Raganorck

Elia Sarani · Posted: Thu Apr 03, 2003 2:28 pm Post subject: .....

Voorzichtig volgde Elia Eduward de trap op. De warmte in de kamer boven was heerlijk en ze hield de deken iets losser om haar heen. Ze liet de hand van Eduward los zodat hij de lamp aan kon steken. "Het is perfect." Zei ze dankbaar toen hij het matras voor haar neerlegde. "Eh, vind je het echt niet erg dat ik hier slaap?"

Elia plofte op het matras neer en ging voorzichtig liggen, warna ze de deken weer over zich heen legde. Ze was blij dat ze haar tuniek nog aan had, nu had ze het lekker warm. "Oh het bevalt me prima." Antwoorde ze terwijl ze zichzelf onder de deken nestelde.

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

"Of ik het erg vind dat je hier slaapt? We hebben weinig andere keus dus vind ik het best. Ik doe nu de lamp weer uit hoor." Hij blies het zwakke vlammetje van de olielamp weer uit. "Goed, slaapzacht."
Het duurde niet lang of de slaap had hem weer te pakken en hij zakte weg in een gelukzalige droom, een droom die hij in geen jaren meer had gehad.

Elia Sarani · Posted: Thu Apr 03, 2003 4:28 pm Post subject: .......

"Welterusten." Zei Elia terwijl Eduward de kaars uitblies. Ze zuchtte en ging gemakkelijk liggen. Ze vatte echter geen slaap. Terwijl Eduwards adem haling langzaam en regelmatig was geworden, doordat hij sliep, vouwde Elia haar armen onder haar hoofd en staarde de duisternis in terwijl ze op haar rug lag. Ze zuchtte nogmaals en probeerde in slaap te vallen.

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

Het regende buiten en binnen was het veel te warm. Solitude had haar wil doen gelden en was langzaam weer tot leven gekomen met het arriveren van Eduward en Elia.
Maar dit alles kon Eduward niet deren op dit moment voor het eerst in jaren sliep hij weer, nog beter hij sliep en droomde niet over moorden en branden. Eduward was haar eindelijk komen opzoeken en had zelfs bezoek meegebracht, dit alles deed Solitude een groot genoegen.
Elia was nog wakker en staarde in het duister, Solitude luisterde naar haar ademhaling, voelde het gewicht van haar lichaam op de houten vloer drukken het was bijna een vreemde gewaarwording, maar het was er een die ze lang niet gekend had.

Elia Sarani · Posted: Thu Apr 03, 2003 4:52 pm Post subject: .......

Elia staarde nog een tijdje in de duisternis. Ze luisterde naar het geluid van de regen. Keek of ze er een ritme in kon ontdekken. Ze hoorde kraken. Kwam het van de toren? Het maakte haar nu niet meer uit. Het was hier een stuk aangenamer en ze was in elk geval niet meer alleen op een onbekende plek.

Elia luisterde nog steeds naar de regen. Het leek in een vast ritme tegen de toren te slaan. Het ritme deed haar ergens aan denken. Nee, het was de regen die haar eraan deed denken. Aan het slaapliedje dat haar moeder altijd zong. Zachtjes, zodat ze Eduward niet wakker zou maken, begon Elia te zingen en sloot ze haar ogen.

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

De ochtend kwam met de gebruikelijke mist, maar deze was al lang weer opgetrokken toen Eduward zijn ogen open deed.
Hij rekte zich eens goed uit en klom toen zachtjes de trap af. Hij liep naar buiten en om Solitude heen. Hij voelde het natte gras tussen zijn tenen en genoot van de sensatie. Ik ben veel te lang in die bedompte stad geweest.
Hij liep het kleine stroompje in dat zich een weg baande door het inmiddels alweer dichte struikgewas. Hij begon zich grondig schoon te schrobben.

Elia Sarani · Posted: Thu Apr 03, 2003 5:26 pm Post subject: ......

Elia was tegen de morgen in slaap gevallen. Toen ze haar ogen open deed was Eduward al weg. Elia rolde het matras af en stond op. Ze liep de trap af naar de kamer waar de rest van haar spullen lagen. Ze trok haar laarzen aan en gespte haar riem om. Haar harp en cape pakte ze op.

Ze liep de trap af naar de kamer waar ze de vorige avond met Eduward had gezeten. Hier was hij ook niet. Elia hing cape over een van de stoelen en zette haar harp tegen de muur. Naast de haard stond een kleine theeketel en die bracht Elia op een idee. Ze zocht voorzichtig rond en na een tijdje vond ze wat ze zocht. Boven de haard stond een kleine ijzeren pot. Elia opende deze en rook eraan. Zoals ze verwacht had waren het thee bladeren.

Elia pakte de ketel op en liep naar buiten. In de buurt van een woonplaats moest toch ergens water te vinden zijn.
En na een tijdje rondzoeken vond Elia inderdaad een stroompje. Ze hoorde het water lopen, maar had geen zin om zich door het dichte struikgewas heen te werken. Ze liep de stroom een eindje af tot ze bij een stuk kwam zonder alteveel begroeiing erom heen en liet de ketel vol met water lopen.

Hierna liep ze weer terug naar de toren. Ze hoopte dat Eduward ondertussen al weer binnen zou zijn, maar het was niet zo. Ze stookte het haardvuur op en hing de ketel erboven. Daarna ging ze in een van de stoelen zitten. Toen het water kookte gooide ze de theebladeren erbij.

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

Toen Eduward klaar was met wassen kwam hij erachter dat hij een handhoek was vergeten. Niet dat hij die normaal gesproken bij zich gehad zou hebben, maar in dit geval zou hij wel handig geweest zijn. Hij schudde zich een beetje uit zoals honden dat altijd doen maar het mocht weinig baten. Nog na druipend liep hij richting de deur van Solitude. Ik hoop alleen dat Elia nog slaapt, dan kan ik me tenminste rustig aankleden.
Maar die hoop was ongegrond want toen hij door de deur naar binnen kwam zag hij haar bezig met de haard. Zachtjes liep hij achter haar langs naar de trap, maar toen hij zag dat ze blaadjes in de thee gooide rende hij naar haar toe en greep haar bij de pols. Met alleen een hemd en z'n lendendoek aan trok hij haar bij de pot weg.
"Waar heb je die kruiden vandaan!?" Was hij zo stom geweest om wat van het uiterst gifitge Bingelkruid te laten slingeren?
"Nou, zeg op! Waar heb je het vandaan?" Zijn hersenen waren druk bezig met het nagaan waar ze het vandaan kon hebben, maar hij zou zo niks kunnen bedenken.

Elia Sarani · Posted: Thu Apr 03, 2003 5:47 pm Post subject: ....

Elia schrok verschrikkelijk toen Eduward haar bij haar pols pakte. "Nou zeg! Dat kon ook wel wat aardiger!" Beet ze hem boos toe. "Ik heb ze uit het potje boven de haard en volgens mij zijn het gewoon tee bladeren!" Boos trok ze haar arm los uit zijn greep.

Elia staarde woedend naar Eduward. Ze was eigenlijk gewoon heel erg geschrokken. Ze wist niet goed wat ze moest zeggen. Ze schaamde zich ook een beetje voor haar reactie. Ze snoof, draaide zich om en stormde zonder nog een woord te zeggen de toren uit, het woud in.

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

Eduward lette niet op Elia en wat ze deed, hij greep eerst het potje van boven de haard. Toen hij erin had gekeken slaakte hij een zucht van opluchting het was echt alleen maar thee.
Nu pas realiseerde hij zich dat Elia weg was, de deur naar buiten stond nog open en zonder na te denken rende hij naar buiten achter Elia aan.
"Wacht Elia, zo bedoelde ik het niet, ik kan het uitleggen!"
Het natte gras schoot onder zijn voeten door, aan de rand van het woud zag hij nog net een klein figuurtje wegrennen.

Elia Sarani · Posted: Thu Apr 03, 2003 6:02 pm Post subject: .......

Elia verstopte zich achter een grote boom en liet zich hijgen op de grond zakken. Ze liet haar hoofd hangen. Dat had ze weer mooi verpest. Ze had gehoopt Eduward te kunnen bedanken met een kop thee, maar het was helemaal verkeerd gegaan. Elia duwde de tranen weg. Het was wel heel kinderachtig om nu te gaan huilen. Maar alles ging dan ook verkeerd de laatste tijd. Haar resi verliep niet zoals ze had gewild, ze had nog maar heel weinig geld. Deze stad was de enige mogelijkheid die ze had maar het leek haar helemaal niet zo'n vrolijke stad. Bovendien kende ze eigenlijk nog helemaal niemand meer en had ze de laatste tijd heimwee naar haar geboortedorp, waar haar ouders en broers wonen en waar ze iedereen kende. Elia slikte en duwde de tranen weg.

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

Opeens was het figuurtje verdwenen. Eduward versnelde zijn pas. "Elia! Wacht nou!"
Bij het woud aangekomen keek hij rond en schrok toen hij een onderdrukte snik achter zich hoorde. Met een ruk draaide hij zich om. Daar tegen de boom aan zat Elia, in elkaar gedoken en naar lucht happend.
Hij ging naast haar zitten met zijn armen over elkaar.
"Het spijt me Elia, maar het is niet veilig om zomaar kruiden van anderen te gebruiken. Ik heb veel kruiden voor mijn inkten in de toren bewaard en een aantal zijn zeer giftig." Wat hij er niet bij vertelde was dat hij zelf een van die kruiden gebruikte.
"Ik was alleen bang dat je een van de giftige kruiden had gepakt. Ik had niet zo moeten reageren, maar ik was bezorgd."

Elia Sarani · Posted: Thu Apr 03, 2003 6:16 pm Post subject: ..

Elia durfde Eduward niet aan te kijken. Ze beet op har onderlip. "Ik-ik weet het. Het spijt me. Maar ik wilde alleen maar thee zetten omdat.." Ze kon even niet verder. Omdat je zo aardig voor me benthad ze willen zeggen. Zonder enige waarschuwing barste Elia uit in een hevige huilbui en begroef haar hoofd in zijn schouder.

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

"O, Elia! Het spijt me zo, ik had je van de kruiden moeten vertellen." Hij sloeg een arm om haar heen, maar van binnen vroeg hij zich paniekerig af wat hij moest doen.
Voorzichtig streek hij met hand over haar haar. Dit had hij nog maar een keer meegemaakt, maar dat was bij hemzelf geweest. Hij kon alleen maar doen wat zijn moeder bij hem had gedaan, zachtjes heen en weer wiegen en sussende woordjes fluisteren.

Elia Sarani · Posted: Thu Apr 03, 2003 6:26 pm Post subject: .....

Toen Elia was uitgehuild tilde ze haar hoofd op en snoot haar neus in haar mouw, die zou ze later wel wassen. "Sorry." Zei ze. Haar stem klonk schor. Ze kon zich voorstellen dat ze er verschrikkelijk uitzag. Eduward had vast geen idee wat hij met haar aanmoest. Ze schaamde zich een beetje. Ze grinnikte. "Gezellige ochtend zo. Trek in een kopje thee?" Ineens begon ze heel hard te lachen.