Raganorck

Jaap Stoel · Posted: Wed Nov 10, 2004 5:49 pm Post subject:

De deur rammelt even luidt alsof er een harde wind tegenaan blaast en vervolgens wordt de gehele gelagkamer opgeschrikt door een allemachtig harde klap tegen de deur. Een kreun van pijn is hoorbaar gevolgd door een kleurrijke melange van vloeken. Na een paar minuten van redelijke stilte, van de andere kant van de deur wordt deze geopend en stapt er een redelijk lange weldoorvoedde man naarbinnen. Het grootste deel van zijn hoofdzakelijk zwarte onderkleding wordt verhuld door een fel rode mantel. Opmerkelijk is hoe hij loopt. Terwijl hij met zijn ene hand een zakdoek voor zijn neus houdt sleept hij met zijn andere hand een wel uitziende speer achter zich aan terwijl hij naar de toog strompelt.

"Kan ik hier een hartversterkertje krijgen?"

Coldrin · Posted: Wed Nov 10, 2004 6:34 pm Post subject:

((OOC: Ik dacht het niet. Als het toch was, dan zou ik zeggen dat het een bijwerking was van de macht van de Spinelfen. Maar izjn zicht is niet meer zo goed als het ervoor was.))

Coldrin hief zijn hoofd op en staarde naar de kroes die voor zijn neus stond. Hij ging met een hand door zijn zilverkleurige haren die dof waren geworden door de beginnende ouderdom.
'Smid,' sprak hij en hij leek het woord op zijn tong te proeven. 'Ja, in een vorig leven, nu niet meer. Nu jaag ik enkel nog maar mijn dromen na.'
Coldrin ging met een vinger over het litteken dat boven zijn linkeroog begon en naar zijn linkermondhoek liep.
Hij voelde zich oud, veel ouder dan hij was. Hij nam de kroes bier van de toog en zette hem aan zijn lippen. Hij voelde hoe het koele vocht zijn keel verfristte en zijn dorst wegnam.

Toen ging de deur open en stapte er een man de gelagzaal binnen. Coldrin keek op en zag enklel de felrode mantel van de man.
'Geen avonturen voor mij meer,' mompelde hij voor zich uit. 'Ik wil enkel weten wat er met de priester gebeurd is.'
Toch kon hij het niet nalaten om de man aan te staren.
Misschien probeerde hij een reactie uit te lokken, of was het de nieuwsgierigheid van een oude man?

((OOC: Sorry, maar zou het mogelijk zijn om bovenstaande 2 gasten te verwijderen, dat was ik per ongeluk Crying or Very sad

))

Jaap Stoel · Posted: Wed Nov 10, 2004 6:51 pm Post subject:

Na een paar korte momenten ontging het Nathan niet langer dat hij aangekeken werdt door een oude man. Zonder schaamte of enig andere emotie behalve misschien een klein beetje irritatie keek hij terug proberend de man te analyseren. De herrinering van zijn eerste reis door de rifts staat hem nog goed bij. Twee mannen die hem probeerden te beroven. Nathan zou niet verbaasd zijn als deze oude man hetzelfde zou willen. Een stom ideed van die man aangezien Nathan nog steeds redelijk blut was. Maar toch bekeek hij de oude man goed voor de zekerheid terwijl hij op de gastvrouw wacht.

Coldrin · Posted: Wed Nov 10, 2004 7:04 pm Post subject:

'Wat zit je me zo aan te kijken?' reageerde Coldrin toen hij merkte dat de man hem op zijn beurt zat aan te bestuderen.
'Heb ik soms iets van je aan jochie?' Coldrin stond op en ging een kruk dichter bij de man zitten, wendde zich toen tot de waardin en zei: 'Geef die man een kroes van mij, want ook al heeft hij zulke sjieke kleren, het lijkt mij dat hij geen rooie duit bezit.'
Hij grijnsde breed en legde waarschuwend een hand op zijn zwaard. 'Ik mag er dan misschien oud uitzien,' zei hij zachtjes. 'Ik geloof niet dat de waardin gediend is met een gevecht hier. Het is hier vroeger al erg genoeg geweest.'

Jaap Stoel · Posted: Wed Nov 10, 2004 7:39 pm Post subject:

Nathan dacht een moment na over de intenties van deze bejaarde man en de bedoeling achter zijn woorden en daden. Uiteindelijk besluit hij om het gewoon simpel te houden.

"Ik zit je te bestuderen. Jij toonde interesse in mij en ik wil weten wie er interesse in mij toont."

Langzaam vormt er zich een min of meer speelse glimlach op het gezicht van de jonge magister en terwijl hij een voorzichtige slok van de warme drank neemt gaat hij door met zijn vferhaal.

"En van wie heb ik deze pul gekregen?"

Hij zei niets over een gevecht, hoewel hij prima met zijn wapen overweg kon was vechten een van de dingen die hij liever echt niet deed. Tot dat hij van zijn wereld was weggerukt was het meer een hobby en een manier om een beetje fit te blijven.

Uriel · Posted: Thu Nov 11, 2004 11:53 am Post subject:

De Gepokte keek vanonder zijn kap naar de nieuw aangekome. Hij probeerde in te schatten wat voor man het was. Zijn gezicht vertoonde nauwelijk emotie en hoewel de speer verried dat de man vechten kon was er iets in zijn houding dat deed vermoeden dat de man eerder thuis was tussen de boeken dan op een slagveld.

Hij liet zijn ogen door de taveerne dwalen totdat hij Lorna Dane weer terug gevonden had. De vrouw zat in de taveerne en had hem nog steeds niet opgemerkt.

Het gesprek tussen de twee edellieden was minder interessant gebleken dan hij in eerste instantie vermoedt had. Als de man niet over zijn herkomst praten wou dan was het gesprek voor hem niet interessant.

De nieuweling echter zag er uit alsof hij niet helemaal thuis hoorde in Raganorck. De Gepokte zou hem in het oog houden. Als hij zijn plan ten uitvoer wilde brengen kon hij bondgenoten goed gebruiken. De tocht naar de taveerne was niet voor niets geweest.

Malevijn van Heisterbach · Sporenzoeker Joined: 17 Oct 2004 Posts: 21

Ignatius:

Coldrin · Posted: Thu Nov 11, 2004 5:07 pm Post subject:

'Mijn naam? Is die dan belangrijk voor jou?' vroeg Coldrin. 'Als dat zo is, dan is mijn naam Coldrin.' Zijn ogen stonden kil. 'Misschien moest ik maar eens gaan. Jij bent niet de geschikte persoon om iets te doen voor mij. Ik heb me vergist.'
Coldrin dronk het restje van zijn bier op, haalde een goedgevulde beurs boven en telde er de nodige muntstukken uit voor zijn vorige drankje waarna hij moeizaam opstond terwijl hij zijn slechte been probeerde te ontzien.

Jaap Stoel · Posted: Thu Nov 11, 2004 9:45 pm Post subject:

Nathan kijkt Coldrin verbaast aan. "Nou beleefdheid is hier blijkbaar beperkt in voorraad. Als ik niet beter zou weten dan zou ik denken dat je toch wilt vechten." Een golf van irritatie verspreid zich vlug door Nathan's lichaam en het is duidelijk aan zijn stem en houding dat hij de plotselinge kilheid van Coldrin niet op prijs stelt.

Uriel · Posted: Fri Nov 12, 2004 10:39 am Post subject:

De Gepokte stond op en liep naar het tweetal toe. Hij keek even of Lorna hem nu wel zag, maar was er niet helemaal zeker van. De vrouw had zich opmerkelijk afzijdig gehouden van alles en iedereen hier in de Taveerne.

Toen hij bij Coldrin en Nathan was zei hij: "Beleefdheid zul je in deze stad weinig aantreffen heer, evenals een gastvrije ontvangst. Er zijn er hier maar weinigen die zonder dubbele motieven te werk gaan. Ik verontschuldig mij als mijn afzichtelijke gepokte gelaat u schrik aanjaagt. Het is een cadeautje van het koningshuis."

de Gepokte knikte even met zijn hoofd ten groet.

Coldrin · Posted: Sat Nov 13, 2004 12:05 am Post subject:

Coldrins blik ging van de ene man naar de andere.
Hij nam ze schattend op en woog zijn kansen.
Kon hij deze mannen gebruiken of niet. Ze waren niet stom, dat waren ze zeker niet en mochten ze ook niet zijn, maar de vraag was niet of ze stom waren, maar dan wel slim genoeg.
Hij wreef met een vinger over het grillige litteken dat over zijn gezicht liep en drukte daarna met een hand op zijn zere been.
Toen begon hij te grinniken. 'Beleefdheid is hier inderdaad ver te zoeken. Heel ver. Vroeger gebruikte ik wel eens beleefde vormen, maar die heb ik nu al even achter me gelaten. Er is te veel gebeurd om nog de moeite te nemen om beleefd te zijn.'

Coldrin liet zijn blik door de gelagzaal glijden en zag een lege tafel. 'Als jullie zin hebben in een verhaal en een pint, volg me dan.'
Hij liep naar de tafel en ging op één van de stoelen zitten, schikte zijn zwaard zilverslag goed en wachtte af.

Uriel · Posted: Sat Nov 13, 2004 8:03 pm Post subject:

De Gepokte dacht een ogenblik na. Eigenlijk had hij de tijd niet om te luisteren naar het gezwam van een oude man. Toen zag hij het zwaard aan de man zijn zij. Een ijzervreter blijkbaar. Dat bleek ook wel een beetje uit zijn bewoordingen.

Hij was meer ge-interesseerd in het verhaal van de andere vreemdeling, maar hij vreesde dat hij dan niet onder het andere verhaal uitkwam. Hij deed een pas achteruit om Coldrin erlangs te laten. Dat gaf hem tegelijk gelegenheid om zijn moment van keuze even uit te stellen om te zien wat Nathan ging doen.

Reynaardt La Coste · Verloren en Vergeten Joined: 18 Oct 2004 Posts: 39

Ignatius · Duister als de Nacht Joined: 18 Feb 2002 Posts: 57

Het weinige dat Malevijn al gelost had van zijn verhaal intrigeerde Ignatius en het had zijn nieuwsgierigheid geprikkeld.
Zo te horen had het ook de honger naar goud bij Reynaardt aangewakkerd. Ignatius was nog steeds niet zo zeker of hij Reynaardt wel vertrouwde. Het was het soort man dat de kant koos van de hoogste bieder en daaruit was al menig verader voortgekomen.
Ignatius nam zich voor om voor hem op zijn hoede te blijven.
"Ik zou heel graag meer horen, heer Malevijn, en deze plek lijkt inderdaad niet erg aangewezen om delicate informatie uit te wisselen, ook al weet ik niet wat voor soort man je eigenlijk zoekt. Waar stelt u voor dat wij heengaan ?" Door de opmerking van Reynaardt te negeren die hen tegen een vergoeding een plek wilde aanwijzen hoopte hij aan te tonen dat ze geen team vormden en liet hij het initiatief volledig aan Malevijn over.
Zijn bier was toch al lang op zodat hij eigenlijk al klaar leek om te vertrekken.

Jaap Stoel · Posted: Mon Nov 15, 2004 10:47 am Post subject:

Nathan's blik gleed over het gelaat van de gepokte en hij moest even moeite doen om zijn afkeer te verbergen voor het misvormde gelaat maar hij was beleefd genoeg om er geen opmerking over te maken. Hij had al een ademteug genomen om te antwoorden toen de oude grijsaard Coldrin er weer doorheen kwam. Nathan twijfelde even, deze Coldrin zag er niet uit als gezelschap van stand en de gepokte kwam niet eens in de buurt van tolerabel.
Maar uiteindelijk leek het er op dat hij zijn nieuwschierigheid niet in bedwang kon houden en met een gereserveerde instelling nam hij het voorstel aan.

"Vooruit. Haal voor mij een glas mede en ik zal luisteren."