Raganorck

AngelusIondor · Posted: Fri Apr 18, 2003 9:59 am Post subject: Re: Ergens tussen de bomen...

Desey stoof een kleiner paadje in. Hierdoor kwam Iondor wat verder achter te liggen dus zette hij nog wat meer kracht in zijn benen. Iondor's kuiten begonnen zeer te doen. Plotseling zei desey dat ze hier wou rusten. Iondor had het meertje niet gezien en rende er recht op in. Hij had het pas door toen hij tot zijn heupen toe in het water stond. "Woops!" Hij bloosde een beetje over zijn stomme fout. Toen ging hij languit liggen in het water en zwom een beetje rond. "Kom er ook bij Desey!"

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

Desey lachte hardop. "Dat is mij nou nooit overkomen!" grinnikte ze. "Is het diep?"
Nog nagrinnikend over die maffe fout deed ze haar kleine plunjezak af, daar zaten al haar belangrijke dingen in, die mocht ze niet kwijtraken.

AngelusIondor · Posted: Fri Apr 18, 2003 4:47 pm Post subject: Re: Ergens tussen de bomen...

"Of het diep is? Tja tot hier niet echt. Hij zwom naar ongeveer het midden." Daar kon hij nog net met zijn mond boven het water komen. "Kom schiet op Desey, het water is echt heerlijk."

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Iets had haar spiegel beroerd en het glanzende opppervlakte van het meer doorbroken... niet zomaar iets, het was een mannelijk iets.

Onder het dieper water van de waterval aan de rand van het druppelvormige meer had ze liggen slapen, diep onder het zand ingegraven als een spin in haar web. Geduldig liggen wachten tot de legenden omtrend haar en haar meer wegstierven in de echo's van de tijd. Het wachten werd beloond en ze werd gewekt door de rippelingen die tot diep in haar wezen doordrongen en haar vulden met lust.

Ze bewoog haar lange lichaam heen en weer, net zo lang tot het zand haar uit zijn greep los moest laten. Het zwakke zonlicht dat door het water drong weerkaatste van haar blauw en grijs geschubde lijf. Ze opende haar ijskoude ogen die helemaal geen kleur leken te hebben, een transparante iris waar een zwart gat in zweefde. Ze liet zichzelf even wennen aan het water en genoot van de spartelingen waarvan ze de echo voelde... ergens daarboven bij het opppervlak.

Langzaam begon ze te zwemmen in de richting van het wezen dat ik haar water was gelopen, haar vangst lag op haar te wachten en ze kon zijn warme bloed bijna proeven...

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

"Ion! Ion!" Desey's roep schalde over het water. "Kom er uit! Er is gevaar! Kom, alsjeblief! Er is gevaar, ik weet niet wat maar kom alsjeblieft! Ion! Iooooooooooooooooooooon!!"

De angst kroop in Desey's hart. Er was gevaar, Ion was in gevaar. Iets zei haar dat ze het water niet in mocht gaan.
"Kom er uit, alsjeblieft..." ze stortte bijna in en viel bijna flauw van angst. "Alsjeblieft..."

AngelusIondor · Posted: Sun Apr 20, 2003 12:50 pm Post subject: Re: De Meermaagd

Iondor keek omzich heen en zag niets wat op gevaar leek. "Maak je niet druk Desey, het is veilig kom er ook in." Hij keek een keer naar zijn natte kleren en trok zijn shirt uit. Deze gooide hij behendig op de kant en hij zwom weer terug naar het midden..niets vermoedend van de Meermaagd.

Dorum Iasha · Nachtdwaler Joined: 20 Dec 2002 Posts: 143 Location: Emmen

De elf was al snel uit zijn slaap ontwaakt. Hij stond op en volgde de voetsporen die Desey en Iondor hadden achter gelaten. Meet een redelijke looppas liep hij op het meer af. Hij klom in een boom bij het meer zodat hij Iondor beter kon opserveren. De blik die hij had gezien in Iondors ogen...Hij had dze blik eerder gezien...Maar waar?

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Haar lange haar slingerde in tegengestelde richting van haar lange lijf. Het meer was een stuk ondieper geworden en allen rond de waterval was het diep genoeg voor haar om niet de stekende warmte van de zon te voelen. Hier was het water warmer en drong het zonlicht bijna door tot aan de bodem. Ze kon zichzelf niet verschuilen, ze bereikte het midden van het meer gelijk met haar prooi. Plots doorbrak haar rugvin het oppervlak en een moment later dook ze vlak voor hem op en glimlachte ze naar de man die aan het badderen was in haar meer.

Haar hoofd iets schuin zodat haar natte lange lokken elegant over haar schouders en borsten vielen, haar ogen verscholen achter lange donkere wimpers, haar handen op zijn huid streelden zachtjes. Haar getuite lippen op weg naar zijn mond.

AngelusIondor · Posted: Tue Apr 22, 2003 12:57 pm Post subject: Re: De Meermaagd

Verschrikt viel Iondor bijna achter over toen de meermaagd voor hem op dook. Niet wetend wat een meermaagd is streelde de meermaagd Iondors huis. De meermaagd haar lippen kwamen dichter bij de zijne. Totaal versuft bleef hij staan...

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

"IOOOOOOOOOOOOOON!!" Desey's stem sloeg over. "Ga er uit! Nu! Alsjeblieft! Hou op!" Ze viel wanhopig op de grond. Ion was betoverd, betoverd door die mooie meermaagd. Wat moest ze doen...? Ze wendde zich tot de maagd.
"Kreng! Laat hem gaan! Je laat hem nu gaan. Mijn vriend kan je niet zomaar betoveren, lelijk wicht!"
De Meermaagd luisterde niet eens. "Bekijk het dan maar, 'vriend'" snauwde Desey tegen Ion. Ze griste haar bezittingen bij elkaar en sormde weg met tranen in haar ogen.

Verblind door de tranen stormde Desey over het bospad waar ze de hardloopwedstrijd had gelopen met Ion. Ze merkte niet dat de vreemde elf er ook liep. In volle vaart klapte ze tegen de elf op.
"O nee!" stamelde Desey. Ze keek de woeste elf in zijn ogen, nouja, woest... Hij leek meer zoekend, zijn ogen flitsten van de ene kant naar de andere.
"Help me alsjeblieft! Mijn vriend is betoverd door een Meermaagd! Alsjeblieft?" Wanhopig begon Desey te huilen en ze legde haar hoofd op haar knieën.

Dorum Iasha · Nachtdwaler Joined: 20 Dec 2002 Posts: 143 Location: Emmen

"Ik help niet gauw mensen..." Hij wou weg lopen maar hij kon de blik van Iondor niet vergeten. Desey smeekte hem om te helpen alsof haar eigen leven er van af hing.

Zonder nog iets te zeggen stapte Dorum met grote stappen op het meer af. Hij pakte zijn speer steviger vast. Al snel streelde de punt van zijn speer waarschuwend de nek van de meermaagd.

Lunea · Dromenvanger Joined: 30 Jun 2002 Posts: 558

(( sorry jongens, verkeerde user...dit is dus een post van red))

Haar serpentige onderlijf had zich om de benen van Iondor gewonden. Haar lippen op zijn mond, ze had hem volledig onder haar betovering, nog nooit eerder had ze zo een gemakkelijke prooi gehad. Deze man was het summum van onschuld, ze huiverde bij het proeven van zijn warmte.

Juist toen ze hem onder wilde halen en mee wilde nemen naar de diepten onder de waterval liep een andere man het water in. Ze haalde haar lippen los om ook hem te betoveren en begon te zingen..ijle noten vulden de lucht, maar stopten plots toen ze het metaal van een speerpuint in haar nek voelde.

Haar onderlijf liet de ene man voorzichtig los, maar hield zijn blik vast met haar lege ogen. Twee prooien op 1 dag. Ze was niet voor niets wakker geworden.

Terwijl ze haar noten zong kroop haar onderlijf langs de bodem naar de benen van de andere man, een elf, niet haar favoriete prooi, hun bloed was vaak zo lauw. Vissen hadden zich om haar verzameld en krioelden langs de benen van de mannen en tussen de waterplanten.

Edited by: Lunea at: 4/24/03 12:00:55 pm

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

"Het kreng..." siste ze tussen haar tanden. Ze wierp een blik op de elf en zei: "Niet naar dat gezang luisteren alsjeblieft! Dan word je nog minder als mijn vriend daar."
Desey pakte uit haar plunje een dolk die ze altijd bij zich had. Ze liep vastbesloten het water in en begon te zwemmen.
De Meermaagd had ondertussen haar prooien uitgekozen. Helaas voor haar zou ze vandaag niets eten... dacht Desey. Met het mes tussen haar tanden zwom ze naar Iondor en de Meermaagd. Ze was niet van plan om het mes te gaan gooien, ze zou het binnen een keer kwijt raken. Ze zou proberen het een paar keer door haar lijf te steken.
Hopend dat de Maagd zich niet om zou draaien zat ze bang achter de Maagd haar rug. Vol angst stak ze het mes recht in de Meermaagd haar schouderbladen...

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Ze walgde van de geur van de vrouw die haar meer bevuilde, hoe jong ze ook was, haar onschuld overstemde bijna de beur van de beide mannen. Ze voelde het meisje achter zich en draaide zich net ver genoeg om zodat ze het wapen met haar rugvin opving, een speldeprik vergeleken met de speerpunt die een diepe rode snee achterliet en een tweede kieuwspleet vormde op haar ranke hals.

Met het mes nog in haar rugvin omhelsde ze de eerste man, de warmste, de lekkerste, en liet zich voorover in het water vallen, de man met zich meesleurend. Haar pijn uitte zich in woede, de snee in haar hals brandde, zelfs nu ze weer onder het oppervlak was. Ze liet haar staart op de oppervlakte slaan in de hoop haar aanvallers te raken, en zwom weg. Traag vanwege de prooi die ze met zich meesleurde en de wond in haar hals, maar sneller dan de tweebenigen. Een dun straaltje blauw bloed waaierde achter haar aan, als een wimpel in een briesje.

Edited by: red at: 4/27/03 10:40:28 am

Leana Terived · Nachtdwaler Joined: 16 Jan 2003 Posts: 333

Hijgend bleed Desey achter. Wat moest ze doen? De Meermaagd had Iondor meegenomen... De speer van de onbekende elf dreef een stukje verderop in het water. Er zat bloed aan van het lelijke gedrocht. Ze voelde zich diep ongelukkig, ze had gedaan wat ze kon, maar toch kon ze haar beste vriend niet redden, tenzij...
Nee, ook het water ingaan was dom, de Meermaagd zou haar makkelijk kunnen doden. Iondor had, voor zover ze hem kende, altijd geluk gehad, dus hij kon het wel eventjes uithouden. Desey besloot naar de elf te gaan om te overleggen.
"Dood, hij is dood..." kraste er door haar hoofd. "Je kan hem niet redden, hij is gezonken in de donkere dieptes van dit meer..."
Wild sloeg Desey om zich heen, waarom moesten de bosgeesten nu juist háár hebben. "Ga weg!" gilde ze, en ze probeerde naar de kant te komen.
Iets hielp Desey om bij de kant te komen, Toen ze aan wal was verscheen er een prettige warme stem in haar hoofd. "Het gaat goed met Angel Iondor, daar zullen wij wel voor zorgen."
Angel Iondor? was Ion dan een Engel?
"Ja, hij is een Engel. Dat wist je misschien nog niet, maar dit is zijn redding. Ik ben Imea en ik zal hem helpen. Engelen kunnen beter overleven dan gewone mensen, en Iondor zal het waarschijnlijk dus redden."
Ben je dan zelf een Engel?
"Ja, ik ben door de Ene geroepen om jou te helpen. Ik heb niet verder gevraagd, maar volgeens mij wil Hij niet dat er Engelen ontschuldig sterven doordat ze domweg gewoon in een meertje zijn gelopen."
Wat moet ik dan doen?
Geen antwoord.

Desey liep naar de Elf, ze was nog wel nat, maar niet zo erg.
"Ik heb je speer meegenomen, en Ion is er niet. Maar waarschijnlijk komt hij terug. Bedankt voor wat je gedaan hebt." Desey kon niet verder praten omdat er een enorme brok in haar keel zat. Ze deed haar best om haar tranen te verbergen en slikte een paar keer.