Raganorck

[Gwynn Gynniom Criefka]

Gwynn liep door de donkere struiken en bossen, nog nooit had ze zo'n angstaanjagende plek gezien. op enkele dunne lichtstraaltjes die door de boomkruinen schenen na was alles donker als de nacht. de bomen stonden zo dicht tegen elkaar dat het onmogelijk was te bepalen waar het woud nou eigenlijk eindigde. dikwijls hoorde ze iets ritselen maar als ze opkeek was het verdwenen in het niets.
Gwynn had geen idee of ze nou eigenlijk de goede kant op liep. op enkele vervallen houten hutjes na was ze niets tegen gekomen, geen dieren, geen mensen, niks! geen enkel spoor van leven. alleen dat geritsel en het gevoel dat ze achtervolgt en van alle kanten bekeken werd gaven haar het idee dat ze niet alleen was in dit donkere woud.
opeens hoorde ze in de verte een plof... ze greep haar mes iets steviger beet en keek om zich heen. weer niets. de angst drukte tegen haar slapen en ze kon geen vin veroeren. ze keek nog eens om zich heen, weer nergens sporen van leven...
Gwynn begon weer voorzichtig te lopen, haar hart klopte in haar keel. na een paar passen gedaan te hebben hoorde ze zachtjes in de verte iemand zingen, wat het was kon ze niet verstaan maar het was duidelijk gezang. ze probeerde zich achter de struiken te verschuilen en het gezang hield aan en werd luider. 'Mooi is het woud, met bladeren zo goud. Levend in het groen, is altijd wel te doen.' kon ze nu duidelijk verstaan. het was de melodie van een oud kinderwijsje dat ze vroeger op school had geleerd.
het gezang kwam dichterbij en Gwynn vond de moed om op te staan. "iemand die zoiets zingt kan toch moeilijk kwaad in de zin hebben" ze keek op en zag tussen de dode bladeren een klein, vrolijk zingend mannetje lopen, een kabouter...

[Gwynn Gynniom Criefka]

...Artuur was net bezig met zijn dagelijkse wandelingetje en had zijn buideltje met paddestoeltjes gevuld. hij keek op en zag plots een meisje staan, schrok op uit zijn lied dat hij alweer van het voor af aan opnieuw was begonnen en keek haar recht aan... "wie was dit meisje dat zo alleen in het donkere wilde woud rond liep? nouja gevaarlijk of agressief zag ze er niet uit...".
na enkele seconden elkaar aangekeken te hebben stapte de kabouter op haar af'. 'één goede morgen! Artuur Bloemblad is mijn naam... en de uwe?' het meisje wendde haar blik af en antwoordde aarzelend 'uhhm, Gwynn meneer'. Artuur probeerde haar blik te vangen... 'je bent nieuw hier neem ik aan...? wat doet een meisje zoals jij op dit uur van de dag in het woud?'... hij zag hoe Gwynn haar rug rechtte en hem met heel wat meer zelfvertrouwen aankeek. 'ik ben op weg naar de stad Raganorck, maar ik ben bang dat ik een beetje verdwaald ben, tenminste enig teken van leven op u na dan heb ik nog niet gezien.' Artuur dacht na...

Yesterday's just a memory, tomorrow is never what it's supposed to be...

[Samara Jalaya]

(( ooc: Gwynn, als je mee wilt schrijven aan het verhaal over Artuur, kun je beter posten in de draad "De Queste van Artuur Bloemblad". Rollenspelen gaat namelijk als volgt in zijn werk: iedereen speelt een bepaald karakter en post voor zijn/haar karakter hoe deze reageert op een bepaalde situatie. Jouw laatste post is een mooi deel van een verhaal, maar geen roleplaying, omdat je voor iemand anders karakter schrijft, wat ongebruikelijk is.

Om deel te nemen aan één van de verhalen, hoef je jezelf alleen maar het verhaal in te schrijven. Als je bijvoorbeeld deel wil nemen aan de "De Queste van Artuur Bloemblad"-draad, schrijf dan in die topic iets over jouw karakter die in de buurt van de andere figuren komt en ze aanspreekt. Als het goed is, reageren de andere spelers van de Draad op jou en schrijf je aldus samen verder.

Ik hoop dat ik het allemaal duidelijk uitleg, misschien kan ik een handig voorbeeldje geven. Stel, twee mensen schrijven een bepaalde draad, persoon A schrijft voor het karakter Troi en persoon B voor het karakter Penda. Het verhaal zou er als volgt kunnen uitzien:

(A schrijft: ) Op een mooie dag wandelde de schoenlapper Troi vanuit Raganorck naar de Wilde Wouden om bessen te verzamelen. Uiteraard was het stralend mooi weer en vrolijke hertjes dansten uitgelaten voor Troi uit terwijl hij dieper en dieper het bos in ging.
(B, die graag deel wil nemen aan het verhaal van A, schrijft hierop als antwoord: ) Het was een mooie dag toen Penda, de eeuwenoude bosgnoom, uit zijn winterslaap ontwaakte. Gewekt door het ritmisch druppelen van ochtenddauw op zijn haviksneus, had Penda zijn ogen geopend en was uit zijn hol gekropen. Net toen hij zijn sandalen aan het aantrekken was, hoorde hij echter een geluid en toen hij vanachter een boom het pad verkende, zag hij enkele tientallen meters van hem vandaan een man dichterbij komen. Penda fronste zijn wenkbrauwen en sprong toen tevoorschijn, terwijl hij riep: "Wat doe je hier vreemdeling?"
(Als het goed is neemt A nu het karakter van B in zijn verhaal op en reageert dus op B, schrijvend: ) Troi schrok zich een hoedje toen een lelijke bosgnoom plotseling zijn pad kruiste. Op een bekoorlijke ochtend als deze, waarin heldere zonnestralen het bos met schitterend goud sierde, was een aardwezen nu niet echt het gezelschap dat je je voorstelde tegen te komen. Maar Troi was alles behalve onbeleefd van aard en hield dus zijn pas in en antwoordde: "Ik ben op zoek naar bessen voor de vruchtenvlaai van mijn liefste echtgenoot. Mijn naam is Troi, een simpele schoenlapper uit Raganorck. En wie, bij de heilige hemel, ben jij?"

Enzovoort enzovoort enzovoort.

Je ziet dat het schrijven voor karakters anders dan je eigen, niet helemaal gebruikelijk is bij rollenspellen. Dat kan vrij hinderlijk zijn voor degene die het karakter in beheer heeft. We beperken ons dus tot de gevoelens, meningen en uitspraken van onze eigen karakters en zien hoe de anderen daarop reageren.

Ik hoop dat ik je een beetje geholpen heb. Veel plezier met het schrijven en spelen en als je nog vragen hebt, we staan altijd voor je klaar! ))

Edited by: Samara Jalaya at: 5/1/02 6:51:17 pm

[Samara Jalaya]

Hier staan nog wat algemene tips over roleplaying:

pub45.ezboard.com/fragano...ID=2.topic

~ Samara

[Gwynn Gynniom Criefka]

dat snap ik maar aangezien coldrin ergens had gepost dat artuur als npc vrij te gebruiken was dacht ik dat ik die in een andere draad die zich dus naar mijn bedoeling in een andere tijd afspeelde ook wel even kon lenen... zodoende dus

Yesterday's just a memory, tomorrow is never what it's supposed to be...

[Coldrin]

Het probleem is opgelost, Artuur is nu zeker in deze post gearriveerd en kan dus hier verder gebruikt worden.
Hij komt juist van de bijenkoningin en gaat naar een korf in het midden van het woud, als je hier dan een beetje verder mee kan gaan? Voor meer informatie kan je de draad over de Queste van Artuur lezen.
Je mag hem van hier uit gebruiken Gwynn. Het is zo dat ik hem als NPC opgegeven had, maar niemand gebruikte hem en ik vond het zielig om hem daar zo helemaal alleen te zien zitten. Daarom ben ik met hem een nieuwe draad begonnen.
Nu kan je hem pas goed overnemen.
Hopelijk doet hij niet te lastig.
Oh ja, wat wat je vroegere username, omdat je gezegd hebt dat je die verandert hebt.
Succes!!

[Gwynn Gynniom Criefka]

((ooc.dank je voor hetlenen voelt iemand zich toevallig geroepen om artuur te spelen? m'n username was trouwens gewoon gwynn.))

[Coldrin]

'Wel, wel, wel,' zei Artuur nadat hij eens goed nagedacht had. 'Je hebt nog geen leven gezien buiten mij? Heb je dan al eens goed rond gekeken. Er is leven in overvloed, de bomen, de grond, de kleine insecten, zelfs de lucht is leven. Maar als je natuurlijk snel bewegelijk zichtbaar leven bedoelt,..., dan kan je wel eens gelijk hebben.'

Artuur zette zijn hoed af en wreef over zijn bol.
'Hmmm,' zei hij. 'Hmmm. Het is geen tijd voor een meisje als jij om hier helemaal alleen in het Woud rond te lopen. Vele gevaren loeren achter elke stam, het zijn rare tijden. Mensen wagen zich niet meer in het Woud zonder een compagnie vechtjassen, zonder zwaarden en bogen.' Hij ging op een tak zitten. 'Hmpf, zeer rare tijden,' zei hij in zichzelf. 'Oh ja, ik wil je wel vergezellen, maar ik heb nog andere dingen te doen. Honing. Je kan meegaan als je wil, daarna breng ik je wel naar de stad.'

Artuur Bloemblad ~ Kabouter

[Gwynn Gynniom Criefka]

Gwynn dacht na er zat eigenlijk niks anders op dan met hem mee te gaan, tenminste het was de enige manier om veilig de stad te bereiken zonder te verdwalen in dit bos of iets of iemand tegen te komen wie haar heel wat minder goed gezind was. Ze vroeg zich af wat er speelde in deze 'rare tijden', ze huiverde en bedacht dat ze dat liever niet aan den lijve ondervond. Ze bekeek Artuur nog eens van top tot teen, hij zag er grappig en vriendelijk uit, dat nam haar laatste twijfels weg. “als u het niet erg vind ga ik graag met u mee meneer, maar wat bedoelt u precies met honing?”

Yesterday's just a memory, tomorrow is never what it's supposed to be...

[Coldrin]

'Meneer? Meneer? hier wordt niet gemeneerd. Artuur is de naam. Die honing is een beloning voor het oplossen van het raadsel waar we voor gesteld staan als we in het midden van het Woud zijn. Lust je graag honing?' vroeg Artuur, maar hij wachtte niet op antwoord en vertrok van tak tot tak springend, dieper het Woud in. Gwynn zou wel volgen dacht hij.

Artuur Bloemblad ~ Kabouter

((ooc: als je nu even een stuk kan schrijven over de tocht naar het midden van het woud waar een verlaten bijenkorf is, dan zou ik je dankbaar zijn.))

[Gwynn Gynniom Criefka]

Gwynn vroeg zich af wat hij precies bedoelde met dat raadsel, maar veel tijd om na te denken had ze niet. Ze zag Artuur de hoogte in verdwijnen en baande zich op de grond een weg door de struiken, takken en tussen de bomen door. Steeds als ze opkeek was Artuur als een groter stuk van haar verwijderd want hij bewoog zich verassend snel voort voor een wezen van dat formaat. Artuur stond steeds even stil en keek om zich heen, dat gaf haar weer de mogelijkheid om hem in te halen. Ze gingen al dieper het bos in en het leek wel of het gebladerte nog dichter werd en het bos nog enger, maar ze was nu tenminste niet meer alleen.
Gwynn vroeg zich af waar ze naartoe genomen werd, maar durfde niet te stoppen want juist in dit deel van het bos zag het er niet naar uit dat ze ooit nog verder zou komen zonder gids.
Ze hoorde Artuur van bovenaf iets schreeuwen, ze wist niet wat, maar ze zag dat hij stil bleef staan dus deed zij hetzelfde. Gwynn keek om zich heen en zag dat het op één of andere manier iets lichter was dan in de rest van het bos. Ze zag Artuur een beetje rondscharrelen op de takken, het leek wel of hij iets zocht…


((ooc. zo goed?)

[Coldrin]

((ooc: Waarom niet?? ))

Artuur had de korf gezien, maar er was iets raars aan de hand, er waren geen bijen te zien. Er was helemaal niemand hier.
Hij klom naar beneden tot dat hij op ooghoogte van Gwynn kwam.
'Zou je even mee kunnen gaan zien naar de korf? Weet jij iets van bijen af? Of van de natuur?' vroeg hij, hij hoopte dat zij het antwoord op het raadsel zou vinden. Waarom de bijen weg waren, hier niet meer waren.

Artuur Bloemblad ~ Kabouter

[Gwynn Gynniom Criefka]

‘Verstand van bijen heb ik niet, maar kijken kan natuurlijk nooit kwaad’. Gwynn klauterde van tak naar tak richting de bijenkorf. Het viel haar op dat de bomen hier al flink wat bladeren begonnen te verliezen en het stonk er ook behoorlijk. Met veel moeite klom ze de hoogte in. Hoe dichter ze bij de korf kwam hoe minder bladeren hadden de bomen en de stank leek ook steeds erger te worden. Toen ze eindelijk bij de korf was had ze het gevoel dat ze bijna over haar nek ging van de stank. Ze zag overal lange bruine haren zitten tussen de takken en de overgebleven bladeren en er was inderdaad geen bij te zien. ‘zoals ik al zei, ik heb geen verstand van bijen maar ik kan je wel vertellen dat dit er niet goed uit ziet’ zei ze.

[Coldrin]

'Hmmm,' antwoordde Artuur. 'Dit type van haar ken ik niet. Nog nooit niet gezien, het ziet eruit als een Ogurhaar, maar toch ruikt het niet zo. Dit blijkt wel de reden van het verdwijnen van de korf te zijn. Laten we rondkijken of we iets vinden.'

[Coldrin]

Vanuit de hoogste takken van een nabij gelegen boom staren twee felgroene ogen naar beneden, naar het kleine ventje en de vrouw.
Een puntige tong likt vlug over de lippen, een geel goedje weg.