Raganorck

Uriel · Posted: Fri Oct 15, 2004 8:49 pm Post subject:

Kind van de Koude kantelde zijn hoofd en nam de twee bovenwezens aandachtig op. Was een van hen Lucer Vincero misschien?

Hij klauterde overeind tot hij comfortabel gehurkt zat. Klaar om weg te springen of tegen de muur op te klauwen.

"Lucervincero nodig de Vrouwe."

Hij herhaalde slechts wat de stenen hem toefluisterde. De klanken kwamen hem vreemd voor en hij wist ook niet wat de stenen wilden bereiken of wat ze moesten met deze "Lucer Vincero".

Lyonell* · Guest

haar nieuwe ik had haar al een nieuwe aanval toegefluisterd maar ze stopte abrubt toen ze de jongen wat hoorde zeggen.
'lucer vincero'hoorde ze hem zeggen ja dat was haar doel niet dollen met die domme krijger nee ze wist het nu wat haar te doen stond. het was heel duidelijk en dit wezen zou hem ernaar brengen ja dat wist ze zeker.
ze greep het wezen bij zijn arm en snauwde 'Waar waar is hij, zeg het mij dan gaan we er samen heen ja samen, jij wil ook naar hem niet, ja jij. BRENG me naar hem toe?!'

Dorum Iasha · Nachtdwaler Joined: 20 Dec 2002 Posts: 143 Location: Emmen

De vrouw greep naar het wezen wat zonet tegen Dorum was op gebotst. Hij was in de war, wie waren deze twee personen. Wat wouden ze van hem, waar was zijn lieve moeder gebleven die hij zonet nog zag?

Uriel · Posted: Fri Nov 05, 2004 6:04 pm Post subject:

Kind van de Koude rukte zich los en dook onder een tweede graaiende arm door. Een van z`n voorste klauwen deed pijn, maar hij wist zich een weg terug naar de uitgang te wurmen. Op weg naar de mysterieuze "Lucervincero" wat dat ook mocht zijn. De stenen riepen zijn naam en blijkbaar waren er meer wezens op zoek naar hem.

Hij verzocht de stenen hem de weg te wijzen en terwijl hij voortklauwde door de gangen reageerde hij alleen op hun aanwijzingen. Links, recht, rechts, rechtdoor, trap op, rechts, trap af, rechtdoor totdat hij plots uitkwam op een grote hal en hij over de gladde marmeren vloer uitgleed.

((Kind van de Koude naar de Binnenplaats en grote hal: de Galmende hal))

ooc: volg hem maar. Wink

Lyonell · Verloren en Vergeten Joined: 09 May 2004 Posts: 42

ze voelde een ruk aan haar arm en ze was gedwongen los te laten. ze zag het wezen vooruit gaan en haar tweede ik beveelde haar om hem te volgen.
zo snel als ze kon ontweek ze de wachter en rende achter het wezen aan, het wezen die zich vaag voordeed alsof hij ergens op concentreerde.

De vele gangen en trappen die ze door rende gaven haar geen benul meer van de richting en zonder weet van richting legde zich helemaal over aan het wezen dat nog steeds voor haar uit liep.

((De nietwetende naar de Binnenplaats en grote hal: de Galmende hal))

Dorum Iasha · Nachtdwaler Joined: 20 Dec 2002 Posts: 143 Location: Emmen

De vrouw en het wezen rende een kant op. Net alsof ze bij elkaar hoorden. Het maakte Dorum niet uit wat ze gingen doen, want hij ging weer terug naar Lucer Vincero...

((OOC: naar de Blauwe Eetzaal ))

Dorum Iasha · Nachtdwaler Joined: 20 Dec 2002 Posts: 143 Location: Emmen

(Dorum vanuit: De Binnenplaats en de Grote hal >> De Paleispoort)

Dorum's oogleden voelden zwaar aan, toen hij ze opnieuw open deed. Hij lag op zijn bed, in de vertrekken van Lucer. Hij draaide zich om, niet besefend wat er was gebeurt of waar Lucer was. Met dat hij zich omdraaide schoot er weer een stekende pijn door Dorum zijn rug. De pijn was echter minder dan voorheen, Dorum had er blijkbaar wel een tijdje gelegen. En zijn wond was nu ook schoon en verzorgd. Dorum sloot zijn ogen weer, hij was dood op, en hij had ook geen behoefte om de pijn nog verder aandacht te geven. Lucer zou hem wel wekken als hij hem nodig had. Hij sloot zijn ogen en was al snel vertrokken...

Dorum Iasha · Nachtdwaler Joined: 20 Dec 2002 Posts: 143 Location: Emmen

Dorum werd vcor de tweede keer wakker. Hij voelde zich nog wat slaap dronken, maar de pijn en de moeheid was sterk af genomen. En ging recht op zitten en merkte tot zijn verbazing dat hij niet meteen weer moest gaan liggen van de pijn. Hij stond langzaam op, om de pijn wel zo minimaal mogelijk te houden. Hij keek door de kamer heen, er was iets mis, er miste iets....Zijn speer! Zijn speer was weg... Dorum sloeg een hand tegen zijn gezicht van verwarring. Opnieuw kijk hij omzich heen, waar was Lucer?

Toen Dorum het hele vertrek gecontroleert had, in zijn speer nog niet gevonden had besloot hij Lucer maar te gaan zoeken. Hij liep de gang op en liet zich leiden door de gangen van de dwalende kamers, leiden naar Lucer.

(Dorum Iasha: naar de Dwalende kamers >> De bibliotheek)