Raganorck

[Uriel]

Walefrid was overeind gekrabbeld en had zijn zwaard weer opgepakt.

"GENOEG!" Riep hij. Zijn vrienden hielden hun paarden in vlak voor Lorin Andor.

"Goed, je kunt met een zwaard omgaan. Misschien ben je zelfs wel bruikbaar, vreemdeling. Ik neem het je niet kwalijk dat je die elfenvriedin beschermde. Je weet tenslotte niet wat we hier allemaal met die vervloekte wezens te stellen hebben."

[Lorin Andor]

*Andor stond nu voor het paard met een kwade blik naar walefrid*

"Breng nu Danya terug of anders voel je ook het scherp van mijn zwaard"

*zei Andor met een verheven stem, hij stond klaar om elk moment weer een aanval te openen.*

[Uriel]

"Je wilt doorvechten voor een Taveernemeid? Toenet had je me verrast, dat zal je geen tweede keer lukken. Die meid zal heelhuids terugkomen, maak je daar maar niet druk om."

Walefrid gebaarde zijn vrienden om z`n paard mee te nemen naar de uitgang van het pleintje. Zelf hield hij zijn zwaard weer in de aanslag. Hij bleef staan wachten een paar passen bij Lorin Andor vandaan.

"Als je werkelijkvastbesloten bent om in het stof te bijten..." Walefrid maakte zijn zin niet af. Met een snelheid die moeilijk te geloven viel voor iemand van zijn omvang haalde hij uit naar Lorin`s zwaardarm. Hopende dat de kracht achter de stoot met zijn bastaardzwaard genoeg zou zijn om de malien te doorboren.

[Lorin Andor]

*toen hij merkte dat walefrid zich niet zomaar zou overgeven, stond hij weer helemaal op scherp, alleen de klap die zosnel kwam raakte hem wel, gelukkig nog net op de onderkant van zijn schouderstuk, waar nu een stuk ontbreekt*

"Is dat alles...."

*zei andor toen hij de klap ontving en wel een stukje naar achter geslagen werd, waarna hij een uit stap maakte met zijn rechtervoet, zodat walefrid ook een stap naar achter zou zetten, en hem dan kon verrassen door met zijn goeie voet zijn linker dus er nog een stap achter aan kon gooien, en dan de draai van zijn lichaam, in de 2 handerkon verplaatsen, die nu met de kracht van een paard op de rechterboven been van walefrid afkwam.*

[Uriel]

Walefrid was te laat om zijn been nog weg te trekken voor de formidabele klap. Het zwaard van Andor brak zijn beenplaat dwars in twee en beet zich in het dikke vlees van zijn dij.

Van pijn zoog hij een teug lucht hard tussen z`n tanden door naar binnen, terwijl er een dun straaltje bloed al langs zijn been naar beneden liep. Er was echter meer nodig dan dat om een man als Walefrid te vellen. In plaats van terug te deinzen zette hij met z`n goede been nog een stap dichter naar Lorin Andor toe en plaatste keihard zijn elleboog tegen de onbeschermde neus van de heer ridder.

Zijn vrienden keken vanaf hun paard zwijgend toe. Eentje helde een beetje achterover om het steegje achter hem in de gaten te houden. Zag hij daar toortsen?

[Lorin Andor]

*Toen het zwaard van andor in het been van walefrid stak, trok die hem terug, maar voordat die het wist kreeg hij een elleboog op zijn neus, Andor wankelde heel even door de klap, en er begon wat bloed uit zijn neus te druipen, maar dat hield hem niet tegen. De pareerstang van zijn zwaard zat op hoogte van de ribben van walefrid, en andor zette zich schrap, en duwde met alle kracht de pareerstang naar de ribben van Walefrid, in hoop een rib te breken en zo walefrid veel pijn te bezorgen zodat hij even zijn gedachte niet bij het zwaard houdt.*

[Uriel]

Een van Walefrid`s kornuiten drong naar voren, Walefrid`s paard bij de halster meevoerend.

"We krijgen gezelschap..." Zei hij droog.

Walefrid kreeg de stoot van Andor op z`n borstplaat, maar de kracht deed hem een paar passen achteruit zetten. De afstand kon hij nu goed gebruiken al reed de klap op z`n borstplaat de nog nauwelijks geheelde wond dwars over z`n buik weer open. Hij slingerde zich op z`n paard.

"Denk maar niet dat dit voorbij is Heer Andor de Waanzinnige!!"

Zijn andere compaan was naar voren gereden en leidde Andor af door met z`n eigen zwaard uit te halen naar de rug van de ridder.

((Walefrid en companen van hier naar de LARP en dan naar het Tien Toren District; Herberg `t Pintje))

[Lorin Andor]

Andor blokt het zwaard als die richting zijn rug gaat. En ziet daarmee Walefrid weg rijden, hij schreeuwt walefrid nog na

"Lafaard weg lopen van je gevecht"

En hij probeerde ze nog in tehalen, maar toen hij merkte dat het teveergeefs sjokte hij terug naar het pleintje, en zakte door zijn knieeen in het midden

[Noisa Finnvarra]

((Noisa vanuit De Tien Torens >> Herberg en Veiling "Den Groene Acker"))


Noisa was de weg weer eens kwijt geraakt. De straten en steegjes hadden zich weer verlegd. Ze was er zeker van dat ze de bakkerszaak in de vorige straat al eens gepasseerd was. Het maakte haar niet uit. Ze kwam er uiteindelijk wel, in de Taverne. Ze werd gepasseerd door een aantal ruiters te paard in volle in galop. Ze drukte zich in een posrtiek tot ze voorbij waren. Dwalend door de straten, met haar gedachten bij haar handeltje, wandelde ze een pleintje op. De huisjes stonden in een kring en de enige weg van het pleintje af, was de richting waarvan ze gekomen was.

Midden op het pleintje zag ze een man knielen. Vreemd, dacht ze, de Ene aanbidden midden op straat? Dat zie je weinig. Ze liep voorzichtig naderbij. Pas toen zag ze dat de man een zware wapenrusting droeg en dat er een groot zwaard naast hem op de grond lag. Zijn gezicht was aan één kant rood en het zweet stond hem op zijn voorhoofd. Onbevreesd liep ze verder. Handel is handel, dacht ze.

"Eh, meneer? Ik wil u niet storen in uw gebed, maar... ehm... Kan ik u misschien interesseren in een Aflaat van de Ene, geprezen zij Zijn naam? Of misschien een Gilde-lidmaatschap, geprezen zij hun ambacht? Misschien wilt u wel een adelijke titel toevoegen aan uw naam? Papieren van de Tien Torens, waarmee u wetenschapper naar keuze kunt zijn, zelf de wetenschap invullen? Een document dat bewijst dat inwoner bent van de stad? Natuurlijk maak ik voor u een zacht prijsje, en ik kan garanderen dat ik goedkoper ben dan de ... eh ... officiële kanalen..."
_________________
~{ Met klinkende munt }~

[Lorin Andor]

De man blijft stil zitten, maar als je goed luistert kan je wat gemurmel horen.

Het lijkt er heel erg op dat deze man in een meditatie zit.

[Noisa Finnvarra]

Hmm... De man leek inderdaad in gebed verzonken. Hij zag er ook wat gehavend uit, alsof hij gevochten had. Ze liet zich echter niet uit het veld slaan door dit obstakel en begon te rommelen in de tas die over haar schouder hing. Na even graaien haalde ze er twee documenten uit, de een verzwaard met rode lakzegels, de ander geurend naar wierook en met een blank lint er om heen. Ze hield de man de twee documenten voor.

"Dit..," zei ze, schuddend met de hand waarin het opgerolde document zat dat geurde naar wierook, "is een aflaat van de Ene. Het biedt vergeving voor de zonde van het vergieten van bloed van een medemens. Het is ondertekend door twee priesters van de Ene en voorzien van wierookgeur om de reiniging van de ziel te te bespoedigen. Het vergieten van bloed is een wat ernstiger zonde, dus dit document valt qua prijs een beetje in de bovenklasse wat betreft aflaten, maar voor slechts tien goudstukken is het van u."

Ze schudde met haar andere hand, waar het document verzwaard met rode lakzegels in zat.

"Dit document is van heel andere aard. Ik zie aan uw wapenrusting dat u een dappere strijder moet zijn. Ik denk dat u goede sier zult maken als u een adelijke titel toevoegt aan uw naam. Dit document verheft u in de Dearc-adel, wegens dapperheid in de strijd. Denk aan de dames die voor uw charmes zullen vallen! De jonkvrouwen zullen aan uw voeten liggen! Dit document verheft u tot ridder en is het meest bescheiden geprijsde bewijs van adeldom. Voor slechts vijfenzeventig goudstukken is het voor u! Een koopje!"

"De zegels bewijzen de echtheid van het document, dit is het koninklijk zegel van de koningin en dit die van haar opperste raadsheer. Ook het zegel van de koninklijke heraldicus zit erbij. Een bijkomend voordeel is dat u met door dit document uw eigen blazoen op uw wapenschild mag voeren. Natuurlijk zijn er ook hogere titels te verkrijgen, maar dan stijgt de prijs aanzienlijk."

"Ik heb ook documenten die u verheffen tot ridder in de Onyx-adel, deze beginnen vanaf een prijs van dertig goudstukken. Deze zijn goedkoper, omdat de Dearc-adel meer aanzien heeft dan de Onyx-adel, maar u zult dan evengoed tot de Raganorckse adelstand behoren."

"Mocht u geïnteresseerd zijn in een adelijke titel, dan doe ik er een aflaat bij voor de helft van de prijs... Nee, speciaal voor u krijgt u een aflaat voor een kleine zonde gratis bij een titel, hoe vindt u dat?"

Ze keek de man volhardend en vragend aan, terwijl ze charmant glimlachtte. Ze wachtte op een reactie.
_________________
~{ Met klinkende munt }~

[Lorin Andor]

De man staat op als je klaar bent met spreken, en vraagt hastig "heeft u ook een kadra?"
daarna wacht hij wat ongeduldig af

[Noisa Finnvarra]

Noisa stak beteuterd de papieren weer in haar tas.

"Een... Een kadra? Eh... Niet direct bij me, maar als u uitlegt wat u met een 'kadra' bedoelt, kan ik er misschien wel aan komen voor u. Ik reken natuurlijk een klein percentage voor mijn diensten, maar kan vast wel een gunstige prijs voor u regelen.

Het laatste zei ze met een schuins glimlachje, terwijl ze met een lok van haar haar speelde.
_________________
~{ Met klinkende munt }~

[Lorna Dane]

Een jonge vrouw gekleed in vechtersuitrusting komt het steegje naar de taveerne ingestapt.
Ze ziet er vermoeid uit, maar toch is haar tred zeker en stevig.

[Lorin Andor]

Andor zegt tegen Noisa"euhm, kadra, hoe noemen ze dat ook alweer......... euhm..... paard, ja dat was het"

daarna kijkt andor heel even naar wat er aan komt en richt zich dan weer naar noisa

"het probleem is denk alleen dat ik niet echt betaal middel van deze wereld mee heb, dus hoe ik die zou moeten betalen moeten we dan denk ik eerst snel over leggen, en mijn andere vraag is weet u hoelang u er over doet om er aan te komen, want ik heb hem namelijk wel snel nodig"