Raganorck

[Aisthèsis]

Haar aandacht bleef gevestigd op de adelijke dame die haar geen blik waardig keurde. Haar stand straalde trots van haar gelaat af en de dergelijke zekerheid en de taxerende houding die ze had aangenomen zouden afgeschreven kunnen worden tot het woord "snob", maar het sierde haar juist heel erg vond Aisthèsis.

Haar aandacht werd getrokken door Maan die in beweging was gekomen, bijna blindelings, rondtastend naar de andere kant van de zaal liep. Ze voelde dat hij houvast juist nu zo nodig had en ze kon het maar al te goed voorstellen. Ze keek om zich heen, al die mensen die maar niet stopte met staren. Zij was geen haar beter geweest. Toen ze hem voor het eerst ontmoette had ze hem ook aangegaapt. Ze schaamde zich ervoor.

Aisthèsis maakte haar hand tot een vuist, haalde diep adem. De beslissing die ze nu nam, zou heel veel van haar wilskracht vragen. Ze liep naar Maan toe en pakte zijn hand vast. Zo erg was het niet geweest bedacht ze zich.
Ze draaide zich om en met een opgeluchte glimlach keek ze hem aan, 'kom, we moeten opschieten.'
Ze huppelde even en trok hem met haar mee, terwijl ze wist dat mensen haar en Maan nu nakeken. Ogen en ogen, overal waar ze keek. Haar hart sloeg wel twee keer zo snel en de deur leek nog zo'n eind weg.

((Aisthèsis, kefir en Dasu? naar De dwalende kamers - De gangen van het paleis))

((Ik weet niet zo goed of ik mag zeggen dat Dasu en kefir meegaan.))
_________________
* Aisthèsis' beschrijving

[Kefir]

Kefir laat zich dragen op de hand van zijn meester.

Hij voelt de spanning die door de halfelf heengaat. Onzekerheid, verwarring, angst en trots. Als een jong met volgroeide vleugels op de rand van het nest, de wind van het leven onder zijn veren, maar met zijn klauwen nog stevig om de takken geklemd. De eerste sprong in de hemel is opnieuw geboren worden, maar de angst vlak voor de sprong is hetzelfde als sterven.

De onrust in Dasu's hart stroomt over naar Kefir alsof ze samen een bloedbaan delen, maar Kefir's geest buigt de trilling om naar zijn eigen golflengte.
Spanning en trots, de harteklop van een jager.

Hij heft zich op, zet zijn veren uit en maakt een dreigende op- en neer gaande beweging met zijn kop. Een vuur in zijn ogen.

De blikken deren hem niet. Zijn voor hem slechts blijken van ontzag.

Twee mensen in lange rijk glanzende gewaden stappen in de vluchtbaan van zijn meester en blijven staan, precies tussen hem en de deur.
Kefir richt zijn blik op hen en spert zijn snavel open.
Ze zullen opzij gaan. Dat is geen bevel, dat is een feit.

Door de tuinhandschoen heen is een messcherpe nagel door de laatste draadjes stof heen gesneden en prikt een gaatje in Dasu's huid.
_________________
~~ Kefir Stormzanger - Heer van het eerste licht ~~

[Uriel]

Dasu zuigt de lucht tussen zijn tanden door naar binnen op het moment dat Kefir`s nagel door de handschoen heengrijpt. Hij voelt hoe onder het leer een klein wondje ontstaat en een miniscuul stroompje bloed langs zijn hand loopt. Zijn hart klopt als een razende. Hij heeft het gevoel in een afgrond te staren en even duizelt het hem, de diepte, de afstand en al de blikken van de mensen om hem heen.

Dan voelt hij een hand in de zijne; Aisthèsis! Verbaasd kijkt hij op.