Raganorck

[red]

Biste had zich bij het groepje overlevenden aangesloten. Een kruipende actie had haar achter de hond gebracht en daar waar ze kon ving ze de klappen van zwaarden en scharen op, maar er waren teveel en ze kon niet voorkomen dat de grote grijze hond werd geraakt. Hij wilde het elfje dat als een lappenpop in zijn muil hing niet loslaten en Biste kon niets anders doen dan hem volgen en hopen dat zijn neus hen naar een uitgang leidde.

Ze baanden zich een weg door de zwarte zee van poten, scharen en zwaarden. Biste sloot haar ogen toen een grote slag haar richting op kwam. Hij raakte haar vol op haar kaak en even zag ze niest meer behalve een helder wit licht. Toen meer pijn van een klap tegen haar ribben. Ze struikelde en vond zichzelf op handen en voeten naast de hond die in haar richting gromde.

'Ondankbaar beest.' mompelde ze terwijl ze zich overeind hees en verder ploeterde naar een uitweg. De gang herkende ze onmiddelijk, ze was hem ingegaan met de eenhoorns en ze had zich verscholen in dezelfde schaduw waar de hond met zijn vracht in verdween. was dat een zuchtje frisse lucht die haar tegemoet kwam?

[Anoniem]

De frisse lucht leek de enige zucht waardevol leven te zijn die hier vanaf de oudste jaren door de gangen dwaalde.We voelden allemaal de verlossing steeds dichterbij komen wanneer er om ons heen zich nog steeds de zware scharen en zwaarden bevonden.Ze lietten hun wapens als hun enige verdediging neer op ons,kwetsend aan alles dat ze maar konden raken.
Ze was verder van de hond afgedwaalt,maar voor ze het besefte voelde ze vreemde ogen achter haar en ze leken haar te dwingen om vooruit te gaan.
Een stenen lichaam viel vlak naast de hond neer en deze gromde zodanig om Echo te beschermen,of dat wezen hem nu had gered of niet,beschermen zou hij.
Maar de lege gang waarin ze zich nu bevonden leek rustig.

Faranyell had twee van de eenhoorns samen iets zien wegdragen op hun ruggen dat verbazend veel leek op het spinnelichaam dat Coldrin droeg.Ze wist niet wat te denken.Zou Coldrin nog leven?Bestaan doet hij in elk geval nog,maar leeft hij?
Haar tanden knarsten tegen mekaar.Waarom moesten ze...
nee.
Ze mocht nu niet denken,al was dat nu het laatste dat ze bezit,haar denken,ze moest ontsnappen uit deze tunnels,samen met de anderen.

De tunnel was donker,maar ze kon hem niet vergelijken met de andere tunnels waarin ze was geweest.Alle waren donker,maar verschillend,want je verwachtte om elke bocht licht te zien en liet je verder gaan.Maar hoe kan je nu in vredesnaam weten dat er zich in deze tunnels nog fakkels bevinden?Het maakt niet uit.Elkaar zien kon niet meer,we moesten vertouwen op de koude muren en gingen zo vooruit.
Het enigste wat je hoorde was stilte,begeleid door het ritme van onze voetstappen die reikten tot aan de volgende muur die ze deed weerkaatsen tot een andere muur,die dat op zijn beurt ook weer deed.

Edited by: Faranyell at: 7/4/02 9:24:45 pm

[Coldrin]

'Kijk daar, beneden, bekenden,' riep Artuur in het oor van Honingbaard. Zou je daar heen kunnen vliegen?'

Artuur Bloemblad ~ Kabouter

OCc: Zou iemand me kunnen zeggen wat er gebeurd is. Waar Coldrin zich bevind? Ik ben terug van weg

[Anoniem]

coldrin bevind zich op het moment op het feeënpad.Hij was,nadat we de kans kregen te ontvluchten,wegedragen op de rug van een der eenhoorns en zo naar het onzichtbare feeënpad.
misschien kan je meer informatie vragen bij de algemene discussie...)

[red]

((Ik was ook weg , ben weer terug..waar gaan we heen?))