Raganorck

Anoniem · Dromenvanger Joined: 08 Feb 2002 Posts: 501

Ja hoor,ze was niet zo bang om aan Davira te vragen hoe ze de kruiden moest gebruiken,ze wist wel iets van kruiden af,Davira...
Blijkbaar meer dan haarzelf....

Van de hazebouten moest ze niets hebben,ze at niet graag dieren,van het woud at ze niet graag iets,ze voedde zich voornamelijk met de zuurstof,bronwater en planten....

Coldrin · Posted: Sun Feb 17, 2002 8:16 pm Post subject: Konijn

Coldrin opende zijn ogen, gewekt uit zijn mijmeringen. Hij rook de reuk van geroosterd vlees. De geur deed zijn maag grommen als een beer na een winterslaap. Hij voelde met zijn hand in het rond tot hij het gevest van zijn zwaard te pakken had. Met veel moeite begon hij zich van de grond op te werken. Met het zwaard ter ondersteuning wankelde Coldrin op het vuur toe.

Hij zag de vertrouwde gezichten van Echo, Caege en Faranyell. Verder zag hij nog vijf onbekende gezichten en een hond met een wit verband rond zijn lijf dicht bij het vuur liggen. Ze keken verbaasd naar hem.
'Honger, grote honger,' zei hij ten antwoord.
Hij kon zich moeilijk bewegen met zijn wonden in zijn zij en zijn schouder, maar hij voelde zich al veel beter dan ervoor.

'Wacht,' zei hij toen hij zag hoe de vijf wilden vertrekken. 'Bedankt om ons te helpen. Wat willen jullie ervoor in de plaats. Ik kan zeggen dat ik op het ogenblik hier niet over veel goud beschik, maar ik heb nagedacht en besloten om juist buiten Raganorck een smidse te openen. In een vroeger leven heb ik nog als smid gewerkt en ik hoop nog steeds te weten hoe het moet. Als jullie dan iets nodig hebben kun je altijd langskomen. En als je eens een zwaard of een boog nodig hebt en dan bedoel ik mezelf, van hetzelfde, kom dan langs.' Het spreken vermoeide hem. Het volgende gesprek dat hij zou voeren, moest wachten totdat hij gegeten had.

Edited by: Coldrin at: 2/17/02 9:21:06 pm

caege · Nachtdwaler Joined: 10 Feb 2002 Posts: 115

"Hey, ik zei dat ik even zou blijven,niet heel de tijd hé"
Hij glimlachte even en nam toen de fles van William aan van Coldrin en nam een slok.
"Hmm,goed spul, kunnen we nu wel gebruiken."
Hij wou hem doorgeven maar Faranyell was het dichtst bij.
Hij gaf hem dan maar weer terug aan Coldrin,wijn was niet goed voor het jonge ding...

Anoniem · Dromenvanger Joined: 08 Feb 2002 Posts: 501

Ik keek verheugd naar Coldrin,blij dat hij was opgestaan.
Natuurlijk had hij grote honger,zou ik ook zijn had ik dagen niets gegeten.....
Maar hij kon beter toch nog maar voorzichtig zijn vond ik, t'was beter als hij ging zitten of tegen een boom leunde,in plaats van dat hij stutte op zijn vertrouwde zwaard.

William reikte hem een stuk vlees aan en bedankt nam hij het aan....

Hehe,ik keek met een kleine lach naar Coldrin,blij dat hij weer gezond was.(alley,beter eigenlijk)

Opeens bood Caege mij een buidel wijn aan,ik rook er eens aan en weigerde hem direct,er kwam een zoete geur uit maar toch nog iets te straf voor mij,en gaf hem terug aan Caege,die hem daarna overhandigde aan Coldrin...

Edited by: Faranyell at: 2/17/02 9:25:59 pm

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Lunea plantte het aanbod stevig in haar geheugen. de gewonde man kon nu onmoogelijk haar bijl scherpen, noch haar malien fixen, maar het was een goed aanbod. Voorzichtig gaf ze hem een schouderklopje.

'Dank je, ik zal het onthouden.'

Ook liep ze nog ven naar de hond en pakte zachtjes zijn hoofd tussen haar handen, hij liet het hele gewicht ervan in haar palmen rusten.

'Slaap maar, je hebt goed gevochten. Ik ben blij dat je aan onze zij was.'

Amandea leunde zwaar op William, Davira plukte nog een paar laatste kruiden, maar zag er vermoeid uit en ook Eve kon nog nauwelijks haar boog vasthouden. Nu de adrenaline uit haar bloed was zou ook zij liever een bed opzoeken in plaats van naar de stad te moeten lopen. Ze zuchtte, maar liep uiteindelijk weg van het warme kampvuur.

Edited by: red at: 2/17/02 10:46:16 pm

Coldrin

Het konijn smaakte, bestonden er maar konijnen als olifanten.
Coldrin kreeg van Caege wat wijn. De drank verwarmde zijn binneste op een andere manier dan Echo.
Coldrin liet zich naast de hond en Echo op de grond zakken.
Hij was tevreden, niet zo tevreden als hij tevreden zou zijn geweest mochten ze vriendelijkere Elfen tegen gekomen zijn en hij geen wonden had, maar toch tevreden.

((OOC: formidabele zinsconstructie

))

William · Duister als de Nacht Joined: 13 Feb 2002 Posts: 69

Ze namen afscheid van de anderen en de 5 trokken terug naar de stad.
Ze droegen elk een fakkel en Amadea leunde op William.De tred was langzaam maar zeker,de afstand niet zo groot,nu ze een korte weg hadden gevonden om coldrin te helpen.
Ze vonden de inkepingen in de bomen die hun de weg terug uitstipelden...

"Dat was me het gevechtje wel" sprak William om een beetje de stilte te breken.
"Jullie hebben goed gevochten, ik ben fier op jullie"

Anoniem · Dromenvanger Joined: 08 Feb 2002 Posts: 501

(ooc,inderdaad,die moet ik onthouden...het is echt een leuke ,blij dat je beter bent

)

Anoniem · Dromenvanger Joined: 08 Feb 2002 Posts: 501

Faranyell keek de Scharlaken 5 na met droevige ogen,dit waren mensen die ze nog niet zo lang geleden had ontmoet maar ook niet zo vlug weer vaarwel wou zeggen.
Maar waarschijnlijk zou die vaarwel niet zooo lang zijn,ze zou ze ooit nog wel eens tegenkomen.

Hmmmmmmh,ze liet een diepe zucht,iedereen mocht die horen,ze konden sowieso toch al raden wat er in zou zitten.

Het waren leuke mensen geweest,sommige met een pittige humor en anderen serieus als de wind...ze vond,vind eigenlijk,dat het wel aardige mensen waren....

En wat ze ook vond,ze voelde opeens bij haarzelf dat ze hlemaal veranderd was sinds ze met de Scharlaken 5 ,Coldrin,Echo en Caege,en Banduin ,was opgetrokken....
Waarschijnlijk ging ze de voorbijwandelde voorbijgangers niet meer zo vlug plagen,nu ze wist hoe ze in elkaar zaten....
"Laat die andere Woodelven maar doen hier,ooit zullen ze wel weten wat het is om vrienden te hebben"

Anoniem · Dromenvanger Joined: 08 Feb 2002 Posts: 501

(ooc mensen,morgen begint de school weer bij ons,dus ge zult me tot,laat me zeggen,7 uur nie zien,iemand mag in mijn plaats spreken morgen dus....ik zit nog altijd bij Coldrin,echo en Caege,dus sleur me wel nie mee naar de stad he

)

Elegia Morfleur · Nachtdwaler Joined: 03 Feb 2002 Posts: 147

Echo zag de vijf vertrekken en stak even haar hand op ten groet. Ze had nog steeds geen idee wat hun namen waren en waarom ze zo onvoorwaarlijk hun hulp hadden aangeboden, maar dat deed er ook niet toe. Echo dronk uit de houten kom en gaf deze toen door aan het elvenmeisje. "Het spijt me dat ik me niet eerder heb voorgesteld," zei Echo, terwijl ze haar hand uitstak. "Ik neem aan dat je Coldrin en Caege ontmoet hebt toen ik net door die schrikwekkende wezens mijn badwater werd uitgesleurd. Ik ben Echo, Echo Schaduwstaart."

Het vuur was warm en kleine vonken schoten als sterren door de koelende avondlucht. Nu ze gegeten en gedronken had en zich in de behagelijke warmte van de vlammen koesterde, overviel Echo het rozige gevoel van de slaap. Haar wangen gloeiden en ze keek glimlachend opzij naar Coldrin. Zijn haar had een diepe zilveren kleur in het licht van het vuur en ze kon de vlammen in reflectie zien dansen in zijn ogen. Plotseling voelde ze zich vreselijk verlegen onder de blikken van de anderen en wendde haar hoofd af. "Hoe..." begon ze. "Hoe gaan we verder vanaf hier?"

ckeetel

Warme handen omvatten zijn onderkaak, hij voelt zijn hoofd omhoog getild worden, iemand die vriendelijke, zachte woorden spreekt.
Banduin opent zjin ogen, het gezicht is dichtbij. Een medestrijder, zijn hart wordt weer warm. De lik lukt maar half.

Hij ziet haar weglopen, samen met wat andere reisgenoten...Wat?? Gaan ze weg??... Banduin piept.
Dan krijgt hij Faranyell en Caege bij het vuur in de gaten... en de twee vreemdelingen. Gelukkig...er zijn nog vrienden hier.
Dan kijkt hij het vertrekkende groepje na. Hij kent ze en zal ze niet vergeten, hun paden zullen zich nog wel een keer kruisen. Het hondenhart gloeit.

Anoniem · Dromenvanger Joined: 08 Feb 2002 Posts: 501

Aangenaam,antwoorde Faranyel vriendelijk toen Echo haar haar hand toestak,en er kwam een glimlach op haar gezicht....

Maar veel kon ze niet uitbrengen,ze was moe....
Dus ze leunde tegen een boom en ging een beetje rustten...

(daar ga ik dan....ge moogt mij al slapend aantreffen...ik zit op school)

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Hoe weten we dat Banduin, banduin heet? Hij heb zijn naam niet uitgesproken, of draagt hij dat aan een band om zijn nek misschien?

En kennen we echo, coldrin faranyell en Caege bij naam? Misschien handig als we ze nog eens ontmoeten?!

red · Dromenvanger Joined: 13 Feb 2002 Posts: 399

Lunea liep met Evelyn en Davira voorop. 'Goed geschoten! Hebben jullie nog pijlen over?'

Ze dacht terug aan het speldekussen dat ze in de bodem van het spinnehol hadden achtergelaten en toen aan haar vijftien werpdolken die ze in de gang had gebruikt. Ze hadden niets kunnen reclameren.

Zou Evelyn op roverspad moeten om de voorraden te kunnen betalen? Of had ze dat al gedaan? Je wist het nooit met haar, voor je het weet is je buidel gesneden. Ze herinnerde zich hun eerste ontmoeting. Eve had haar proberen te beroven en het zou haar zijn gelukt als ze sneller was geweest. Ze waren nog kinderen toen. Lunea had Eve in haar kraag gegrepen en doorelkaar geschud. Wie had toen gedacht dat ze nu in hetzelfde team zaten?! Met een glimlach om haar mond sjokte ze verder.