Raganorck

[Leana Terived]

Hoopvolle gedachtes
in stukken gevallen
met tranen als in
een regenbui

Geen vuur dat hier
nog ooit zal branden
in het dorre
paradijs

Razende grote
oorlogsmachines
Geen liefde kennend
meedogenloos

De aarde scheurt
onder de voeten
van mensen die
onschuldig zijn

De zon zal nu
nooit meer gaan schijnen
alles verhuld
in een diepe nacht

De plaats waar mensen
heen gaan trekken
Het land dat liefde
mededogen kent.


Ik werd er helemaar verdrietig van, al heb ik het zelf gemaakt...

Malum est consilium, quod mutari non potest ...