Raganorck Forum Index Raganorck

 
 FAQFAQ   SearchSearch   MemberlistMemberlist   UsergroupsUsergroups   RegisterRegister 
 ProfileProfile   Log in to check your private messagesLog in to check your private messages   Log inLog in 

De Ruines van de Eerste Fabriek
Goto page 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8  Next
 
Post new topic   Reply to topic    Raganorck Forum Index -> De Geschiedenis van Raganorck
View previous topic :: View next topic  
Author Message
ckeetel
Dromenvanger


Joined: 10 Feb 2002
Posts: 981
Location: Raganorck

PostPosted: Wed Mar 27, 2002 9:10 pm    Post subject: De Ruines van de Eerste Fabriek Reply with quote

((Zie: aankomst van de ogurhorden voor meer beschrijvingen))

Aan één stuk door heeft hij gerend en ook nu houdt Urcham de pas er stevig in. Hij drukt de lage takken van de bomen uiteen, voor hen ontvouwt zich een kaal landschap, een grote open plek in het bos met in het midden een lage heuvel die voor een gedeellte uit gebroken glas bestaat. Vlakbij liggen verlaten hutjes. Wind en regen hebben er vrij spel gehad, sommige daken zijn ingezakt.

Langs de bosrand daalt de ogur af, steekt de open plek over en gaat weer het woud in. Een klein eindje verder is de grond rotsachtig, veel lage plantegroei en kreupelhout. Urcham stapt er middenin...en verdwijnt in de duisternis. Goed verborgen tussen het groen en rotsen is een opening, een tunnel met de geur van verse aarde die langzaam overgaat in de essentie van dood en vuur. Slechts zijdelings raakt de zwarte gang een grote zaal. Een zaal met vele uitgangen en een gebroken glazen koepel. Het gat verdwijnt weer achter hun ruggen, verder gaan ze, het drukkende duister in.

Dan branden er flambouwen langs de wanden. Hun vlammen werpen de schaduwen van de passanten wild door de gang. De gang verbreedt zich, een grote koperkleurige poort verschijnt, op de deurdelen staat een stad afgebeeld. Immense torens steken af tegen een gele hemel, vuurtongen hebben een verstilde vorm gevonden aan de voeten van de bouwwerken.
Het koper weerkaatst zijn gloed in de lichamen van twee grijze spinelf-wachters. Als Urcham nadert zwaait de poort open, schijnbaar bewogen door onzichtbare handen. Een nieuwe gang met een gigantische zaal ligt erachter, maar anders. De natuurlijke rotsen van deze grot zijn bewerkt, grote pilaren in de vorm van reusachtige bomen steunen het plafond. Overal schijnt koper en metaal, de harde grond in het midden van de zaal is opengebroken, een vuurrode ader van lava pompt er een brandende gladde massa doorheen. De hitte in de buurt ervan is bijna ondragelijk. Zwarte spinelven werken er, honderden chitine's, waarvan sommigen grote groepen gevangenen voortdrijven.

De hellerivier glijdt in een afschuwelijke kop die deze kant van de ruimte van onder tot boven in beslag neemt. De huid lijkt van hetzelfde koper zijn gemaakt, maar het verdraagt de hitte zonder te gloeien.

Naar boven gaat de reis langs steile trappen, door het koperen oog van het monster, wiens goudkleurige iris een ronde poort is.
Hij mondt uit bovenin een zaal die de binnenkant van een muil lijkt te zijn. De grond aan deze kant is opengebarsten, dunne lavalijnen komen aan de oppervlakte. Urcham loopt over een richel waar afschuwelijke beelden als houvast zijn uitgehouwen, hun stenen blikken zijn naar buiten gericht, op de ruimte onder hen.
De zaal heeft een onregelmatige vloer en in het centrum ervan staat het halve stenen beeld van vrouw.
grote kettingen binden het lichaam van een klein wezen daar vlak voor. De ogur daalt een trap af en loopt naar het midden van de zaal. Voor het beeld blijft hij staan, naast het in kettingen geslagen lichaam van Echo.



Edited by: ckeetel at: 3/27/02 11:10:12 pm
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
Coldrin
Dromenvanger


Joined: 03 Feb 2002
Posts: 434
Location: Hoevenen (België)

PostPosted: Thu Mar 28, 2002 6:36 pm    Post subject: Re: De Ruines van de Eerste Fabriek Reply with quote

Hij was weer buiten bewustzijn, zijn hoofd schokte tegen het harde lijf van de Ogur, nog steeds omwikkeld met het hertenvel.
Hij slaat met zijn hoofd nog eens hard tegen de grond als de Ogur hem neerwerpt.
Het was nog altijd zwart voor zijn ogen, maar hij kon al licht en donker onderscheiden, verder kwam het ook niet.

Back to top
View user's profile Send private message
ckeetel
Dromenvanger


Joined: 10 Feb 2002
Posts: 981
Location: Raganorck

PostPosted: Thu Mar 28, 2002 6:57 pm    Post subject: De Ruines van de Eerste Fabriek Reply with quote

Urcham buigt zijn hoofd groet Haar met ontzag en eerbied. Dan opent hij het hertevel en toont Haar de smid. Onder zelfs de ogen te openen schijnt het beeld te weten wat er voor Haar ligt. Haar scherpe grijns doet de ogur voor haar even slikken. Op een onhoorbaar commando legt Urcham de half-elf naast Echo. Wat de smid gebonden hield haalt hij weg, maar ogenblikkelijk gromt onder zijn lichaam de grond en grote levende kettingen ketenen hem vast aan de vloer. Ze lacht, haar lichaam rijst de lucht in en op haar enorme poten staat ze voor het liggende tweetal.

Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
Elegia Morfleur
Nachtdwaler


Joined: 03 Feb 2002
Posts: 147

PostPosted: Thu Mar 28, 2002 8:52 pm    Post subject: .... Reply with quote

Echo opent haar ogen wanneer ze voetstappen hoort en even later wordt een lichaam naast het hare gesmeten. Ze kijkt omhoog langs de ogur, die vanaf haar punt op de grond een enorme gestalte lijkt. Dan wendt ze haar blikken af, opzij, maar zonder te kijken weet ze wie de gehavende persoon is die bij haar gebracht is. Echo knijpt haar ogen tot spleetjes en terwijl ze opnieuw naar de ogur opkijkt, sist ze tussen haar tanden. Coldrin. Haar Coldrin.

Back to top
View user's profile Send private message
ckeetel
Dromenvanger


Joined: 10 Feb 2002
Posts: 981
Location: Raganorck

PostPosted: Thu Mar 28, 2002 9:07 pm    Post subject: Haar wraak Reply with quote

De ogur klapt ineens op de grond en onzichtbare handen lijken hem bij zijn keel te grijpen, want hij wordt eraan opgetild. Zijn keel lijkt te worden dichtgeknepen, om zich heen maaiend, wanhopig zoekend naar de oorzaak van zijn plotselinge ademnood hoort hij een veschrikkelijke kille stem in zijn hoofd.
Heelhuids!
"Vrouwe!", hijgt hij stikkend, hoorbaar, "de hut waarin hij zat, barstte met een groot vuur uitelkaar! Dit is wat er van hem over is!"
De onzichtbare handen laten hem los en de ogur valt terug op zijn knieën, hoestend. Twee grijze spinelfwachters die haar poten flankeren, treden naar voren en tillen de grote ogur op onder de oksels, dan sjouwen ze hem tot een eind voor de poort. De muren ratelen oorverdovend, vier lange kettingen storten zich om het lichaam van Urcham, ketenen zijn polsen en zijn enkels en trekken hem omhoog tot hij in het midden van de zaal hangt. Ze zal hem niet zelf onder handen nemen, want wat schept meer plezier dan het oproepen van de machtige leider van de ogurhorden en hem een falende soldaat zien straffen? Ze zal het genoegen hebben, onder dat emotieloze masker met die rode ogen te kijken. Leiden en lijden is één...

Nu buigt ze zich over een groter plezier. Het stel dat zichzelf hervond boven het lichaam van haar dode Gemaal. De dwaas die dacht dat de boog alles zou veranderen. Ze zal ze laten lijden, ze zal ze breken en scheiden, ze omsmeden tot het middel van Haar wraak en dan weer samenvoegen zodat de kracht van het vuur wederom zal heersen.
Chaos en vernietiging hebben de twee hun gebracht, samen met hun nietige vrienden waar Dachhelm nu mee aan het afrekenen is. Chaos en vernietiging...
Terwijl ze Haar gewonde volk genas en vermeerderde, broedde ze Haar plan uit. Wraak op het geluk van deze man en vrouw en wraak op de wereld die Haar verbande naar dit ondergrondse rijk waar het vuur niet gedoofd kon worden.
De man Coldrin is zwaar beschadigd en Haar geneeskrachtige gaven bewaart Ze voor de koude harten van Haar dienaren, daarom wilde Ze hun gevoelige harten warm en heel. Nu plaatst ze Haar stenen hand op zijn borst, boven zijn hart. Eerst is de aanraking warm, als een levende mensenhuid, dan wordt het heter en heter, onaangenaam diep dringt de kracht uit haar vingers zijn lichaam in. Tot zijn vlees lijkt te koken en een sissend geluid rokend, bloedspugend uit al zijn wonden komt. Ze geniet ervan, zelfs Haar helen komt in lijden. Vlees en bloed kolken in zijn lichaam, zoeken hun oude verbanden op. Dan is er een plotselinge snerende kou als de wonden zich dichten en het bot hersteld wordt. Een verschrikkelijke kou die de haken in het lichaam van de smid slaat en zich een weg baant naar zijn hart. Ze stopt, haalt Haar hand van hem weg. Hij moet nog warmte blijven voelen, emoties hebben net als die ander.
Ze keert zich naar Echo, het doet Haar genoegen dat de vrouw de man herkend heeft... lijden. Haar lichaam zweeft nu boven de jageres. Ze plaatst Haar handen aan de zijkanten van haar hoofd, graaft ze haar duimen in het donkere haar... heling, geen verlossing...
Ze geeft Echo wat ze Coldrin ook gaf, eerst de hitte, daarna een ijzige kou. De wonden van de ogurkettingen en de val gaan onder luid gesis dicht, korter is Haar greep, maar intens. Dan richt Ze zich weer op.

Wie van de twee zal ze het eerst nemen? Zal het eerst een Koning worden of een Koningin? En wie zal ze machteloos laten toekijken? Wie zal hulpeloos moeten zien hoe de ander verkilt en verandert?

Edited by: ckeetel at: 3/28/02 10:13:32 pm
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
Coldrin
Dromenvanger


Joined: 03 Feb 2002
Posts: 434
Location: Hoevenen (België)

PostPosted: Fri Mar 29, 2002 2:01 pm    Post subject: Re: Haar wraak Reply with quote

((OOC: Ik zal ongeveer een week afwezig zijn, met vakantie. Misschien dat ik ergens een computer met internetverbinding kan vinden, maar dat weet ik niet.
Doe met Coldrin maar wat je wil, zolang hij niet dood gaat, bijna dood mag wel :) . Ter verduidelijking, Coldrin is nu halfblind, heeft een verbrijzelde enkel en bloed terug uit zijn wond in zijn zijde. Maar ik denk dat dit alles maar het minste zal zijn. Tot in een week.))

Back to top
View user's profile Send private message
Anoniem
Dromenvanger


Joined: 08 Feb 2002
Posts: 501

PostPosted: Sat Mar 30, 2002 9:26 am    Post subject: Re: Haar wraak Reply with quote

(faranyell is terug van weggeweest,kan ik iemand van dienst zijn?Ik heb bij de smidse iets geschreven dat misschien van pas kan zijn...of niet...?)

(nieuw:Massarhé de eenhoorn is opeens op een plats aangekomen waarmee ik hier verder kan gaan,misschien is dit wezen een hulp om iemand te redden,of...misschien niet?)

Edited by: Faranyell at: 3/30/02 7:43:07 pm
Back to top
View user's profile Send private message
ckeetel
Dromenvanger


Joined: 10 Feb 2002
Posts: 981
Location: Raganorck

PostPosted: Mon Apr 01, 2002 11:30 pm    Post subject: Haar wraak Reply with quote

Haar Dienaar is weer opgestaan, zijn woede, zijn zucht naar wraak en de roes van zijn macht behagen Haar...sterk is hij geworden Haar ogen en oren, Haar rechterhand in de wereld boven. Het was een genot hem de zwarte kracht te schenken, stukje bij beetje, zodat zijn lichaam net niet aan de duistere energie kapot zou gaan. Het was een genot hem de kracht met zijn sterke wil om zich heen te zien smeden. Hij gebruikt zijn gaven goed en ze lijken te groeien en zich te ontwikkelen met de dag. De stad zal er dit keer tegenover een veel sterkere tegenstander staan. Hij zal ze laten bloeden.
Laat ze lijden, liefste...

Haar stenen vingers glijden langs de strakke kettingen van Urcham. De ogur kreunt nu er meer spanning op zijn boeien staat. De Heerseres van het Lijden glimlacht licht. Wat zal het worden, een Koningin of een Koning? Zijn lichaam is nu geheeld, maar ijskoud, haar lichaam is warm en nog vol gevoel...

Het wordt een Koning...en de jageres zal moeten toekijken hoe Haar kou zijn hart versteent.
De muren ratelen weer en het lichaam van Echo wordt ruw opgelicht, hoog, tot ze, net als de ogur, in het midden van de zaal hangt. De grijnzende muilen van de stenen wachters op de omgang, lachen haar wreed toe.
Ook het lichaam van de smid wordt opgeheven, tegenover dat van Echo, maar zijn boeien zijn anders, levende metalen strengen maken zich los van de schakels bij zijn polsen en enkels en boren zijn huid in op zoek naar zijn aderen.

Ciarraun ynio Lotus Illitia!
Voor de Koningin rijst een font omhoog, op drie donkere, gekromde klauwen rust een zwarte schaal met tot de rand toe, gevuld met gloeiend hete, vloeibare, borrelende lava.
Het plafond trilt als een grote ketting achter Coldrin naar beneden glijdt en het zware uiteinde in de stroperige vloeistof zinkt...

Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
Coldrin
Dromenvanger


Joined: 03 Feb 2002
Posts: 434
Location: Hoevenen (België)

PostPosted: Tue Apr 02, 2002 6:47 pm    Post subject: Re: Haar wraak Reply with quote

Langzaam opent hij zijn ogen, hij ziet nog altijd enkel het zwart en wit, wazig, als in een dikke mist, een brij, een soep. Hij voelt de aanwezigheid van Echo. Het stelt hem gerust, schenkt hem vertrouwen.
Dan hoort hij via zijn elfenoren de omgeving, het borrellen van een vloeistof onder hem, de geluiden van een groot wezen in de zaal, het gekreun van ijzeren schakels.
Dan voelt hij de pijn in zijn enkels, in zijn aders. Zijn wonden zijn wonderbaarlijk geheeld of hij heeft er gewoon geen gevoel meer in.

Dan begint hij te zakken, het geluid van de kokende vloeistof wordt luider. Een kreet verlaat zijn mond. 'ECHO!!!!!'

Back to top
View user's profile Send private message
Elegia Morfleur
Nachtdwaler


Joined: 03 Feb 2002
Posts: 147

PostPosted: Wed Apr 03, 2002 3:50 pm    Post subject: Haar wraak Reply with quote

Echo slaat haar ogen neer, ondanks Coldrins kreten, ondanks het geratel van kettingen, het borrelen, de uitroepen van pijn. Het doet haar meer dan ze laat blijken, meer dan ze wil dat er van haar gezicht te lezen valt. Ze haalt diep adem. Het is een illusie. Een nachtmerrie. Een verdraaide werkelijkheid. Echo opent haar ogen. De blik in haar ogen die langzaam die van de Koningin vindt, is ijskoud.

"Hou op."

De woorden worstelen zich uit Echo's keel naar boven. Ze probeert zich te bedwingen, maar kan de plotse schorre kreet van paniek en woede niet onderdrukken. "HOU OP!" Haar hart klopt in haar keel. "Wie, wat u ook bent en wat uw redenen ook mogen zijn om ons hier te halen, ik smeek u, gebied u dit te laten ophouden! We zijn geen vijanden, geen moordenaars, geen misdadigers, geen leven is genomen zonder reden, noch door mij, noch door Coldrin! Waarom? Waarom dit? Is het haat? Ja, doe, doe het! Dood ons! Martel ons! Bedelf ons onder alle onmenselijke martelingen die aan uw zieke geest ontspringen! Maar bedenk," Echo haalde diep adem, "bedenk dat als u meent over ons lot te kunnen beschikken, niets mij zal tegenhouden om het omgekeerde te bewerkstelligen. Als u tegen mij vecht, zal ik tegen u vechten. Als u gedood wordt, beschouw ik dat als rechtvaardigheid! Als u Coldrin doodt, dan zal ik er persoonlijk voor zorgen dat u eenzelfde lot ondergaat!"

Back to top
View user's profile Send private message
ckeetel
Dromenvanger


Joined: 10 Feb 2002
Posts: 981
Location: Raganorck

PostPosted: Wed Apr 03, 2002 6:43 pm    Post subject: Bloed van de aarde Reply with quote

Voeg je bij de talloze anderen die mijn ondergang wensen en vecht... ik verwacht niks anders van jou...vooral van jou... Haar tanden blikkeren rood in de weerschijn van de lava. Had je de boog voor mijn Koning gespeeld, waren er misschien andere dingen gebeurt...maar het doet er niet toe, hij zal alsnog spelen en de poort zal openen, dan zullen zijn zoete tonen kreten van pijn worden...

Ze pakt het hoofd van Coldrin vast en draait het langzaam omhoog, tot zijn ogen opgeheven zijn naar het plafond. Wil je weten wat hij voelt? Wil je weten wat ik hem zal ontnemen en zal schenken? Jou kans komt nog liefje...als je nog laatste woorden hebt voor de man Coldrin, spuug ze nu uit, want ik zal weer maken wat jullie gebroken hebben...een nieuwe Koning. Haar hand raakt een van de kettingen aan die zich in het lichaam van de smid hebben vastgeankerd. Een trilling glijdt door de ketenen, alsof er iets ontwaakt, dan beginnen ze ritmisch samen te trekken en te ontspannen. De in vuurrode vloeistof gedompelde keten begint eerst witheet, dan aszwart te worden, geleidelijk kruipt de donkere kleur door de schakels omhoog. De muren beven kortstondig als de duistere vloeistof het plafond in glijdt. Er verstrijken enkele seconden, dan stroomt het in alle vier de kettingen die de smid gevangen houden en wordt het door de levende schakels richting het lichaam van de halfelf gepompt.




Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
ckeetel
Dromenvanger


Joined: 10 Feb 2002
Posts: 981
Location: Raganorck

PostPosted: Fri Apr 05, 2002 8:28 pm    Post subject: Bloed van Haar Reply with quote

Als een bloedzuiger is Ze, de wanhopige gevoelens van de vrouw drinkt Ze in, Ze koestert de vrouw zoals ze nu is met haar angst en haar haat...ja de stervelinge is krachtig zoals ze verwacht had, zoals ze zou moeten zijn...zelfs nu zoekt ze de confrontatie...ze zal een sterke Koningin worden.
Het aanblik van haar worstelen behaagt Haar en Ze lacht. Je bent aandoenlijk schatje... de gevoelens van deze man voor jou maken hem zwak en afhankelijk en andersom...waarom laat je hem onnodig lijden? Hoor je hem jouw naam roepen? Straks brandt het bloed van de aarde door zijn lichaam en zal hij voor jou proberen vol te houden en langzaam en verschrikkelijke tenonder gaan. Is dat wat je wilt? Mij maakt het niet uit, zijn strijd is mijn vermaak. Een goede raad: als je de strijd voor hem makkelijker wilt maken, overwin dan jouw pijn en gun hem een snel heengaan!

De Koningin werpt haar handen in de lucht, vreemde tonen van een onuitspreekbare taal dreunen tegen de wanden. De lava die vlak onder haar gebroken huid stroomde begint nu over haar armen de vloeien en ze steekt haar handen in de kokende massa. Haar bloed en dat van de aarde vermengen zich. De ketting wordt eerst wit en daarna stijgt een helrood op naar het plafond en door de ketenen van de smid, waar het zwart bijna zijn lichaam heeft bereikt.

Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
ckeetel
Dromenvanger


Joined: 10 Feb 2002
Posts: 981
Location: Raganorck

PostPosted: Sat Apr 06, 2002 10:15 pm    Post subject: Rust Reply with quote

Een grijze wachter stapt naar Haar toe, in zijn armen draagt hij een ruwstenen schaal met witte bloemen. Een buiging, een teken van ontzag, zijn scharen plaatsen voorzichtig de schaal op het font. Dan loopt hij achteruit en keert terug naar zijn post bij de deur. Langzaam haalt ze haar met vuurrood bedekte armen uit de lava.

Een gebaar met Haar hand en de vloeistoffen in de ketens stoppen, ze gunt ze nog een ogenblik met elkaar, voor Haar eigen plezier. Ze verstilt de metalen aderen die zich in het lichaam van de smid blijven boren. De laatste fase zal straks ingaan.
Nu gaat Haar aandacht weer uit naar Haar Dienaar. Ze ziet wat hij heeft geschapen, ze ziet waar hij op wacht. Ze voelt weer zijn minachting en haat en zijn plezier erin. Hij biedt Haar een mooi schouwspel. Medarion, de Dienaar die ze meer Zwarte Kracht heeft geschonken dan menige Koning...

Het slangelichaam glijdt naar voren als ze naar de ogur loopt. Hij kan voor zijn volk nog een eervolle dood sterven en het smaad van zijn falen goedmaken...maar dan anders...
Ze zet haar met lava bedekte stenen vingers tegen zijn slapen, Urcham kreunt als het vuur door zijn huid heenbrandt, dan gaat zijn kreunen over in een verschrikkelijk hees brullen als haar vingers door zijn schedel heengaan en Ze hem voedt met haar verzengende bloed. Hij lijkt onderhuids te koken, grijze vlagen schieten over zijn lichaam en duwen delen van hem naar voren en laten andere wegzinken. Langzaam zetten zijn armen op en vormen zware scharen op de plaatsen waar eerst zijn handen zaten. Scheurende kleding geeft ruimte aan stukken pantser en dan breken uit zijn middenrif vier paar brede gelede poten, terwijl zijn benen veranderen in een zwaar bepantserd achterlijf. Zijn brullen is niet meer geworden dan een piepend hijgen als hij een pijn voelt die groter is dan hij ooit zou kunnen bevatten, maar die hij voelt omdat ze hem in leven en bij bewustzijn houdt.

De Heer van de Horden laat op zich wachten...

Lang is Haar greep, ze geeft hem meer. Groter groeit het lichaam, groter dan dat van een Koning. Hij zal de eerste proef voor de nieuwe Koning zijn... In het web van vier draden hangt een nieuwe spin. waanzinnig gemaakt door de pijn die ze hem heeft laten voelen.

Edited by: ckeetel at: 4/7/02 12:20:29 am
Back to top
View user's profile Send private message Send e-mail Visit poster's website MSN Messenger
Elegia Morfleur
Nachtdwaler


Joined: 03 Feb 2002
Posts: 147

PostPosted: Sun Apr 07, 2002 11:25 am    Post subject: Rust Reply with quote

Echo lacht schamper naar de Koningin. "Zijn pijn is mijn pijn en het mijne is het zijne. We noemen dat liefde. Harten daarvan verstoken zullen jammerlijk en eenzaam sterven. Het is wat het uwe zal breken: de afgunst, uw onmacht tegen de liefde, die altijd sterker zal zijn dan uw kwaad. U kunt ons niet scheiden, niets, niets zal dat kunnen. Geen dood, geen van uw martelingen!" De Boog... dus toch... dus weer.

Echo kijkt naar het schouwspel en voelt scheuten van pijn door haar lichaam schieten. Ze doet nog een poging zich aan de greep van de kettingen te ontworstelen, maar met een kreet van wanhoop en onmacht geeft ze het op. Bovendien wil ze het Beest niet nog meer plezier gunnen, meer leed om met haar ogen te verslinden. Als ze moet sterven dan zal ze dat zo doen dat het haar geen enkel genot zal opleveren. Echo heft haar hoofd en probeert Coldrins blik te kruisen. Ik blijf bij je, fluisteren haar maanogen. Wat er ook gebeurt. Maar wat eens Coldrin was is nu verdwenen. Wat eens hem was is nu een ding.

Back to top
View user's profile Send private message
Coldrin
Dromenvanger


Joined: 03 Feb 2002
Posts: 434
Location: Hoevenen (België)

PostPosted: Sun Apr 07, 2002 5:02 pm    Post subject: Re: Rust Reply with quote

Met grote ogen ziet hij hoe de ketenen van kleur veranderen, hoe de kleuren naar hem toe kruipen, als spinnen in een ijzeren web.

Een vreemde tinteling gaat door zijn huid als de kleuren zijn lichaam raken. 'NEE!!!' galmt het door de ruimte. 'Neeee...'

Zijn ogen zoeken die van Echo, Coldrin ziet haar, smeekt haar hier een einde aan te maken, smeekt haar de boog te gebruiken om zijn lijden te verzachten, te beëindigen. Gebruik de boog.
Dan herinnert hij zich de woorden van de gevallen koning. Bespeel de boog voor me. Coldrin begint te twijfelen, zijn de woorden die hij juist in zijn gedachten sprak, wel de zijne?

Beelden wervelen in een tollende dans voor en achter zijn ogen. Beelden van bloed, rode rivieren des Doods. Walgelijke afstotelijke wezens, kruipend tussen dode mensen, zich te goed doent aan karkassen. Hij probeert de beelden te verdringen, maar het lukt niet, ze blijven komen.
Pasgeborenen opgegeten door rare creaturen met oogloze hoofden en vijf armen of benen.
Hij wordt gevoelloos voor de beelden, begint er van te houden. Oh ja, hij houdt van het bloed, het moorden, het doden.

Andere beelden komen zijn gedachten binnen. Vredige weiden met kalveren. Bossen en een berghelling waar een jonge herdersjongen met zijn hond de schapen hoedt. Vanuit een boerderij komt een vrouw met een kind op haar arm naar buiten gelopen en roept hem. Een man komt te voorschijn van achter het huis. Waarschijnlijk uit een schuur waar kippen worden gehouden of nog meer koeien.
Coldrin voelt woede in zich opwellen, wordt versterkt. Wordt moordend sterk. Nooit heeft hij zoiets meegemaakt.
Dood, vermoord, dood ze. Hij strekt zijn handen uit naar de man, naar de vrouw en het kind, naar de jonge herder en zijn hond. Hij voelt hoe zijn handen rond de hals van de mensen komt te liggen. Hoe zijn handen vier halzen te gelijk bevatten, kracht uitoefenen, de lucht en het leven eruit willen knijpen.

'NEE!!' De kreet verlaat zijn mond niet, spookt door zijn gedachten, niets meer. Coldrin voelt hoe de handen, niet de zijne, de halzen los laten, zich terug trekken. Dit ben ik niet Echo, er is nog iemand hier, gebruik de boog Echo, alsjeblieft, gebruik de boog, verlos me uit mijn lijden. Ik wil leven Echo, gebruik de boog en schiet een pijl op me af, verlos me Echo. Doe het, doe het. Nee, ik wil bij jou zijn, je in mijn armen houden, je liefhebben.
Verlos me Echo, gebruik de boog, ik wil je liefhebben.

Back to top
View user's profile Send private message
Display posts from previous:   
Post new topic   Reply to topic    Raganorck Forum Index -> De Geschiedenis van Raganorck All times are GMT
Goto page 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8  Next
Page 1 of 8

 
Jump to:  
You cannot post new topics in this forum
You cannot reply to topics in this forum
You cannot edit your posts in this forum
You cannot delete your posts in this forum
You cannot vote in polls in this forum


Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group