Raganorck

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

Eduward dacht even na: Ze zou hier kunnen wonen, Solitude vindt haar aardig want ze heeft met haar gesproken. Aan ruimte ook geen gebrek, en ze zou boodschappen kunnen dan hoef ik bijna nooit meer in die vervloekte stad te zijn. Het heeft te veel voordelen om het er niet op te wagen.
"Je zou hier kunnen wonen, er is ruimte zat en ik heb dan wat gezelschap."

Elia Sarani · Posted: Mon May 12, 2003 5:49 pm Post subject: .....

Elia dacht even na. "Lijkt me geweldig maar heb ik dan elke dag genoeg tijd om naar de stad te komen? Ik bedoel, ik wil Gunther niet teleurstellen." Ze ging weer in de stoel zitten en keek om haar heen. "Het is hier wel gezellig en huiselijk."

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

"Je bent hier in ieder geval altijd welkom. En mocht je ooit een paard en wagen nodig zijn dan kun je Haver wel lenen. Het punt is, morgen komt de schrijnwerker om Solitude eindelijk weer in oude staat te herstellen dus kan ik de komende paar dagen in ieder geval niet weg."

Elia Sarani · Posted: Tue May 13, 2003 6:26 pm Post subject: ......

Elia dacht even na. "Weet je wat, als ik vanmiddag in de stad ben zal ik het er met Gunther over hebben. een grappige man trouwens Gunther. Maar, je moet het niet verder vertellen hoor, hij is ziek. Ik heb hem al een keer bloed op zien hoesten. Arme man, helemaal alleen. Hij leek zo blij toen ik hem een verhaal vertelde. Nog blijer dan andere mensen met mijn verhalen zijn. Ik moet mijn broer trouwens weer eens zien. hij kon ook altijd leuke verhalen bedenken. Als we een karweitje voor mijn moeder moesten doen vluchtten we altijd de tuin in en vertelde elkaar verhalen." Elia ratelde aan een stuk door. Toen ze uitgepraat was glimlachte ze schaapachtig en bedacht zich hoe grappig het moest klinken.

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

Eduwards gezicht betrok even bij het horen van het ongeluk dat de kleermaker had getroffen, maar glimlachte na het relaas over Elia's broer.
"Ik zou graag een keer een van je verhalen willen horen, maar ik moet nu verder met mijn onderzoek over de geschiedenis van Solitude. Ik wil de bibliotheek hier nog eens doorzoeken, misschien vindt ik toch nog iets meer informatie."
Hij stond op en ruimde de mand, de melkkan en het bord weer in de keuken op. "Als je wilt mag je meekomen." En hij begon de trap te beklimmen.

Elia Sarani · Posted: Thu May 15, 2003 2:22 pm Post subject: .........

Elia glimlachte. "Dan zal ik er je graag eens een vertellen." Ze besloot inderdaad haar bezoek aan de stad nog even uit te stellen, ze was best nieuwschierig naar de bibliotheek. Ze was eigenlijk ook wel nieuwschierig naar de geschiedenis van Solitude.

(Ooc: Sorry ERG kort maar ik heb deze hele week niet veel tijd)

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

De bibliotheek was stoffig geworden tijdens zijn afwezigheid. Hij moest enkele spinnewebben verwijderen voordat hij het boek dat hij zocht gevonden had. Op de kaft stond enkel een wapenschild. Hemelblauw van kleur, een witte windroos met in het midden ervan een kleine zon. Ooit was het dicht gebonden geweest het kleine slot hing nog aan een leren bandje, maar Eduward had het lang geleden al open gebroken. Het was een dagboek van iemand, het was al oud maar de tekst was nog goed te lezen.

Hij bladerde door het boek en vond wat hij zocht, het boek legde hij op een bureau na er een dun velletje perkament uit te hebben gehaald.
Hij begon het vluchtig door te lezen om er zeker van te zijn of hij het goede vel voor zich had, maar toen hij daar eenmaal zeker van was begon hij de tekst aandachtig in zich op te nemen.

((Ooc: Geen probleem, ik ben toch wat tijd nodig voor het vormen van nieuwe plotten en intriges

))

Elia Sarani · Posted: Fri May 16, 2003 11:42 am Post subject: .....

Elia bleef in de deuropening vol bewondering naar de bibliotheek kijken. Eduward was al bezig, hij had een vel uit een boek gehaald en zat het nu te lezen. Elia liep rustig een beetje rond en raakte niets aan. Alles zag er zo oud uit dat ze bang was iets kapot te maken. Uiteindelijk besloot ze dat het toch wel tijd was om naar Raganorck te vertrekken.

"Eh, Eduward, waar staat het paard? Ik denk dat het toch wel tijd is nu om te vertrekken. Dan kun jij trouwens ook op je gemak werken." Zei ze. Ze wilde het gedoe met het gilde regelen. Hoewel de klerk had aangegeven alleen maar via brief met Gunther te willen corresponderen konden ze misschien nog iets bedenken om alles sneller te laten verlopen.

(Ooc: Ik heb een leuk idee voor een plot met Elia, half geinspireerd door een boek, maar ik moet het nog even uitwerken, misschien dat ik Eduward bij het verhaal wel moet inschakelen, lol)

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

Eduward keek verstrooid op van het perkament. "Het paard? Ehh, die staat beneden bij de keukendeur in een stalletje." Hij legde het perkament neer. "Heb je enig idee wanneer je terug komt?"

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

Eduward had het perkament al weer opgepakt en was in de bureaustoel neer geploft. "Ehh.... O ja tot ziens..." Zijn aandacht was volledig bij het perkament en zijn ogen vlogen over de letters. Soms moest hij opnieuw kijken wat er stond doordat de letters waren vervaagd in de loop van de tijd. Het perkament en de gebruikte inkt verschilden duidelijk met die van het dagboek, waarschijnlijk van een klerk zoals hij was zijn conclusie geweest toen hij het voor het eerst had gelezen.

Edited by: Eduward Eyckenbladt at: 5/17/03 8:10:55 pm

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

De letters waren vervaagd, moeilijk leesbaar en Eduward
bewoog het stuk perkament totdat het licht van de
zon, gebroken door het glas in het raam, vlak over het papier streek en zijn aandacht even niet werd getrokken naar de tekst, maar naar iets wat in de kantlijn stond...
Nauwelijks zichtbaar omdat de kleur van de lijnen ontbrak, enkel de indrukken van een ganzenpen waren te zien in de geprepareerde huid. En er viel hem meer op toen hij die sporen zag...de randen van de geïnkte letters waren niet helemaal zuiver, maar leken hier en daar in het papier te vloeien, het oppervlak was ruw en opnieuw gekrijt...er moet ooit iets anders hebben gestaan. De tekst in de kantlijn kon hij lezen, zij het met enige moeite. Met wat speeksel verwijderde hij de kalk en initialen werden zichtbaar evenals een vreemde combinatie van letters en cijfers daaronder... de initialen A.G. en de combinatie a1-a5.

Er ontvouwde zich meer voor zijn ogen toen hij wist waarop hij moest letten... hoe een zorgvuldige hand onder het krijt, op het perkament, letters had weggekrabt en iets wat leek op Runen en waarschijnlijk een oude verluchtiging onder de huidige tekst. Wanneer hij zich concentreerde zag hij tussen de donkere letters door een veld met een patroon van donkere en lichte vlakken waarop een figuur leek te staan. Maar het kalk en de tekst bedekken het meeste nog...

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

In gedachten verzonken speelde hij met zijn vlecht. "Er moest een betere manier zijn om de kalk te verwijderen maar hoe? Als klerk had hij alleen maar geleerd om oude tekst op een perkament te verwijderen, niet om oude teksten te restaureren, laat staan geheel verwijderde tekst terug te halen."
Hij besloot dat hij eerst maar eens thee moest gaan zetten, het hielp hem altijd bij het nadenken over moeilijke zaken. Dus stond hij op en ging thee zetten.
Even later kwam hij terug met een dampende kop muntthee. Hij ging weer zitten en bestudeerde het vel nogmaals.

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

De duimen van Eduward veegden zacht over het papier, wat aardig oud moest zijn en aan één kant gescheurd was, hier en daar toonden de randen lichte brandbeschadiging en onderaan het vel waar ooit een pagina-nummer moest hebben gestaan, waren de cijfers weggekrabt.
Het kon zuinigheid geweest zijn, een tekort aan perkament of huiden dat de schrijver genoodzaakt had het perkament te herbruiken...
Maar toen ontdektte hij in de huidige geschreven tekst ook twee initialen en een combinatie van cijfers en letters... S. E. en de combinatie :d7-a5
Zijn geoefende ogen namen de tekst op, waarschijnlijk geschreven met een onzekere hand want het vertoonde onregelmatigheden in de lijnen... daarna richtte hij zich op de inhoud.
De tekst verwees naar citaten uit een wetenschappelijk werk waarvan slechts het inventarisatienummer van een bibliotheek genoemd werd.
Toch was er vreemd genoeg een grote zorgvuldigheid in het werk, waren de letters met mooie regelmatige halen geschreven alsof de schrijver het in één keer af had willen maken; enkel de initialen en de combinatie leken er niet thuis te horen...alsof ze later in haast toegevoegd zijn.

Onderaan de citaten is nog een tekst toegevoegd...een persoonlijke mededeling van degene die deze tekst moet hebben geschreven...
het kistje heb ik niet gevonden...Maar hier zal het eindigen, deze verschrikkelijke vergissing,opdat Raganorck gespaard zal blijven... S.E.

Edited by: Eduward Eyckenbladt at: 5/19/03 8:27:10 pm

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

Eduward legde het vel weer neer. Hij keek naarbuiten door het raam, de zon stond al laag. Het moest tegen het einde van de middag zijn. Onder de bomen moest het al donker zijn, hier scheen het licht nog net over de boomtoppen naar binnen. Hij besloot om maar wat te gaan eten en te proberen zijn gedachten weer op een rijtje te krijgen.

Hij liep naar beneden en zette een zelfgemaakte stoofpot op het vuur. Het bevatte wat wortels en gehakt, even later zat hij aan tafel het dampende gerecht naar binnen te werken.

Eduward Eyckenbladt · Nachtdwaler Joined: 02 Mar 2003 Posts: 178 Location: Emmen

Bij het geluid van hoeven op het zachte gras en het gehinnik van Haver keek Eduward even verbaasd op maar herinnerde zich toen dat Elia nog terug zou komen.

Een tijdje later stapte Elia door de keukendeur naar binnen. Ze ging bij hem aan tafel zitten en begon over de dokumenten waar hij de dag aan had besteed. Eerst gleden de woorden langs hem heen, hij snoof de geur op die Elia met zich mee bracht; de geur van haar eigen zweet vermengt met die van Haver en alle geuren die het bos met zich mee bracht.

Toen hij zich realiseerde dat ze hem aan keek in afwachting van een antwoord schraapte hij zijn keel. "Ik ben veel te weten gekomen maar ik heb weinig geleerd..... Bij alles wat ik over Solitude en haar mogelijke vorige eigenaren te weten kom, komen er steeds meer vragen bij." Gefrustreerd gooide hij zijn vlecht weer terug over zijn schouder.
"De geschiedenis van deze toren is voor mij eigenlijk een nog steeds een mysterie..... Maar het is wel een steeds omvangrijker mysterie aan het worden."

Toen Elia ook klaar was met eten ruimde hij alles op. Even twijfelde hij of hij weer verder zou gaan met zijn onderzoek, maar misschien was het verstandiger om het even te laten bezinken.
"Zullen we een wandeling maken? De avond is pas begonnen en de lucht is heerlijk koel vandaag, dus zullen we?"