Raganorck

Javier · Posted: Tue Nov 09, 2004 2:05 pm Post subject:

Javier begreep het niet, ze deed raar, niet zoals Floor normaal zou doen.. maar hoe zou ze normaal doen? Hij kende haar nog niet zo heel lang.. "Floor.. Kijk eens naar me, ik ben echt, niet dood, niet weg, ik ben er goed?" hij moest iets doen voordat Richard hem zou vermoorden.. "Floor.. hoe kan ik bewijzen dat ik echt ben?" hij besloot haar te zoenen, misschien dat dat hielp, en zoende haar.

Richard Bruinsmit · Verloren en Vergeten Joined: 06 Nov 2004 Posts: 28

Onmiddelijk duwde Richard, Javier van zijn dochter's lippen af. "Hoor je haar dan niet gek! Blijf van haar af! Ze wil je niet!"

Florinda Bruinsmit · Posted: Tue Nov 09, 2004 3:03 pm Post subject:

De zoen.. hij was zo echt.. maar Javier was dood! Hoe kon hij nou... Haar vader zag hem ook, was hij toch .. Javier... Wat gebeurde er! Angstig stond ze op en lukte zich los. Ze rende het huis en schreeuwde: "Laat me met rust! "

Javier · Posted: Tue Nov 09, 2004 3:09 pm Post subject:

Javier wist niet wat hij moest doen, hij had nog een brief voor Florinda. "Als je maar niet denkt dat ik het hier bij laat.." zei hij tegen Richard.. hij liep weer weg bij het huis niet wetend wat hij hier mee moest...

(naar: Gannon; de hoofdstraat, op straat))

Richard Bruinsmit · Verloren en Vergeten Joined: 06 Nov 2004 Posts: 28

Richard zag hoe Florinda weer naar binnen liep en Javier weg liep.... Hij schudde zijn hoofd... wat had Javier gedaan...! Alleen door hem was zijn vrouw bij Richard weg gegaan en was zijn dochter helemaal gek geworden! Hij zou wraak nemen.... Hij liep naar de keuken tafel en zakte daar neer in een stoel, met zijn handen in zijn haar...

Florinda Bruinsmit · Posted: Sun Nov 14, 2004 3:31 pm Post subject:

Florinda zat huilend aan de trap... haar moeder was weg, met haar vader wou ze nu zeker niet spreken en ze wist niet of Javier nu leefde of niet... Haar vader had Javier ook gezien... dus hij leefde nog? Of was Florinda nou gek aan het worden? Ze zuchtte en besloot dat er maar één ding op zat. Javier te gaan zoeken...

((OOC: naar >> De stadswal - Huize Schmidt ))

Richard Bruinsmit · Verloren en Vergeten Joined: 06 Nov 2004 Posts: 28

Richard haalde zijn hoofd uit zijn handen, besevend dat hij zou moeten veranderen, wou hij ooit zijn vrouw en zijn dochter weer zien. Misschien was Javier nog zo slecht niet voor Florinda. Als zijn dochter zo veel vertrouwen in die jongen had, wie was hij dan, om ze tegen te houden?

Hij zuchtte, Jannete was eignelijk nog maar net weg, maar hij miste haar verschrikkelijk. Ze moest terug komen... koste wat het kost. Hij stond op om het huis uit te gaan en op zoek te gaan naar zijn vrouw. Hij zou op zijn knieën door het stof kruipen om haar weer terug te krijgen. Maar... was dat wel zo verstandig? Om nu het huis uit te gaan? Stel dat ze terug naar huis zou komen... of Florinda thuis zou komen, moest hij dan niet thuis zijn. Twijvelend bleef hij in de keuken staan, tot hij door kreeg dat er iemand in de deurpost stond...: Jannete.

Richard liep met open arme op Jannete af en omhelste haar, het enigste wat hij zei was: "Sorry". Elkaar omhelsend bleven ze zo staan...

Guest · Posted: Fri Dec 03, 2004 1:54 pm Post subject:

Ze liepen een tijd, omdat de weg naar het huis van Florinda elke keer scheen te veranderen als ze er naar toe gingen, na een hoop zijstraten van de hoofdstraat hadden ze eindelijk de goede straat te pakken, het werd koud en de sterren stonden al aan de hemel. Javier had geen idee hoe lang ze bij Valentijn waren geweest, hij hoopte dat Richard nog wakker was. Ze liepen de zijstraat helemaal uit en kwamen bij een groot houten huis. "Hier is het" zei Javier en bonkte voorzichtig op de deur. Er brande nog licht, dat betekende dat Richard waarschijnlijk nog wakker zou zijn, hij klopte nog eens, en wachte op antwoord.

Florinda Bruinsmit · Posted: Fri Dec 03, 2004 3:10 pm Post subject:

(OOC: Florinda, Valentijn uit: De tien torens >> Het huis van de Ene (hetopgebouwd)

Het vinden van haar huis leek dit maal moeilijker dan ooit tevoren. De emoties hadden Florinda vermoeid en het enigste wat ze nu wou was, horen dat haar vader Javier accepteerde... Toen ze eenmaal haar huis gevonden hadden liet Florinda snel de hand van Javier los die ze tijdens het lopen de heletijd vast had gehouden. Geen van de drie was erg spraakzaam geweest tijdens het lopen door de stad. Het kwam waarschijnlijk door de spanning. Florinda staarde naar de hemel op het moment dat Javier op de deur klopte. Ze vroeg zich af of haar moeder inmiddels al weer thuis zou zijn.

Ze zuchtte en wachtte toen niet langer tot iemand de deur open deed. Waarom zou ze? Ze woonde hier toch? Ze greep met haar hand naar de deur knop en hoorde hoe de deur met een luid gekraak open ging. Ze liep de gang in en zei tegen Valentijn en Javier dat ze verder mochten komen. Ze deed de deur naar de huiskamer open en zag vervogens daar haar ouders staan. Ze omhelsde elkaar, beiden hadden hun ogen geslopen en over de wangen van haar vader hadden enkele tranen gelopen.

Verlegen als ze was liep ze een eintje de kamer in en zei toen zachtjes: "Pap?"

((OOC: Ik neem aan dat de laatste post van Javier is))

Richard Bruinsmit · Verloren en Vergeten Joined: 06 Nov 2004 Posts: 28

Richard had het kloppen op de deur nooit gehoord. Ook het binnen komen van Florinda had hij niet gehoord. Maar het zachtte stemmetje van Florinda deed zijn hart zingen. Zijn ogen sprongen open.. en daar stond ze dan, zijn dochter. Met achter haar Javier en achter hem... nog een man. Hij keek eens goed naar deze man en toen viel het het hem op dat hij hem eerder had gezien. Hij had hem gezien in het het huis van de Ene, tijdens de diensten. Dit was Valentijn priester van de Ene.

Richard zei niets, maar voelde wel hoe Jannete zich van hem losmaakte en zich ook naar Florinda, Javier en Valentijn draaide.

Uriel · Posted: Tue Dec 07, 2004 11:04 am Post subject:

Valentijn wachtte beleefd in de deuropening. Hij zou eerst de kinderen zelf het woord laten doen. Wachten kon geen kwaad. Hij kon toch niet ongevraagd een huis binnen gaan zeker?

Vroeger.... nee dat was een ander mens geweest. Dat was de Valentijn geweest die huizen binnensloop en stal om te eten.... Dat was vroeger geweest. Toch had hij in de paar seconden die hem gegeven waren gezien dat dit een huis van rijke mensen was. Hij had de struik gezien links van het huis waar een goed klimmer tegenop kon klauteren tot aan het balkonnetje op de eerste verdieping en hij zag dat het slot van de voordeur stevig genoeg was om de meeste criminelen op andere gedachten te brengen. Verder zag hij de rijke inboedel, maar die Valentijn die daar belang aan hechtte, dat was een ander mens geweest. Dat was de Valentijn die hij van zich af geschud had het moment dat hij de priesterlijke gewaden aantrok en zijn levensvervulling gevonden had in de Tempel van de Ene.

Richard Bruinsmit · Verloren en Vergeten Joined: 06 Nov 2004 Posts: 28

Het vuur in Richard's ogen begon te branden toen hij Javier weer zag. "Jij..!" Hij zette een stap richting Javier in een dreigende houden, maar werd toen aangestoten door Jannete. Richard struikelde over zijn eigen voeten, maar wist zichzelf nog op te vangen door het ondersteunen van zijn handen. Er gleed een zweet druppel over zijn wang op de grond, of was dat een traan?

Richard krabbelde weer overeind. Hij maakte een bleefde buiging voor het drietal en zei "Wees welkom." Hij slikte even en vervolgde toen: "Julie allen, wees welkom."

De glimlach op Jannete's gezicht werd terug getoverd en ook Richard glimlachde even. Hij was blij dat Javier en Florinda misschien toch verstandig waren geweest en hulp hadden gevraagd aan de Ene.

Javier · Posted: Tue Dec 07, 2004 1:14 pm Post subject:

Javier wist niet echt was hij moest verwachten, een paar seconde geleden leek het nog alsof meneer Bruinsmit hem zou willen aanvallen, en nu deed hij weer aardig, onder dwang van zijn vrouw, maar toch, hij deed het. Javier nam plaats op een stoel, niet wetend wat hij voor zn kiezen zou krijgen. Hij keek riching Florinda's vader. "Gaat u alstublieft zitten mijnheer, dan vraag ik voor de laatste keer om uw dochters hand." hij vroeg zich af of hij het goed gezegt had, hij was de vorige keer bijna dood gegaan toen hij om haar hand vroeg. Hij wachtte af...

Uriel · Posted: Wed Dec 08, 2004 2:21 pm Post subject:

Valentijn legde even een hand op Javiers schouder.

"Dank u voor uw welkom. Ik heb u eerder tijdens de diensten gezien, dat weet ik, maar ik heb helaas nog geen gelegenheid gehad met u te spreken."

Hij had zich direct tot Richard gericht. Dat was de man waarmee hij praten moest. Hij keek de vrouw echter ook even aan. Het zou misschien verstandig zijn als zij ook bij het gesprek zou zijn. Ze had nogal wat invloed op de man zo te zien.

"Uw dochter heeft gevraagd of ik met u wou spreken, vandaar dat ik hier ben. Misschien is het beter als wij met z`n drie-en naar een andere kamer gaan? U, uw vrouw en ikzelf?" Dat laatste zei hij wellicht met iets te veel nadruk, maar het zou beter zijn als de kinderen niet bij dit gesprek waren. Dat zou de boel waarschijnlijk alleen maar gespannener maken.

Richard Bruinsmit · Verloren en Vergeten Joined: 06 Nov 2004 Posts: 28

Richard gleed met zijn hand over zijn kin terwijl hij zachtjes knikte richting Valentijn. "Goed, als U mij dan zou willen volgen naar de keuken, dan kunt U mij misschien dan vertellen wat ik voor U kan betekenen." Richard greep de hand van zijn vrouw vast en trok haar richting de keuken zonder te kijken naar de reactie van iemand anders.