Raganorck

[Marin Favonius]

Een ode die Marin soms zing voor de wind

Hij is van iedereen en toch is hij van niemand
Hij geeft en hij neemt zonder goede reden
Soms is hij een vriend en streelt je verlangen
Soms is hij een vijand en verwoest zonder schaamte

De wind, de wind, de wind

Zijn vrijheid is met niets te vergelijken
Hij gaat waar hij heen wil, hij kent geen grenzen
Geen wapen, geen fort kan hem tegenhouden
Hij is oppermachtig, hij heeft geen gelijke

De wind, de wind, de wind

Hij leidt me, hij bracht me waar ik nu ben
Hij houd van me, hij troost me wanneer ik verdrietig ben
Hij vertelt me, geheimen en verhalen lang vergeten
Hij geeft om me, zoals een vader geeft om zijn dochter

Mijn gids, mijn lief, mijn mentor, mijn vader

De Wind
_________________
Hij leidt me, hij bracht me waar ik nu ben
Hij houd van me, hij troost me wanneer ik verdrietig ben
Hij vertelt me, geheimen en verhalen lang vergeten
Hij geeft om me, zoals een vader geeft om zijn dochter

Mijn gids, lief, mentor, vader

De Wind