Raganorck Forum Index Raganorck

 
 FAQFAQ   SearchSearch   MemberlistMemberlist   UsergroupsUsergroups   RegisterRegister 
 ProfileProfile   Log in to check your private messagesLog in to check your private messages   Log inLog in 

De Ruines van de Eerste Fabriek
Goto page Previous  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8  Next
 
Post new topic   Reply to topic    Raganorck Forum Index -> De Geschiedenis van Raganorck
View previous topic :: View next topic  
Author Message
Elegia Morfleur
Nachtdwaler


Joined: 03 Feb 2002
Posts: 147

PostPosted: Thu May 23, 2002 6:34 am    Post subject: (( OOC )) Reply with quote

(( Echo is reeds door de Poort gegaan, dat Ni'ldroc haar ziet is dus onwaarschijnlijk, het enige dat hij zou kunnen zien is haar door de wand zien verdwijnen :) ))

Back to top
View user's profile Send private message
ckeetel
Dromenvanger


Joined: 10 Feb 2002
Posts: 981
Location: Raganorck

PostPosted: Thu May 23, 2002 11:01 am    Post subject: Steen en dof staal Reply with quote

Ineens zijn er geen rennende poten meer, maar een zacht schuivend geluid wat langzaam wegsterft wanneer de spinelven zich terugtrekken. Onrust aan het begin van de gang en dan treden zware poten de tunnel en weet de ogurleider wat er op hem af komt, langzaam richt hij zich op als hij de gedaante van de Heerser in de duisternis op ziet doemen. Het bevel van de nieuwe Wachter van de Vlammen dreunt tegen de oude wanden, doet de vele stenen vormen trillend antwoorden.
De ogur blijft staan, legt zijn andere hand onder de kling van zijn zwaard, vouwt de metalen vingers om het doffe staal.

Weer kiest hij zorgvuldig woorden die hij niet gewend is te spreken.
"Gegroet Heerser... ik zal niet opzij gaan, noch wens ik met u te strijden...dat wat hier besloten ligt, mag niet vernietigd worden. Alleen als de weekvlezige Echo mij haar antwoord op mijn vraag zal geven, zal ik vertrekken."

Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
Coldrin
Dromenvanger


Joined: 03 Feb 2002
Posts: 434
Location: Hoevenen (België)

PostPosted: Sat May 25, 2002 9:11 am    Post subject: Re: Steen en dof staal Reply with quote

'Waar is Echo?' galmde zijn stem door de gang. 'Waar is ze?'

Ni'ldroc zag de grote Ogur staan, robuust alsof ook hij uit het steen was gehouwen.
'Ga opzij,' zei hij met harde stem.
'Ik ben de Koning en ik beveel je opzij te gaan.'

Irichan flakkerde met een zwart vuur toen Ni'ldroc een stap dichter bij de Ogur zette.
'Wat is je naam ongelukkige. Geef me je naam voor ik je dood.'

Back to top
View user's profile Send private message
ckeetel
Dromenvanger


Joined: 10 Feb 2002
Posts: 981
Location: Raganorck

PostPosted: Sat May 25, 2002 10:51 am    Post subject: Steen en dof staal Reply with quote

Groot respect is er voor de Heerser, die de krachten van het Vuur moet leiden en bewaken, gedreven door hetzelfde wat ook in hem besloten ligt, maar in het spectrum van zijn eigen Vuur ligt de kracht van de Vernietiger in destructie. Het antwoord op die ene vraag moet gevonden worden en hij is onvoorwaardelijk bereid om daarvoor de Wachter der Vlammen te trotseren. De Vernietiger neemt de omgeving op, de tegenstander, de gang voor hem en de ruimte waarin hij zelf staat. Dan beginnen ogen zachtrood op te lichten, tegelijk met die van het dofmetalen zwaard. "De weekvlezige is door de Poort gegaan...Man-Tau is de naam die mij gegeven wordt en we zullen zien wat het lot zal brengen." Dan sluiten zijn handen zich vast om het gevest en is hij gereed.

Edited by: ckeetel at: 5/26/02 12:21:18 am
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
Anoniem
Dromenvanger


Joined: 08 Feb 2002
Posts: 501

PostPosted: Sat May 25, 2002 11:29 am    Post subject: Verder... Reply with quote

De gang ging verder,op sommige plaatsen verbreede hij,op sommige kwam er een versmalling.Het weinge licht bevond zich achter ons,afkomstig van hoge toorsten die de zaal hadden verlicht.Ik zacht geklop van onze hoeven weerkaatste in de echoënde gang en opeens bemerkte ik dat het geluid van de gargoyle er niet meer tussen zat.Even hield ik halt en keek achterom.Carpen en Inoël keken eveneens en zagen toen ook dat Biste niet meer achter ons was.Wel,ze was op zoek naar de Paarse Magiër,en wij naar Echo en Coldrin.Alle bevonden zich hier in de berg.De berg die steeds warmer werd,doordrongen door een warme geest,dodelijke hitte,doordringende hitte.We gingen verder zonder haar.De gang leek naar beneden te gaan,en het licht werd verdrongen door een golving van de bodem.Maar beneden verscheen er een nieuw licht en de gang probeerde gelijk te komen met de grond waarop het licht brandde en uiteindelijk lukte het hem.Een netwerk van gangen en tunnels doorkruisten elkaar,waarschijnlijk kenden maar enkelen het patroon hier,vele onder hen zijn verloren gelopen,daar bestaat geen twijfel over.Het zwakke schijnsel dat vanonder het gewelf kwam werd heviger.Waar de platte en hellende grond elkaar raakten ontond er voor ons een nog steeds lange gang,alsof er aan geen enkele hier een einde zou kunnen komen.

De warmte werd bekender,het verdrong de koude van de stenen berg en al de lucht die er nog in voorkwam.De gedachte kwam weer bij me op.Zij.Het beeld dat we voorheen tegenkwamen was warschijnlijk een van haar dienaressen geweest,nu niet meer nodig,voor eeuwig veranderd in steen.de hal was hoog,hoger dan alle andere die we al waren tegengekomen,vreemd dat het zo makkelijk was geweest om hier te geraken,vreemd dat niemand onze aanwezigheid had opgemerkt in de fabrieken,behalve Zij dan.ze wist dat we hier waren,dus het zou geen doel hebben gehad onzichtbaar te zijn geweest.Onze lichamen bleven zichtbaar voor haar,en voor diegenen die zich in haar nabijheid bevonden.

Hoge pilaren ondersteunden een eeuwenoud gewelf opgebouwd uit andere hangende en staande,vele oudere,pilaren.Hoge toortsen waren gevestigd op vele plaatsen,in de wanden en op de vloeren.In hen springen hoge knarsende vlammen op die als een bezetene probeerden de inmense zaal te verlichten.Voor ons stond een tweede beeld,anders dan het vorige,bekender van jaren terug.
Ik ging een stap naar voren om Carpen en Inoël uit de donkere gang te laten komen zodat ze naast me zouden komen staan.En we zouden blijven staan totdat ze uit haar stenige gedaante zou komen.

Massarhé de eenhoorn

(gaat naar de grote zaal)

Edited by: Faranyell at: 5/26/02 1:25:58 pm
Back to top
View user's profile Send private message
Anoniem
Dromenvanger


Joined: 08 Feb 2002
Posts: 501

PostPosted: Sat May 25, 2002 4:32 pm    Post subject: Binnen Reply with quote

De koperen deur was versierd met een enorme tekeningen die hoge en vreemde torens uitbeeldde,omgeven door een stad.Waarschijnlijk beeldde dit de fabrieken af.De deur was zwaar en koperkleurig.De stad had een achtergrond als een gouden hemel.Spijtig genoeg had het leven in deze fabrieken dat niet.Tegen de wanden lagen nog enkele resten,een zware speer leunde tegen de harde grond en was nog niet lang alleen gelaten.Ze had geluk gehad dat er nu niemand was.Met de stekende pijn in de zij duwde een deur van de poort open.Geen tijd om ze dicht te doen.De zware voetstappen leken te weten waar ze naartoe was gegaan en volgden dreigend,half verslindend door de honger die ook haar beheerste.Een grote zaal licht op voor haar gezicht.Bewerkt door vaardige handen en onder haar gezichtsveld spoelt een brandende massa de stenen schoon,al verbrandend verdwijnen ze in de kokende rivier.De hitte is ondraaglijk.Dit was ze niet gewend in de koele wouden.Overal werkten beweeglijke dunne donkere figuren,ze kent ze,ze kent ze goed.Het waren de chitine's,enkele werkten in een gevangengroep,en als zeniet vlug iets deed kwam ze daar ook in terecht.Vlug nadat ze doorhad waarin ze zich bevond verstopte ze zich in een van de weinige donkere wanden van de reusachtige hal.

Langs de randen sluipend,bevangen door de pijn en hitte,gaat ze verder.Vaak moest ze zich echt tegen de wanden persen om niet gezien te worden door de gevangen of de Drijvers.Wanneer ze uit het zicht waren verdwenen liep ze verder op zoek naar een of andere donkere gang waar ze niet zou gezien worden.

Faranyell Amaleo,woudelf

Back to top
View user's profile Send private message
ckeetel
Dromenvanger


Joined: 10 Feb 2002
Posts: 981
Location: Raganorck

PostPosted: Sat May 25, 2002 10:15 pm    Post subject: Terug Reply with quote

Ze lijkt voor zijn handen te verdwijnen, zo schielijk heeft ze zich omgedraaid en rent ze weg. Een bleek straaltje licht dat vanaf de heuvel de vlakte over danst. En de geur van bloed die haar omgeeft. Dachhelm heeft geen haast, het zal hem bijzonder weinig tijd kosten om haar in te halen. En hij richt zich weer op, kijkt zijn prooi na die nu het midden van de vlakte heeft bereikt. Het maakt de jacht alleen maar interessanter. En een grijns speelt op zijn gezicht, al zijn slagtanden ontblotend. Rustig, grote passen nemend volgt hij in haar spoor. Maar dan begint een milde wind op te steken neemt vocht mee vanuit de wouden, damp dat stammen en de dauw hebben uitgeademd en zijn prooi begint in het wit op te lossen. En dan is alles wat hij nog heeft haar geur. De wond die ze heeft opgelopen toen de tak haar raakte en ze uit de boom werd geslingerd. Hij volgt sneller nu en dan stopt hij, zo dichtbij is de geur van haar verwonding nu... en spinelven...een tunnel en hij breekt door de begroeiing ontwijkt de scherpe rotspunten en vindt de gang, maar voor hij verder wil gaan klinkt er in de verte een kreet, hondegejank...zijn andere prooi... In de donkere gang volgt hij even haar spoor nog, maar dan draait hij zich om en begint terug te gaan, grommend...heeft er iemand zich aan zijn andere vlees gewaagd? Deze prooi kan hij hier net zo goed opgeven, de spinelven heben zo hun eigen plannen met kleine indringers. En Dachhelm keert terug naar het kamp.

Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
red
Dromenvanger


Joined: 13 Feb 2002
Posts: 399

PostPosted: Sun May 26, 2002 8:30 am    Post subject: Biste Reply with quote

Biste was weggelopen van de eenhoorns, niet langer had ze haar instinct om te vluchten in bedwang kunnen houden. Het leek waanzin haar oude aartsvijanden te volgen in de donkere gangen zonder wind. Nu dwaalde ze alleen in het duistere doolhof, haar richtingsgevoel was onveilbaar en toen ze een tijd had rondgelopen bleek al gauw dat het gangenstelsel de vorm van een web had. Een aantal rechte lange gangen leidden naar een centrum en een aantal concentrisch lopende gangen spiraalden naar datzelfde centrum. Er waren wat kleinere gangen die uitzonderingen vormden, maar het grote plan was huiveringwekkend eenvoudig. Het was onmogelijk hier te verdwalen en alle wegen leiden naar het centrum van het web, waar ongetwijfeld een gewisse dood wachtte.

Biste rechtte haar schouder, snoof de muffe lucht in door haar neus en koos de snelste weg naar het midden van het web.....

((verder =>de Grote Zaal))

Back to top
View user's profile Send private message
Coldrin
Dromenvanger


Joined: 03 Feb 2002
Posts: 434
Location: Hoevenen (België)

PostPosted: Sun May 26, 2002 2:40 pm    Post subject: re Reply with quote

'Kom maar op,' galmde Ni'ldroc. 'Ik wacht hier wel.' Hij maakte een gebaar met zijn hand. Achter hem was een krakend geraas te horen en de twee verbaasde spinelven sprongen achteruit toen er een kolkende lavastroom tussen hen in verscheen.
Ni'ldroc keek naar de gapende ruimte tussen hem en de spinelven.
'Nu is het enkel nog tussen ons.'

Zijn handen kraakten toen hij Irichan stevig vast nam. Hij hield het zwaard met de punt tegen de grond rusten.

Back to top
View user's profile Send private message
ckeetel
Dromenvanger


Joined: 10 Feb 2002
Posts: 981
Location: Raganorck

PostPosted: Mon May 27, 2002 6:39 pm    Post subject: De uitdaging Reply with quote

Even een flits van iets wat een flauwe glimlach had kunnen zijn, op het anders zo emotieloze gezicht van de ogur, zacht strijkt de punt van zijn zwaard langs de wand van de smalle doorgang, zonder echter de tegenstander uit het oog te verliezen. "Die uitnodiging moet ik naast me neerleggen Heerser, ik zou een waardeloze tegenstander zijn in die lage tunnel..." Zelfs de ruimte waar Man-Tau nu staat is niet groot, maar het biedt hem nog altijd meer bewegingsvrijheid dan de wanden van de gang waarin hij steeds dieper moest bukken op de tocht hierheen. Het zwaard dat krap tweederde van zijn lichaamslengte meet zou hier een last kunnen worden, Man-Tau legt zijn lot in de handen van zijn Vuur en hij zal het dragen, wat de uitkomst ook zijn mag, hij blijft staan.

"Ik wacht op mijn antwoord, de zaken tussen een weekvlezige en een Wachter van de Vlammen gaan mij verder niet aan, wanneer mij dat is gegeven, zal ik gaan, we kunnen er op wachten, maar als het moet zal ik ervoor vechten."

Edited by: ckeetel at: 5/29/02 5:08:39 pm
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
Coldrin
Dromenvanger


Joined: 03 Feb 2002
Posts: 434
Location: Hoevenen (België)

PostPosted: Wed May 29, 2002 5:27 pm    Post subject: Re: De uitdaging Reply with quote

Ni'ldroc lachte een schrille lach.
'Van mij mag je gaan, ik zal je niet tegenhouden, dan kan ik achter haar aan.'

Plots lijkt het alsof zijn armen verzwakken, zijn ogen draaien weg, maar komen terug.
'Ben je een vriend?' een andere stem klinkt door de ruimte.
Irichan leek van kleur te veranderen, het zwaard schoot uit. Deed een aanval.

Een spinelf viel reutelend op de grond. De andere keek verbaasd, maar reageerde niet. Niemand reageerde op de grote Ni'ldroc.

'Ben je een vriend?' vroeg de stem weer, die verrassend veel op die van Coldrin leek.


De ogen draaiden weer weg. Tolden in hun kassen. De stenen sterkte leek terug te komen.
'Maak dat je wegkomt, vlucht nu als een laffe hond.' Galmde de stem door de gang.

Back to top
View user's profile Send private message
Anoniem
Dromenvanger


Joined: 08 Feb 2002
Posts: 501

PostPosted: Wed May 29, 2002 8:11 pm    Post subject: de trappen Reply with quote

De donkerte van de trappen beviel haar.Een eerdere koude leek als een deken in de winter over haar te liggen.De warmte die voorheen nog in de grote zaal stroomde,de kleine en beweeglijke figuren die door mekaar werden gedreven,waren nu verdwenen en hadden plaats gemaakt voor trappen.De trappen waren vrij steil en smal,niet voor een heel leger dus,waarschijnlijk voor wachtposten die toeren deden in het web,in de zalen.Ze had nooit gedacht dat dit alles allemaal onder de grond kon zitten,zoveel warmte,met daarboven de koelte van een groot woud.

Ze dwaalde de trappen op,trede voor trede,de stekende pijn in haar zijde die bleef hinderen,het was donker,dus ze kon niet zien hoe erg het nu was,als ze had gezien dat het erg was,zou ze blijven staan,maar ze wou doorgaan.Enkele lichtvallen schenen door lange openingen afkomstig van een lange gang met op het einde een verlichte zaal of tunnel,eender wat.Steeds stootte ze haar voeten tegen de dicht-tegen mekaar uitgehouwde treden in de duisternis.Het leek haar makkelijker om een van de gangen in te gaan.Er was geen enkel idee dat haar binnendrong van waar ze zich ook maar zou kunnen bevinden.Geen enkel.

Faranyell had al een heel eind de trappen opgelopen voordat ze een enkel teken zag van licht.Even later bleek het een toorts te zijn die tegen de wand was bevestigd voor enig licht,ze zou ook kunnen begrijpen waarom,vreemd waarom er hier geen meerdere van die stonden.Maar daarna leek er toch een teken te zijn van een tunnel of gang.Ze nam die pas in en dwaalde verder van de trappen weg,de tunnel in.
Licht scheen voor haar uit,maar slechts zwak,en het was nog een heel eind tot daar,maar ze moest iets kiezen,de trappen,of het licht.En ze koos voor het licht in plaats van de duisternis.

Edited by: Faranyell at: 5/29/02 10:16:02 pm
Back to top
View user's profile Send private message
Elegia Morfleur
Nachtdwaler


Joined: 03 Feb 2002
Posts: 147

PostPosted: Thu May 30, 2002 12:20 pm    Post subject: De Poort Reply with quote

De muren achter de ogur leken even iedere structuur te verliezen; zwart steen golfde als het verstoorde water van een plas maanlicht, het volgende moment stolden de stenen als hete lava en lag er een gedaante op de grond. Het was Echo, de Boog gekruist over haar rug dragend, terwijl ze met haar beide handen een riem omklemde. De Poort had haar tweemaal laten passeren en ze lag een tijdje roerloos op de stenen vloer voor haar armen de kracht vonden om haar lichaam te bewegen. Toen ze uiteindelijk rechtop zat, schudde ze verward haar hoofd en werd zich geleidelijk haar omgeving gewaar. Man-Tau!

De ogur stond met zijn rug naar haar gekeerd en Echo liep langzaam op hem toe, de riem tegen haar borst gedrukt, een glimlach rond haar lippen. De wereld achter de Poort zweefde nog in gedachte door haar hoofd, het was onwerkelijk om hier weer in de duisternis te staan. Alles leek plots zo donker nu haar ogen nog niet waren gewend aan het weke ondergrondse licht. "Man-Tau," zei ze. Ze strekte haar hand met de riem naar hem uit en werd toen pas de tweede figuur in de ruimte gewaar, de donkere schim in haar ooghoek en met een ruk draaide ze zich om.

Ze herkende het enorme monster onmiddellijk en haar bewegingen verstarden. Er was geen angst, hoewel ze wist dat ze die wel zou moeten voelen omdat ze iets dacht te zien wat er niet was. "Coldrin," zei ze verwonderd. Er klonk een vreemde tederheid in haar stem, alsof het haar ontging dat ze oog in oog stond met een weerzinwekkend monster, maar ze verlangde zo vurig de man weer te zien die hij was geweest, dat herinnering de werkelijkheid verhulde. Echo deed een stap naar voren, weg van Man-Tau, dichter naar de Koning van de ondergrondse fabrieken toe.

Back to top
View user's profile Send private message
ckeetel
Dromenvanger


Joined: 10 Feb 2002
Posts: 981
Location: Raganorck

PostPosted: Thu May 30, 2002 5:56 pm    Post subject: Tweestrijd Reply with quote

De ogur ziet de tweestrijd voor hem, als een andere stem de lippen van de Wachter der Vlammen verlaat. "Je bent een sterke vechter smid... Ik ben geen vriend, man die Coldrin wordt genoemd, hoewel iets in mij voor jullie lot voelt. Mijn plaats is bij wat je nu bent geworden, evenals hem ben ik gelieerd aan het Vuur en zal het in de Wouden brengen zolang ik mijn doel niet heb gevonden. Ik ben weer een vijand, een Vernietiger zodra Echo mij haar antwoord heeft gegeven..."
Zijn naam hoort hij uitgesproken worden, hij wordt geroepen door de klanken van een weekvlezige, nog steeds het zwaard opgeheven ziet hij Echo met iets in haar handen naar hem toekomen. Een vreemd gevoel maakt zich van hem meester...als hij een glimp ziet van wat ze draagt... alsof de stenen vormen in de gang tot leven komen, alsof hij ze even ziet zoals ze eens hadden kunnen zijn, groeiend, zich om elkaar wikkelend, boven het ruisen van water uit, waarom? Maar het Vuur in hem tilt hem over die emotie heen, hoe kent ze zijn naam, wat voor antwoord heeft ze?

Ze draait zich plotseling om naar de Heerser, een zachte stem met een schijnbare toon van weemoed en verlangen die de naam van een geliefde uit...en dan alsof iets haar ineens gevangen houdt, licht ze een voet op en is ze dichter bij het stenen lichaam gekomen.
Man-Tau buigt de tunnel in, haalt uit, steekt het zwaard naar voren, niet op de Koning vóór hem, maar ramt het ruimt twee meter lange wapen, met grote kracht voor haar voeten tegen de grond, waar het stukjes harde rots vonkend wegschilfert, haar afsnijdend van de weg die ze lijkt te willen nemen, afschermend tegen stenen handen, "terug weekvlezige..." Tegelijkertijd heeft hij zijn verdediging laten zakken, enkel zijn elleboog heeft hij nu uitgestrekt, om wat voor aanval dan ook van de kant van de Heerser op te vangen...

Edited by: ckeetel at: 5/30/02 8:52:47 pm
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
Anoniem
Dromenvanger


Joined: 08 Feb 2002
Posts: 501

PostPosted: Sat Jun 01, 2002 8:02 pm    Post subject: de gang Reply with quote

De gang was lang,heel lang,en niet breed.Hij had niet veel weg van de natuurlijke grottenwegen en spelonken die zich hier ook bevonden,deze was eerder uitgehouwden door menselijke of-ze wist niet wat ze er tegen moest zeggen-,door sterke handen.Het licht in de verte was zwak omdat de gang naar beneden en boven ging,slechts enkele stralen slaagden er in om tot hier te geraken,maar het was beter hier te zijn dan op de trappen,dacht ze.

Faranyell was helemaal verwikkeld in de emoties van pijn,eenzaamheid,gedachten en alles wat erbij aan te pas zou kunnen komen.Maar ze voelde de goede aanwezigheden in de fabrieken,de geuren die uit de wouden kwamen waren hier ook.Machtige geuren.Er waren er niet veel die op de geuren van de wouden in het vlammende vuur af kwamen,en niet op de wezens die zich erin bevonden.
Ze voelde steeds een nijdig en spiekend oog in haar rug priemen,maar wanneer ze omdraaide leek er niemand te zijn.Hier in de webben,zelfs de normale spinnen kon je hier niet vertrouwen zoals in de wouden.

De hitte nam toe in de berg.De gesteenten leken op te warmen naarmate ik dichter in het centrum kwam,de kleine draden waren het plakkerigst,de hoofddraden waren bestemd voor Haar,evenals het midden,het doel van het web.De grote wegen,tunnels waren bestemd voor haar,overwelmd door de grote aanwezigheid van de vloeiende hete rivieren die al kolkend in spelonken en in elke andere opening verdwenen om ergens anders al donderend van een rotswand te vallen-wat de hitte steeds meer gevoeliger leek te laten worden.

Het licht werd steviger en warmer.De gang werd breder en hoger.

Edited by: Faranyell at: 6/1/02 10:04:55 pm
Back to top
View user's profile Send private message
Display posts from previous:   
Post new topic   Reply to topic    Raganorck Forum Index -> De Geschiedenis van Raganorck All times are GMT
Goto page Previous  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8  Next
Page 6 of 8

 
Jump to:  
You cannot post new topics in this forum
You cannot reply to topics in this forum
You cannot edit your posts in this forum
You cannot delete your posts in this forum
You cannot vote in polls in this forum


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group