Raganorck

Bratar Duskourio · Sporenzoeker Joined: 06 Oct 2004 Posts: 18

Bratar schoof even optoen de waardin zich in het gesprek kwam moeien, mooi, kon ze meteen het stoofvlees regelen.

Hij stapte naar de bar om zijn glas wijn op te halen dat daar nog stond.

Evelyn · Sporenzoeker Joined: 06 Oct 2004 Posts: 10

Evelyn liet alles in de taverne aan haar voorbij gaan, haar gedachten zaten weer ergens anders. Ze at haar bord leeg en dronk haar glas leeg.
Toen ze een nieuw glas wou bestellen leek ze te ontwaken.
'Och, wat kan het mij schelen, doe maar een hele kruik' zei ze tegen Mathilde en legde als betaalmiddel een blinkend goudstuk op de tafel.

Lialian Ravenne · Verloren en Vergeten Joined: 07 Oct 2004 Posts: 46

Met een afwezige nog wat dromerige blik kijkt ze naar Bratar die wegloopt.
Het gevoel dat hij haar geeft is altijd weer ...zo.. onbeschrijfbaar..
heerlijk..

Lialian kijkt op uit haar gedachtes naar de vrouw die aan hun tafel was komen staan.
Als ze de vraag van een waardin hoort begrijpt ze het.
"Een wijnhandelaar zelfe, is dat ook goed voor u vrouwe?"
Ze pakt de fles in haar handen en de woorden op de fles gloeien even op voor een moment Ravenne's Red.
"Ik verkoop mijn zelfgemaakte wijn... met toch wel een groot succes"
wijzend naar haar tas waar nog enkele flessen in zitten, haar duidelijkmakend dat er veel verkocht is en niet veel over heeft.
"als u geinterreseerd bent..."

Samara Jalaya · Posted: Sun Oct 10, 2004 3:39 pm Post subject:

Mathilde nam de fles van de vrouw over en hield hem tegen het licht. Een volle, dieprode waas gleed over de gelagkamer en ze knikte tevreden. "Ravenna's Red," zei ze. "Klinkt goed. Ik heb een hoop dorstige klanten te bedienen," ze keek even naar Evelyn, die aan de Toog stond te wachten. "Wat vraagt u per fles?"

Uriel · Posted: Mon Oct 11, 2004 9:09 am Post subject:

Borgas schrok op uit zijn mijmering toen de bedelaar hem aansprak. Hij moest wel blijven opletten. Zwijgend grabbelde hij een tweetal koperstukken uit een zak en drukte die de man in de handen. Dat zou genoeg zijn voor eten voor vanavond, veel meer kon hij toch ook niet doen?

De stad was bijna nog harder dan het woud. Als je niet sterk of slim genoeg was stierf je. De aloude wetten golden ook binnen het stenen woud dat de mensen hier hadden neergepoot.

Syvinna Amaranth · Posted: Mon Oct 11, 2004 5:38 pm Post subject: AAAAAH!

Haar handpalmen voelde klam aan. Als ze nu iets beet zou moeten pakken had ze het zeker weten laten vallen. Meer dan ooit voelde ze zich onzeker in haar vieze kloffie, ondanks dat ze zich deze ochtend had opgeknapt. Als ze hier als prinses was geweest, in een van haar mooie maar toch uitdagende jurken, was ze misschien midden in de kamer blijven staan om de soldaat bestraffend toe te spreken, om vervolgens te proberen hem te verwarren en langs hem te rennen. Het zou haar nu alleen niet lukken. Ze moest iets doen. Het moest. Nu stonden de soldaat en een vreemdeling in de kamer buiten de kast. De soldaat stond dicht bij de kast. Een beweging en door de spleet tussen de kast deuren zou hij haar zien.

Syvinna zat ongemakkelijk. Ze had ondertussen kramp in haar knieën en ze paste maar net in de kast. Een foute beweging en een van de deurtjes zou klapperen. Ze probeerde zo zacht mogelijk adem te halen, maar daardoor haalde ze soms te weinig adem. Over het algemeen was het erg ongemakkelijk. Wie had ooit gedacht dat ze ooit hier zou zitten? Niet aan denken, nu niet aan denken. Ze moest zich nu concentreren op de situatie hier in deze kamer. Syvinna dacht hard na. Ze kreeg bijna meteen een idee, maar dat duwde ze weer weg. Nog eeuwig durende seconden dacht ze na, maar iets anders dan het weg geduwde idee kon ze niet bedenken.

Syvinna zuchte. Ze had het idee gehad zich in de kast te verstoppen en dat had ze gedaan. Het was misschien een simplistisch idee geweest, maar wat moest ze dan. Onder het bed was ze allang ontdekt. Ze had de soldaat wel zien kijken. Als ze zich in de kast had kunnen verstoppen door het eerste idee wat in haar op kwam, dan kon ze er nu ook weer uit komen, opnieuw door het eerste idee wat in haar op kwam. Toch? Syvinna vond het logisch klinken. Ze verzamelde al haar moed en haalde een keer diep adem.

Uit het niets sloeg Syvinna de kast deur open tegen de soldaat aan. Terwijl ze uit de kast sprong hoopte ze vurig dat het hem veel pijn deed. Zo snel ze kon rende ze de kamer uit. Bij de deur gleed ze uit en viel ze op de grond. Ze schaafde haar arm, maar voelde het niet eens. Blinde paniek, dat voelde ze. De blinde paniek die ze had gevoeld toen ze de trap op rende was weer terug. Haar bloed raasde door haar lichaam en ze voelde haar hoofd bonken. Terwijl ze rende was er toch echter een gedachte waar ze zich aan vast klampte. Een naam die in haar hoofd galmde en smeekte om uitgeroepen te worden.

"BORGAS!"

Syvinna had de trap bereikt. Ze stormde naar benden. Ze sloeg in haar haast een tree over, maar wist zich nog net staande te houden.
"Borgas, help!" Schreeuwde ze door de gelagkamer heen.

(Oh ja! Waren het niet dat deze post ook voor Uriel bedoelt was en ik min of meer zijn hulp nodig had, had ik de dansende banaan gebruikt. Syvinna muse is terug ^^)

Lunea · Dromenvanger Joined: 30 Jun 2002 Posts: 558

Lunea vanaf hier

De deur zwaaide zacht op zijn schanieren en de halfork duwde hem weer stevig dicht tegen de wind die binnen probeerde te komen. Een paar vergeelde bladeren wapperden naar binnen van onder haar rokken. Ze streek ze glad, een beweging die ze zichzelf had aangeleerd door te kijken naar de andere `dames` in de stad.

De toog was druk bezet, maar ze trok snel het oog van een bediende en wees naar een tafel en naar het vat met bier achter de toog.

Ze moest zich langs een flink aantal mensen manoeveren, haar blik omlaag gericht naar haar voeten zodat haar hoed iets naar voren tilde en haar gezicht beschaduwde in de toch al donker verlichte gelagkamer.

Ze vond een leeg tafeltje in de hoek bij het raam en staarde naar buiten, wachtend op de kan met bier.

Guest · Posted: Wed Oct 13, 2004 2:24 pm Post subject:

Evelyn begon wat ongeduldig te worden. Waar bleef die fles nou ?
Ze rekte haar nek zo ver mogelijk uit om te zien wat de waardin ophield ?
Even voelde ze haar keel nog droger worden dan hij al was. Ze zouden toch niet door hun voorraad heen zitten ?
Ze stond even op om de aandacht te trekken, misschien moest de waardin gewoon aan haar bestelling herinnerd worden.

Uriel · Posted: Wed Oct 13, 2004 2:39 pm Post subject:

Borgas draaide zich bliksemsnel om. Sneller dan men zou vermoeden van zo`n log lichaam. Hij ving Syvinna op toen ze half struikelend van de trap naar beneden stormde en greep haar stevig vast.

"Luister: in het Gannon zit een kleermaker, Gunther. Ik zie je daar."

Daarna liet hij haar los en posteerde zich breeduit onderaan de trap. Eenieder die naar beneden kwam zou hem hardhandig opzij moeten duwen wat met zijn fysiek zeker niet gemakkelijk zou zijn.

Het was begonnen nu. Hij haalde een laatste keer diep adem en keek recht omhoog de trap op. Wachtend op het volgende paar stampende voetstappen van de man uit Gerondor. Een rots, dacht hij en plantte zijn voeten een pas uit elkaar, stevig op de houten taveerne vloer.

caege · Nachtdwaler Joined: 10 Feb 2002 Posts: 115

Caege schoot wakkker toen hij de dame hoorde gillen.
Hij zag haar van de trap vallen en de mysterieuze vent aan de bar ving haar gelukkig op.
Zijn aandacht was gewekt.
Hij bestudeerde het voorval en herkende een vluchteling situatie..
Deze dame was in nood en was op de vlucht voor iets of iemand..

Hij stond soepel op en trok naar de deur, nog steeds Borgas in het oog houdend om te zien wie of wat naar beneden kwam waar hij zo duidelijk de weg voor versperde.

Als de dame op de loop zou gaan zou ze misschien een extra oogje in het zeil kunnen gebruiken ,terwijl haar lijfwacht het hier an de stok had..Hij wachtte oplettend tot hij zag wat ze ging doen...

William · Duister als de Nacht Joined: 13 Feb 2002 Posts: 69

William 's gezicht klaarde op toen Borgas hem de geldstukken gaf.
Voorwaar een edel man, ze bestonden nog..

Tevreden mompelde hij een bedankje en keerde zich van hem af, maar nog geen twee stappen later werd zijn aandacht opgeeist door de gil van boven af..
Hij keerde zich om en zag zijn weldoener met een vrouw in de armen staan...

Vertwijfeld keek hij naar de hele scene...wat was er hier aan de hand?

Syvinna Amaranth · Posted: Wed Oct 13, 2004 8:37 pm Post subject:

Even dacht Syvinna er over na om te protesteren. Borgas hier achter laten? Wat als hij in de problemen zou komen? Wat als nog een lijfwacht door haar om het leven zou komen? Even leek het erop dat ze achter hem aan zou lopen. Haar hand op zijn schouder zou leggen en voor zou stellen om er samen vlug vandoor te gaan. Maar net op het moment dat ze haar eerste stap zou doen zag ze in haar hoofd het beeld van Borgas zoals hij in het woud was geweest. Borgas zou niet dood gaan. Daar moest ze op vertrouwen.

In een flits draaide Syvinna zich om en rende naar de deur van de taverne. Ze besteedde geen aandacht aan de mensen om haar heen. Ze konden haar niets schelen. Ze moest hopen dat ze in de winkel van deze Gunther veilig zou zijn. Ze kon alleen hopen dat Borgas veilig zou zijn.

Als Syvinna tijd had gehad om na te denken terwijl ze naar de deur rende met een bonkend hart in haar keel, was ze misschien zelf tot de conclusie gekomen dat de laatste paar weken haar compleet hadden veranderd. Ze had angst leren kennen en nederigheid, ze had geleerd hoe het voelde om je klein, onhandig en hulpeloos te voelen. Het toonde in haar gezicht. Haar ogen straalde minder hooghartigheid uit en haar gezichtwas niet langer altijd vertrokken in een glimlach.

De deur van de taverne sprong makkelijk genoeg open. Syvinna stormde naar buiten. Terwijl ze vurig hoopte dat het Borgas goed zou gaan sprong ineens, onverwacht, een andere gedachte in haar hoofd. De woudkat! De houten woudkat! Waar was hij gebleven? Lag hij nog op haar kamer? Ze had hem deze ochtend niet aangeraakt.

Syvinna rende de straat op, de taverne uit, de frisse lucht in en hopelijk ook de veiligheid in. Vluchten voor haar leven, haar enige vriend in deze hele stad in gevaar, en haar enige bezig kwijt. Syvinna voelde zich diep ongelukkig.

caege · Nachtdwaler Joined: 10 Feb 2002 Posts: 115

Caege zag haar het hazepad kiezen en ging er meteen achter aan.
hij trok zijn zwaard uit de schede bij de deurpost en volgde haar op een afstandje, behendig in de schaduwen blijvend en zorgend dat ze niet te veel voorsprong kreeg zodat hij ze uit het oog verloor, maar aan de andere kant probeerde hij ook geen kabaal temaken zodat ze niet het gevoel kreeg opgejaagd te worden.
Hier en daar keek hij naar dakenrichels of deuropeningen naar mogelijke belagers..

vervolgd in gannon ??

Dyma · Posted: Wed Oct 13, 2004 10:57 pm Post subject:

Met een vloeiende beweging trok Dyma zijn mes en met de achterkant van het heft mikte hij op de slaap van de soldaat.
Niet lettend of en hoe hij zijn tegenstander had geraakt draaide hij zich om naar de deuropening en stormde de deur uit. Onderaan de trap bleef hij staan, oog in oog met een man die de weg versperde en weinig goeds in de zin leek te hebben...
Met beheersde bewegingen deed Dyma zijn dolk weer in de schede en keek de man rechtstreeks aan. Radend dat deze man bij het meisje hoorde zei hij: 'Van de soldaat zul je een tijdje geen last meer hebben.'
_________________
Alles dat je ziet is niet wat het lijkt te zijn...

Uriel · Posted: Wed Oct 13, 2004 11:08 pm Post subject:

Borgas zag geen soldaat, maar een iemand anders eerst de trap af komen. Zijn wenkbrauwen schoten omhoog van verbazing toen de man kalm zijn dolk opborg en zei dat de soldaat van Gerondor hen niet lastig zou vallen.

Borgas knikte een bedankje en liet de man passeren meer uit verbazing dan dat hij er werkelijk bij nadacht. Hij vertrouwde op de goede bedoelingen van de vreemdeling. Licht vertwijfelt ging hij naar boven, naar Syvinna`s kamer om te zien wat er van de soldaat geworden was.