

Ok waard, weet je wat ik laat mijn spullen hier. (wijst op zijn rugzak en schild.) Als ze hier nog liggen dan koop ik hier ook mijn eten en een kamer. Mocht iemand ze stelen dan.... wel laten we zo zeggen mijn zwaardarm moet ook soepel blijven. Nou waar was die smid?
_________________
Er is niks dat niet kan worden opgelost met een groot genoege stapel van dode vijanden.

Galliminus · Posted: Sun Jan 09, 2005 8:26 pm Post subject:

Valiant lacht zachtjes om het dreigement van de krijger, en wreef over zijn gezette buik. Figuren als deze waren zo amusant, die dachten dat alles op te lossen was met enkele zwaaien van hun zwaard. Met zijn twee pas lengte was hij redelijk indrukwekkend, maar niet zoveel groter dan Valiant. De beste man zou hopelijk wat verstandiger worden, al droeg hij al zat littekens die erop moesten wijzen dat het een doorgewinterde krijger was,.. nu de wijsheid nog. Spijtig dat de kerel nu pas de taveerne aandeed, ze hadden hem waarschijnlijk goed kunnen gebruiken de week hiervoor tijdens de slag met het leger spinelfen in de Wilde Wouden.

Valiant draaide aan het puntje van zijn rode snor en keek de krijger na..
"Het spijt me nogmaals dat ik uw edelstenen niet accepteer,.. ik kan die dingen niet in mijn boekhouding opnemen.
Ik kan u in ieder geval verzekeren dat uw spullen hier veilig zijn. En voor mijn eigen veiligheid zal ik uw spullen dan achter de toog bewaren." Valiant legde een sarcastische nadruk op dit laatste en hield zijn hoofd even schuin. Zijn rode wangen glansden in het olielamp licht van de taveerne.. Hij vermaakte zich opperbest.. Pas nu realiseerde hij zich hoe erg hij het miste om achter de toog te staan. " Hier op het Gannon zou u makkelijk een edelsmid moeten kunnen vinden, er zijn er meerdere. Als u hier buiten gaat en links aanhoud zou u voorbij de tapijtweverij van de oude Kobutsh een edelsmid moeten kunnen vinden.. Maar deze stad is zo veranderlijk als het weer... dus pin me er niet op vast.."

De jongeman had temperament,.. dat beviel Valiant wel,.. hij zou enkel wat aan zijn beleefdheid moeten werken.. Met deze houding hield je het niet lang uit in Raganorck,.. vroeg of laat zou je je meerdere tegenkomen... Moge de Ene hem behoeden.. Voor zolang hij in de Taverne verbleef zouden de Kraakwaters dat doen.

__________________
Valiant Kraakwater, De Waard

Pepijn Kampen · Sporenzoeker Joined: 08 Jan 2005 Posts: 10

Goed, dan ben ik even geld wisselen. Dan zien we of uw herberg werkelijk zo veilig is als u zegt.

(in gedachten: Mooi een veilige herberg. Anders zou de waard geen garantie geven. nu die edelsmid vinden)

Pepijn verlaat de herberg naar de hoofdstraat gannon.

(vervolg Gannon: op de straat)
_________________
Er is niks dat niet kan worden opgelost met een groot genoege stapel van dode vijanden.